Apteki Hipokrates, Plac 650 lecia 1/3, Złocieniec (2025)

30/06/2023

🏞🏞🏞Lipiec!!!🍉🍉🍉
Harmonogram dyżurów aptek ogólnodostępnych dla miasta Gorzowa Wielkopolskiego.

28/06/2023

🏖🏖🏖Lipiec!🌤🌤🌤
✅️Harmonogram dyżurów aptek ogólnodostępnych dla miasta Gryfino.

21/06/2023

🟦Cukrzyca
Ziarna czarnuszki dzięki zawartości tymochinonu poprawiają obwodowy metabolizm glukozy, korzystnie wpływają na regenerację i poliferację beta-komórek trzustki, kwercetyna skutecznie zwiększa zawartość glikogenu w wątrobie i reguluje gęstość glukozy we krwi.
Zagadnienie wpływu czarnuszki na wartości glikemii zostało przebadane bardzo dokładnie, a otrzymane wyniki jednoznacznie wskazują na to, że olej czy ekstrakt z czarnuszki skutecznie obniżają poziom glukozy we krwi, jak i poziom hemoglobiny glikowanej. Co ciekawe, czarnuszka wpływa nie tylko na metabolizm glukozy w organizmie, ale również zmniejsza jej wchłanianie z przewodu pokarmowego.
Przywraca ona wrażliwość komórek na insulinę – sprawia, że receptory dla insuliny zaczynają reagować prawidłowo, a ponadto pobudza tworzenie nowych receptorów W efekcie obserwuje się obniżenie wartości wskaźnika HOMA-IR oraz poprawia się tolerancja glukozy.
🟦Działanie na układ nerwowy
Czarny kmin działa antystresowo, obniża poziom adrenaliny i kortyzolu przez co przy regularnym i długotrwałym spożywaniu dochodzi do poprawy samopoczucia, koncentracji i zapamiętywania.
🟦Reumatoidalne zapalenie stawów
Regularne i długotrwałe podawanie oleju z czarnuszki osobom z reumatoidalnym zapaleniem stawów zmniejsza ilość obrzękniętych stawów, co niweluje poranną sztywność stawów, a na poziomie komórkowym dochodzi do przywrócenia równowagi w limfocytach T.
🟦Działanie przeciwbakteryjne
Wyciągi z czarnuszki hamują rozwój bakterii gram dodatnich, wzmacniają działanie antybiotyków tj.: gentamycyna, streptomycyna, erytromycyna, tobramycyna, chloramfenikol, ampicylina.
🟦Przeciwwskazania
Czarnuszki nie powinny spożywać kobiety w ciąży, ponieważ istnieją podejrzenia, że wpływa na skurcze mięśni gładkich macicy i może wywołać przedwczesny poród.
Ze względu na działanie przeciwskurczowe czarnuszka nie jest wskazana u dzieci do 3 roku życia, ewentualnie jej stosowanie powinno być bardzo ostrożne.
Osoby z nadciśnieniem powinny zachować szczególna ostrożność przy jej stosowaniu i kontrolować ciśnienie krwi, żeby nie doszło do jego nadmiernego spadku.
Osoby w trakcie chemio i radioterapii powinny bezwzględnie skonsultować możliwość stosowania czarnuszki z lekarzem onkologiem, ponieważ przez swoje liczne właściwości może zmniejszać działanie leków stosowanych w chemioterapii i skuteczność radioterapii.
Czarnuszka stosowana z umiarem jest uznawana za bezpieczną, jednak jak każdy surowiec naturalny może powodować alergie z wysypką, świądem i powstawaniem pęcherzy na skórze. Może także spowodować bardziej uogólnioną reakcję, objawiającą się obrzękiem warg, języka, gardła lub twarzy, mrowieniem w jamie ustnej, zawrotami głowy, nudnościami, wymiotami, biegunką, wzdęciami i skurczami brzucha.
Warto podkreślić, że wyłącznie olej z czarnuszki tłoczony na zimno, nie poddany procesowi rafinacji wykazuje dobroczynne właściwości prozdrowotne. Najbardziej popularny jest olej, którego dzienna dawka wynosi 500-1000 mg 2-3x dziennie.
Dawka lecznicza mielonych nasion to 2-5 g 2 x dziennie dla osób dorosłych.
Działanie prozdrowotne wykazują też odwary, napary, nalewki.
Zarówno olej z czarnuszki, jak i jej nasiona doskonale sprawdzają się w kuchni. Nasiona przypominają w smaku korzenne, ostre przyprawy, niekiedy zastępują pieprz. Olej natomiast doskonale nadaje się do sałatek, kasz, twarogów, zup i sosów.

