07/03/2025
Bernard-Soulier sindromu (BSS) nadir irsi hemoragik xəstəlik olub, trombositlərin funksiyasının pozulması ilə gedən xəstəlikdir.
Bu xəstəlik GP1b-IX-V kompleksində genetik defektlər nəticəsində inkişaf edir və trombositlərin von Willebrand faktoruna (vWF) bağlanması pozulur. Nəticədə, ilkin hemostaz zəifləyir və xəstələr qanaxmaya meyilli olurlar.
Etiologiya və Genetika
BSS autosom ressesiv irsiyyətlə keçir. Bu sindrom aşağıdakı genlərdə mutasiyalarla əlaqəlidir:
• GP1BA (17p13.2)
• GP1BB (22q11.2)
• GP9 (3q21.3)
Bu genlər GP1b-IX-V kompleksinin alt bölmələrini kodlaşdırır.
Bu kompleks trombosit membranında yerləşir və von Willebrand faktoru (vWF) ilə qarşılıqlı əlaqədə olaraq damar zədələnməsində trombositlərin endotelə yapışmasını təmin edir. Bu kompleksdə hər hansı struktur və ya funksional defekt trombosit adeziyasını əhəmiyyətli dərəcədə zəiflədir.
Patofiziologiya
• GP1b-IX-V kompleksi trombositlərin zədələnmiş endotelə bağlanmasında əsas rol oynayır.
• GP1b reseptoru vWF vasitəsilə subendotelial kollagenə bağlanır və trombosit tıxacının formalaşmasını başladır.
• Bu kompleksin genetik defektləri trombositlərin damar divarına bağlanmasını pozur.
• Nəticədə, qanaxma müddəti uzanır, trombositlər effektiv şəkildə işləmir, ancaq trombosit sayı normal və ya bir qədər az ola bilər.
Klinik Təzahürlər
BSS doğuşdan gələn və ömür boyu davam edən qanaxma meyilliyi ilə xarakterizə olunur. Əsas simptomlar:
• Petexiyalar və purpuralar (xüsusilə travmalardan sonra)
• Epistaksis (burun qanaxmaları)
• Gingival qanaxma (diş ətlərindən qanaxma)
• Menorragiya (ağır və uzunmüddətli menstruasiya)
• Gastrointestinal qanaxmalar
• Cərrahi müdaxilələrdən və diş çəkimindən sonra ağır qanaxma
Bəzi hallarda hemartroz və ya hematoma müşahidə edilə bilər, lakin bunlar hemofiliya qədər ağır olmur.
Laborator Diaqnostika
Bernard-Soulier sindromunun diaqnozu klinik və laborator müayinələrə əsaslanır:
Test Nəticələri;
Trombosit sayı - Normal və ya azalmış
Trombosit morfologiyası - Böyük (giant) trombositlər (makrotrombositlər)
Qanaxma müddəti (BT) - Uzun
Protrombin vaxtı (PT)- Normal
Aktivləşdirilmiş qismən tromboplastin vaxtı (aPTT)- Normal
Trombosit aqreqasiyası testi - Ristosetinlə agregasiya müşahidə olunmur
Axım sitometriya - GP1b-IX-V kompleksinin azalmış və ya tamamilə itmiş ekspressiyası
Genetik testlər - GP1BA, GP1BB və GP9 genlərində mutasiyalar aşkar edilir.
Differensial Diaqnostika:
Bernard-Soulier sindromunu digər qanaxma meyilliyi yaradan xəstəliklərdən fərqləndirmək vacibdir:
• Von Willebrand xəstəliyi (vWD) – burada ristosetinlə agregasiya müşahidə olunur (BSS-də isə yoxdur).
• Glanzmann trombasteniyası – burada fibrinogen bağlanması defektdir, GP1b-IX-V kompleksi normaldır.
• İdiopatik Trombositopenik Purpura (ITP) – trombosit sayı azalır, ancaq funksiyası normaldır.
Müalicə və İdarəetmə
BSS-nin spesifik müalicəsi yoxdur, əsas məqsəd qanaxma epizodlarını idarə etməkdir:
1. Trombosit Transfuziyası
• Ciddi qanaxma hallarında və ya cərrahi prosedurlar zamanı istifadə edilir.
• Alloimmunizasiya riski olduğu üçün ehtiyatla verilməlidir.
2. Desmopressin (DDAVP)
• Bəzi xəstələrdə yüngül qanaxmaların qarşısını almaq üçün istifadə edilə bilər.
3. Antifibrinolitiklər (Traneksamik asit, aminokaproik asit)
• Menorrragiya və ya cərrahi müdaxilələrdən sonra qanaxmanın qarşısını almaq üçün faydalıdır.
4. Rekombinant VIIa faktoru (rFVIIa)
• Nadir hallarda istifadə edilir, əsasən trombosit transfuziyası mümkün olmayan hallarda.
5. Qanaxmadan qaçınmaq üçün profilaktik tədbirlər
• NSAİİ və aspirin kimi dərmanlardan uzaq durmaq
• Travmalardan qorunmaq
• Diş müdaxilələrindən əvvəl həkimə məlumat vermək
Proqnoz
• Xəstəliyin şiddəti fərdi olaraq dəyişə bilər.
• Yüngül hallarda yalnız spontan burun qanaxmaları və menorrragiya müşahidə edilir.
• Ağır hallarda spontan və ya cərrahi qanaxmalar həyat üçün təhlükəli ola bilər.
• Müalicə ilə xəstələrin ömrü adətən normal olur.
Nəticə
Bernard-Soulier sindromu nadir, ancaq ciddi trombositopatiyadır. Xəstələrdə qanaxmaya meyillilik, makrotrombositlər və ristosetinə qarşı agregasiya olmaması ilə xarakterizə olunur. Müalicə əsasən qanaxmaların qarşısını almaq və idarə etmək üzərində qurulub. Genetik testlər diaqnozu təsdiqləmək üçün istifadə edilir