13/09/2025
Praca z "wewnętrznym dzieckiem" a ustawienia systemowe 🤔? 👧
🤍Zacznijmy od tego, czym jest „wewnętrzne dziecko”.
To metafora. Oznacza nasze emocje, przekonania, schematy myślenia i działania powstałe w dzieciństwie, które, zazwyczaj nieświadomie, kierują naszym dorosłym życiem.
Przykład?
Twój partner podnosi głos, a Ty się boisz, mimo świadomości, że nic Ci nie grozi. To może być lęk z dzieciństwa. Może Twoi rodzice się kłócili? A może ktoś dorosły krzyczał na ciebie i czułaś się opuszczona, niekochany...?
Nawet jeśli nie pamiętasz zbyt wiele z dzieciństwa, to twoje ciało pamięta. W takich sytuacjach reagujesz nie jak dorosła osoba, ale jak tamta mała dziewczynka/chłopiec.
🤍Czasem pytacie mnie, co lepiej wspiera proces uzdrawiania "wewnętrznego dziecka": ustawienia systemowe czy regularna psychoterapia?
Kazda z tych metod jest inna i działa na innym poziomie. Jeżeli dziecięce uczucia dominują twoje życie i zalewają niekontrolowanie w rożnych sytuacjach, odbierając zdolność racjonalnej reakcji, to sugerowałabym psychoterapię.
Praca z wewnętrznym dzieckiem to długi, stopniowy proces, który toczy się w oparciu o pełną zaufania, bezpieczną relację z terapeutą. Powoli docieramy do wypartych wspomnień i trudnych uczuć z dzieciństwa – takich jak lęk, wstyd, poczucie winy, złość, poczucie krzywdy czy odrzucenia.
Często ich nie pamiętamy, ale one w nas żyją i uruchamiają się w sytuacjach przypominającch nam te z dzieciństwa.
A co z ustawieniami?
Ustawienia systemowe mogą być tu bardzo pomocne. Mogą pokazać coś, co ukryliśmy w mroku niepamięci. Pomagają spojrzeć na problem z szerszej, systemowej perspektywy. Pomagają zintegrować osobiste traumy.
To jest jednorazowe doświadczenie. Wprawdzie uruchamia proces zmiany, ktory toczy się przez kolejne dni a nawet tygodnie po ustawieniu, jednak w tym procesie pozostajemy sami, bez terapeuty.
Dlatego ustawienia są dla osób stabilnych psychicznie, które mają dostęp do dorosłej siły i krytycznego dystansu wobec swoich trudności. Dla tych, którzy nie boją się trudnych emocji i są w stanie je w sobie pomieścić.
W przeciwnym wypadku ustawienia nie są dla niego i powinien zacząć od psychoterapii.
Zatem ustawienia nie zastąpią psychoterapii. Podobnie jak psychoterapia nie sięga tam, gdzie "pracują" ustawienia.
W przypadku wielu dziecięcych traum i przewlekłych trudnych doświadczeń, ustawienia powinny być uzupełnieniem psychoterapii i kontynuacją pracy ze sobą. Fundamentem tzw. "uzdrawiania wewnętrznego dziecka" jest terapia. Krok po kroku, w regularnym kontakcie z terapeutą.
Małgorzata Rajchert-Lewandowska
Kopiowanie wymaga podania źródła.