18/11/2025
Վիրաբուժությունն որպես մասնագիտություն չի տեղավորվում և ոչ մի բնորոշման մեջ: Վիրաբուժությունը չունի դասական սահմաններ որպես այդպիսին, այն ներառում է բազմաթիվ ուղղություններ ինչպես բժշկական, այնպես էլ ոչ բժշկական ոլորտից և բացում է իր դռներն այն ժամանակ, երբ վիրաբույժն ընկալում է այդ հեգեմոնիան ոչ թե որպես կոնֆորմիստ, այլ որպես առաջամարտիկ:
Անհնարին է պատկերացնել խիրուրգիան առանց արվեստի: Խիրուրգիան արվեստ է այնքանով, որ չկան երկու միանման վիրահատություններ: Ինչքան էլ գոյություն ունենան չափորոշիչներ և օրենքներ, միևնույն է, ցանկացած վիրաբույժ, ինչպես ցանկացած նկարիչ, ունի իր սեփական ձեռագիրը, որը հղկվում է ամբողջ կյանքում` փորձի, գիտելիքի, ապրումների և այլ բազմաթիվ գործոնների ներգործությունից: Իհարկե, ոչ մեկը չի փոխել անատոմիան կամ դասական խիրուրգիան, բայց ոչ մեկն էլ չի արգելել իմպրովիզացիան վիրահատական դաշտում, որը երբեմն ունենում է վճռորոշ նշանակություն:
Վիրաբույժը տեսնում է, սա է միակ տարբերությունը` համեմատած աշխարհի բոլոր մասնագիտությունների հետ: Նա տեսնում է ոչ միայն աչքերով, նա տեսնում է ձեռքերով, սրտով, նա տեսնում է այլ երանգներով և մասշտաբներով: Նա կարողանում է տեսնել` խաբելով ժամանակը: Նա տեսնում է ապագան, կանխատեսում է խնդիրը և փոխում իր մատների շարժումները, քանի որ հիվանդությունն էլ խորամանկ է ու նենգ:
Վիրաբույժի և վիրաբուժության մասին կարելի է խոսել անվերջ, բայց սահմանափակվեմ այսքանով և մեջբերեմ խիրուրգիային նվիրված մի քանի աֆորիզմ:
-Վիրաբույժի նույնիսկ ամենից աննկատ սխալը ապրելու է հիվանդի մարմնում:
-Վիրահատությունը ավարտվում է այն ժամանակ, երբ հիվանդը բուժվում է լիովին: