"Przypuszczam, że C. Jung miał na myśli pracę ze śniącym ciałem pisząc w swojej autobiografii, że terapeuta powinien zawieszać całą swą wcześniejszą wiedzę i tworzyć psychologię od nowa przy każdym nowym pacjencie." Mindell
Śniące ciało. Rola ciała w odkrywaniu Jaźni
Praca z procesem to forma psychoterapii i ścieżki rozwojowej "stworzonej" przez amerykańskiego psychologa i fizyka Arnolda Mindel
la. Wywodzi się w prostej linii z Psychologii Analitycznej Carla Gustava Junga. Psychologia Zorientowana na Proces, korzystając z różnych form psychoterapii zachodniej oraz różnych koncepcji Wschodu, nastawiona jest na ustawiczne, baczne podążanie za tym, co się właśnie – w chwili obecnej - wydarza. To próba bycia tu i teraz, próba ujawnienia mądrości procesu klienta prowadzącej do optymalnych rozwiązań warunkujących pełnię i maksymalny rozwój. Podążanie, nieustanny ruch i zmiana, związane są z nieustanną interakcją procesu pierwotnego (czyli tego, z czym klient utożsamia się w danym momencie), z procesem wtórnym (czyli tego, z czym klient nie utożsamiają się w danym momencie). Proces wtórny zakłócając codzienną, aktualną tożsamość osoby, objawiając się jej jako przeszkoda w świecie materialnym, problem osobisty, problem w relacji czy symptom lub choroba w ciele, niesie jednocześnie nową, ważną dla osoby informację z nieświadomości na temat jej potencjału oraz kierunku dalszego rozwoju. Zmieniając dotychczasowe podejście terapeutyczne wyznaczane przez pytanie "dlaczego?" pojawia się problem, pytamy "po co?", "w jakim celu?" wydarza się to, co się wydarza, Psychologia Zorientowana na Proces wpisuje się w nowy paradygmat myślenia o człowieku, jako o istocie, która poprzez doświadczanie świata, siebie i innych z natury dąży do Pełni. Dąży do tego, żeby być dojrzałą, zintegrowaną całością ciała, duszy i świata – pełnym, całkowitym, twórczym i dzięki temu dojrzałym człowiekiem.
