09/11/2025
Իմ շփումը հանճարեղ դաշնակահարի հետ չպետք է ուշանա
Օհան Դուրյանից հետո երաժշտարվեստի ասպարեզում ամենամեծ ձգողականությունը, ամենախոր ներգործությունն ու վիթխարի ազդեցությունն ինձ վրա թողել է մեր ժամանակների մեծագույն դաշնակահար Գրիգորի Սոկոլովը։ Երեք տասնամյակ գերել է ինձ, հուզել և պարգևել անկրկնելի ջերմ ու վեհացնող զգացմունքներ։ Երբևէ չէի պատկերացնի, որ դաշնամուրային իմ կուռքը հանդիսացող Էմիլ Գիլելսից ավելի մեծ ուժգնությամբ «կպարտադրի» ինձ ավելի ու ավելի հաճախ հիշել ու լսել իրեն։ Եթե այլ մեծությունների կատարումները հրաշալի, արտակարգ, անգամ կատարելության հասնող կարող են բնութագրվել, ապա այս դեպքում առանձնահատուկ մի տարբերություն կա, որը ես բնորոշում եմ «երկխոսություն Աստծո հետ»։ Յուրաքանչյուր նոտայի հնչողությունը, հնչերանգը, ձայնային ուժգնությունը, շեշտադրումը, ակնթարթային պաուզաները, կոմպոզիտորի հոգին մեզ հասցնելու աստվածահաճո արարումներ են, աղոթք ու խոնարհում առ Աստված։
Լիովին ըմբռնում եմ նվագախմբերի, անգամ մեծահամբավ դիրիժորների հետ տևական ժամանակ հանդես չգալու և միմիայն մենահամերգներով հանդես գալու իրողությունը, քանզի նվագախմբի, դիրիժորի հետ հնարավոր է ապահովել հրաշալի որակ, սակայն անհնար է ներդաշնակվել և չխաթարել Սոկոլովի երկխոսությունը Աստծո հետ։
Այդ երկխոսությանն ականատես ու ներկա լինելը ոչ միայն հաճույք, վայելք ու անբացատրելի երանություն է, այլև՝ հոգեկան քաղցն ու անհագ ծարավը հագեցնելու, երաժշտական ցմահ «կախվածության» արժանանալու, կոմպոզիտորներին սոկոլովյան փիլիսոփայությամբ ընկալելու և գնահատելու հնարավորություն։
▪️▪️▪️
My encounter with the genius pianist must not be delayed
After Ohan Duryan, the greatest magnetism, the deepest impact, and the most powerful influence in the realm of musical art for me has come from one of the greatest pianists of our time — Grigory Sokolov. For three decades he has captivated me, moved me, and gifted me with incomparable warmth and elevating emotions.
Never could I have imagined that someone would compel me — with even greater intensity than my piano idol Emil Gilels — to remember and listen to him more and more often. If the performances of other great musicians can be described as wonderful, extraordinary, even reaching perfection, in this case there is a special distinction that I would define as “a dialogue with God.”
The sound of every note, the tone, the power, the emphasis, the fleeting pauses — all are divine acts meant to convey the soul of the composer, a prayer and a bow before God.
I fully understand his decision to refrain from performing with orchestras and even world-renowned conductors, choosing instead to appear only in solo recitals. With an orchestra or conductor, one can achieve remarkable quality — yet it is impossible to remain fully in harmony without disturbing Sokolov’s dialogue with God.
To witness and be present at that dialogue is not merely pleasure, enjoyment, or indescribable bliss — it is also the fulfillment of a spiritual hunger and an unquenchable thirst; the experience of a lifelong “musical dependence,” a chance to perceive and appreciate composers through Sokolov’s philosophy.
30.03.2025 Frankfurt Alte Oper Իրականացավ իմ երազանքը՝ հանդիպում Գրիգորի Սոկոլովի հետ մենահամերգից հետո
