U-Ważne emocje. Przestrzeń obecności dla dzieci i rodziców

31/10/2024

01/07/2024

Czy zastanawialiście się kiedyś dlaczego oddech w ćwiczeniu uważności jest tak ważny?😘

29/06/2024

"Samowspółczucie polega na byciu wrażliwym i otwartym na własne cierpienie, nie unikając go, ani nie odłączając się od niego,
wzmagając pragnienie złagodzenia go i uzdrowienia się dobrocią. Obejmuje ono nieosądzającą postawę wobec własnych niedoskonałości i niepowodzeń, akceptację ich i zrozumienie, postrzegając je jako część większego ludzkiego doświadczenia" Kristin Neff .
Współczucie wobec samego siebie jest zatem ustosunkowaniem się do własnego Ja z życzliwością i troską, rozpoznanie wspólnego człowieczeństwa i bycie uważnym w rozważaniu
negatywnych aspektów siebie.
Kristin Neff definiując współczucie wobec samego siebie wyodrębniła trzy jego wymiary. Pierwszym z nich jest życzliwość wobec siebie (self-kindness) pojmowana jako
zdolność bycia troskliwym i wyrozumiałym wobec własnych niedoskonałości i popełnianych błędów, okazywanie sobie ciepła i miłości bez osądzania, samokrytycyzmu i ignorowania
własnego cierpienia. Ten element samowspółczucia pomaga uniknąć frustracji, stresu i samokrytycyzmu związanego ze świadomością, że nie zawsze dysponuje się zasobami do
realizacji własnych zamierzeń i aspiracji. Jest on wynikiem dobroci wobec samooceny. Drugim wymiarem jest poczucie wspólnoty z ludzkością (common humanity). Jest to zdolność
postrzegania własnego cierpienia jako część ludzkiego doświadczenia. Zapobiega to poczuciu
osamotnienia i izolacji, zmniejsza frustrację bycia jedyną osobą, która cierpi i popełnia błędy.
Ostatnim trzecim wymiarem jest refleksyjność (mindfulness) rozumiana jako zdolność do uważnej, nieoceniającej obserwacji własnych doświadczeń, myśli i emocji, bez identyfikacji z
nimi czy tłumienia ich oraz bez nadmiernej ruminacji. Pozwala to na uzyskanie odpowiedniej perspektywy mentalnej do zrozumienia i zaakceptowania własnych doznań i myśli.

27/05/2024

25/03/2024

Wykład "Od unikania po akceptację – ACT w pracy z rodzicami doświadczającymi problemów wychowawczych" z okazji V Konferencji Online Trzeciej Fali Terapii Beh...

21/03/2024

Po prostu być 🧘‍♀️ Z miłością, wdzięcznością, życzliwością i troską dla siebie ❤️

12/03/2024

Rozpoczął się pilotażowy trening uwaznosci metodą Eline Snel ❤️ Zabka Fred i Fredka zapraszają do uwagi 🙂

07/12/2023

Hej! Pamiętacie jeszcze nasz post o mindfulness? W dzisiejszej kontynuujemy temat uważności i przychodzimy z konkretnymi propozycjami na ćwiczenie uważności u dzieci.
Eline Snel, holenderska terapeutka znana z opracowania metody medytacji dla dzieci, podkreśla, że najlepsze rezultaty można osiągnąć, gdy dziecko ukończy piąty rok życia, co nie wylucza jednak wprowadzanie elementów treningu uważności wcześniej! Według Snel, wiele dzieci jest bardzo zajętych swoją codziennością - w znaczeniu takim, że mają mnóstwo lekcji w szkole, zajęć dodatkowych i na tym się skupiają, a brakuje im czasu na zwyczajne bycie, doświadczanie, uważność. Z powodu nadmiaru wszystkich wydarzeń i zobowiązań trudno im zatrzymać się w codziennym biegu i złapać oddech (co wydawać by się mogło dotyczy tylko dorosłych;) , dlatego tak ważne jest, aby rozwijać ich zdolność do skupienia uwagi. O korzyściach treningu mindfulness u dzieci przeczytacie w naszym poprzednim poście, a teraz - poznajcie proste metody na wprowadzenie treningu uważności do życia dziecka.

1. Wspólne kolacje i rozmowy:
- starajcie się regularnie spożywać kolację razem, a podczas posiłku dzielić się swoimi doświadczeniami z dnia,
- zwracajcie uwagę na uważne słuchanie siebie nawzajem.

2. Uważność podczas oddychania:
- ćwiczcie razem oddech (wdech.... wydech.... wdech.....),
- spróbujcie ćwiczenia z brzuszkiem - połóż dłoń dziecka na jego brzuchu, gdy jest w pozycji leżącej i poproś je, aby obserwowało rytmiczne unoszenie się dłoni. Zachęć dziecko do policzenia oddechów. Proponuj obserwację oddechu w różnych sytuacjach, np. po bieganiu/ zabawie!

3. Sensoryczne doznania podczas jedzenia:
- podczas jedzenia zamknijcie oczy i skupcie się wspólnie na smakach potraw. Możecie o nich opowiadać, opisywać jaki smak czujecie.

4. Uważność podczas spaceru:
- w trakcie spaceru zwracajcie uwagę na detale przyrody,
- wąchajcie kwiaty i przyglądajcie się liściom,
- liczcie wspólnie kroki!

5. Kolorowanie przy muzyce:
- kolorujcie razem, słuchając uspokajającej muzyki.

6. Rozmowy o emocjach:
- regularnie rozmawiajcie o swoich aktualnych uczuciach,
- pytaj dziecko o różne sytuacje i jego odczucia podczas nich (dobrze jest naprowadzić dziecko na emocje np. czy dziś w przedszkolu zdarzyła się sytuacja, podczas której poczułeś radość i bardzo chciało Ci się śmiać?).

Co myślicie o proponowanych aktywnościach? Może którejś już próbowaliście? :)