Motylek-terapia.pl

Pomagam rozwiązać problemy emocjonalne zarówno dzieci, jak i dorosłych, które przejawiają się jako nieoczekiwane wybuchy agresji, nadpobudliwe zachowanie, depresja, lęki, brak koncentracji, problemy z pamięcią, wypalenie zawodowe. Pomagam dzieciom odblokować się i uwolnić wciąż tkwiące w nich, naturalne zdolności: odzyskać koncentrację, spokój i kontakt ze wszystkimi pozytywnymi emocjami i uczucia

mi: radością, zaufaniem, poczuciem sprawczości! Zawsze zależało mi na szczęściu nie tylko własnych dzieci, ale również innych. Stwierdziłam, że muszę im jakoś pomóc - w osiągnięciu radości, spełnienia, spokoju, równowagi, koncentracji - sprawdzonym, zupełnie nowym sposobem. Szczególnie tym dzieciom, którym jest naprawdę trudno w szkole i życiu z wielu powodów (np. braku koncentracji i luk w nauce, albo z nadmiaru emocji, przeżywanej depresji). A widzę je codziennie podczas prowadzonych lekcji (uczę matematyki w szkole). Nie potrafiłam się pogodzić z brakiem sposobu na smutki naszych dzieci! Dlatego, pewnego dnia:
Stwierdziłam: - KONIEC! Muszę zrobić coś sensownego. Nie tylko mówić o tym. Szczerze i mocno zapragnęłam poznania i zastosowania nowoczesnej i skutecznej metody. I tak z nieba spadła mi metoda Tomatisa, która likwiduje lub znacznie łagodzi wiele dolegliwości. Mój ścisły umysł i rozsądek zgodnie powiedzieli tej metodzie: TAK! Serce również krzyknęło: TAK! więc zrobiłam certyfikat, stałam się częścią Stowarzyszenia Terapeutów Metody prof. Alfreda Tomatisa „Mamy Głos”. Kupiłam maszyny, wynajęłam pomieszczenie w Zielonej Górze, umeblowałam gabinet, wstawiłam ekspres do kawy, zabawki, worki sako i tak od paru miesięcy pomagam dzieciom, aby jak najszybciej mogły stać się sobą, zaczęły rozwijać swoje talenty i zainteresowania, aby miały siłę na bycie asertywnymi i dobrymi ludźmi. Kochani, ja wierzę, że z odpowiednim wsparciem dzieci mogą osiągnąć w życiu wszystko, o czym marzą! To my, dorośli, musimy je wspierać, a nie tylko wymagać. Podpowiadać, ale nie narzucać swojego zdania. Dzieci nie są naszą własnością. My je mamy tylko przygotować do dorosłego życia według ich planu. Nie mogą spełniać naszych niespełnionych marzeń. Dzieci są po to, żeby je wspierać i... kochać.