W pracy staram się dawać własną autentyczność, akceptację i empatię, pamiętając, że terapeuta, czy trener w szacunku wspiera człowieka w zrozumieniu siebie oraz dążeniu do rozwoju, zdrowia i samodzielnego rozwiązywania problemów. Moim zdaniem, terapeuta jest osobą, która stara się dostrzec człowieka z jego bólem, niezależnie od jego wieku i pomaga dostrzec mu samego siebie. Często, mimo troski, tr
udno nam widzieć bliskich i trudno być nam przez nich widzianymi. To, co często nie pozwala dostrzec drugiego człowieka, jest własny ból przykryty bandażem mechanizmów obronnych i schematów, które w procesie staramy się zrozumieć. Słuchając z uwagą nazywam uczucia klientów i kryjące się za nimi potrzeby, w myśl systemu Porozumienia bez Przemocy Marshalla Rosenberga, z którego stale czerpię inspirację. Jestem też uważny na przekonania i wartości, które często kryją się za niezauważalnymi zwrotami, słowami a nierzadko stoją za działaniami i powtarzanymi schematami. W pracy z uzależnieniami staram się pamiętać o pokorze uwzględniając rolę, jaką spełnia zachowanie bądź substancja w życiu człowieka oraz potrzeby, jakie za tym stoją. Widzę sens w pracy nad odbudową kontroli oraz umiejętności zdrowego zaspokajania swoich potrzeb i przeżywania emocji w kontakcie z całym sobą. W dużej mierze interesują mnie sposoby odbudowywania zerwanych więzi, praca z traumą transgeneracyjną (pokoleniową) oraz integracja różnych przeżyć z psychiką na poziomie świadomym, także przeżyć psychodelicznych. Ciekawią mnie zagadnienia związane z budowaniem i utrzymaniem relacji oraz wypaleniem zawodowym. W moim podejściu wartościami są powracanie do otwartości na swoje ograniczenia, szacunek do drugiego człowieka i zaufanie indywidualnej drodze każdego z nas, którą można określić jako powracanie do własnej autonomii w poczuciu przynależności.
