Psikologjia dhe Filozofia

Psikologjia dhe Filozofia Në këtë faqe Filozofia dhe Psikologjia janë të ndërthurura për të përkufizuar dhe argumentu

03/08/2025
Kur dikush të kritikon, të ofendon apo të sulmon…𝗟ë𝗿𝗲. 𝗠𝗼𝘀 𝘂 𝗽ë𝗿𝗴𝗷𝗶𝗴𝗷. 𝗠𝗼𝘀 𝘂 𝘀𝗵𝗽𝗷𝗲𝗴𝗼. 𝗠𝗼𝘀 𝘂 𝗷𝘂𝘀𝘁𝗶𝗳𝗶𝗸𝗼.Sepse ndonjëherë m...
20/07/2025

Kur dikush të kritikon, të ofendon apo të sulmon…

𝗟ë𝗿𝗲.
𝗠𝗼𝘀 𝘂 𝗽ë𝗿𝗴𝗷𝗶𝗴𝗷.
𝗠𝗼𝘀 𝘂 𝘀𝗵𝗽𝗷𝗲𝗴𝗼.
𝗠𝗼𝘀 𝘂 𝗷𝘂𝘀𝘁𝗶𝗳𝗶𝗸𝗼.

Sepse ndonjëherë mund të flasësh për orë të tëra…
dhe sërish të mos ndryshosh asgjë.

Kur dikush ka vendosur të të gjykojë, ai nuk dëgjon më asgjë tjetër përveç asaj që mendon se di.

E ke provuar, apo jo?
Ke tentuar të shpjegohesh, të qetësosh, të kuptohesh…
Dhe prapë, gjithçka mbeti njësoj.

𝗔𝘁ë𝗵𝗲𝗿ë, 𝗹ë𝗿𝗶 𝘁ë 𝗳𝗹𝗮𝘀𝗶𝗻.
𝗟ë𝗿𝗶 𝘁ë 𝘀𝗵𝗽𝗶𝗸𝗶𝗻, 𝘁ë 𝗻𝗷𝗼𝗹𝗹𝗼𝘀𝗶𝗻, 𝘁ë 𝗽ë𝘀𝗵𝗽ë𝗿𝗶𝘀𝗶𝗻.

𝘚𝘦𝘱𝘴𝘦 𝘯ë 𝘧𝘶𝘯𝘥 𝘵ë 𝘧𝘶𝘯𝘥𝘪𝘵, 𝘢𝘫𝘰 𝘲ë 𝘢𝘵𝘢 𝘮𝘦𝘯𝘥𝘰𝘫𝘯ë 𝘱ë𝘳 𝘵𝘺, 𝘯𝘶𝘬 ë𝘴𝘩𝘵ë 𝘦 𝘫𝘰𝘵𝘫𝘢.𝘜 𝘱ë𝘳𝘬𝘦𝘵 𝘢𝘵𝘺𝘳𝘦. 𝘐 𝘱ë𝘳𝘴𝘩𝘬𝘳𝘶𝘢𝘯 𝘢𝘵𝘢 — 𝘫𝘰 𝘵𝘺.

𝘛𝘪 𝘦 𝘥𝘪 𝘴𝘢 𝘷𝘭𝘦𝘯.𝘋𝘩𝘦 𝘬ë𝘵ë… 𝘢𝘴𝘬𝘶𝘴𝘩 𝘯𝘶𝘬 𝘮𝘶𝘯𝘥 𝘵𝘢 𝘴𝘩𝘬𝘢𝘵ë𝘳𝘳𝘰𝘫ë.

