06/06/2025
🧠 Badanie: „Bezwzględne pragnienie aktywności”.
📚 Hsee, C. K., Yang, A. X., & Wang, L. (2010), University of Chicago.
📌 Tytuł publikacji: “Idleness Aversion and the Need for Justifiable Busyness: An Analysis of the Hedonic Costs of Idle Time”.
🔍 Opublikowane w: Psychological Science
⸻
🔬 Cel badania:
Sprawdzić, czy ludzie wolą być zajęci – nawet bezsensowną aktywnością – niż siedzieć bezczynnie, i jaki to ma wpływ na nastrój.
⸻
🧪 Przebieg eksperymentu:
Badani mieli do wyboru:
• Opcja A: Poczekać 15 minut bez żadnego zajęcia (w bezczynności).
• Opcja B: Pójść na spacer, by zanieść długopis na drugi koniec budynku (bez żadnego praktycznego sensu).
➡️ Obie grupy otrzymywały identyczną nagrodę (batonik czekoladowy), więc żadna nie była “bardziej opłacalna”.
⸻
🧠 Wyniki:
• Większość ludzi wolała pójść „bez sensu” z długopisem – tylko po to, by coś robić.
• Osoby, które były aktywne, czuły się znacznie szczęśliwsze niż te, które siedziały bezczynnie.
• Nawet gdy badani wiedzieli, że zadanie nie ma sensu, aktywność okazała się korzystniejsza dla samopoczucia.
⸻
📌 Wniosek:
Mózg człowieka jest biologicznie zaprogramowany do działania.
Nawet pozorna aktywność jest lepsza niż brak jakiejkolwiek – bo bezczynność nasila ruminacje, nudę i obniżenie nastroju.
⸻
💡 Cytat z badania:
„Ludzie chętniej wykonują działanie bezsensowne niż nie robią nic – o ile tylko znajdą dla niego uzasadnienie.”
⸻
🔄 Zastosowanie w psychologii i terapii:
• W depresji czy lękach aktywizacja behawioralna (nawet symboliczna) może przerwać błędne koło bezczynności.
• Praca, hobby, rytuały, a nawet drobne obowiązki – chronią psychikę przed tkwieniem w marazmie.
• Dlatego np. spacer, nawet „bez celu”, może poprawić nastrój.
