30/07/2025
📞 Co robię gdy dzwoni ktoś w kryzysie choroby nowotworowej - trochę o mojej pracy w Ruch Onkologiczny PARS.
Nie da się ukryć, że każda rozmowa jest inna - ma inne tempo, inną dynamikę, inny jest kontekst rozmowy.
Bywa, że osoba, która dzwoni nie wypowiada ani słowa, tylko płacze. I to jest jak najbardziej w porządku, bo pozwala wybrzmieć nagromadzonym emocjom i przynosi poczucie ulgi.
Bywa też, że pacjent mówi wprost, że potrzebuje wsparcia psychologicznego, że sobie nie radzi, że pojawiają się myśli: "to już koniec", "nic dobrego mnie już nie spotka", "pewnie i tak niedługo umrę". Towarzyszy temu lęk, bezradność, rezygnacja. Pojawiają się także wątpliwości i niechęć do podejmowania leczenia onkologicznego. Dochodzą problemy ze snem i trudności w codziennym funkcjonowaniu.
🔎 Podczas rozmów z pacjentami onkologicznymi skupiam się między innymi na poszukiwaniu zasobów. W obliczu takich doświadczeń jak diagnoza choroby nowotworowej i leczenie onkologiczne naturalne jest odczuwanie lęku, niepewności, przytłoczenia, bezradności. W takich momentach szczególnie ważne staje się wydobywanie zasobów czyli wszystko to, co pomaga, przetrwać trudne chwile i odzyskać równowagę wewnętrzną. Nawet jeśli pacjent mówi, że sobie nie radzi, to fakt, że zadzwonił po wsparcie, świadczy o tym, że coś dało mu tę siłę by sięgnąć po telefon, zadzwonić i opowiedzieć z czym się mierzy. Może nie radzi sobie tak jak przed chorobą i nie tak jakby tego chciał - to naturalne, ale skoro dzwoni to skądś zaczerpnął motywację, odważył się - to już mówi o czymś ważnym dla tego pacjenta. Szukamy razem tych zasobów, nazywamy je i zbieramy cegiełka po cegiełce tak aby pacjent mógł po nie sięgać i z nich korzystać wtedy kiedy będzie tego potrzebował. O swoich zasobach warto pamiętać i do nich wracać, bo to takie "supermoce", które trzymają nas przy życiu w tych trudniejszych momentach i pozwalają przechodzić przez najtrudniejsze chwile i kryzysy emocjonalne z większą nadzieją. Przywracają poczucie wpływu i sprawczości, które w chorobie jest często osłabione, budują odporność psychiczną, wspierają proces leczenia onkologicznego, zmmiejszają poczucie osamotnienia i bezradności, podtrzymują motywację do podjęcia leczenia.
Bywa też tak, że osoby, które dzwonią po wsparcie chcą porozmawiać, ale nie wiedzą od czego zacząć. Podsyłam kilka propozycji jak można zacząć rozmowę dzwoniąc do Onkologicznego Centrum Kryzysowego Ruch Onkologiczny PARS:
🌼 "Nie wiem od czego zacząć, ale czuję, że muszę z kimś porozmawiać..."
🌾 "Bliska mi osoba choruje na raka i już nie daję sobie rady..."
🌿 "Właśnie dowiedziałem się o diagnozie..."
🌼 "Chcę porozmawiać o..."
🌾 "Potrzebuję wsparcia..."
🌿 "Potrzebuję rozmowy..."
🌼 " Boję się, że..."
🌾 "Jest mi bardzo trudno i chce się wygadać..."
🌿 Lub po prostu zacznij rozmowę tak jak Tobie najwygodniej i jak czujesz, że będzie ok..:)
Dlaczego to ważne by zadzwonić nawet jeśli nie wiesz co powiedzieć?
Bo emocje nie znikają, tylko dlatego, że nie są wypowiedziane. A rozmowa z drugą osobą może przyczynić się do złagodzenia poczucia lęku i beznadziei. Czasem to pierwszy krok do odzyskania poczucia, że nie jest się z tym samemu. ♥️
Jeśli Ty albo ktoś bliski potrzebuje wsparcia - jesteśmy tu
📞