20/06/2023

Czarnuszka siewna (Nigella sativa), czarny kmin – wysoce ceniona, niepozorna roślina znana z właściwości prozdrowotnych, farmakologicznych i przyprawowych od starożytności, zwana „złotem Faraonów”, „ziarnem błogosławieństwa”. W krajach muzułmańskich do dzisiaj uważana jest za jeden z najważniejszych naturalnych środków leczniczych. Jest to jednoroczna roślina z rodziny jaskrowatych, która pochodzi z terenów południowo-wschodniej Europy i Azji, w Polsce rośnie dziko jako czarnuszka polna (Nigella arvensis). Najbardziej cenionym surowcem są niewielkie, czarne nasiona, które kryją w sobie bogactwo składników odżywczych (rozpoznano ponad 100 aktywnych fitoskładników) i z powodzeniem wykorzystywane są w profilaktyce prozdrowotnej, przemyśle kosmetycznym oraz w kuchni.
Nasiona czarnuszki zawierają:
🟦witaminy: A, B1, B3, B6, B7, E,
🟦związki mineralne: cynk, magnez, potas, selen, wapń, żelazo,
🟦flawonoidy (glikozydy kemferolu, kwercetyny),
🟦aminkokwasy: lizynę, izoleucynę, leucynę, walinę, treoninę, metioninę, fenyloalaninę, tyrozynę,
🟦kwasy tłuszczowe: linolowy, linolenowy, oleinowy, palmitynowy,
🟦fitosterole: stigmasterol, fitosterol, cholesterol,
🟦fosfolipidy,
🟦węglowodany,
🟦biotynę,
🟦białko,
🟦alkaloidy,
🟦olejki eteryczne: tymochinon, ditymochinon, p-cymen, nigellon, karwakrol, tymol.
Na szczególną uwagę zasługuje tymochinon, gdyż to on odpowiada za większość właściwości leczniczych tej rośliny. Tymochinon wykazuje działanie przeciwzapalne, przeciwutleniające, przeciwalergiczne (blokuje wytwarzanie histaminy), przeciwgrzybicze i immunostymulujące, przeciwdrgawkowe i przeciwbakteryjne. Kiedyś uważano, że czarnuszka leczy wszystko oprócz śmierci i faktycznie lista dolegliwości, na które pomaga, jest bardzo długa.
Nasiona czarnego kminu wykazują następujące działania:
🌱moczopędne,
🌱obniżające ciśnienie krwi – hipotensyjne,
🌱obniżające cholesterol (hipolipidemiczne),
🌱przeciwbólowe,
🌱przeciwzapalne,
🌱przeciwalergiczne,
🌱antyoksydacyjne,
🌱przeciwmiażdżycowe,
🌱przeciwbakteryjne m.in. wobec opornych na metycylinę szczepów Staphylococcus aureus (alkoholowy ekstrakt z czarnuszki), Helicobacter pylori (nasiona), Escherichia coli i szczepy Listeria monocytogenes (olej),
🌱przeciwbiegunkowe,
🌱ochronne na żołądek, wątrobę, nerki i serce,
🌱wspomagające trawienie,
🌱pobudzające apetyt,
🌱przeciwnowotworowe,
🌱immunostymulujące,
🌱przeciwpasożytnicze (uniemożliwia przyczepianie się larw tasiemca do ścian jelita i powoduje jego wydalenie z organizmu),
🌱rozszerzająco na oskrzela (gotowany wywar z nasion czarnuszki)
🌱regulujące cykl miesiączkowy,
🌱pobudzające laktację.
Czarnuszkę z powodzeniem stosuje się m.in. w leczeniu anemii, astmy, zapaleniu oskrzeli, wrzodach żołądka, dwunastnicy i refluksie, cukrzycy, reumatyzmu, reumatoidalnego zapalenia stawów, chorób skóry, alergii i wspomagająco przy chorobach nowotworowych, przy dnie moczanowej i hiperurykemii.
Alergia
Olej z czarnuszki ma zastosowanie wspomagające w różnego typu alergiach, od tych dotyczących układu oddechowego, po różnego rodzaju wysypki i atopie. Przy alergii jest stosowany zarówno wewnętrznie jak i zewnętrznie. Za działanie przeciwalergiczne odpowiada przede wszystkim tymochinon, który hamuje produkcję histaminy. Przy regularnym spożywaniu oleju organizm przestaje agresywnie reagować na kontakt z alergenami, dolegliwości stają się mniej dokuczliwe lub znikają całkowicie. Dodatkowo olej z czarnuszki posiada właściwości nawilżające, zmiękczające, odżywiające skórę i jest polecany zwłaszcza w przypadku atopowego zapalenia skóry, w czasie którego dochodzi do niedostatecznej produkcji lipidów, a w konsekwencji zaburzenia bariery ochronnej skóry. Olej dostarcza skórze wszystkich składników odżywczych dzięki czemu skutecznie łagodzi wszystkie objawy AZS i intensywnie regeneruje naskórek. Ponadto wykorzystywany jest w leczeniu egzemy, wysypki alergicznej i trądziku. Udowodniono, że stosowanie oleju z czarnuszki u osób z alergicznym nieżytem nosa przez 2 tygodnie znacząco zmniejsza częstotliwość kichania, świąd i przekrwienie błony śluzowej nosa, a w konsekwencji ilość kataru. Z tego względu poleca się go także w przypadku kataru siennego, uczulenia na pyłki roślin i roztocza.
Dodatkowo korzystnymi działaniami dla alergików są jego właściwości przeciwbakteryjne i uodparniające, szczególnie w przypadku nawracających infekcji na tle alergicznym.

