Anestezjologia Polska

23/05/2025

To jest najbardziej całowana twarz w historii… Młoda kobieta utonęła w Sekwanie w latach 80. XIX wieku.

Jak to było w zwyczaju w tamtych czasach, jej ciało zostało wystawione w paryskiej kostnicy z nadzieją, że ktoś ją rozpozna i zgłosi się po ciało.

Dyżurujący lekarz sądowy został zafascynowany zagadkowym półuśmiechem dziewczyny, dlatego zlecił wykonanie gipsowego odlewu jej twarzy. Dziewczyna stała się znana jako „Nieznajoma z Sekwany” — „L’Inconnue de la Seine”.

W 1955 roku producent zabawek o imieniu Asmund Laerdal stworzył to, co dziś znamy jako manekin do resuscytacji. Asmund chciał, aby jego manekin wyglądał naturalnie. Przypomniał sobie maskę, którą wiele lat wcześniej widział na ścianie w domu dziadków, i zdecydował, że twarz „Nieznajomej z Sekwany” będzie twarzą Resusci Anne (znanej także jako CPR Annie).

Tak więc ta anonimowa kobieta, która utonęła w XIX wieku, jest odpowiedzialna za uratowanie wielu, wielu istnień ludzkich na całym świecie. Mówi się, że to najbardziej całowana twarz wszech czasów.

12/05/2025

Wszystkiego co najlepsze! 😉
______________

19/10/2024

Pewien młody amerykański doktor uczęszczał od czasu do czasu na dość specyficzne imprezy. Oprócz standardowej świetnej zabawy, uczestnicy tych suto zakrapianych imprez często specjalnie ulegali mniejszym lub większym urazom, wykonywali wydawać by się mogło bolesne w skutkach akrobacje lub po prostu radośnie tłukli się po facjatach. Nie raz takie igraszki kończyły się pożarem.
Nie były to ani wesela amerykańskiej Polonii ani pierwsze imprezy sadomasochistów.
Eterowe figle lub eterowe harce były, jak sama nazwa wskazuje, eventami na których radośnie raczono się eterem. W formie gazowej jak i w płynie. W latach 30tych XIX wieku eter wszedł na salony jako tańszy zamiennik alkoholu, a jego (nad)używanie było w pewnym momencie modne wśród lekarzy i aptekarzy.
Eter jako łatwopalna substancja potrafił dość mocno podnieść temperaturę na imprezie. Zdarzało się również, że biesiadnik po spożyciu dużej ilości płynnego eteru, przy odpalaniu fajki, zamieniał się chwilowo w smoka i zionął ogniem.
Crawford Long(nasz młody amerykański lekarz) zauważył , że w trakcie takich spotkań, mimo przewrócenie lub uderzenia się, nie odczuwa żadnego bólu. Nie musiał nawet wdychać lub pić eteru żeby się znieczulić. Wystarczyło przebywać w pomieszczeniu, gdzie był spożywany.
Long miał kolegę od eterowego kieliszka - Jamesa Venable. Ów kolega miał małego guzka na szyi, ale bal się bólu i nie chciał go usuwać.
Podobno Longowi długo zajęło namówienie znajomego na próbę usunięcia zmiany w znieczuleniu eterem - tak twierdzi autor artykułu z JAMA z 1976 roku.
Osobiście wolę moją podkoloryzowaną wersję, która zawiera jedno zdanie.
"Ze mną się nie napijesz?"

I tak 30 marca 1842 roku, Crawford Long wykonał pierwszy udany zabieg w znieczuleniu eterem. Cztery lata przed Mortonem.

Dlaczego nie przeszedł do historii jako ten pierwszy?
Bo chciał mieć niezbite dowody na działanie eteru, a do tego potrzebował więcej znieczulonych pacjentów.
Zajęło mu to aż siedem lat!

Milego piąteczku i weekendu(jak ktoś ma)!

16/10/2024

Dzisiaj Światowy Dzień Anestezjologii 🙂 Wszystkim anestezjologom, anestezjolożkom, pielęgniarkom i pielegniarzom anestezjologicznym życzymy wszystkiego najlepszego! 😉
___________________

25/12/2023

Anestezjologia nie jedno ma imię ;)

16/10/2023

Dzisiaj Światowy Dzień Anestezjologii :) Wszystkim anestezjologom, anestezjolożkom, pielęgniarkom i pielegniarzom anestezjologicznym życzymy wszystkiego najlepszego! ;)
___________________

09/09/2023

Koncepcja poprawy efektywności czynności ratunkowych w NZK przy pomocy ElevatedCPR Method.
Zobacz więcej: https://elevatedcpr.com

______________

19/08/2023

Od dłuższego czasu trwa intensywna dyskusja w kontekście kwasu transeksamowego (TXA) - Exacylu. Kwestia dotyczy możliwości jego rozcieńczania, bądź nie. Zachęcamy do wspólnej dyskusji. Może ktoś dysponuje konkretnymi badaniami?

