Gabinet Psychoterapii i Psychoedukacji w Wolbromiu

04/11/2025

Dziecko, które ma bezpieczną więź z opiekunem, wie, że jego emocje (nawet te trudne) są akceptowane. Czuje, że rodzic pomoże mu je zrozumieć, nazwać i przeżyć. Dzięki temu nie boi się mówić o tym, że wydarzyło się coś ważnego lub nieprzyjemnego.

Rodzic lub opiekun, który jest uważny i obecny, potrafi dostrzec, co dziecko przeżywa, zauważyć zmianę w zachowaniu, zapytać, co się dzieje.
To właśnie ta codzienna uważność i obecność sprawiają, że dorosły staje się dla dziecka bezpieczną przystanią. Kimś, do kogo można wrócić po wsparcie, zaufanie i spokój.

Budowanie więzi nie wymaga specjalnych narzędzi. Wystarczą codzienne rozmowy, wspólny czas i zainteresowanie tym, co dla dziecka ważne. To proste gesty, które mają ogromne znaczenie.

Program GADKI Fundacji Dajemy Dzieciom Siłę wspiera rodziców i opiekunów w rozwijaniu takiej relacji. Uczy, jak rozmawiać z dzieckiem o emocjach, granicach i bezpieczeństwie - w sposób dopasowany do jego wieku i potrzeb. Dzięki temu wzmacnia zaufanie i poczucie bezpieczeństwa, które chronią dziecko w codziennym życiu.

Pobierz broszurę dla rodziców i opiekunów 👉 gadki.fdds.pl/rodzice-opiekunowie

Współfinansowano ze środków Unii Europejskiej. Wyrażone poglądy i opinie są wyłącznie poglądami autora i nie muszą odzwierciedlać stanowiska Unii Europejskiej. Unia Europejska nie ponosi za nie odpowiedzialności

22/09/2025

Centrum Pomocy Dzieciom od poniedziałku działa w Krakowie. To miejsce wsparcia dla dzieci pokrzywdzonych przemocą fizyczną, psychiczną i seksualną.

📷: Bogusław Świerzowski/krakow.pl

22/09/2025

💪

Dlaczego to takie ważne? Bo edukacja zdrowotna to nie „kolejny przedmiot”, ale narzędzie profilaktyczne, które realnie chroni dzieci także przed przemocą i wykorzystaniem.

Na zajęciach dzieci będą uczyć się m.in.:
👉 rozpoznawać i nazywać emocje – dzięki temu szybciej zgłaszają, gdy coś je niepokoi
👉 stawiać granice i mówić „nie” – co chroni przed nadużyciami rówieśniczymi i ze strony dorosłych
👉 rozumieć swoje ciało i potrzeby – to wzmacnia poczucie bezpieczeństwa i sprawczości
👉 budować zdrowe relacje – oparte na szacunku, a nie na presji i przemocy

Badania pokazują jasno: dzieci, które mają dostęp do rzetelnej edukacji zdrowotnej, są mniej narażone na przemoc i wykorzystywanie, a gdy spotka je coś trudnego – szybciej proszą o pomoc.

Wypisując dziecko z zajęć, odbierasz mu szansę na zdobycie wiedzy i umiejętności, które mogą być kluczowe dla jego bezpieczeństwa – dziś i w przyszłości.

Edukacja zdrowotna to inwestycja w dobrostan, odporność psychiczną i siłę Twojego dziecka. To także wsparcie dla rodziców – bo szkoła staje się miejscem, które uczy, jak dbać o siebie i innych.

Przeczytaj informator ze Zintegrowanej Platformy Edukacyjnej: https://zpe.gov.pl/edukacja-zdrowotna
Przeczytaj informator Ministerstwa Edukacji: https://www.gov.pl/web/edukacja/edukacja-zdrowotna

03/06/2025

Dostępne są dwa terminy psychoterapii indywidualnej:
dla młodzieży (od 13r.ż.) lub osoby dorosłej:
środa 9:30 lub 18:30.
Kontakt telefoniczny: 790440834

23/02/2025

W Ogólnopolski Dzień Walki z Depresją chciałbym przypomnieć jedno z najsmutniejszych zdjęć jakie kiedykolwiek zobaczyłem.

To zdjęcie uświadomiło mi jak zwodnicza i jednocześnie diabelnie niebezpieczna jest to choroba.

Depresja może spotkać każdego z nas. Ona nie interesuje się naszym wiekiem, płcią, kolorem skóry, orientacją seksualną, zawodem, stanem konta, pochodzeniem czy wykształceniem.

Depresja jest chorobą i nie wystarczy "wziąć się w garść", ani "pójść na spacer", by zniknęła. Nie wystarczy usłyszeć: "inni mają gorzej".

Czy jeśli złamię nogę i zobaczę kogoś bez nogi, to moja złamana noga nagle się zrośnie?

Takie rady niestety w dalszym ciągu bywają dość popularne, lecz jedynie pogłębiają poczucie beznadziei, a to z kolei może doprowadzić człowieka z depresją do ostateczności.

Jak powiedział to kiedyś mój przyjaciel Nikodem Sadłowski: mitem jest, że osoby chorujące na depresję chcą odebrać sobie życie i zniknąć. One chcą jedynie, by ból zniknął.

Szerzmy więc świadomość na temat tego czym depresja naprawdę jest i pomóżmy sprawić, by to właśnie ból znikał, a nie ludzie.

