21/06/2025
DZIEŃ OJCA.
Są ojcowie, którzy nigdy nie otrzymali ani jednego przytulenia.
Nigdy nie usłyszeli „kocham cię”.
Dorastali wśród ciszy, ciężkiej pracy i emocjonalnych braków.
Zanim zdążyli nauczyć się kochać — już musieli pracować.
Zanim mogli się pobawić — spadły na nich obowiązki.
Wielu z nich nie miało dzieciństwa.
Nie śnili o byciu bohaterami.
Nie unosili się na skrzydłach wyobraźni.
Nie znali smaku płatków śniadaniowych z niespodzianką,
ani popołudni w kinie,
ani pocałunku na dobranoc.
Niektórzy ojcowie nigdy tak naprawdę nie dorośli…
Zatrzymani w tej części dzieciństwa, którą im odebrano.
I choć o tym nie mówią, w ciszy wciąż czekają
na coś, czego sami nigdy nie dostali.
Czasem boli nas ich sposób okazywania miłości —
ta szorstkość, dystans, brak słów.
Ale bez wzorców, bez podręcznika,
robili wszystko, co w ich mocy,
by dać nam to, czego im samym odmówiono.
Dali nam tysiąc razy więcej…
niż to, co im samym zostało odebrane.
„Są ojcowie, którzy kochają krzykiem, bo nigdy nie nauczyli się mówić miłością w szeptach.”
„Nie oceniaj ich milczenia — może zbudowane jest z ran, które wciąż się nie zabliźniły.”
„Są tacy, którzy budują skrzydła dla swoich dzieci… dłońmi, które nigdy same nie latały.”
~ Autor nieznany,
tłumaczenie: Świat jego oczami