07/06/2023

🍍🍍🍍Czerwiec 🏖🏖🏖
Harmonogram dyżurów aptek na terenie miasta Szczecin.

02/06/2023

🍇🍇🍇Czerwiec!🌤🌤🌤
✅️Harmonogram dyżurów aptek ogólnodostępnych dla miasta Gryfino.

31/05/2023

🏞🏞🏞Czerwiec!!!🍉🍉🍉
Harmonogram dyżurów aptek ogólnodostępnych dla miasta Gorzowa Wielkopolskiego.

12/05/2023

❕❕❕Harmonogram dyżurów aptek ogólnodostępnych dla miasta Drawsko Pomorskie na 2023 rok❗️❗️❗️

Dyżury nocne po godzinie 21:00 pod numerem telefonu.

12/05/2023

❗️❗️❗️Harmonogram dyżurów aptek ogólnodostępnych dla miasta Złocieniec na 2023 rok❕❕❕

Dyżury nocne po godzinie 21:00 pod numerem telefonu.

10/05/2023

🏡🏡🏡Maj!🌿🌿🌿
✅️Harmonogram dyżurów aptek ogólnodostępnych dla miasta Gryfino.

08/05/2023

🌼🌼🌼Maj!⛺️⛺️⛺️
Harmonogram dyżurów aptek ogólnodostępnych dla miasta Gorzowa Wielkopolskiego.

06/05/2023

❗️❗️❗️
Uwaga!

