27/07/2022
မင်္ဂလာပါ
CIM page မှကြိုဆိုပါတယ်
ဒီနေ့မှာတော့ မကြာသေးမီက WHOမှ လူထုကျန်းမာရေးအရေးပေါ်အခြေအနေရောဂါ အဖြစ်သတ်မှတ်လိုက်သည့် မျောက်ကျောက်ရောဂါနဲ့ပတ်သက်သည့် အကြောင်းအရာများကို မျှဝေပေးသွားပါမယ်။
မျောက်ကျောက်ရောဂါဆိုတာဘာလဲ?
မျောက်ကျောက်ရောဂါဆိုတာ မျောက်ကျောက် (Monkeypox) ဗိုင်းရပ်စ်ပိုးကြောင့်ဖြစ်ပွားတဲ့
ရောဂါတစ်မျိုးဖြစ်ပါသည်။
တိရစ္ဆာန်မှတစ်ဆင့် လူသို့ကူးစက်စေနိုင်တဲ့ တိရစ္ဆာန်ဗိုင်းရပ်စ်တစ်မျိုးဖြစ်သလို လူအချင်းချင်းကိုလည်းl ကူးစက်ပြန့်ပွားစေပါသည်။
မျောက်ကျောက်ရောဂါကို ဘယ်လိုနေရာတွေမှာ တွေ့နိုင်သလဲ?
မျောက်ကျောက်ဗိုင်းရပ်စ်ပိုးတွေကို သယ်ဆောင်ထားတဲ့တိရစ္ဆာန်များ ကျက်စားရာ အပူပိုင်း မိုးသစ်တော ရာသီဥတုရှိသည့် အာဖရိကအလယ်ပိုင်းနှင့် အနောက်ပိုင်းဒေသတွေမှာ ၎င်းရောဂါကို အတွေ့များပါသည်။
အခြားသောနိုင်ငံများမှ မျောက်ကျောက်ရောဂါဖြစ်ပွားသူများသည် ၎င်းရောဂါ အဖြစ်များသော အာဖရိကအလယ်ပိုင်းနှင့် အနောက်ပိုင်း ဒေသများသို့ သွားရောက်ခဲ့ခြင်းရှိသည်ကို တွေ့ရှိရတတ်ပါသည်။
မျောက်ကျောက်ရောဂါ လက္ခဏာတွေက ဘာလဲ?
ရောဂါလက္ခဏာအနေဖြင့် ဖျားခြင်း၊ ခေါင်းအရမ်းကိုက်ခြင်း၊ ကြွက်သားနာကျင်ခြင်း၊ ခါးနာခြင်း၊ အားအင်ကုန်ခမ်းခြင်း၊ ပြန်ရည်အိပ် (Lymph node) များ ရောင်ရမ်းခြင်းနှင့် အရေပြားပေါ်တွင် အနီကွက်များ ထွက်ခြင်း သို့မဟုတ် အဖုအပိန့်များ၊ အရည်ကြည်ဖုများထွက်ခြင်းတို့ကို အများစုတွေ့ရတတ်ပါသည်။
အနီကွက်များကို စတင်ဖျားပြီး တစ်ရက်မှ သုံးရက်အတွင်း တွေ့ရလေ့ရှိပါသည်။
ထို့နောက် အရေပြားပေါ်တွင် အဖုအပိန့်များအနေဖြင့်လည်းကောင်း၊ အရည်ကြည် သို့မဟုတ် အဝါရောင်အရည်များပြည့်နေသည့် အရည်ကြည်ဖု၊ ပြည်ဖု အနေအထားဖြင့်လည်းကောင်း တွေ့ရှိရပါသည်။
ထို့နောက် ၎င်းအရည်ကြည်ဖုများသည် ပေါက်ပီး ခြောက်သွေ့ကာ အနာဖေးအနေဖြင့် ကွာကျသွားပါလိမ့်မည်။
လူနာတစ်ယောက်စီတွင် အဖုအပိန့်များကို အရေအတွက် အနည်းငယ်မှ ထောင်ပေါင်းများစွာအထိ တွေ့ရတတ်ပါသည်။
အဖုအပိန့်အများစုကို မျက်နှာ၊ လက်ဖဝါးနှင့် ခြေဖဝါးတို့မှာ တွေ့ရတတ်ပါသည်။ ၎င်းတို့ကို ပါးစပ်၊ လိင်အင်္ဂါတစ်ဝိုက်နှင့် မျက်စိတွင်လည်း တွေ့ရတတ်ပါသည်။
အများအားဖြင့် ရောဂါလက္ခဏာများသည် (၂) ပတ်မှ (၄) ပတ်အထိ ကြာတတ်ပြီး ဆေးကုသမှုခံယူရန်မလိုဘဲ ပျောက်ကင်းပါသည်။
သင့်တွင် မျောက်ကျောက်ရောဂါနှင့်တူသော လက္ခဏာများ ခံစားနေရသည်ဟု သံသယရှိပါက ကျန်းမာရေးဝန်ထမ်းများထံမှ အကြံဉာဏ်ကိုရယူပါ။ သံသယ သို့မဟုတ် အတည်ပြု မျောက်ကျောက်ရောဂါ ဖြစ်ပွားနေသည့်လူနာနှင့် အနီးကပ်ထိတွေ့ခဲ့ပါက ကျန်းမာရေးဝန်ထမ်းများကို အသိပေးပါ။
မျောက်ကျောက်ရောဂါကြောင့် သေဆုံးနိုင်ပါသလား?
လူနာအများစုသည် ရက်သတ္တပါတ်အနည်းငယ်အတွင်း၌ ရောဂါလက္ခဏာများ ပျောက်ကင်းသွားနိုင်သလို လူတစ်ချို့မှာတော့ နောက်ဆက်တွဲ ရောဂါဆိုးကျိုးများဖြစ်ပွားပြီး သေဆုံးသည်အထိလည်း ဖြစ်နိုင်ပါသည်။
မွေးကင်းစကလေးငယ်များ၊ ကလေးများနှင့် ခုခံအားကျဆင်းနေသည့်သူများသည် မျောက်ကျောက်ရောဂါကြောင့် ပိုမိုပြင်းထန်သော ရောဂါလက္ခဏာများ ခံစားနိုင်ရချေရှိပြီး အသက်သေဆုံးသည်အထိ အန္တရာယ်ရှိနိုင်ပါသည်။
မျောက်ကျောက်ရောဂါ နောက်ဆက်တွဲဆိုးကျိုးများအနေဖြင့် အရေပြားတွင် အနာဖြစ်ခြင်း၊ အဆုတ်ရောင်ခြင်း၊ စိတ် ကယောင်ခြောက်ခြားဖြစ်ခြင်းနှင့် မျက်လုံးသို့ရောဂါပိုးဝင်ပြီး အမြင်အာရုံထိခိုက်ခြင်းများ ဖြစ်စေနိုင်ပါသည်။
လတ်တလောကာလတွင် ရောဂါဖြစ်ပွားမှုများသော တိုင်းပြည်များ၏ သတင်းပို့လူနာများအနက် (၃-၆) ရာခိုင်နှုန်းအထိ သေဆုံးနေပြီး ရောဂါအခံရှိသူများနှင့် ကလေးငယ်များ သေဆုံးခြင်းကို မကြာခဏတွေ့ရှိရပါသည်။
ရောဂါဖြစ်ပွားမှုများသည့်တိုင်းပြည်များ၏ ရောဂါစောင့်ကြပ်ကြည့်ရှုခြင်းစနစ်သည် လိုအပ်ချက် အကန့်အသတ်ရှိသည့်အတွက် ယခုဖြစ်ပွားနှုန်းများသည် ပိုမိုတွက်ချက်ခန့်မှန်းထားခြင်းလည်း ဖြစ်နိုင်သည်ကို သတိပြုထားသင့်ပါသည်။
မျောက်ကျောက်ရောဂါသည် တိရစ္ဆာန်မှတဆင့် လူကို ဘယ်လိုကူးစက်နိုင်သလဲ?