Nuk mund ta zëvendësosh një grua që të dha pjesë të vetes që nuk ja dha askujt tjetër.Një grua që u zbut kur jeta e bëri...
16/07/2025

Nuk mund ta zëvendësosh një grua që të dha pjesë të vetes që nuk ja dha askujt tjetër.
Një grua që u zbut kur jeta e bëri të vështirë, që qëndroi kur kishte çdo arsye për t'u larguar.
Një grua që qëndroi pranë teje ndërsa ti e gjete veten, që e mbajti dhimbjen e saj në heshtje që të mos ndiheshe i mbingarkuar.
Do ta kujtosh një ditë, jo për atë që tha, por për atë që bëri.
Si dëgjoi pa gjykuar.
Si fali pa mbyllur asgjë.
Si të deshi përmes konfuzionit tënd, ftohtësisë tënde, mospërputhjes tënde.
Dhe ndoshta do ta kuptosh që nuk ishte se nuk ishte e mjaftueshme.
Është se ajo ishte shumë grua për versionin tënd që nuk dinte si të përballonte diçka të vërtetë..!

𝗕𝘂𝗸𝗼𝘄𝘀𝗸𝗶: 𝗟𝗮𝗿𝗴𝗼𝗷𝗺𝗲̈ 𝗮𝘁𝗮 𝗾𝗲̈ 𝗻𝗮 𝗱𝘂𝗮𝗻 𝗱𝗵𝗲 𝗶 𝘀𝗵𝘁𝗿𝗶𝗷𝗺𝗲̈ 𝗱𝗼𝗿𝗲̈𝗻 𝗮𝘁𝗶𝗷 𝗾𝗲̈ 𝗻𝗮 𝗸𝗮 𝗸𝘁𝗵𝘆𝗲𝗿 𝘀𝗵𝗽𝗶𝗻𝗲̈𝗻...Ndjejmë gjëra dhe nuk i them...
13/07/2025

𝗕𝘂𝗸𝗼𝘄𝘀𝗸𝗶: 𝗟𝗮𝗿𝗴𝗼𝗷𝗺𝗲̈ 𝗮𝘁𝗮 𝗾𝗲̈ 𝗻𝗮 𝗱𝘂𝗮𝗻 𝗱𝗵𝗲 𝗶 𝘀𝗵𝘁𝗿𝗶𝗷𝗺𝗲̈ 𝗱𝗼𝗿𝗲̈𝗻 𝗮𝘁𝗶𝗷 𝗾𝗲̈ 𝗻𝗮 𝗸𝗮 𝗸𝘁𝗵𝘆𝗲𝗿 𝘀𝗵𝗽𝗶𝗻𝗲̈𝗻...

Ndjejmë gjëra dhe nuk i themi. Duam dhe nuk e shprehim. Lëndojmë, dhe falje nuk kërkojmë. Gabojmë dhe nuk kemi dëshirë të mësojmë.

Humbasim njerëz dhe atëherë e kuptojmë që duhej t’i vlerësonim më shumë.

Largojmë ata që na duan dhe i shtrijmë dorën atij që na ka kthyer shpinën.

Pendohemi tepër vonë…

“Vjen një ditë kur pyet veten ku janë ëndrrat e tua. Dhe duke tundur kokën thua: Sa shpejt ikin vitet! Dhe përsëri pyet ...
13/07/2025

“Vjen një ditë kur pyet veten ku janë ëndrrat e tua. Dhe duke tundur kokën thua: Sa shpejt ikin vitet!

Dhe përsëri pyet veten: Ç’bëre me vitet e tua?
Ku e varrose kohën tënde më të mirë?
Ke jetuar apo jo?

Shiko i thua vetes, shiko se si bën ftohtë në këtë botë.
Do të kalojnë të tjerë vite, dhe pastaj do të vijë vetmia e errët, do të vijë me shkop pleqëria e dridhur, e pastaj brenga dhe përmbysja.

Do të zverdhet bota fantastike, do të mërdhijë, do të treten ëndrrat tuaja dhe do të bien siç bien gjethet e verdha nga drurët…”

𝐍𝐠𝐚: 𝐅𝐣𝐨𝐝𝐨𝐫 𝐃𝐨𝐬𝐭𝐨𝐣𝐞𝐯𝐬𝐤𝐢

Kur një prind thotë: "Unë kam bërë që fëmijës tim të mos i mungojë asgjë", në fakt shpreh një lloj idiotizmi të plotë.Se...
07/07/2025

Kur një prind thotë: "Unë kam bërë që fëmijës tim të mos i mungojë asgjë", në fakt shpreh një lloj idiotizmi të plotë.