05/05/2023

Spośród ginekologicznych schorzeń, przy których potwierdzono badaniami korzystne działanie owoców niepokalanka można wyróżnić:
zespół policystycznych jajników – dochodzi do normalizacji cykli miesiączkowych;
przedwczesne wygasanie czynności jajników – wspomaganie niepokalankiem terapii standardowo stosowanej znacząco przyspiesza i poprawia jej jakość zwłaszcza w przypadku starania się o dziecko;
mastalgia – ból piersi o podłożu hormonalnym związany z cyklem miesiączkowym, menopauzą, włącznie z nowotworem - po 3 miesiącach stosowania niepokalanka dochodzi do znacznego obniżenia stopnia odczuwania bólu;
zespół napięcia przedmiesiączkowego (PMS) - ekstrakt z owoców niepokalanka skutecznie łagodzi takie dolegliwości jak: drażliwość, zmiany nastroju, gniew, ból głowy, wzdęcia i obrzęk piersi, zatrzymanie wody w organizmie, zaburzenia koncentracji, zmiany skórne, zmęczenia, senność i bezsenność – dawka minimalna to 20 mg na dzień;
przedmiesiączkowe zaburzenia dysforyczne (PMDD),
ból menstruacyjny – zwłaszcza u młodych kobiet w wieku 17-25 lat, które dotyka ciężkie pierwotne miesiączkowanie, regularne stosowanie ekstraktu z niepokalanka powoduje znaczące zmniejszenie odczucia bólu;
menopauza – niwelowane są dolegliwości takie jak: nocne poty, uderzenia gorąca, zaburzenia emocjonalne.
Substancje zawarte w owocach niepokalanka znacząco wpływają na kondycję skóry i włosów. Przez swoje działanie stabilizujące wydzielanie prolaktyny, estrogenów i progesteronu znajdują one zastosowanie w leczeniu trądziku hormonozależnego, regulowana jest praca gruczołów łojowych i zmniejsza się ilość wyprysków, dodatkowo zmniejsza ilość wypadających włosów, a włosy stają się mocniejsze i bardziej lśniące.
Niepokalanek mnisi wykazuje również działanie:
przeciwgorączkowe,
moczopędne,
napotne,
rozkurczowe,
odkażające,
uspokajające,
żółciopędne,
przeciwbakteryjne wobec Escherichia coli i Staphyllococcus aureus,
przeciwgrzybicze wobec Candida albicans,
dwutorowe działanie w stosunku do laktacji: małe dawki pobudzają uwalnianie prolaktyny, duże dawki hamują wydzielanie prolaktyny,
umiarkowane działanie antyoksydacyjne,
przeciwalergiczne (hamowanie uwalniania prostaglandyn i histaminy),
neuroprotekcyjne – zmniejsza rozległość udaru mózgu.
U mężczyzn ekstrakt z owoców niepokalanka pobudza wytwarzanie i uwalnianie testosteronu, poprawia jakość nasienia, a także łagodzi skutki andropauzy, łagodzi napięcie seksualne, zmniejszony popęd płciowy z towarzyszącym spadkiem nastroju.
Dawki i stosowanie
Najczęściej stosowane dawki ekstraktu z niepokalanka mieszczą się w przedziale 20-40 mg dziennie i należy pamiętać, że efekt terapeutyczny jest uzależniony od dawki.
W tabletkach, kapsułkach powinno być przynajmniej 0,6% kastycydów.
Preparaty z niepokalankiem powinno się przyjmować przez 3 miesiące bez przerwy, a następnie zrobić miesięczną przerwę w stosowaniu.
Przeciwwskazania i środki ostrożności
Owoców niepokalanka nie powinny przyjmować kobiety w ciąży, ponieważ nie jest określony profil bezpieczeństwa stosowania, osoby przyjmujące leki przeciwpsychotyczne, osoby z niedokrwistością oraz kobiety z nowotworami piersi.
Szczególną ostrożność powinny zachować kobiety stosujące doustną antykoncepcję hormonalną i hormonalną terapię zastępczą, zwłaszcza z progesteronem i gestagenami, ponieważ „pieprz mnisi” może wzmagać ich działanie. Najlepiej zdecydować się na jego stosowanie po konsultacji z lekarzem ginekologiem.
Skutki uboczne
Przy stosowaniu preparatów z niepokalanka mnisiego mogą wystąpić skutki uboczne, zazwyczaj o łagodnym przebiegu. W pierwszym tygodniu stosowania najczęściej są to nudności, mogą się też pojawić zaburzenia żołądkowo - jelitowe, bóle i zawroty głowy, krwawienia międzymiesiączkowe, skórne reakcje alergiczne, trądzik.