မျောက်ကျောက်ရောဂါသည် ရောဂါကူးစက်ခံထားရသည့် တိရစ္ဆာန်ကို ကိုင်တွယ်ထိတွေ့ခြင်းမှ လူသို့ ကူးစက်စေပါသည်။
ရှဉ့်၊ ကြွက်စသည့် ရှေ့သွားဖြင့်ကိုက်ဖြတ်တတ်သော တိရိစ္ဆာန်များနှင့် အဆင့်မြင့်နို့တိုက် သတ္တဝါများ (လူ၊ လူဝံ၊ မျောက်စသည်) တို့သည် ရောဂါပိုး လက်ခံသယ်ဆောင်သူများဖြစ်ပါသည်။
မျောက်ကျောက်ရောဂါ ဖြစ်ပွားခံရမှုမှ လျော့ချနိုင်ရန်အတွက် သေဆုံးနေသော တိရစ္ဆာန်များ (၎င်းတို့၏ အသွေးအသား အပါအဝင်) နှင့် ဖျားနာနေသော တိရစ္ဆာန်များကို အကာအကွယ်မပါဘဲ ကိုင်တွယ်ထိတွေ့ခြင်းမှ ရှောင်ကြဉ်ပါ။
မျောက်ကျောက်ရောဂါ ဖြစ်ပွားမှုများသည့် တိုင်းပြည်များတွင် တိရစ္ဆာန်များ၏ အသား သို့မဟုတ် အခြားအစိတ်အပိုင်းများကို သေချာစွာ ကျက်အောင်ချက်ပြုတ် စားသောက်သင့်ပါသည်။
မျောက်ကျောက်ရောဂါသည် လူတစ်ဥိီးမှ တစ်ဦးသို့ ဘယ်လိုကူးစက်စေနိုင်သလဲ?
မျောက်ကျောက်ရောဂါ ဖြစ်ပွားနေသည့် လူတစ်ဦးသည် ရောဂါလက္ခဏာခံစားနေရချိန် (ပုံမှန်အားဖြင့် (၂) ပတ်မှ (၄) ပတ်အတွင်း) တွင် အခြားသူကို ကူးစက်စေနိုင်ပါသည်။
ရောဂါလက္ခဏာခံစားနေသည့်သူကို အနီးကပ် ကိုင်တွယ်ထိတွေ့ခြင်းမှ ရောဂါကူးစက်ခံရနိုင်ပါသည်။
အထူးသဖြင့် အနီကွက်၊ ခန္ဓာကိုယ်မှ ထွက်သောအရည်များ (အရည်ပြား အဖုအပိန့်မှ ထွက်သောအရည်၊ ပြည် သို့မဟုတ် သွေး) နှင့် အနာဖေးများမှတဆင့် ကူးစက်စေပါသည်။
ရောဂါဖြစ်ပွားသူ ကိုင်တွယ်ထိတွေ့ပြီးသော ဗိုင်းရပ်စ်ကပ်ညိနေသည့် အဝတ်အစား၊ အိမ်ယာခင်း၊ မျက်နှာသုတ်ပါဝါ သို့မဟုတ် စားသောက်ရာတွင် သုံးသည့်ပစ္စည်းများ၊ ပန်းကန်များကို ကိုင်တွယ်ထိတွေ့ခြင်းမှ တစ်ဆင့်လည်း အခြားသူဆီသို့ ကူးစက်စေပါသည်။
ခံတွင်းတွင်ရှိသော အနာများ၊ ပြည်တည်နာများမှတစ်ဆင့်လည်း ကူးစက်စေပါသည်။ ဆိုလိုသည်မှာ ရောဂါပိုးသည် တံတွေးမှတစ်ဆင့် ကူးစက်နိုင်ပါသည်။
ရောဂါဖြစ်ပွားနေသူများနှင့် ကိုင်တွယ်ထိတွေ့ လေ့ရှိသည့် ကျန်းမာရေးဝန်ထမ်းများ၊ အတူနေမိသားစုဝင်များနှင့် ၎င်း၏ လိင်ဆက်ဆံဖက်တို့သည် ရောဂါကူးစက်ခံရနိုင်ခြေ ပိုများပါသည်။
ကိုယ်ဝန်ဆောင်မိခင်များ၏ အချင်းတိုင်မှတစ်ဆင့် သန္ဓေသားဆီသို့ (သို့) မီးဖွားချိန်နှင့် မီးဖွားပြီးချိန်တွင် လည်းကောင်း၊ ရောဂါကူးစက်ခံထားရသည့် မိဘများမှ ကလေးသို့ အရေပြားချင်း ထိတွေ့ခြင်းတို့မှ လည်းကောင်း ရောဂါပိုးကူးစက်ခံရနိုင်ပါသည်။
ရောဂါလက္ခဏာ ပြသခြင်းမရှိသည့်သူများမှ ကူးစက်စေခြင်း ရှိ၊မရှိကိုမူ ရှင်းရှင်းလင်းလင်း မသိရှိရသေးပါ။
ဘယ်သူတွေမှဖြစ်နိုင်ခြေပိုများသလဲ?
မည်သူမဆို မျောက်ကျောက်ရောဂါ လက္ခဏာများခံစားနေရသည့် လူများနှင့် အနီးကပ်ကိုင်တွယ်ထိတွေ့ခြင်း သို့မဟုတ် ရောဂါကူးစက်ခံထားရသည့်တိရစ္ဆာန်များအား ကိုင်တွယ်ထိတွေ့ခြင်းရှိသူများသည် ရောဂါကူးစက်ခံရနိုင်ခြေ အများဆုံးဖြစ်ပါသည်။
ကျောက်ကြီးရောဂါကာကွယ်ဆေး ထိုးထားသူများသည် မျောက်ကျောက်ရောဂါဖြစ်ပွားခြင်းမှ တစိတ်တပိုင်းကာကွယ်မှုရရှိနိုင်ပါသည်။
ကျောက်ကြီးရောဂါပပျောက်သွားသည့် (၁၉၈၀) ခုနှစ် နောက်ပိုင်းတွင် ကျောက်ကြီးရောဂါကာကွယ်ဆေးထိုး လုပ်ငန်းသည် ရပ်နားထားခဲ့ပြီးဖြစ်သည့်အတွက်ကြောင့် ငယ်ရွယ်သူများသည် ကျောက်ကြီးရောဂါ ကာကွယ်ဆေး ထိုးနှံထားခြင်း ရှိမနေပါ။
ကျောက်ကြီးရောဂါ ကာကွယ်ဆေးထိုးထားသောကြောင့် မျောက်ကျောက်ရောဂါ ကူးစက်ခံရမှုမှ အကာအကွယ်အချို့ရရှိနေသော်လည်း ၎င်းတို့ကိုယ်တိုင်နှင့် အခြားသူများ ကူးစက်ခံရမှုမရှိအောင် ကြိုတင်ကာကွယ်မှုများ လုပ်ဆောင်ထားသင့်ပါသည်။
မွေးကင်းစကလေးများ၊ ကလေးသူငယ်များနှင့် ခုခံအားကျဆင်းနေသူများတွင် မျောက်ကျောက်ရောဂါကြောင့် ပြင်းထန်သည့် ရောဂါလက္ခဏာများခံစားရနိုင်ပြီး သေဆုံးနိုင်ချေပိုများပါသည်။
ကျန်းမာရေးဝန်ထမ်းများသည်လည်း ရောဂါပိုးနှင့် အချိန်ကြာမြင့်စွာ ထိတွေ့နိုင်သည့်အတွက်ကြောင့် ရောဂါကူးစက်ခံရနိုင်ခြေ ပိုမို မြင့်မားပါသည်။
မျောက်ကျောက်ရောဂါဖြစ်ပွါးခြင်းမှ မည်သို့ကာကွယ်ရမလဲ?