Niejasna sytuacja w kwestii jego rozcieńczania:
• Prof. Jarosław Woroń (CM UJ): „Kwas traneksamowy stosowany jest jako składnik tzw. „ kroplówki hemostatycznej”, niestety lek można podawać́ wyłącznie w powolnym wstrzyknięciu dożylnym bez rozpuszczania. Po rozpuszczeniu dochodzi do hydrolizy leku, co powoduje, że kwas traneksamowy nie działa.” Anestezjologia i Ratownictwo 2017; 11: 211-221
https://www.akademiamedycyny.pl/wp-content/uploads/2017/10/AiR_2_2017_11.pdf?fbclid=IwAR3mYCPdaFrbKcmn6_lyrpRK3sWu6dwyga1FW5tTSno96KUF1EG1_f5jOTc
• Wytyczne TCCC zalecają podaż TXA 1g w 100ml roztworu soli lub mleczanu Ringera drogą dożylną w czasie 10min.
• Istnieją gotowe leki np.: „TXA 1000mg/100ml NaCl 0.7%”. Produkt gotowy. Pakowany przez firmę Exela Pharma Sciences, LLC.
https://dailymed.nlm.nih.gov/dailymed/lookup.cfm?setid=db36ddf2-4ac5-47ac-bdce-e3fa6983073e&fbclid=IwAR3_jEp8UiTnTJ0_fRi4F9d0GLhoe-PuJOJiqzPols6hU3Sp5OZ6smQwAp4
• Praca: „Stability of tranexamic acid in 0.9% sodium chloride, stored in type 1 glass vials and ethylene/propylene copolymer plastic containers” https://pubmed.ncbi.nlm.nih.gov/25577894/
• W Anglii TXA jest w ampułkach 500mg w 5ml. Według protokołu podaje się jeden gram czyli dwie ampułki łącznie - 10ml w strzykawce 10ml w ciągu nie krótszym niż 10 minut - często stosuje się np. metodę 1ml - min lub podaje się 2ml co dwie minuty
• W ChPL brak wyraźnego zakazu rozcieńczania. W tym dość niejednoznaczny zapis: „Najbardziej właściwym schematem dawkowania wydaje się być:
o - pierwszy wlew w bolusie w dawce 10 mg/kg mc. po wprowadzeniu do znieczulenia i przed
nacięciem skóry
o - wlew ciągły w dawce 10 mg/kg mc./godzinę
o - ostatnie wstrzyknięcie w dawce 10 mg/kg mc. na koniec krążenia pozaustrojowego (CPB).”

______________

10/07/2023

02/06/2023

Często mówi się o trudnościach z zaintubowaniem pacjenta. A co jeśli zdarzy się przypadek, kiedy trudność wystąpi przy próbie... EKSTUBACJI?

Opis ciekawego przypadku znajdziecie Państwo tutaj:
Cole, E. and Conway, D. (2023), Surgical tracheostomy in a patient with a stuck tracheal tube in situ. Anaesthesia Reports, 11: e12224. https://doi.org/10.1002/anr3.12224

oraz wcześniejszy:
https://www.ncbi.nlm.nih.gov/pmc/articles/PMC6448440/
Too much of anything is bad: An unusual case of a stuck endotracheal tube with deflated cuff
Chinmaya K. Panda and Habib M. R. Karim

Próby usunięcia rurki dotchawiczej, która w tchawicy utknęła, wiązać się może z uszkodzeniem krtani, urazem fałdów głosowych czy urazem chrząstek nalewkowatych.
Mamy tu przypadek pacjentki, która została przyjęta do OIT celem wentylacji mechanicznej po operacji przeszczepu wątroby. Pacjentkę udało się początkowo ekstubować w drugiej dobie po operacji, ale wymagała dalszej wentylacji mechanicznej. Została więc ponownie zaintubowana. Pięć dni później, uznano że można pacjentkę rozintubować, lecz nagromadzenie się ziarniny wokół rurki dotchawiczej, uniemożliwił jej usunięcie.
Wielodycyplinarny zespół podjął decyzję o konieczności wykonania zabiegu tracheotomii. Jako pomoc wykorzystano giętki fiberoskop, co umożliwiło usunięcie rurki ETT przez delikatną manipulację rurką pod kontrolą kamery.
Autorzy podejrzewają, że głównym czynnikiem zdarzenia mógł okazać się wybór zbyt dużego rozmiaru rurki ETT.