04/05/2023

Niepokalanek zwyczajny, pieprzowy, pospolity, mnisi, (Vitex agnus-castus) zwany też „czystym drzewem” i ,,mnisim pieprzem” - wiecznie zielona roślina z rodziny Jasnowatych (Lamiacea) od dawna znana i ceniona w medycynie. Dziko występuje w północnej Afryce, środkowej i zachodniej Azji oraz południowej i wschodniej Europie (w Polsce nie występuje).
Surowcem leczniczym są całe, dojrzałe, wysuszone owoce oraz przygotowane z nich wyciągi.
Korzystny wpływ tej wyjątkowej rośliny doceniają głównie kobiety, jednak przez mężczyzn może być również stosowany z powodzeniem.
Niepokalanek ma bardzo długą historię stosowania w medycynie naturalnej, ponad 2000-letnią, jako środek wspomagający przy bólach menstruacyjnych, regulujący miesiączkowanie, obniżający libido u mnichów (w celu zapewnienia celibatu).

Składniki aktywne:
diterpeny (m.in. witakslaktany, witeksilakton, rotundifuran, witetrifoliny, witeagnuzyny),
flawonoidy (kastycyna, artemetyna, rutyna, penduletyna, apigenina, luteolina, orientyna),
fenolokwasy (kwas p-hydroksybenzoesowy, kwas protokatechowy, kwas kawowy, kwas felurowy, kwas chlorogenowy, kwas cykoriowy),
irydoidy (aukubina, agnuzyd),
lignany,
seskwiterpeny,
triterpeny,
fitosterol (beta-sitosterol),
kwas linolowy.

Z powyższych za działanie w schorzeniach ginekologicznych odpowiadają diterpeny, flawonoidy i irydoidy.

Działanie:
W badaniach dowiedziono, że ekstrakt etanolowy (frakcja diterpenowa) z owoców niepokalanka zmniejsza wydzielanie prolaktyny poprzez pobudzanie receptorów dopaminergicznych D2, znajdujących się w przednim płacie przysadki i stymulowanych hormonem tyreotropowym. W konsekwencji dochodzi do ustabilizowania poziomu progesteronu II fazy cyklu miesiączkowego, a co za tym idzie do jego znormalizowania i złagodzenia objawów napięcia przedmiesiączkowego (PMS).