သံသယ သို့မဟုတ် အတည်ပြု မျောက်ကျောက်ရောဂါဖြစ်ပွားနေသူများနှင့် ကိုင်တွယ်ထိတွေ့မှုကို ကန့်သတ်ခြင်းဖြင့် ကူးစက်ခံရနိုင်ခြေကို လျှော့ချနိုင်ပါသည်။
အကယ်၍ သင်ကိုယ်တိုင်သည် ကျန်းမာရေးဝန်ထမ်း သို့မဟုတ် အတူနေမိသားစုဝင်ဖြစ်ပြီး မျောက်ကျောက်ရောဂါလူနာကို ကိုင်တွယ်ထိတွေ့ရမည်ဆိုလျှင် ရောဂါဖြစ်ပွားနေသူကို သီးခြား နေထိုင်စေခြင်းနှင့် ဖြစ်နိုင်ပါက အရေပြားအဖုအပိန့်များကို ဖုံးအုပ်ခြင်း (ဥပမာ- အဖုအပိန့်များကို ဖုံးသော အဝတ်အစားများ ဝတ်ဆင်ခြင်း) တို့ကို လုပ်ဆောင်ရန် အားပေးပါ။
ချောင်းဆိုးနေသော သို့မဟုတ် ပါးစပ်တွင် အနာရှိသော လူနာများနှင့် နီးကပ်စွာရှိနေပါက ၎င်းတို့ကို ဆေးရုံသုံးနှာခေါင်းစည်း (Mask) တပ်ဆင်ထားစေပါ။
သင်ကိုယ်တိုင်လည်း နှာခေါင်းစည်း တပ်ဆင်ထားပါ။
သင့်အနေဖြင့် ဖြစ်နိုင်ပါက အရေပြားခြင်း ထိတွေ့ခြင်းကို ရှောင်ကြဉ်ပြီး အကယ်၍ အရေပြားအဖုအပိန့်များကို ကိုင်တွယ်ထိတွေ့ရမည်ဆိုလျှင်လည်း တစ်ခါသုံး လက်အိတ်များကို အသုံးပြုပြီး ကိုင်တွယ်ပါ။
လူနာများကိုယ်တိုင် အဝတ်အစားဝတ်ခြင်း သို့မဟုတ် အိပ်ယာခင်းခြင်း၊ ပြင်ဆင်ခြင်းတို့ကို မလုပ်ဆောင်နိုင်၍ မိမိက ကိုင်တွယ်ပေးရမည်ဆိုပါက နှာခေါင်းစည်း (Mask) တပ်ဆင်ပါ။
ရောဂါဖြစ်ပွားနေသူမှတစ်ဆင့် ရောဂါပိုးများကပ်ညှိနေနိုင်သည့် အဝတ်အစားများ၊ အိပ်ယာခင်းများ မျက်နှာသုတ်ပုဝါများနှင့် ၎င်းတို့ထိတွေ့ခဲ့သော အရာဝတ္ထုများ သို့မဟုတ် ၎င်းတို့၏ အရေပြား အဖုအပိန့်များ သို့မဟုတ် အသက်ရှူလမ်းကြောင်းမှ ထွက်လာသော အစက်အမှုန်များနှင့် ထိတွေ့ခဲ့သည်ဟု ယူဆရသော အရာများ (ဥပမာ- စားသောက်ခန်းသုံးပစ္စည်းများ၊ ပန်းကန်များ)ကို ထိတွေ့ကိုင်တွယ်ပြီးလျှင် လက်ကို ရေနှင့်ဆပ်ပြာ သို့မဟုတ် အယ်ကိုဟောပါဝင်သည့် လက်သန့်ဆေးရည်ဖြင့် ပုံမှန်ဆေးကြောပါ။
လူနာ၏ အဝတ်အစား၊ မျက်နာသုတ်ပုဝါ၊ အိပ်ယာခင်း နှင့် စားသောက်သည့်အခါ သုံးစွဲသည့် အသုံးအဆောင်များ၊ ပစ္စည်းများကို ရေနွေး၊ ဆပ်ပြာတို့ဖြင့် လျှော်ဖွတ်ပါ။
ရောဂါပိုးကပ်ညှိနေနိုင်သည့် မျက်နှာပြင်များကို ပိုးသတ်ပြီး သန့်ရှင်းအောင် ထားပါ။
ရောဂါပိုး ကပ်ညှိနေနိင်သည့် စွန့်ပစ်ပစ္စည်းများ (ဥပမာ- အနာဆေးထည့်သည့်ဂွမ်း) စသည်တို့ကိုလည်း စနစ်တကျ စွန့်ပစ်ပါ။
ကလေးငယ်များ မျောက်ကျောက်ရောဂါ ကူးစက်ခံရနိုင်လား?
ကလေးငယ်များသည် လူငယ်လူရွယ်များနှင့် လူကြီးများထက် ရောဂါလက္ခဏာ ပိုမိုပြင်းထန်စွာ ခံစားရနိုင်ပါသည်။
ရောဂါပိုးသည် သန္ဓေသား သို့မဟုတ် မွေးကင်းစ ကလေးငယ်မွေးဖွားသည့်အချိန် သို့မဟုတ် မွေးကင်းစကလေးငယ်များအား ကနဦး ကိုင်တွယ်ထိတွေ့ခြင်းစသည်တို့မှ ကူးစက်နိုင်ပါသည်။
မိမိကိုယ်တိုင် မျောက်ကျောက်ရောဂါခံစားနေရသည်ဟု သံသယရှိပါက ဘာတွေလုပ်ဆောင်သင့်ပါသလဲ
သင်ကိုယ်တိုင် ရောဂါလက္ခဏာခံစားနေရခြင်း သို့မဟုတ် မျောက်ကျောက်ရောဂါဖြစ်နေသော လူတစ်ယောက်နှင့် ကိုင်တွယ်ထိတွေ့ခဲ့သည်ဟု သံသယရှိပါက ကျန်းမာရေးဝန်ထမ်းထံမှ အကူအညီတောင်းခံပြီး ဓါတ်ခွဲစမ်းသပ်ခြင်းနှင့် ဆေးကုသမှုခံယူပါ။
ဖြစ်နိုင်ပါက မိမိကိုယ်တိုင် သီးခြားနေထိုင်ခြင်းနှင့် အခြားသူများကို ထိတွေ့ခြင်းမှ ရှောင်ကြဉ်ပါ။
လက်ကို ပုံမှန်ဆေးကြောပြီး အခြားသူများကို ရောဂါမကူးစက်အောင် ကာကွယ်နိုင်ရန် အထက်ဖော်ပြပါ အချက်များကို လိုက်နာ ဆောင်ရွက်ပါ။
ကျန်းမာရေးဝန်ထမ်းက သင့်ထံမှ ဓါတ်ခွဲစမ်းသပ်ရန်အတွက် နမူနာယူမည်ဖြစ်သောကြောင့် သင့်အနေဖြင့် လိုအပ်သော ကုသမှု၊ ခံယူမှု ရရှိနိုင်မည်ဖြစ်ပါသည်။
ကျေးဇူးတင်ပါတယ်
Khmer
ជំរាបសួរ
សូមស្វាគមន៍មកកាន់ទំព័រ CIM
ថ្ងៃនេះ យើងនឹងចែករំលែកព័ត៌មានអំពីជំងឺស្វាស ដែលទើបត្រូវបានប្រកាសអាសន្នសុខភាពសាធារណៈដោយ WHO ។
អ្វីទៅជាជំងឺស្វាយ?
Monkeypox គឺជាជំងឺដែលបង្កឡើងដោយមេរោគ Monkeypox ។ វាជាមេរោគសត្វដែលអាចចម្លងពីសត្វទៅមនុស្ស ក៏ដូចជាឆ្លងពីមនុស្សទៅមនុស្ស។
តើជំងឺស្វាយអាចត្រូវបានរកឃើញនៅឯណា?
