
10/03/2023
Bir süredir ben de kendi hücrelerimde olan biteni taşıyacak gücü pek bulamıyor(d)um.
Yaşamlar “hayatta kalma modu”na geçince, fizyolojilerde büyük bir “shift” oluyor.
Kendi bedenimde bu kapanmayı ve kilitlenmeyi çok tanıdık buluyorum.
Lakin çoğumuz hiç bu kadar düşmemiştik.
Çaresizliğin ve umudun bu kadar elele gittiği bir zaman dilimi daha yaşamamıştık.
Kendimize bu rezilyansı borçluyuz.
Bu zaman diliminde, bu coğrafyada, kükreyerek varolmaktan ve kükreyecek kuvvette kalmaktan ziyade bir görevimiz yok.
Önce kendimiz için, sonra etrafımız için ve en çok da gezegenimiz ve ırkımız için.
Birlikte göğe bakmak isterseniz, bireysel çalışmalarım için yeniden buradayım.
Profildeki linkimden bana ulaşabilirsiniz.
🤍