27/04/2023

Często stosowane preparaty przez pacjentów chcących poprawić stan wątroby zawierają kwas rozmarynowy, L-asparginian L-ornityny, cholinę, wyciąg z ziela karczocha, korzenia czarnej rzodkwi, korzenia cykorii, ostryżu długiego, liści rozmarynu.
Ziele karczocha zawiera cynarynę, czyli kwas 1,5-dikawoilochinowy, którego wpływ jest bardzo korzystny dla wątroby. Co ciekawe tylko cynaryna występująca w wyciągu jest dostatecznie silna i wykazuje korzystne właściwości, natomiast wyizolowana substancja nie ma już tych istotnych działań. Posiada silne działanie antyutleniające i dzięki temu działa hepatoprotekcyjnie. Zwalcza uszkodzenia wywołane przez rodniki peroksylowe, które powodują apoptozę, czyli śmierć hepatocytów. Można stosować ją przy stłuszczeniu wątroby jako pomoc w regeneracji, choć sama nie ma tak mocnego działania regenerującego. Związek ten porównując do wcześniej omówionych jako pierwszy ma silne działanie choleretyczne – znacznie pobudza wydzielanie żółci i produkcję kwasów żółciowych. Właśnie ta właściwość wpływa na zmniejszenie puli cholesterolu w wątrobie i zmniejszeniu syntezy cholesterolu. Wyciąg z karczocha będzie więc świetnie działał przy zaburzeniach pracy przewodu pokarmowego, dodatkowo lekko przeciwmiażdżycowo i hepatoprotekcyjnie.
Wyciąg z ostryżu długiego zawiera kurkuminę, która podobnie do cynaryny jest substancją przeciwutleniającą oraz żółciopędną. Wykazuje działanie wątrobochronne. Jednak substancja jest bardzo słabo przyswajalna i w 90 % rozkładana przez nasz przewód pokarmowy. Wchłanianie jej jest zwiększane przez dodanie piperyny znajdującej się w pieprzu czarnym. Warto więc czytając składy preparatów dostępnych na rynku zwrócić uwagę, czy jest w nim dodatkowo pieprz. Jeżeli nie ma, należałoby zastanowić się nad sensem stosowania, a czasami związanego z tym przepłacania.
Kwas rozmarynowy, czy wyciąg z rozmarynu wykazuje działanie przeciwutleniające (pochodne kwasu fenolowego), przeciwbakteryjne i przeciwzapalne oraz stabilizuje błony biologiczne. Bardzo dobrze wchłania się z przewodu pokarmowego. Wymienione działanie wskazują, że preparaty z tym wyciągiem bądź wyizolowanym kwasem, przede wszystkim działają hepatoprotekcyjnie, ale nie wpływają bezpośrednio na trawienie i wszelkie niestrawności.
Ornityna (L-asparginian L-ornityny) bierze udział w najważniejszych procesach detoksykacji w organizmie: syntezy mocznika i glutaminy, a dokładniej rzecz biorąc jest aktywatorem enzymów biorących udział w tych reakcjach oraz w przypadku syntezy mocznika jest też substratem. Procesy te zachodzą w hepatocytach. Ornityna przede wszystkim wspomaga pracę wątroby i jej zdolności detoksykacji amoniaku w organizmie. Nie wykazuje jednak działania poprawiającego trawienie. Zaleca się jej stosowanie przy encefalopatii wątrobowej, marskości, stłuszczeniu, stanach zapalnych oraz zaburzeń pracy wątroby polekowych lub powirusowych.
Cholina zapobiega stłuszczeniu wątroby. Jest substratem potrzebnym do wytworzenia fosfatydylocholiny (lecytyny), która buduje błony biologiczne w tym błonę hepatocytów i bierze udział w gospodarce cholesterolowej. To również substancja, która nie działa na trawienie bezpośrednio, ale wykazuje działanie ochronne i regenerujące.
Wybierając preparat na wątrobę ważne jest by ustalić jakiego działania oczekujemy. Czy chcemy działać hepatoprotekcyjnie i odbudowująco, czy bardziej poprawiając jej pracę i trawienie. Z tego powodu warto czytać składy preparatów, które wybieramy. Etykiety wielu z nich deklarują działanie ochronne na wątrobę, lecz w istocie tylko usprawnia ono jej pracę. Nie ma wtedy mowy o regeneracji. Składy złożone mają ten plus, że działają na wielu poziomach (ile składników, tyle mechanizmów działania), choć jak widać, nie zawsze sprawdza się przeświadczenie, że im więcej tym lepiej.