ជំងឺនេះគឺជារឿងធម្មតាបំផុតនៅអាហ្រ្វិកកណ្តាល និងភាគខាងលិច ជាមួយនឹងអាកាសធាតុព្រៃត្រូពិច ជាកន្លែងដែលសត្វពាហនៈផ្ទុកមេរោគស្វាម៉ីស៊ីស៊ីស៊ីស្មៅ។ អ្នកដែលបានឆ្លងជំងឺស្វាពីប្រទេសផ្សេងៗបានធ្វើដំណើរទៅកាន់អាហ្វ្រិកកណ្តាល និងភាគខាងលិច ដែលជំងឺនេះជារឿងធម្មតា។
តើជំងឺអុតស្វាយមានរោគសញ្ញាអ្វីខ្លះ?
ជំងឺជារោគសញ្ញា ឈឺក្បាលធ្ងន់ធ្ងរ; ឈឺសាច់ដុំ ឈឺខ្នង អស់កម្លាំង ហើមកូនកណ្តុរ និងចំណុចក្រហម ឬកន្ទួលលើស្បែក។ ពងបែកគឺជារឿងធម្មតាបំផុត។
ចំណុចក្រហមជាធម្មតាលេចឡើងមួយទៅបីថ្ងៃបន្ទាប់ពីការចាប់ផ្តើមនៃជំងឺ។ បន្ទាប់មកជាកន្ទួលលើស្បែក និងពងបែកដែលពោរពេញដោយជាតិទឹកថ្លា ឬពណ៌លឿង។ វាក៏ត្រូវបានរកឃើញផងដែរនៅក្នុងទីតាំងនៃខ្ទុះ។
បន្ទាប់មក ពងបែកនឹងស្ងួត ហើយធ្លាក់ចេញជាស្នាម។
ពីពីរបីទៅរាប់ពាន់ដុំអាចមើលឃើញនៅក្នុងអ្នកជំងឺម្នាក់ៗ។
ភាគច្រើននៃកន្ទួលគឺនៅលើមុខ។ ជាទូទៅមាននៅលើបាតដៃ និងបាតជើង។ ពួកគេផ្ទាល់មាត់; វាក៏អាចត្រូវបានរកឃើញនៅជុំវិញប្រដាប់ភេទ និងក្នុងភ្នែកផងដែរ។
រោគសញ្ញាជាធម្មតាមានរយៈពេលពី 2 ទៅ 4 សប្តាហ៍ ហើយអាចដោះស្រាយដោយគ្មានការព្យាបាល។
ប្រសិនបើអ្នកសង្ស័យថាអ្នកមានរោគសញ្ញាដូចសត្វស្វា សូមស្វែងរកការណែនាំពីបុគ្គលិកសុខាភិបាល។ ជូនដំណឹងដល់បុគ្គលិកសុខាភិបាល ប្រសិនបើអ្នកមានទំនាក់ទំនងជិតស្និទ្ធជាមួយអ្នកជំងឺដែលមានជំងឺស្វាស ឬត្រូវបានបញ្ជាក់។
តើយើងអាចស្លាប់ដោយសារជំងឺគ្រុនពោះវៀនបានទេ?
អ្នកជំងឺភាគច្រើននឹងជាសះស្បើយពីរោគសញ្ញារបស់ពួកគេក្នុងរយៈពេលពីរបីសប្តាហ៍ ហើយមនុស្សមួយចំនួនអាចវិវត្តទៅជាផលវិបាក និងស្លាប់។ ទារកទើបនឹងកើត កុមារ និងមនុស្សដែលមានភាពស៊ាំនឹងជំងឺ ប្រឈមនឹងរោគសញ្ញាកាន់តែធ្ងន់ធ្ងរពីជំងឺស្វាស ដែលអាចគំរាមកំហែងដល់អាយុជីវិត។
ផលប៉ះពាល់នៃជំងឺអុតស្វាយរួមមានដំបៅនៅលើស្បែក ការភ្លេចភ្លាំងនៃជំងឺរលាកភ្នែក និងការឆ្លងមេរោគភ្នែកអាចបណ្តាលឱ្យមានការចុះខ្សោយនៃការមើលឃើញ។
ក្នុងប៉ុន្មានឆ្នាំថ្មីៗនេះ 3-6 ភាគរយនៃករណីដែលបានរាយការណ៍នៅក្នុងប្រទេសដែលមានអត្រាខ្ពស់នៃជំងឺនេះបានស្លាប់ ហើយការស្លាប់ត្រូវបានគេឃើញជាញឹកញាប់ចំពោះអ្នកឆ្លង និងកុមារ។
គួរកត់សំគាល់ថា អត្រាឧប្បត្តិហេតុបច្ចុប្បន្នអាចត្រូវបានគេប៉ាន់ប្រមាណថាហួសហេតុ ដោយសារតែប្រព័ន្ធតាមដានជំងឺនៅក្នុងប្រទេសដែលមានការផ្ទុះឡើងមានកម្រិតក្នុងតម្រូវការ។
តើជំងឺស្វាយអាចឆ្លងមកមនុស្សតាមរយៈសត្វយ៉ាងដូចម្តេច?
Monkeypox ត្រូវបានគេចម្លងទៅមនុស្សដោយការចាប់និងប៉ះសត្វដែលមានមេរោគ។
សត្វកំប្រុកដែលខាំធ្មេញខាងមុខ ដូចជាសត្វកកេរ និងថនិកសត្វខ្ពស់ (មនុស្ស ស្វា ស្វាជាដើម) គឺជាអ្នកផ្ទុកមេរោគ។
ដើម្បីកាត់បន្ថយការប៉ះពាល់នឹងជំងឺស្វា ជៀសវាងការយកសត្វដែលងាប់ដោយមិនបានការពារ (រួមទាំងឈាម និងសាច់របស់វា) និងសត្វឈឺ។
នៅក្នុងបណ្តាប្រទេសដែលមានការផ្ទុះឡើងនៃជំងឺស្វា សាច់ ឬផ្នែកផ្សេងទៀតនៃសត្វគួរតែត្រូវបានចម្អិន និងបរិភោគឱ្យបានហ្មត់ចត់។
តើជំងឺអុតស្វាយអាចចម្លងពីមនុស្សម្នាក់ទៅមនុស្សម្នាក់យ៉ាងដូចម្តេច?
មនុស្សម្នាក់ដែលមានការផ្ទុះឡើងនៃជម្ងឺស្វាសអាចចម្លងមេរោគទៅមនុស្សម្នាក់ទៀតក្នុងអំឡុងពេលដែលពួកគេមានរោគសញ្ញា (ជាធម្មតា 2 ទៅ 4 សប្តាហ៍)។
ជំងឺនេះអាចឆ្លងតាមរយៈការទំនាក់ទំនងជិតស្និទ្ធជាមួយអ្នកដែលមានរោគសញ្ញា។
ជាពិសេសចំណុចក្រហម វាត្រូវបានបញ្ជូនតាមរយៈសារធាតុរាវក្នុងរាងកាយ (សារធាតុរាវ ខ្ទុះ ឬឈាមពីកន្ទួលបន្ទះ) និងស្នាមប្រេះ។
សម្លៀកបំពាក់ដែលមានមេរោគដែលត្រូវបានប៉ះពាល់ដោយអ្នកឆ្លង។ ទ្រព្យសម្បត្តិ កន្សែង ឬអាហារ; វាក៏អាចចម្លងទៅអ្នកដទៃតាមរយៈការប៉ះចានផងដែរ។
ដំបៅនៅក្នុងមាត់; វាក៏ឆ្លងតាមរយៈអាប់សផងដែរ។ នេះមានន័យថាការឆ្លងអាចឆ្លងតាមរយៈទឹកមាត់។
បុគ្គលិកសុខាភិបាលដែលតែងតែដោះស្រាយ និងទាក់ទងជាមួយអ្នកដែលមានជំងឺនេះ។ ការរួមរស់ជាមួយសមាជិកគ្រួសារ និងដៃគូផ្លូវភេទទំនងជាឆ្លងមេរោគ។
តាមរយៈទងផ្ចិតរបស់ស្ត្រីមានផ្ទៃពោះទៅទារកក្នុងកំឡុងពេលនិងក្រោយសម្រាល ហើយការឆ្លងមេរោគក៏អាចឆ្លងតាមរយៈការប៉ះពាល់ស្បែកពីឪពុកម្តាយដែលមានមេរោគទៅកូនដែរ។
វាមិនទាន់ច្បាស់នៅឡើយទេថាតើមនុស្សដែលមិនបង្ហាញរោគសញ្ញាអាចចម្លងមេរោគបានឬអត់។
តើអ្នកណាមានឱកាសច្រើនក្នុងការកើតជំងឺ Monkeypox?