800 702 222 - Centrum Wsparcia dla osób w stanie kryzysu psychicznego, https://centrumwsparcia.pl/
22 654 40 41 - Antydepresyjny Telefon Zaufania, https://stopdepresji.pl/
116 111 - telefon zaufania dla dzieci i młodzieży, https://116111.pl/

13/02/2025

Zobacz nagrania ze spotkań online!
https://youtube.com/playlist?list=PLfRXTVmpnYfBWXZ9oVbOAIJ0tKN4LlSY3&si=HSeR2eG533ncCvSA

🎥 Webinar dla dorosłych: „Jak rozmawiać z młodą osobą doświadczającą trudności?”.
Spotkanie skierowane do rodziców, nauczycieli, osób, które pracują z dziećmi i młodzieżą oraz wszystkich zainteresowanych tematem.
✔️ Dowiesz się, jak rozpoznać objawy kryzysu psychicznego u dzieci i młodzieży.
✔️ Poznasz praktyczne wskazówki, jak prowadzić rozmowy, które wspierają.
✔️ Usłyszysz o zasadach działania telefonu zaufania 116 111 i Centrum wsparcia dla dzieci i młodzieży.

🎥 Lekcja online dla młodzieży: „Jak reagować w sytuacji kryzysu psychicznego, który dotyka mnie lub rówieśnika?”. Zachęcamy do zorganizowania lekcji w Twojej szkole.
Spotkanie skierowane do uczniów i uczennic powyżej 13. roku życia. Młode osoby:
✔️ dowiedzą się, jak wspierać rówieśników, ale też dbać o swoje granice oraz gdzie szukać pomocy i dlaczego warto to robić.
✔️ poznają ofertę Centrum wsparcia dla dzieci i młodzieży oraz telefonu zaufania 116 111.

Spotkania poprowadziła Katarzyna Talacha - psycholożka i psychoedukatorka w Fundacji Dajemy Dzieciom Siłę.
----------------------------------------
Zadanie realizowane ze środków Narodowego Programu Zdrowia na lata 2021-2025, finansowane przez Ministra Zdrowia.
Ministerstwo Zdrowia

11/01/2024

Zachęcamy do przeczytania, rzecz o autyzmie i Zespole Aspergera

"Kiedy mówię, że jestem autystyczna, ludzie często reagują niedowierzaniem. Na ogół słyszę, że nie wyglądam na osobę autystyczną ani, że się tak nie zachowuję. Spotykałam nawet ludzi, którzy w najlepszej wierze prawili mi komplementy, mówiąc, że wyglądam „normalnie” i że świetnie wychodzi mi „nabieranie” innych. Ciągle jeszcze nie przychodzi mi do głowy idealna reakcja w tego typu sytuacjach - szczególnie, że takie komplementy zakładają, że w byciu autystycznym jest coś złego. Pozwólcie, że wyrażę się jasno: podoba mi się to, że jestem autystyczna. Autyzm to integralna część tego kim jestem. To nie coś, czego się wstydzę. Wręcz przeciwnie: przyjmuję swój autyzm i uczę się różnic, które sprawiają, że ja to ja. Moim znajomym z klasy, nauczycielom mogę wydawać się, konwencjonalnie rzecz ujmując, normalna. Umiem nawiązywać przyjaźnie, być towarzyska. Zachowuję się dobrze, jestem inteligentna i mam poczucie humoru. Ich zdaniem nie występują u mnie zachowania powszechnie kojarzone z autyzmem. Wydaję się, że nawiązuję kontakt wzrokowy (tak naprawdę patrzę na czoło drugiej osoby). Nie mam napadów wściekłości, nie biję siebie ani innych, nie przynudzam bez końca na tematy związane z dziwacznymi zainteresowaniami. Jestem zaprzeczeniem tego, jak rozumie się autyzm. Niemniej jednak, pozory mogą mylić. Pomimo tego, co widać na zewnątrz, wewnątrz jesteśmy bardzo inne. Od zawsze wiedziałam, że jestem inna, niczym przybysz z obcej planety. Interakcje społeczne nie są dla mnie czymś naturalnym. Uczyłam się ludzi w sposób, w jaki inni uczą się być może obcego języka. Nie wiedząc o tym zostałam antropologiem społecznym i aktorką. Badałam normy i zasady społeczne, naśladowałam zachowania i układałam scenariusze rozmów, tak aby wydawać się „normalną” i żeby się dopasować. Niemniej jednak bez względu na to, jak bardzo się starałam, nie mogłam uniknąć popełniania wprowadzających w zakłopotanie towarzyskich gaf. Bezustannie miałam poczucie, że jestem na zewnątrz i próbuję zajrzeć do środka. (…) Diagnozę autyzmu powitałam z ulgą. Wreszcie znalazłam odpowiedź na pytanie, dlaczego interakcje społeczne są dla mnie tak trudne i dlaczego występuje u mnie przeładowanie sensoryczne. To naprawdę wielka ulga: dowiedzieć się, że mój mózg jest po prostu inaczej zaprogramowany i w związku z tym niektóre rzeczy są dla mnie trudniejsze niż dla osób neurotypowych, a inne - łatwiejsze."

Siena Castellon „Niezbędnik dziewczyny ze spektrum. Poradnik dorastania dla fantastycznych i autystycznych” (samorzeczniczka)
fot Hiki App

10/01/2024

Witam Państwa serdecznie.
W związku ze sprawami zdrowotnymi, przez kilka tygodni będę nieobecna w gabinecie w Wolbromiu.
Osoby zainteresowane umówieniem na wizytę, proszę o kontakt z Panią Joanną Ignatowicz - Nikiel.

Kontakt ze mną, będzie możliwy na początku marca.

Dziękuję, pozdrawiam.
Natasza Cholewa

20/08/2023

Domagamy się przywrócenia w podręcznikach szkolnych informacji o telefonie 116111 prowadzonym przez Fundację Dajemy Dzieciom Siłę. Usunięcie tej informacji jest działaniem na szkodę dzieci!