20/11/2024
Չէի կարող էջումս չթողնել ,քանի որ էնքան սրտիցս էր ամեն տառը ։
Ցավալի է,բայց փաստ,որ շատերը չեն սիրում սիրված,ինքնաբավ,ժպտերես,անկախ ցավի ՝լույս ճառագող,անկախ մտքի,հոգու ու հավատքի սովի ժամանակների, միշտ խելամիտ ու հանրության առաջ միշտ պարզերես,գրագետ,աշխատասեր և օգտակար մարդկանց ։
Մինչև համացանց մտնելս միայն պատկերացնում էի,թե ինչպիսին է լինում տգետ,չարալեզու,անաշխատունակ,չբավարարված,փոքրոգի,նախանձ,չար մարդու տեսակը,բայց համացանցային կյանքը ստիպեց գիտակցել,որ մի լայն զանգված տառապում է վերոնշյալ հիվանդություններից յուրաքանչյուրով , ու հենց դա էլ կոտրեց իմ ջերմ պատկերացումը հայի և առհասարակ մարդ տեսակի մասին ։
Ցավոք,բայց չունենալով մինուս անվերջություն տեղեկատվություն քո իսկ կյանքի մասին վերապահում են իրենց հայհոյանքներով ,ցածրացնելով,արժեզրկելովու չարախոսելով տեղեկություն տալ իրենց իսկ տեսակի և կյանքի որակի,պարտված տեսակի մասին։
Պապիկս միշտ ասում էր,-« Բալես պարտվելը դա հաղթանակի սկիզբն է,երբ չես ընդունում պարտությունդ,բայց հենց ընդունեցիր պարտությունդ ՝ կորած մարդ ես էս կյանքում» ։ Մարդիկ,ովքեր այսօր ժամանակ ու էներգիա չեն խնայում դիմացինին արժեզրկելու՝ պարտված,արժեզրկված,ոչնչացված,տխուր,խավարասեր ու խավարամիտ «արարածներ» են,որոնց չեն սիրել ….
Չէ ես իհարկե գիտակցում եմ, որ բոլորովին իդեալական չեմ, ու հաստատ ամեն օր տեսնում եմ տարիքային նոր ազդեցություն՝ խելքիս շատանալուց ) մինչև դեմքիս( և ոչ միայն) ծերանալ, ես հասկանում եմ, որ կա «խոսքի իբր ազատություն» ասվածը, բայց ուզում եմ հասկանալ, ինչու՞ է ոմանց թվում, որ էդ ազատությունը ՄԻԱՅՆ ՄԻԱԿՈՂՄԱՆԻ Է,
ինչու՞ են ոմանք կարծում, որ միակողմանի կարող են գրել ԻՆՉ ՄՏՔՆԵՐՈՎ ԱՆՑՆԻ, միայն որովհետև տառաճանաչ են ( էն էլ ոչ միշտ), իսկ դու պիտի հա չնկատելու տաս
վատը, զզվելին, տհաճը, վիրավորանքը, ախմախությունը, անարդարությունը, բամբասանքը, հերյուրանքը, հայհոյանքը, անեծքը, զզվանքը, զրտպարտանքը, թալանի մեջ մեղադրանքը, իր դժբախտ լինելու մեջ չգիտես ինչու հենց քո մեղավորությունը, կնճիռներիդ մասին իրենց ամենօրյա երգը, ատելությունը, իրենց անգրագիտությամբ քեզ դրանում մեղադրելը... կամ իբր հումորով, բայց իրականում վիրավորանքը, սեռական բնույթի խայտատակ խոսքերը, իրենց կյանքն ու տեսքը թողած՝ քոնի քննադատելը ( զրո ինֆորմացիա ունենալով իրական կյանքիդ մասին) ... մուրեմն պատրաատ եղեք, որ ՀԱՆՐԱՅԻՆ տիրույթում կհատնվեք ձեր, իսկ «կարծիքով » հանդերձ ))) ու մի նեղվեք էդ ժամանակ, ինչպես, որ չեք ուզում, որ ես ( մենք) չնեղվենք, օք !?!!
ու , հա
ծերանում եմ
ու, եթե ոմանց թվում է իրենք մի կյանք երիտասարդ են մնալու՝ չտխրեք, բայց սխալվում եք!
էս վերը նշած դոզայից ամեն օր ստացեք, ու դեռ մնացեք ողջ ու առողջ հոգով,
ու ամուր՝ էնքան ինչքան ես կամ. Ինքնուրույն ու ինքնաբավ, Սիրող ու մեկ է՝ սիրված:
Լավ մնացեք !