អ្នកណាដែលមានទំនាក់ទំនងជិតស្និទ្ធជាមួយអ្នកដែលមានរោគសញ្ញានៃជំងឺគ្រុនស្វា ឬអ្នកដែលបានដោះស្រាយសត្វដែលមានមេរោគគឺមានហានិភ័យខ្ពស់ក្នុងការឆ្លងជំងឺនេះ។
អ្នកដែលត្រូវបានគេចាក់វ៉ាក់សាំងប្រឆាំងនឹងជំងឺអុតស្វាយអាចត្រូវបានការពារមួយផ្នែកពីជំងឺស្វាយ។
ចាប់តាំងពីជំងឺអុតស្វាយត្រូវបានលុបបំបាត់នៅឆ្នាំ 1980 ការចាក់ថ្នាំបង្ការជំងឺអុតស្វាយត្រូវបានបញ្ឈប់ ដូច្នេះមនុស្សវ័យក្មេងមិនត្រូវបានចាក់វ៉ាក់សាំងប្រឆាំងនឹងជំងឺអុតស្វាយទេ។
ទោះបីជាការចាក់វ៉ាក់សាំងប្រឆាំងនឹងជំងឺអុតស្វាយផ្តល់ការការពារមួយចំនួនប្រឆាំងនឹងការឆ្លងមេរោគស្វាសក៏ដោយ ក៏ពួកគេគួរតែចាត់វិធានការប្រុងប្រយ័ត្នដើម្បីការពារខ្លួន និងអ្នកដទៃពីការឆ្លង។
ទារក កុមារ និងអ្នកដែលមានភាពស៊ាំនឹងជំងឺងាយនឹងមានរោគសញ្ញាធ្ងន់ធ្ងរ និងស្លាប់ដោយសារជំងឺស្វាស្វា។
បុគ្គលិកថែទាំសុខភាពក៏ត្រូវបានប៉ះពាល់នឹងមេរោគក្នុងរយៈពេលយូរផងដែរ ដូច្នេះហានិភ័យនៃការឆ្លងជំងឺនេះកាន់តែខ្ពស់។
តើធ្វើដូចម្តេចដើម្បីទប់ស្កាត់ការរីករាលដាលនៃជំងឺស្វា?
ការកំណត់ការទាក់ទងជាមួយអ្នកដែលមានករណីសង្ស័យ ឬបញ្ជាក់អំពីជំងឺស្វាយ អាចកាត់បន្ថយហានិភ័យនៃការឆ្លង។
ប្រសិនបើអ្នកជាបុគ្គលិកថែទាំសុខភាព ឬសមាជិកគ្រួសារដែលទាក់ទងជាមួយអ្នកជំងឺកើតជំងឺស្វាយ សូមលើកទឹកចិត្តអ្នកដែលមានជំងឺឱ្យនៅដាច់ដោយឡែកពីគេ ហើយប្រសិនបើអាចធ្វើបាន សូមបិទបាំងកន្ទួលរមាស់ (ឧ. ស្លៀកសម្លៀកបំពាក់ដែលបិទបាំងកន្ទួលរមាស់)។
ប្រសិនបើអ្នកនៅជិតអ្នកជំងឺដែលក្អក ឬឈឺមាត់ សូមឲ្យពួកគេពាក់ម៉ាសដែលមានថ្នាក់មន្ទីរពេទ្យ។
ពាក់ម៉ាសដោយខ្លួនឯង។
ជៀសវាងការប៉ះពាល់ស្បែកប្រសិនបើអាចធ្វើទៅបាន ហើយប្រើស្រោមដៃដែលអាចចោលបាន ប្រសិនបើអ្នកត្រូវតែដោះស្រាយកន្ទួលស្បែក។
ការស្លៀកពាក់ឬគ្រែអ្នកជំងឺខ្លួនឯង; ប្រសិនបើអ្នកមិនអាចធ្វើការរៀបចំ ហើយត្រូវដោះស្រាយវាដោយខ្លួនឯង ចូរពាក់ម៉ាស់។
សម្លៀកបំពាក់ដែលអាចចម្លងមេរោគតាមរយៈអ្នកឆ្លង។ លាងដៃរបស់អ្នកឱ្យបានទៀងទាត់ជាមួយសាប៊ូ និងទឹក ឬទឹកលាងដៃដែលមានជាតិអាល់កុល បន្ទាប់ពីបានយកក្រណាត់គ្រែ កន្សែង និងវត្ថុដែលគេបានប៉ះ ឬវត្ថុដែលគេអាចប៉ះនឹងកន្ទួលលើស្បែក ឬដំណក់ទឹកផ្លូវដង្ហើម (ឧ. ឧបករណ៍បរិភោគអាហារ ចាន)។ .
សម្លៀកបំពាក់របស់អ្នកជំងឺ; កន្សែងដៃ ពូក និងប្រដាប់ប្រដាប្រើប្រាស់ពេលញ៉ាំអាហារ; ទឹកក្តៅ, លាងជាមួយសាប៊ូ។
មាប់មគ និងសម្អាតផ្ទៃកខ្វក់។
បោះចោលកាកសំណល់ឆ្លងមេរោគ (ឧទាហរណ៍ កប្បាសរុំរបួស) ។ល។
តើកុមារអាចឆ្លងជំងឺគ្រុនពោះវៀនបានទេ?
កុមារអាចមានរោគសញ្ញាធ្ងន់ធ្ងរជាងមនុស្សវ័យជំទង់ និងមនុស្សពេញវ័យ។
ការឆ្លងមេរោគអាចឆ្លងទៅទារកឬទារកទើបនឹងកើតឬពីការចាត់ចែងដំបូងនៃទារកទើបនឹងកើត។
តើអ្នកគួរធ្វើយ៉ាងណាប្រសិនបើអ្នកសង្ស័យថាមានជំងឺផ្ដាសាយ?
ប្រសិនបើអ្នកមានរោគសញ្ញាដោយខ្លួនឯង ឬសង្ស័យថាអ្នកបានទាក់ទងជាមួយអ្នកដែលមានជំងឺស្វាយ សូមស្វែងរកជំនួយពីបុគ្គលិកសុខាភិបាល និងទទួលការធ្វើតេស្តមន្ទីរពិសោធន៍ និងការព្យាបាលវេជ្ជសាស្រ្ត។
បើអាច ចូរនៅដាច់ដោយឡែកពីគេ ហើយជៀសវាងការទាក់ទងជាមួយអ្នកដទៃ។
លាងដៃឱ្យបានទៀងទាត់ និងអនុវត្តតាមជំហានខាងលើ ដើម្បីការពារការឆ្លងរាលដាលដល់អ្នកដទៃ។
បុគ្គលិកសុខាភិបាលនឹងយកគំរូពីអ្នកសម្រាប់ការធ្វើតេស្តមន្ទីរពិសោធន៍ ដូច្នេះអ្នកនឹងទទួលបានការព្យាបាលចាំបាច់។ ការទទួលយកនឹងមាន។
អរគុណច្រើន
Lao
ສະບາຍດີ
ຍິນດີຕ້ອນຮັບສູ່ໜ້າ CIM
ມື້ນີ້, ພວກເຮົາຈະມາແບ່ງປັນຂໍ້ມູນກ່ຽວກັບພະຍາດ monkeypox, ເຊິ່ງບໍ່ດົນມານີ້ໄດ້ປະກາດພາວະສຸກເສີນດ້ານສາທາລະນະສຸກໂດຍ WHO.