Sepse është detyra e çdo prindi që fëmijës t’i mungojë diçka. Përndryshe, nëse nuk i mungon asgjë, për çfarë shërben kureshtja? Për çfarë i duhet zgjuarsia? Ç’dobi ka talenti? Për çfarë të duhen të gjitha ato që ke në këtë kuti magjike (trurin)? Nuk të hyjnë në punë për asgjë, apo jo?

Nëse të shërbejnë dhe të llastojnë, të zgjojnë në 7 pa një çerek, të çojnë e të marrin nga shkolla, të kanë ulur në kolltuk për të mos humbur asnjë episod të “Uomini e Donne” me Maria De Filippin... kjo është një akuzë e papërballueshme pedagogjike.

Por, a ka një arsye logjike për të pasur kurajon që të thuash jo?

Mua më kujtohet ende edhe sot, pas shumë vitesh, një 1-sh në matematikë. Nuk më kujtohen asnjë nga ato qindra 6-a që kam marrë, sepse 6-a nuk më thotë asgjë. Është rutinë, e zakonshme, mediokre.

I thashë babait tim kur shkova në shtëpi: “Ba, mora 1-sh në matematikë!”
Mendoja se do të shpërthenin rrufe e vetëtima, dhe s'di çdo bëhej në shtëpi. Por ai më tha:
“Fantastike! Katra marrin të gjithë, por njësh? S’e kisha dëgjuar kurrë! Kjo do të thotë që ke talent, or çun.”

Pastaj hoqi ironinë dhe u bë serioz:
“Mundohu ta përmirësosh deri në qershor, përndryshe do të kesh një verë të shpifur sepse do të mësosh.”
Pikë. Nuk folëm më asnjë fjalë tjetër.

Sepse ai kishte besim tek unë. Dhe kur ke besim te fëmija yt, nuk ke pse ta ndihmosh, nëse është i zoti, ia del vetë mbanë.

Unë mund të ndihmoj një zonjë 94 vjeçare që të kalojë rrugën. Po një 18-vjeçar? Maksimumi mund t’i them:
“Je në linjë? Ja, kjo është rruga. Suksese në jetë!”

Mund të rekomandosh një njeri në vështirësi, por jo një djalë të ri. Përse duhet të futësh mik për të? Se nuk ia del dot vetë? Ç’mesazh i japim? “Meqë ti nuk je i zoti, të ndihmon babai”?

Shumë herë e kam dëgjuar prindin të thotë:
“Duhet ta sistemoj (rregulloj) djalin tim.”
“Ta sistemosh?” Si të gjesh vendin ku të vendosësh një vazo kineze! Ku po e sistemon? Brenda në bufe? Sipër dollapit?

Po ti ke sjellë në jetë një send, një objekt, apo një qenie me shpirt? Nëse është kjo e fundit, nuk ka nevojë të sistemohet diku – shpirti shkon atje ku di të shkojë.

Edukimi nuk ka lidhje me demokracinë. “Duhet t’i udhëheqim ne, sepse ata janë më të vegjël.”

Në një pellg, rosat e vogla ndjekin rosën nënë, njëra pas tjetrës. Keni parë ndonjëherë rosën të ecë pas rikave? E pamundur. Është kundër natyrës. Sepse rosat janë inteligjente, ne më pak se ato.

Një prind është si një instruktor fluturimi: duhet të mësojë si të fluturojë. Nuk është një kujdestar që shpreson të mbajë fëmijën në shtëpi deri në moshën 60-vjeçare.

Ky është egoizëm, nuk ka lidhje me dashurinë.
Dashuria është: t’i shohësh fëmijët e tu duke fluturuar.

-Paolo Crepet.

KUR VDES BABAI, DIÇKA BRENDA TEJE THYHET PËRGJITHMONË....Nuk është si të humbasësh një dashuri.Sepse një dashuri, me kal...
04/07/2025

KUR VDES BABAI, DIÇKA BRENDA TEJE THYHET PËRGJITHMONË....

