
13/08/2025
🤔«Ինչո՞ւ եմ միշտ հայտնվում հարաբերություններում, որտեղ ինձ անտեսում են»
Երբեմն սա կարող է անհասկանալի թվալ․ մարդը խելացի է, գիտակից, տրամաբանող բայց ամեն անգամ հայտնվում է այնպիսի հարաբերություններում, որտեղ նրան անտեսում են, արհամարհում։
Այս ամենը կարող է ոչ թե սիրո, այլ կրկնվող սցենարների մասին լինել։ Պարզենք՝ ինչ է դա։ 👇
Երբեմն սերը, որն զգում է մարդը, անցյալի արձագանքն է։ Նա կարող է ձգվել դեպի այն մարդը, ով առաջին հայացքից աննկատ, բայց ինչ-որ բանով հիշեցնում է այն մեկին, ումից տարիներ շարունակ սպասել է սեր, բայց այդպես էլ չի ստացել։ Դա արդեն սեր չէ՝ այն հին ցավոտ հիշողություններն են, որ փնտրում են երջանիկ ավարտ, բայց հաճախ կրկնվում է նույն պատմությունը։
📍 Կյանքի սցենար
Դեռ մանկությունից մարդը «գրում է կյանքի սցենար»՝ ենթագիտակցական մի կառուցվածք, որ ձևավորվում է՝ ելնելով նրանից, թե մանկության տարիքում ինչպես է հասկացել իր շրջապատն ու իր նկատմամբ ունեցած վերաբերմունքը։
Եթե երեխան մեծանում է սառն ու անհասանելի ծնողի հետ, նա չի մտածում․ «Իմ ծնողն անկարող է սեր ցույց տալ»։ Նա մեծանում է համոզմամբ՝ «Ես արժանի չեմ սիրո»։ Ժամանակի ընթացքում այդ համոզմունքը դառնում է ներքին քննադատող ձայն, որը պտտվում է մարդու գլխում։
Տարիներ անց նույն այդ երեխան, որ արդեն մեծահասակ է, կազմում է հարաբերություններ, ոչ թե որովհետև այդ հարաբերություններում երջանիկ է, այլ որովհետև այդ բացասական զգացմունքները ծանոթ են իրեն ու ծանոթ են դեռ մանկությունից։
🗣️ Իր կյանքում, ասես, մարդիկ հայտնվում են՝ ապացուցելու իր գլխում պտտվող այդ քննադատ կարծիքը՝ «Ես արժանի չեմ սիրո»։ Նա ընտրում է անհասանելի զուգընկերոջ, ոչ թե որովհետև սիրում է տանջվել, այլ որովհետև չգիտակցված հույս ու սպասում ունի․
«Եթե դիմացինը սկսի սիրել ինձ, ինքս ինձ կփաստեմ, որ արժանի եմ սիրո»։
📍 Ինքնաճանաչումը՝ առաջին քայլ
🔄 Փոփոխությունը սկսվում է այն պահից, երբ մարդն սկսում է ինքնաճանաչման ուղին։
Երբ մարդն սկսում է չփախչել իր զգացմունքներից, ինքն իրեն տալ շատ հարցեր, ավելի հստակ տեսնել պատկերը, չվախենալ անորոշությունից, տեղի է ունենում փոփոխություն։ Նույնքան հմայիչ թվացող, բայց էմոցիոնալ անհասանելի մարդկանց նկատմամբ գրավչությունը վերափոխվում է․ մարդն սկսում է հասկանալ, որ դա քիմիա չէ, սեր չէ, այլ տրավմայի ազդանշան։ Եվ կամաց-կամաց սկսում է նկատել այն, ինչը մինչ այդ չէր նկատել։ Գնալ այնտեղ, ուր անծանոթ է, անորոշ։
Հ․Գ․ Պետք է հիշել, որ յուրաքանչյուր մարդու վարքի հիմքում կարող են լինել միաժամանակ մի քանի խորքային հոգեկան գործոններ։ Մարդկային հոգեբանությունը երբեք միաշերտ կամ միանշանակ չէ։ Այս հրապարակման մեջ մենք խոսեցինք միայն մեկ հնարավոր շարժառիթի մասին։ Սակայն իրական կյանքում նույն վարքի տակ կարող են թաքնված լինել բոլորովին այլ պատճառներ, որոնք կարող են բխել անհատական կյանքի պատմությունից, ներքին կոնֆլիկտներից կամ չգիտակցված վախերից։