ພະຍາດລີງແມ່ນຫຍັງ?
Monkeypox ເປັນພະຍາດທີ່ເກີດຈາກເຊື້ອໄວຣັສ monkeypox. ມັນເປັນເຊື້ອໄວຣັສສັດທີ່ສາມາດຕິດຕໍ່ຈາກສັດໄປຫາຄົນ, ເຊັ່ນດຽວກັນກັບການແຜ່ຈາກຄົນຫາຄົນ.
ພະຍາດລີງສາມາດພົບໄດ້ຢູ່ໃສ?
ພະຍາດດັ່ງກ່າວແມ່ນພົບເລື້ອຍທີ່ສຸດໃນພາກກາງແລະຕາເວັນຕົກຂອງອາຟຣິກາທີ່ມີສະພາບອາກາດໃນປ່າດົງດິບເຂດຮ້ອນບ່ອນທີ່ສັດທີ່ຕິດເຊື້ອໄວຣັດລີງກິນຫຍ້າ. ປະຊາຊົນຜູ້ທີ່ຕິດເຊື້ອລິງຈາກປະເທດອື່ນໆໄດ້ເດີນທາງໄປອາຟຣິກາກາງແລະຕາເວັນຕົກບ່ອນທີ່ເປັນພະຍາດທົ່ວໄປ.
ພະຍາດລີງສາມາດພົບໄດ້ຢູ່ໃສ?
ພະຍາດດັ່ງກ່າວແມ່ນພົບເລື້ອຍທີ່ສຸດໃນພາກກາງແລະຕາເວັນຕົກຂອງອາຟຣິກາທີ່ມີສະພາບອາກາດໃນປ່າດົງດິບເຂດຮ້ອນບ່ອນທີ່ສັດທີ່ຕິດເຊື້ອໄວຣັດລີງກິນຫຍ້າ. ປະຊາຊົນຜູ້ທີ່ຕິດເຊື້ອລິງຈາກປະເທດອື່ນໆໄດ້ເດີນທາງໄປອາຟຣິກາກາງແລະຕາເວັນຕົກບ່ອນທີ່ເປັນພະຍາດທົ່ວໄປ.
ອາການຂອງ monkeypox ແມ່ນຫຍັງ?
ເຈັບເປັນອາການປວດຫົວຮຸນແຮງ; ປວດກ້າມເນື້ອ ປວດຫຼັງ ເມື່ອຍລ້າ, ຕ່ອມນ້ຳເຫຼືອງ ແລະ ຈຸດແດງ ຫຼື ຜື່ນຕາມຜິວໜັງ. ຜິວເນື້ອສີຂາແມ່ນພົບເລື້ອຍທີ່ສຸດ.
ປົກກະຕິແລ້ວຈຸດສີແດງຈະປາກົດຫນຶ່ງຫາສາມມື້ຫຼັງຈາກການເລີ່ມຕົ້ນຂອງພະຍາດ. ຫຼັງຈາກນັ້ນ, ເປັນຕຸ່ມຜື່ນຕາມຜິວ ໜັງ ແລະຕຸ່ມໂພງເຕັມໄປດ້ວຍນ້ ຳ ທີ່ຈະແຈ້ງຫຼືສີເຫຼືອງ. ມັນຍັງພົບເຫັນຢູ່ໃນຕໍາແຫນ່ງຂອງຫນອງ.
ຈາກນັ້ນຕຸ່ມຜື່ນຈະແຫ້ງ ແລະຕົກລົງເປັນຕຸ່ມ.
ຈາກສອງສາມຫາພັນເມັດສາມາດເຫັນໄດ້ໃນຄົນເຈັບແຕ່ລະຄົນ.
ສ່ວນຫຼາຍແມ່ນຕຸ່ມຜື່ນຢູ່ເທິງໃບຫນ້າ. ພົບເຫັນທົ່ວໄປຢູ່ຝາມື ແລະຕີນ. ເຂົາເຈົ້າປາກ; ມັນຍັງສາມາດພົບເຫັນໄດ້ຢູ່ອ້ອມຮອບອະໄວຍະວະເພດ ແລະໃນຕາ.
ອາການປົກກະຕິຈະແກ່ຍາວເຖິງ 2 ຫາ 4 ອາທິດ ແລະ ແກ້ໄຂໄດ້ໂດຍບໍ່ມີການປິ່ນປົວທາງການແພດ.
ຖ້າເຈົ້າສົງໃສວ່າເຈົ້າມີອາການຄ້າຍຄືລີງ, ໃຫ້ໄປປຶກສາແພດ. ແຈ້ງໃຫ້ພະນັກງານສາທາລະນະສຸກຫາກເຈົ້າໄດ້ຕິດຕໍ່ພົວພັນຢ່າງໃກ້ຊິດກັບຄົນເຈັບທີ່ເປັນພະຍາດລີງທີ່ສົງໃສ ຫຼື ຢືນຢັນແລ້ວ.
ພວກເຮົາສາມາດເສຍຊີວິດຈາກ monkeypox?
ຄົນເຈັບສ່ວນໃຫຍ່ຈະໄດ້ຮັບການປິ່ນປົວອາການຂອງເຂົາເຈົ້າພາຍໃນສອງສາມອາທິດ, ແລະບາງຄົນອາດຈະມີອາການແຊກຊ້ອນແລະເສຍຊີວິດ. ເດັກນ້ອຍເກີດໃໝ່ ເດັກນ້ອຍ ແລະຜູ້ຕິດເຊື້ອພູມຄຸ້ມກັນມີຄວາມສ່ຽງທີ່ຈະມີອາການຮ້າຍແຮງຂຶ້ນຈາກພະຍາດລີງ, ເຊິ່ງອາດເປັນອັນຕະລາຍເຖິງຊີວິດ.
ຜົນຂ້າງຄຽງຂອງພະຍາດໜອງໃນລິງລວມມີບາດແຜຢູ່ຜິວໜັງ, ປອດອັກເສບ Delirium ແລະການຕິດເຊື້ອຕາສາມາດເຮັດໃຫ້ເກີດຄວາມບົກຜ່ອງດ້ານສາຍຕາ.
ໃນຊຸມປີມໍ່ໆມານີ້, 3-6 ເປີເຊັນຂອງກໍລະນີທີ່ຖືກລາຍງານຢູ່ໃນປະເທດທີ່ມີອັດຕາການຕິດເຊື້ອສູງໄດ້ເສຍຊີວິດ, ແລະການເສຍຊີວິດມັກຈະພົບເຫັນຢູ່ໃນຜູ້ຕິດເຊື້ອແລະເດັກນ້ອຍ.
ຄວນສັງເກດວ່າອັດຕາການເກີດໃນປະຈຸບັນອາດຈະຖືກຄາດຄະເນເກີນເພາະວ່າລະບົບການເຝົ້າລະວັງພະຍາດໃນປະເທດທີ່ມີການລະບາດແມ່ນຈໍາກັດໃນຄວາມຕ້ອງການ.
ພະຍາດລີງສາມາດຕິດຕໍ່ມະນຸດຜ່ານສັດໄດ້ແນວໃດ?
Monkeypox ແມ່ນຕິດຕໍ່ກັບມະນຸດໂດຍການຈັບແລະສໍາຜັດກັບສັດທີ່ຕິດເຊື້ອ.
ກະຮອກສັດທີ່ກັດແຂ້ວດ້ານຫນ້າ, ເຊັ່ນ: ຫນູ, ແລະສັດລ້ຽງລູກດ້ວຍນົມທີ່ສູງກວ່າ (ມະນຸດ, apes, ລິງ, ແລະອື່ນໆ) ແມ່ນຜູ້ຕິດເຊື້ອ.
ເພື່ອຫຼຸດຜ່ອນການຕິດເຊື້ອພະຍາດລີງ, ຫຼີກລ້ຽງການຈັບສັດຕາຍທີ່ບໍ່ໄດ້ປ້ອງກັນ (ລວມທັງເລືອດ ແລະເນື້ອໜັງ) ແລະສັດທີ່ເຈັບປ່ວຍ.
