Iwona Masztalerz psychoterapeuta

09/08/2025

Lektura wakacyjna

03/08/2025

bo życie jest warte rozmowy-

NOTE FROM TED: This talk contains a discussion of suicidal ideation and su***de, which some viewers may find upsetting. Please seek professional help if you ...

02/08/2025

"Elementem bliskości jest zgoda na to, że ktoś jest inny niż ja."

- Justyna Dąbrowska

Inny, czyli jaki? Odrębny. Różny.

Gdybym miała wskazać to, co czyni nas dojrzałymi, zgoda na czyjąś inność, byłaby i jest właśnie tą kompetencją, która wyprowadza z przestrzeni egotycznej iluzji i oczekiwań, że drugi człowiek powinien sprostać wymogom niemal bliźniaczego podobieństwa i dopasowania.

Obawa przed czyjąś innością nie jest niczym innym niż obawą przed samym sobą. Przed spotkaniem z tymi aspektami siebie, których boimy się w sobie.

Ma to miejsce w relacjach, które rozpadają się bardzo szybko po pierwszej fazie wycofania projekcji - po fazie fascynacji i zakochania. Lub tkwią w trybie nieustannych konfliktów i wzajemnych upokorzeń.

W relacjach między rodzicami a dziećmi, kiedy rodzic przeżywa zawód i frustrację, gdy np. dziecko wybiera inaczej niż on. Gdy rodzic wikła dziecko w nadmiarową zależność.

Widać to w atakach ludzi na innych ludzi z powodu innego wyznania, innego pochodzenia, innej kultury, innej orientacji sek.sualnej itd.

Widać to w każdym rodzaju przemocy, która jest ekstremalną formą zlewania się i konfluencji. Bo przemoc nie dopuszcza do wyodrębnienia.

Każda forma tyranii, faszyzmu i autorytaryzmu jest tego przejawem. Karanie, zniewalanie, nadużywanie, hejtowanie, przekraczanie granic, wszystko to wyrasta z głębokiego lęku przed stanięciem twarzą w twarz z samym sobą. Z lęku przed bliskością - nie tylko z innymi, ale może przede wszystkim z samym sobą, bo w bliskość, jak pięknie ujął to Byung-Chul Han, wpisane są dystans i dal.

W bliskość wpisana jest inność.

Agnieszka

25/07/2025

Nie będę zapewniać, że ze mną będzie inaczej 😇. Możemy być uważni i rozmawiać też o tym, co między nami - pacjentem i terapeutą

"Pacjent stara się naprawić wcześniejszą krzywdę i dlatego wybiera terapeutę, który oferuje odmienne doświadczenia do tych, jakie zinternalizował w dzieciństwie; terapeuta zaś nie chce zawieść pacjenta, tak jak to zrobili jego opiekunowie w dzieciństwie. Jednak, co jest zadziwiająco nieuchronne, obie strony łapią się na powtarzaniu: pacjenci, którzy są przekonani, że wszystkie osoby mające związek z władzą i autorytetem są krytyczne, uruchamiają krytyczną część terapeuty; ci, którzy zakładają, że wszyscy mężczyźni są narcystyczni, w jakiś sposób wywołują u terapeuty płci męskiej narcyzm, i tak dalej. Jeśli nasze nadzieje, że dzięki zrozumieniu uzdrowimy kogoś miłością, są płonne, jeśli w zamian powtarzamy ból przeszłości, to gdzie jest miejsce na miłość? Myślę, że miłość terapeuty jest doświadczana głównie w pracy nad powtórzeniami. Klient może czuć się tak samo mocno zraniony jak w przeszłości, lecz terapeuta, w przeciwieństwie do jego wczesnych obiektów miłości, toleruje jego ból, wie, że ich interakcja wydaje się klientowi znajoma, i za pomocą empatii oraz interpretacji pomaga mu opanować umiejętność rozróżnienia tego, co dzieje się teraz, od tego, co wydarzyło się w przeszłości. Odtwarzanie tej sytuacji jest poddawane nieoceniającemu badaniu, co prowadzi ostatecznie do wzrostu poczucia sprawstwa."

Nancy McWilliams, Psychoterapia Psychodynamiczna
fot Antonio Poveda Montes

19/07/2025

Stare ale zawsze w punkt. 🤣

Wyręczony przez okupantkę
ł

14/07/2025

Kiedy w dobrym momencie skończysz pracę

03/07/2025

Słodka przerwa

24/06/2025

Tak mi się przypomniało, bo dziś na sesjach dużo było o komunikacji i jej pułapkach.

Genialny skecz tej grupy xD Zapraszam do komentarzy :)