Nuk është si të humbasësh një dashuri.
Sepse një dashuri, me kalimin e kohës, zëvendësohet apo tejkalohet.

Por vdekja e një babai…
mbetet.
Shndërrohet në një mungesë kronike.
Në jehonë.
Në një hije që të ndjek pas.

Nuk ishte vetëm burri që të mbajti në krahë,
ishte ai që të mësoi të ecësh me vendosmëri,
që të dha mbiemrin e tij dhe, pa e ditur, edhe frikërat e tij,
karakterin e tij, gjestet e tij dhe atë mënyrë të heshtur të dashurisë.

Kur largohet, nuk vdes vetëm ai.
Largohet një pjesë e historisë tënde.
Zëri që e respektoje më shumë.
Këshilla që ndoshta nuk e dëgjoje, por nuk e harroje kurrë.
I vetmi “të dua” që e ndjeje pa asnjë dyshim.

Nuk është vetëm një zi.
Është një plagë e padukshme që e mban brenda vetes.
Një baba nuk zëvendësohet.
Sepse ai ishte figura jote e forcës,
edhe kur nuk dinte si të tregonte butësi.

Dhe kur ai largohet…
bota nuk mbaron, por humbet kuptimin që kishte më parë.

Atë ditë, ora vazhdon të ecë, por koha ndalon.
Përqafimet nuk janë më të njëjtat.
Dhe e qeshura e tij bëhet kujtim.

Atëherë fillon të flasësh me heshtjen.
Të shikosh qiellin më shpesh.
Dhe, ndonjëherë, të dalë nga zemra një “baba, sikur të mund ta shihje këtë…”

Sepse nuk je kurrë gati.
Edhe kur e sheh duke u plakur,
në thellësi beson se do të jetë gjithmonë aty,
si një rrënjë e fortë ku gjithmonë mund të kthehesh.

Por kur nuk është më,
kur karrigia e tij mbetet bosh,
kur zëri i tij nuk përgjigjet…

Të mbetet vetëm të gjunjëzohesh,
të mbyllësh sytë,
dhe mes lotësh, t’i thuash:

Faleminderit, baba…
që më dhe jetën,
dhe që më mësove, edhe me mungesën tënde,
si të vazhdoj përpara. 💔

Mosdija e jetës e bën njeriun të thotë " Gjarpri, që nuk më prek mua, rroftë sa malet".Mosdija që karshi dhimbjes së aty...
29/06/2025

Mosdija e jetës e bën njeriun të thotë " Gjarpri, që nuk më prek mua, rroftë sa malet".
Mosdija që karshi dhimbjes së atyre që nuk i konsideron të afërt, mund të evokojë madje,- edhe nëse kjo mbetet e fshehur- ndjenjën- " Mirë t'i bëhet!; Të kish pasur më shumë kujdes!".

Është një varfëri mendimi kjo. Është varfëria e atyre që kanë mësuar të lexojnë, por që nuk janë të vetëdijshëm se janë gjallë, e atyre që nuk arrijnë të imagjinojnë se një njeri mund të jetojë disa paralele njëkohësisht; një varfëri e cila ngadonjëherë mund të zbehet sadopak nga dalja në rrugë dhe ballafaqimi me të keqen...

Bilge Karasu
Shkëputur nga " Nata"

“A më do?” – e pyeti Alisa.“Jo, nuk të dua!” – u përgjigj Lepuri i Bardhë.Alisa u vrenjt dhe bashkoi duart, ashtu siç bë...
22/06/2025