ໃນປະເທດທີ່ມີການລະບາດຂອງພະຍາດລີງ, ຊີ້ນຫຼືສ່ວນອື່ນໆຂອງສັດຄວນໄດ້ຮັບການປຸງແຕ່ງແລະກິນຢ່າງລະອຽດ.
ພະຍາດລີງສາມາດແຜ່ລາມໄປສູ່ສັງຄົມໄດ້ແນວໃດ
ຄົນທີ່ມີການລະບາດຂອງພະຍາດລິງໂຄນສາມາດແຜ່ເຊື້ອໄວຣັດໄປຫາຄົນອື່ນໃນຊ່ວງເວລາທີ່ເຂົາເຈົ້າມີອາການ (ປົກກະຕິແມ່ນ 2 ຫາ 4 ອາທິດ).
ພະຍາດສາມາດຕິດຕໍ່ໄດ້ໂດຍການຕິດຕໍ່ຢ່າງໃກ້ຊິດກັບຜູ້ທີ່ມີອາການ.
ໂດຍສະເພາະແມ່ນຈຸດສີແດງ ມັນໄດ້ຮັບການຕິດຕໍ່ໂດຍຜ່ານຂອງແຫຼວໃນຮ່າງກາຍ (ນ້ໍາ, ຫນອງຫຼືເລືອດຈາກຕຸ່ມຜື່ນ) ແລະບາດເກັດ.
ເຄື່ອງນຸ່ງທີ່ຕິດເຊື້ອໄວຣັດທີ່ໄດ້ແຕະຕ້ອງຜູ້ຕິດເຊື້ອ. ຊັບສິນ, ຜ້າເຊັດຕົວ ຫຼືອາຫານ; ມັນຍັງສາມາດຕິດຕໍ່ກັບຜູ້ອື່ນໂດຍຜ່ານຖ້ວຍສໍາຜັດ.
ແຜໃນປາກ; ມັນຍັງຖືກສົ່ງຜ່ານຊ່ອງສຽບ. ນີ້ຫມາຍຄວາມວ່າການຕິດເຊື້ອສາມາດຕິດຕໍ່ຜ່ານນໍ້າລາຍ.
ພະນັກງານສາທາລະນະສຸກທີ່ມັກຈະຈັດການແລະຕິດຕໍ່ກັບຜູ້ທີ່ເປັນພະຍາດ. ການຢູ່ຮ່ວມກັນຂອງສະມາຊິກໃນຄອບຄົວ ແລະຄູ່ຮ່ວມເພດມີແນວໂນ້ມທີ່ຈະຕິດເຊື້ອຫຼາຍກວ່າ.
ໂດຍຜ່ານສາຍບືຂອງແມ່ຍິງຖືພາໄປຫາ fetus ຫຼືໃນໄລຍະແລະຫຼັງຈາກການເກີດລູກ, ການຕິດເຊື້ອຍັງສາມາດຕິດຕໍ່ໄດ້ໂດຍຜ່ານການຕິດຕໍ່ຜິວຫນັງຈາກພໍ່ແມ່ທີ່ຕິດເຊື້ອໄປຫາເດັກນ້ອຍ.
ຍັງບໍ່ທັນເປັນທີ່ຈະແຈ້ງເທື່ອວ່າຄົນທີ່ບໍ່ສະແດງອາການສາມາດແຜ່ເຊື້ອໄວຣັສໄດ້.
ພະຍາດລີງສາມາດຕິດຕໍ່ມະນຸດຜ່ານສັດໄດ້ແນວໃດ?
Monkeypox ແມ່ນຕິດຕໍ່ກັບມະນຸດໂດຍການຈັບແລະສໍາຜັດກັບສັດທີ່ຕິດເຊື້ອ.
ກະຮອກສັດທີ່ກັດແຂ້ວດ້ານຫນ້າ, ເຊັ່ນ: ຫນູ, ແລະສັດລ້ຽງລູກດ້ວຍນົມທີ່ສູງກວ່າ (ມະນຸດ, apes, ລິງ, ແລະອື່ນໆ) ແມ່ນຜູ້ຕິດເຊື້ອ.
ເພື່ອຫຼຸດຜ່ອນການຕິດເຊື້ອພະຍາດລີງ, ຫຼີກລ້ຽງການຈັບສັດຕາຍທີ່ບໍ່ໄດ້ປ້ອງກັນ (ລວມທັງເລືອດ ແລະເນື້ອໜັງ) ແລະສັດທີ່ເຈັບປ່ວຍ.
ໃນປະເທດທີ່ມີການລະບາດຂອງພະຍາດລີງ, ຊີ້ນຫຼືສ່ວນອື່ນໆຂອງສັດຄວນໄດ້ຮັບການປຸງແຕ່ງແລະກິນຢ່າງລະອຽດ.
ພະຍາດລີງສາມາດແຜ່ລາມໄປສູ່ສັງຄົມໄດ້ແນວໃດ
ຄົນທີ່ມີການລະບາດຂອງພະຍາດລິງໂຄນສາມາດແຜ່ເຊື້ອໄວຣັດໄປຫາຄົນອື່ນໃນຊ່ວງເວລາທີ່ເຂົາເຈົ້າມີອາການ (ປົກກະຕິແມ່ນ 2 ຫາ 4 ອາທິດ).
ພະຍາດສາມາດຕິດຕໍ່ໄດ້ໂດຍການຕິດຕໍ່ຢ່າງໃກ້ຊິດກັບຜູ້ທີ່ມີອາການ.
ໂດຍສະເພາະແມ່ນຈຸດສີແດງ ມັນໄດ້ຮັບການຕິດຕໍ່ໂດຍຜ່ານຂອງແຫຼວໃນຮ່າງກາຍ (ນ້ໍາ, ຫນອງຫຼືເລືອດຈາກຕຸ່ມຜື່ນ) ແລະບາດເກັດ.
ເຄື່ອງນຸ່ງທີ່ຕິດເຊື້ອໄວຣັດທີ່ໄດ້ແຕະຕ້ອງຜູ້ຕິດເຊື້ອ. ຊັບສິນ, ຜ້າເຊັດຕົວ ຫຼືອາຫານ; ມັນຍັງສາມາດຕິດຕໍ່ກັບຜູ້ອື່ນໂດຍຜ່ານຖ້ວຍສໍາຜັດ.
ແຜໃນປາກ; ມັນຍັງຖືກສົ່ງຜ່ານຊ່ອງສຽບ. ນີ້ຫມາຍຄວາມວ່າການຕິດເຊື້ອສາມາດຕິດຕໍ່ຜ່ານນໍ້າລາຍ.
ພະນັກງານສາທາລະນະສຸກທີ່ມັກຈະຈັດການແລະຕິດຕໍ່ກັບຜູ້ທີ່ເປັນພະຍາດ. ການຢູ່ຮ່ວມກັນຂອງສະມາຊິກໃນຄອບຄົວ ແລະຄູ່ຮ່ວມເພດມີແນວໂນ້ມທີ່ຈະຕິດເຊື້ອຫຼາຍກວ່າ.
ໂດຍຜ່ານສາຍບືຂອງແມ່ຍິງຖືພາໄປຫາ fetus ຫຼືໃນໄລຍະແລະຫຼັງຈາກການເກີດລູກ, ການຕິດເຊື້ອຍັງສາມາດຕິດຕໍ່ໄດ້ໂດຍຜ່ານການຕິດຕໍ່ຜິວຫນັງຈາກພໍ່ແມ່ທີ່ຕິດເຊື້ອໄປຫາເດັກນ້ອຍ.
ຍັງບໍ່ທັນເປັນທີ່ຈະແຈ້ງເທື່ອວ່າຄົນທີ່ບໍ່ສະແດງອາການສາມາດແຜ່ເຊື້ອໄວຣັສໄດ້.
