12/08/2025
Pierre van Niekerk skrywe
Hoekom die mens nie groente (sellulose) kan eet nie
Die mens is nie ontwerp om plantmateriaal te eet nie.
Dit is wat jou biologie sê en bewys. Nie ek nie. Mens en dier moet eet wat hul biologie voor ontwerp is.
As jy iets eet wat jou liggaam nie kan afbreek en in voedsel kan omskakel nie, is moeilikheid soek. Want al hoe dit die liggaam kan verlaat, is deur verrotting uit die liggaam uit.
Wat in jou bloed is, is in jou brein.
Wat in jou brein is, word jou leefwêreld. Dit word jou persoonlikheid. Dit word jou liggaam se gesondheid en jou geestestoestand. Dit word ook jou vel, jou ouderdom en dit word wie jy nie is nie.
Waarom kan mens nie plantvesel eet nie?
Diere wat gras en blare plantmateriaal vreet, word herkouers genoem. Dit is 4-maagdiere. Herkouers se bio-sisteme is ontwerp om met unieke spysverteringsprosesse plantmateriaal af te breek met fermentasie.
Daardie gefermenteerde produk word uiteindelik in energie en voedsel omgeskakel.
Gras, blare en plantmateriaal se strukture bestaan grootliks uit sellulose.
Plantmateriaal kan nie deur monogastriese of enkelmaagdiere afgebreek, opgebreek of in vertering omgeskakel word in voeding nie.
As materiaal nie deur die spysverteringstelsels afgebreek kan word in voeding nie, deur spesifieke bakterie en ensieme wat by hul natuurlike ontwerp hoort nie, kan dit net op een ander manier die liggaam verlaat, met verrotting.
Hierdie materiaal moet vrot in die spysverteringskanaal om die deur die derms uitgeskei te word.
Onwelkom gisse en swamme wat ongunstig is vir ‘n mens, moet dan die vreemde materiaal afbreek in fekale materiaal (letterlik kompos, want dit is plantmateriaal) om dit uit die kolon te skei.
Wat is die redes hiervoor?
Sellulose is die strukturele vesel wat in alle plantmateriaal voorkom. Dit is wat plante en blare regop hou, styf maak en lyf gee. Sellulose gee stingels en selwande struktuur en sterkte. Van hoë bome tot en met die fynste blomme en blare en grasse.
Die groente en vrugte wat as gesond voorgehou word.
Sellulose is die element van belang by die maak van papier, tekstiel en vele biotegnologiese produkte. Dis waar dit hoort. Dis nie kos vir 'n mens nie.
‘n Klein bietjie Biologie om te weet.
Sellulose is 'n komplekse koolhidraat. Dit word as 'n polisakkaried geklassifiseer. Poli- beteken dit bestaan uit vele suikermolekules wat op ‘n bepaalde manier aan mekaar gekoppel is om sterkte en struktuur te gee.
Sellulose word beskryf dat dit uit lineêre kettings van β(1→4) gekoppelde D-glukose-eenhede bestaan.
Hierdie is ‘n baie belangrike beskrywing.
Hierdie tipe strukturele verbinding maak die molekules baie sterk. En dit sê ook dit is nie enige iets wat dit kan opbreek nie. Dit verbinding veroorsaak ook dat vesels onoplosbaar is.
Dit is hier waar dinge vir menslike gesondheid verkeerd loop.
Plantmateriaal se vesel, of sellulose, moet op ‘n bepaalde manier afgebreek word. Die mens moet eet wat sy liggaam ontwerp is om in voedsel om te skakel.
Die mens as monogastriese dier, is nie ontwerp om die vesel of sellulose af te breek en om te skakel in voedsel nie. Die mens is nie ontwerp om groente en blaarmateriaal en ander vreemde kossoorte te verteer in voedsel nie.
Herkouers se fisiologie en spysverteringstelsel verduidelik vir ons waarom mense se spysverteringstelsels nie plantmateriaal kan afbreek nie.
Enkelmaagdiere, genoem monogastriese diere, (mense, honde, katte, varke) se verteringsprosesse funksioneer anders en is ontwerp om proteïen af te breek.
Nie plantmateriaal en sellulose nie.
Herkouers se maag
Herkouers, ‘n 4-maag dier, het ‘n maag wat in 4 kamers opgedeel is. Die rumen, retikulum, omasum en abomasum.
Die rumen staan bekend as die grootmaag. Die grootmaag is die gedeelte waar plante wat geëet word in die buis moet gis en fermenteer met gisse, swamme en ander bakterie.
Hierdie mikroörganismes is biologies ontwerp om die materiaal af te breek in ‘n fermentasieproses. Die mikroörganismes is ‘n digbevolkte en diverse gemeenskap van mikroörganismes wat kollektief ‘n die ensiem sellulase vervaardig wat sellulose kan afbreek in voedsel.
Hoe word plantmateriaal in die herkouer se maag afgebreek in energie en voeding?
Maag 1: Die rumen, die primêre maag waar fermentasie plaasvind deur mikrobe wat plantvesel soos ‘n bierbrouery afbreek.
Maag 2: Die retikulum wat die rumen ondersteun om onverteerde plantdeeltjies op te vang en terug te stuur vir herkou. ‘n Proses genaamd regurgitasie. Dit beteken om groterige onverteerde plantmateriaal weer te kou of te herkou, waarna dit weer terug in rumen om verder te gaan afbreek. te gaan fermenteer.
Maag 3: Die omasum wat die water en voedingstowwe uit die prosesse te absorbeer.
Maag 4: Die abomasum ook bekend as die ware waar vertering van deur ensieme voedsel afbreek soos by die van enkelmaag-of nie-herkouerdiere voorkom.
Die mens
Hierdie mikroörganismes van herkouers om sellulose en plantmateriaal af te breek, kom weens die ontwerp van die mens se spysverteringstelsel nie in die mens se vertering voor nie.
Die mens het gewoon nie die ensieme om plantmateriaal se vesel of sellulose af te breek nie.
1. Die mens se afbraak van voedsel begin in sy mond met sy speeksel en die ensiem amilase wat in die mond voorkom.
2. Maagsuur breek proteïen op in suuromstandighede (pH van 1 tot 3.5) en skei Vit B12 in suuromstandighede alleenlik van proteïen.
3. Die pankreas met maagsuur produseer 3 ander ensieme naamlik lipase, amilase en protease en maagsuur stimuleer ook die lewer om gal af te skei om vet in energie om te skakel.
Die rumen se pH om sellulose te verteer
Die rumen se pH om sellulose te natuurlik met die vervaardigde ensieme, sellulase, is tussen 6.0 en 7.0.
As die pH daal en suurder word, soos wat die pH ontwerp van die mens is, wat veral met hoëgraandiëte en stysel gebeur word die bietjie sellulolitiese bakterieë wat die mens mag hê onderdruk en neutraliseer wat die vertering van vesel in die spysverteringstelsel vertraag.
En wanneer ‘n mens se voedsel in die spysverteringstelsel nie verteer nie, ontstaan verrotting, hardlywigheid, parasiete, disfunksionele vervette lewer, outo-immuunsiektes, Diabetes Tipe 2, Diabetes Tipe 1, inflammasie, verstopte limfstelsel, uriensuur, gout, jig, rumatoïede artritis, veroudering, vervetting, waterretensie, inflammasie van die hele bloedvatstelsel, Alzheimers, Dimensie, wat beide inflammasie van die brein is, hormoonwanbalanse, seksuele disfunksie, erektiele disfunksie