“A më do?” – e pyeti Alisa.
“Jo, nuk të dua!” – u përgjigj Lepuri i Bardhë.
Alisa u vrenjt dhe bashkoi duart, ashtu siç bënte sa herë që ndjente dhimbje.
“E sheh?” – tha Lepuri i Bardhë. – “Tani do fillosh të pyesësh veten çfarë të bën ty kaq të papërsosur dhe çfarë ke bërë gabim që unë të mos mund të të dua as pak.
E di, kjo është arsyeja pse nuk mund të të dua. Nuk do të jesh gjithmonë e dashur, Alisa. Do të ketë ditë kur të tjerët do të jenë të lodhur e të mërzitur nga jeta, do të kenë kokën nëpër re, dhe do të të lëndojnë.
Sepse njerëzit janë kështu – gjithmonë përfundojnë duke lënduar ndjenjat e njëri-tjetrit, qoftë nga pakujdesia, keqkuptimi apo lufta që kanë me veten.
Nëse nuk e do veten, qoftë edhe pak, nëse nuk krijon një armaturë dashurie për veten dhe lumturie përreth zemrës tënde, bezditë e vogla të shkaktuara nga të tjerët do të bëhen vdekjeprurëse dhe do të të shkatërrojnë.
Që në momentin e parë që të pashë, bëra një marrëveshje me veten: ‘Do të shmang të të dua, derisa të mësosh ta duash veten.’”

– Lewis Carroll, Alisa në Botën e Çudira

-“Doja të pija një cigare, por nuk isha i sigurt, nëse mund ta pija para nënës” – shkruan Kamys tek "I Huaji", rreth 80 ...
17/06/2025

-“Doja të pija një cigare, por nuk isha i sigurt, nëse mund ta pija para nënës” – shkruan Kamys tek "I Huaji", rreth 80 vjet më parë kur njerëzit kishin ende "cipë"........dhe diçka; nëna e tij shtrihej e vdekur në arkivol…

Sinéad O'Connor dikur tha: 'Të jetosh në mënyrë autentike në një shoqëri që ndëshkon të vërtetën, kërkon guxim të madh. ...
17/06/2025

Sinéad O'Connor dikur tha: 'Të jetosh në mënyrë autentike në një shoqëri që ndëshkon të vërtetën, kërkon guxim të madh.
Nuk ka asgjë më të rrezikshme ose sfiduese sesa një person që kur përballet me fatkeqësi dhe pritshmëri sociale, refuzon të qëndrojë i heshtur, të jetë i rremë ose t'i nënshtrohet asaj që shkon kundër bindjeve të tyre më të thella.
Të qenit i vërtetë në një botë që shpërblen pamjen dhe komoditetin ka një kosto të lartë, por gjithashtu ofron shpërblimet më të mëdha: lirinë e brendshme.
Sinqerisht preferoj të humbas gjithçka para se të tradhtoj qenien time, thelbin tim dhe parimet e mia më themelore.
Nuk ia vlen të heqësh dorë nga ajo që je vetëm për t'u përshtatur në mykun e dikujt tjetër.

Ata u deshën me afsh e zjarr,Ajo – çapkëne, ai – kusar.Kur ai ndonjë mufke ia veshte,Ajo kërcente në shtrat dhe qeshte.D...
02/06/2025

Ata u deshën me afsh e zjarr,
Ajo – çapkëne, ai – kusar.
Kur ai ndonjë mufke ia veshte,
Ajo kërcente në shtrat dhe qeshte.

Ditën shkonin për bukuri,
Natën ajo flinte mbi gjoksin e tij.
Kur e futën në burg atë, ajo s’reshtte
në dritare qëndronte dhe qeshte.

Ai i fliste.”O, eja këtu
se më merr malli kaq fort për ty.
Ty të thërras se do vdes,” – i thoshte,
ajo tundte kokën dhe qeshte.

Në orën gjashtë ai u var.
Në orën shtatë e kallën në varr.
Në orën tetë, ajo që e deshte,
pinte verë të kuqe dhe qeshte.

𝐍𝐠𝐚: 𝐇𝐚𝐣𝐫𝐢𝐡 𝐇𝐚𝐣𝐧𝐞
𝐏𝐞̈𝐫𝐤𝐭𝐡𝐞𝐮: 𝐏𝐞𝐭𝐫𝐚𝐪 𝐊𝐨𝐥𝐞𝐯𝐢𝐜𝐚

Address

Tirana
1001

Website

Alerts

Be the first to know and let us send you an email when Psikologjia dhe Filozofia posts news and promotions. Your email address will not be used for any other purpose, and you can unsubscribe at any time.

Share

Category