ໃຜມີໂອກາດໄດ້ຮັບ Monkeypox?
ໃຜກໍ່ຕາມທີ່ໄດ້ຕິດຕໍ່ຢ່າງໃກ້ຊິດກັບຜູ້ທີ່ມີອາການຂອງ monkeypox ຫຼືຜູ້ທີ່ໄດ້ຈັດການກັບສັດທີ່ຕິດເຊື້ອແມ່ນມີຄວາມສ່ຽງທີ່ສຸດທີ່ຈະຕິດເຊື້ອພະຍາດ.
ຄົນທີ່ໄດ້ຮັບການສັກຢາວັກຊີນປ້ອງກັນພະຍາດຂີ້ທູດອາດຈະໄດ້ຮັບການປ້ອງກັນບາງສ່ວນຈາກພະຍາດລິງ.
ຕັ້ງແຕ່ປີ 1980 ພະຍາດໄຂ້ຍຸງຖືກກຳຈັດໄປ, ການສັກຢາປ້ອງກັນພະຍາດໜອງບົກໄດ້ຢຸດເຊົາ, ສະນັ້ນ ຊາວໜຸ່ມຈຶ່ງບໍ່ໄດ້ສັກຢາວັກຊີນປ້ອງກັນພະຍາດໜອງບົກ.
ເຖິງແມ່ນວ່າການສັກຢາວັກຊີນຕ້ານພະຍາດຕານອ່ອນຈະໃຫ້ການປ້ອງກັນການຕິດເຊື້ອ monkeypox ບາງ, ພວກເຂົາຄວນຈະລະມັດລະວັງເພື່ອປ້ອງກັນຕົນເອງແລະຜູ້ອື່ນຈາກການຕິດເຊື້ອ.
ແອນ້ອຍ ເດັກນ້ອຍ ແລະ ຜູ້ທີ່ມີພູມຕ້ານທານ ມັກຈະມີອາການຮຸນແຮງ ແລະ ຕາຍຍ້ອນພະຍາດລີງ.
ພະນັກງານແພດຍັງສໍາຜັດກັບເຊື້ອໄວຣັສເປັນເວລາດົນນານ, ດັ່ງນັ້ນຄວາມສ່ຽງຕໍ່ການຕິດເຊື້ອພະຍາດແມ່ນສູງຂຶ້ນ.
ວິທີການປ້ອງກັນການແຜ່ກະຈາຍຂອງ monkeypox?
ການຈຳກັດການຕິດຕໍ່ກັບຄົນທີ່ມີກໍລະນີທີ່ສົງໃສ ຫຼື ຢັ້ງຢືນວ່າເປັນພະຍາດລິງໂຄນສາມາດຫຼຸດຄວາມສ່ຽງຕໍ່ການຕິດເຊື້ອໄດ້.
ຖ້າເຈົ້າເປັນພະນັກງານແພດ ຫຼືສະມາຊິກໃນຄອບຄົວທີ່ຕິດຕໍ່ກັບຄົນເຈັບທີ່ເປັນພະຍາດລີງ, ຊຸກຍູ້ໃຫ້ຜູ້ຕິດເຊື້ອຢູ່ໂດດດ່ຽວ ແລະ ຖ້າເປັນໄປໄດ້, ໃຫ້ປົກປິດຜື່ນຜື່ນ (ຕົວຢ່າງ: ໃສ່ເຄື່ອງນຸ່ງທີ່ປົກປິດຜື່ນ).
ຖ້າທ່ານຢູ່ໃກ້ກັບຄົນເຈັບທີ່ມີອາການໄອ ຫຼື ມີບາດແຜໃນປາກ, ໃຫ້ໃສ່ຜ້າອັດປາກ-ດັງຢູ່ໂຮງໝໍ.
ໃສ່ໜ້າກາກຕົນເອງ.
ຫຼີກເວັ້ນການສໍາຜັດກັບຜິວຫນັງຖ້າເປັນໄປໄດ້ແລະໃຊ້ຖົງມືທີ່ໃຊ້ແລ້ວຖິ້ມໄດ້ຖ້າທ່ານຕ້ອງຈັດການກັບຕຸ່ມຜື່ນຜິວຫນັງ.
ການນຸ່ງເຄື່ອງຫຼືຜ້າປູບ່ອນນອນຄົນເຈັບເອງ; ຖ້າທ່ານບໍ່ສາມາດເຮັດການກະກຽມແລະຕ້ອງຈັດການກັບຕົວເອງ, ໃສ່ຫນ້າກາກ.
ເຄື່ອງນຸ່ງທີ່ສາມາດແຜ່ເຊື້ອຜ່ານຜູ້ຕິດເຊື້ອ. ລ້າງມືຂອງທ່ານເປັນປະຈຳດ້ວຍສະບູ ແລະ ນໍ້າ ຫຼື ເຈວລ້າງມືທີ່ມີແອລກໍຮໍ ຫຼັງຈາກຈັບຜ້າປູບ່ອນນອນ, ຜ້າເຊັດຕົວ, ແລະ ວັດຖຸທີ່ເຂົາເຈົ້າໄດ້ແຕະຕ້ອງ ຫຼື ວັດຖຸທີ່ເຂົາເຈົ້າໄດ້ແຕະຕ້ອງເປັນຕຸ່ມຜື່ນຕາມຜິວໜັງ ຫຼື ຢອດທໍ່ທາງເດີນຫາຍໃຈ (ເຊັ່ນ: ເຄື່ອງກິນເຂົ້າ, ຖ້ວຍ) .
ເຄື່ອງນຸ່ງຫົ່ມຂອງຄົນເຈັບ; ຜ້າເຊັດມື ຜ້າປູບ່ອນນອນ ແລະເຄື່ອງໃຊ້ສອຍທີ່ໃຊ້ໃນເວລາກິນເຂົ້າ; ນ້ໍາຮ້ອນ, ລ້າງດ້ວຍສະບູ.
ຂ້າເຊື້ອແລະເຮັດຄວາມສະອາດພື້ນຜິວທີ່ປົນເປື້ອນ.
ຖິ້ມຂີ້ເຫຍື້ອທີ່ຕິດເຊື້ອ (ຕົວຢ່າງ, ຜ້າຝ້າຍບາດແຜ) ແລະອື່ນໆຢ່າງຖືກຕ້ອງ.
ເດັກນ້ອຍສາມາດຕິດເຊື້ອລິງໂຄນໄດ້ບໍ?
ເດັກນ້ອຍອາດຈະມີອາການຮ້າຍແຮງກວ່າໄວໜຸ່ມ ແລະຜູ້ໃຫຍ່.
ການຕິດເຊື້ອສາມາດຕິດຕໍ່ກັບ fetus ຫຼືເກີດໃຫມ່ໃນເວລາເກີດຫຼືຈາກການຈັດການເບື້ອງຕົ້ນຂອງເດັກເກີດໃຫມ່.
ເຈົ້າຄວນເຮັດແນວໃດຖ້າເຈົ້າສົງໄສວ່າເຈົ້າເປັນພະຍາດລີງ?
ຖ້າເຈົ້າມີອາການຕົວເຈົ້າເອງ ຫຼືສົງໃສວ່າເຈົ້າໄດ້ຕິດຕໍ່ກັບຄົນທີ່ເປັນພະຍາດລີງ, ໃຫ້ຊອກຫາຄວາມຊ່ວຍເຫຼືອຈາກເຈົ້າໜ້າທີ່ສາທາລະນະສຸກ ແລະ ໄປກວດຫ້ອງທົດລອງ ແລະ ປິ່ນປົວທາງການແພດ.
ຖ້າເປັນໄປໄດ້, ໃຫ້ຢູ່ໂດດດ່ຽວຕົນເອງ ແລະຫຼີກເວັ້ນການຕິດຕໍ່ກັບຜູ້ອື່ນ.
ລ້າງມືເປັນປະຈຳ ແລະ ປະຕິບັດຕາມຂັ້ນຕອນຂ້າງເ