27/04/2023

W aptekach można znaleźć wiele różnych leków na wątrobę. Jedne mają regenerować, inne poprawiać jej pracę, a jeszcze inne działają w oba te sposoby. Ze względu na ogrom produktów, warto się przyjrzeć ich składnikom i temu w jakich sytuacjach należy je stosować. Większość z nich działa właśnie hepatoprotekcyjnie, a niektóre tylko regenerująco. Warto zaznaczyć, że nie są to działania tożsame i o ile większość z substancji posiada pierwsze z nich, to tylko nieliczne wykazują drugie. Dodajmy, że przez stosowanie tych środków polepsza się praca wątroby, a to w konsekwencji poprawia ogólny stan tego organu, detoksykację i trawienie. Przyjrzymy się więc podstawowym składnikom, które łatwo znaleźć w preparatach wydawanych bez recepty.
Pierwszym z nich są fosfolipidy z nasion soi posiadających (3-sn-fosfatydylo)cholinę – substancje bogate w wielonienasycone kwasy tłuszczowe, a polienylofosfatydylocholina to ich podstawowy składnik. To właśnie ten związek zwiększa zawartość kwasów tłuszczowych nienasyconych wbudowywanych w błonę komórkową. Za jego podstawowe działania uważa się stabilizację błon, przyśpieszanie ich regeneracji, hamowanie powstawania kolagenu w wątrobie, który tworzy „blizny” miąższu wątroby w przebiegu marskości oraz hamowanie peroksydacji lipidów, które z kolei mogą prowadzić do zaburzenia integralności błon komórkowych i tworzenia wolnych rodników. Wszystkie wymienione właściwości składają się na działanie wątrobochronne. Badania wskazują, że przy ich przewlekłym stosowaniu mają właściwości hamujące stłuszczenie i zwłóknienie. Preparaty z fosfolipidami soi podawane są doustnie, a ich przyswajanie w jelicie cienkim wynosi około 90%. Ważne jest by przyjmować preparaty tego typu w trakcie posiłku i popijać kapsułki większą ilością wody. By działanie fosfolipidów było skuteczne należy przyjmować około 600 mg trzy razy na dobę. Kiedy najlepiej stosować preparaty zawierające tę substancję czynną? W przypadku uszkodzenia wątroby przez nieprawidłową dietę, otyłość, po zatruciu substancjami toksycznymi takimi jak etanol bądź paracetamol, bądź w przebiegu stanów zapalnych wątroby. Należy pamiętać, że najlepsze efekty osiąga się przy stosowaniu preparatów z fosfolipidami wraz z zmianą nawyków żywieniowych.
Kolejnym związkiem, a właściwie grupą związków, jest sylimaryna – mieszanina sylibiny, sylidiaminy oraz sylikrystyny. Jest to pochodna flawonowa (flawonolignany) otrzymywana z owoców ostropestu plamistego. Ich działanie jest zbliżone do fosfolipidów – stabilizujące i regenerujące. Dzięki temu chronią błony komórkowe wątroby i zmniejszają przechodzenie toksyn do wnętrza hepatocytów (komórek wątroby). Ponadto działają rozkurczająco na mięśnie gładkie, żółciotwórczo, żółciopędnie, przeciwzapalnie i odtruwająco. Jest to silny antyoksydant, dzięki czemu zwalcza wolne rodniki. Ma on podobne zastosowanie jak przy fosfolipidach: po uszkodzeniu wątroby wynikającym z długotrwałego stosowania leków, alkoholu lub innych substancji toksycznych, a także pomocniczo w rekonwalescencji po ostrym zapaleniu wątroby oraz przewlekłym zapaleniu wątroby. Wchłanianie sylimaryny w jelicie jest na poziomie 23-47%. Ważne jest w tym wypadku odpowiednie dawkowanie, aby zapoczątkować i przedłużać pożądany efekt. By uzyskać optimum działań należy początkowo stosować 140 mg trzy razy dziennie. Późniejsza dawka nazywana podtrzymującą wynosi 70 mg trzy razy dziennie lub 150 mg dwa razy dziennie. Najlepiej preparat zażywać przed posiłkiem.

Apteki Hipokrates

30/06/2023

28/06/2023

21/06/2023

20/06/2023

07/06/2023

02/06/2023

31/05/2023

12/05/2023

12/05/2023

10/05/2023

08/05/2023

06/05/2023

05/05/2023

04/05/2023

27/04/2023

27/04/2023

Adres

Strona Internetowa

Ostrzeżenia

Skontaktuj Się Z Praktyka

Skróty

Udostępnij