
13/08/2025
,,TERAPIA GESTALT, w przeciwieństwie do innych szkół psychoterapii,w swojej teorii osobowości, światopoglądzie i metodologii jest z natury ekologiczna. Osoba jest widziana jako byt w pełni zakorzeniony w świecie, który jest postrzegany bardziej jako żywy organizm niż nieożywiony mechanizm składający się z oddzielnych, wzajemnie na siebie oddziałujących elementów. Pomimo tego podstawowego związku ze środowiskiem naturalnym terapeuci Gestalt dopiero teraz zaczynają w swojej pracy zwracać szczególną uwagę na zaangażowanie klienta w świat przyrody poza sferą interpersonalną.''
🌱 „Ekologiczne ugruntowanie”. Stanowi rozszerzenie tradycyjnego nacisku Gestalt na życie i działa-
nie „w świecie”. Introspekcja i autorefleksja są w nim widziane jako część procesu regeneracji po kontakcie ze „środowiskiem”- jako przygotowanie do dalszego kontaktu lub zaangażowania.
Ugruntowanie jest dynamicznym stanem istoty ludzkiej, który obejmuje poczucie pewności siebie, przyjemności i zachwytu wynikające ze stopniowo pogłębiającego się kontaktu z dziką i udomowioną naturalną społecznością otoczenia danej osoby oraz większego regionu lądowego: z nieutwardzoną ziemią, glebą i krajobrazem; z pogodą, różnorodnością rodzimych roślin i zwierząt; a także z ludzką rodziną, sąsiadami i lokalną kulturą. 🌿Osoba ma rosnącą świadomość tego, w jaki sposób te aspektydomu lub miejsca są ściśle powiązane z nią samą i jej gospodarstwem domowym, jak również ze sobą nawzajem.
🍀Bardziej dosłownym przejawem ugruntowania w tym szerszym, bardziej inkluzywnym stanie jest rozwój cielesnej pewności siebie i wdzięku, które pojawiają się gdy regularnie doświadczamy rzeczywistej ziemi pod stopami czy krajobrazu, przemierzając je na własnych nogach.
🍃Uprawa żywności i kultywowanie gleby może być central-
nym elementem takiego doświadczenia. Ugruntowanie jest wzmacniane i odnawiane dzięki okresom przedłużonego, zmysłowego i opartego na empatii zaangażowania w świat, równoważonego chwilami wewnętrznej refleksji. Rytm ten obejmuje intuicyjną rotację pomiędzy, z jednej strony, bardziej skurczo-
nym i zamkniętym poczuciem własnej jaźni, a z drugiej – takim, które jest szersze, relacyjne czy też rozbudowane, w tym zdolność do zatracania się czasami w jedności ze światem. Kiedy do-
świadczamy tego stanu rozszerzonego „ja”, Ziemia jest zwykle odczuwana jako wszechogarniająca, trwała Jaźń, której pojedyncza istota jest unikalną, ale tymczasową ekspresją.
☘️Pielęgnując to intymne poczucie przynależności w powtarza-
jących się cyklach naszego istnienia w ramach większego Życia, możemy odkryć głęboką potrzebę wzrastania i rozwoju, dojrzewania i „pozostawienia ziarna” szerszej wspólnocie. Możemy
także oczekiwać śmierci jako ostatecznego poddania lub oddania
własnej jaźni żywiołom i istotom społeczności ziemskiej, które ją
zrodziły i podtrzymywały."
William Cahalan
,,Ekopsychologia.Przywracanie ziemi, uzdrawianie umysłu" pod red. T Roszak, M. E. Gomes, A, Kanner
tłumaczenie: Jan Skoczylas
książka ukaże się we wrześniu 2025