
23/07/2025
Moesje was een verzamelaar van takjes, blaadjes
en pluimpjes.
Ze deed aan recycleren, lang voor iedereen daar het belang van inzag.
Ze hield van haar familie en van foto’s.
En ze schilde ook graag appeltjes, die ze dan deelde met mensen die ze graag zag.
Haar schoondochter maakte een prachtige wade bedrukt met bladeren. We legden moesje in de wade in haar kamertje van het woonzorgcentrum.
De kleinkinderen en achterkleinkinderen kwamen op bezoek. Om haar voor de laatste keer te zien. Met een bang hartje. Met tijd om te wennen aan moesje, die niet meer bewoog, ademde en praatte. En ook wel kouder en anders voelde.
We deden rozenwater op watjes en zo verzorgden we moesje haar gezicht en handen, we kamden haar haar en we wikkelden haar in. Er werd gezongen, gelachen en gehuild. Ze werd omringd door liefde en bloemen, veel bloemen.
Daarna werd ze door sterke handen naar de rouwauto gedragen. Iedereen zwaaide haar zachtjes uit.
Dag moesje!
Omdat moesje en haar kinderen van foto's houden, mocht ze hier delen.