08/10/2024
Mount Rinjani, wat was jij een avontuur. Drie dagen hiken over de 2 na hoogste vulkaan van Indonesië. Tijdens de briefing de avond ervoor denk ik nog, dit gaat wel meevallen. Een uurtje lopen, daarna een uurtje pauze, komt allemaal goed!
Dan vertrekken we, de zon brand, na de eerste 100 meter voel ik mijn benen al branden. We zijn nog maar net begonnen. Voor 6 uur lang ploeteren door de hitte, het zand, over boomstronken en stenen bereiken we voor sunset de top. Echt magisch, met al die mini tentjes langs de rand. Vies van het zand, na een heerlijke maaltijd kruip je je slaapzak in, en ik slaap meteen.
Om 1.45 uur worden we wakker gemaakt. De klim naar de top van de vulkaan, de summit gaat beginnen. We zijn met heel veel mensen, maar onze groep bestaat uit 6. Het lijkt met kerstmis, al die hoofdlampjes in een lange stoet in het donker die de vulkaan beklimmen. Het is doodstil maar je weet dat iedereen hetzelfde voelt. Iedereen fights his own battle. Wat is dit zwaar zeg, zo door het lavazand stijl omhoog. Helaas heb ik de top niet bereikt. Het waaide zo hard, het was zo koud, de richel was te dun en ik vertrouwde mijn benen niet meer om verder te lopen. Het voelt u satisfied maar mijn grens is bereikt.
Dag 2! We lopen naar beneden richting het meer en de hotsprings. Mijn schoenen zijn te glad, ik glijd steeds uit, mijn benen zijn wiebelig van de ochtend, mijn backpack brengt me uit balans en ik krijg even een mental breakdown. Oke, rustig aan door! Bij het meer rusten we uit en krijgen weer een heerlijke lunch. We hebben nog een klim te gaan, 3 uur lang de andere kant van de Rinjani trotseren! Het zand zit overal, je voelt je vies maar het kan je niks meer schelen.
De volgende ochtend is makkelijk. We gaan alleen naar beneden door de oerwoud kant van de berg. Met lichte spierpijn, nieuwe energie lopen we naar beneden.
Zo bijzonder om deze tocht met deze groep mensen te mogen meemaken! En geweldig hoe onze tourguide en de porters ons hebben begeleid tijdens deze 3 dagen!