Courage

08/09/2025

Hoe kan je ritueel geven aan afscheid rondom het overlijden? In deze periode zijn er veel gedachten en gevoelens, er is stress en chaos. Rituelen kunnen een kader bieden, structuur geven om die gevoelens en gedachten te uiten en ze tot rust te brengen. Zo kan je misschien rust en vertraging vinden in een hectische tijd.

Chris van .moments en Courage legden hun ervaringen bij elkaar en zo is deze sessie ontstaan. We inspireren vanuit praktijkverhalen en onderzoeken hoe je rond een overlijden samen herinneringen kan maken en op zoek kan gaan naar symboliek.
Er is ruimte voor voelen en voor vragen.

Je bent welkom in het atelier van eva v.
Op donderdag 25 september om 19 uur.
In de Zegelstraat 5 in Borgerhout.

Breng een steent(je) mee.

De avond is gratis. Stuur een mailtje naar jessica@courage-afscheid.be als je er graag bij bent.

23/07/2025

Moesje was een verzamelaar van takjes, blaadjes
en pluimpjes.
Ze deed aan recycleren, lang voor iedereen daar het belang van inzag.
Ze hield van haar familie en van foto’s.
En ze schilde ook graag appeltjes, die ze dan deelde met mensen die ze graag zag.

Haar schoondochter maakte een prachtige wade bedrukt met bladeren. We legden moesje in de wade in haar kamertje van het woonzorgcentrum.
De kleinkinderen en achterkleinkinderen kwamen op bezoek. Om haar voor de laatste keer te zien. Met een bang hartje. Met tijd om te wennen aan moesje, die niet meer bewoog, ademde en praatte. En ook wel kouder en anders voelde. 
We deden rozenwater op watjes en zo verzorgden we moesje haar gezicht en handen, we kamden haar haar en we wikkelden haar in. Er werd gezongen, gelachen en gehuild. Ze werd omringd door liefde en bloemen, veel bloemen.
Daarna werd ze door sterke handen naar de rouwauto gedragen. Iedereen zwaaide haar zachtjes uit.
Dag moesje!

Omdat moesje en haar kinderen van foto's houden, mocht ze hier delen.

06/06/2025

Ward koos voor euthanasie. Zijn leven was goed geweest en hij wilde ook een goede dood. Tijdens het
gesprek over zijn afscheid spraken we over een wade, als alternatief voor een kist. Dat vond Ward een interessant idee, dus ging ik een paar weken later op bezoek met een wade. Hij legde ze op zijn schoot en
streelde over de zachte flanel. Het gaat nog beter zijn dan ik dacht, zei hij.

De laatste week van zijn leven kwam hij van het woonzorgcentrum naar huis. Om samen te zijn, om lekker te eten, om te vertellen. De zachte wade lag die hele week open op de tafel. Handen van kinderen,
kleinkinderen en zijn vrouw werden uit papier geknipt en op de wade gespeld. Zijn vrouw borduurde
handen in vele kleuren, wie zin had deed me. Tegen het einde van de week was de wade klaar. Ward begon aan zijn laatste vaart liggend in de wade, omringd door zijn hele familie en zachtjes aangeraakt door al die
lieve handen.

Met toestemming van de familie mocht ik de foto's delen. De wade is van

08/05/2025

25/02/2025

Chris van .moments en ik legden onze ervaringen bij elkaar en zo ontstond er een sessie rond

Ritueel geven aan afscheid

Hoe kan je rituelen geven aan afscheid, voor en rond het overlijden?
In een periode van afscheid zijn er veel gevoelens en gedachten, er is stress en chaos. Rituelen kunnen een kader en structuur bieden om die gevoelens en gedachten te uiten en ze tot rust te brengen. Zo kan je misschien focus en vertraging vinden in een hectische tijd.

We inspireren vanuit praktijkverhalen en onderzoeken hoe je voor en rond het overlijden samen herinneringen kan maken en op zoek kan gaan naar symboliek.

Je bent erg welkom op
woensdag 26 maart om 19.30 in de Zegelstraat 5, 2140 Borgerhout in
Breng een steen(tje) mee.

De avond is gratis, laat even weten of je er graag bij bent aan info@courage-afscheid.be

23/01/2025

De familie van Maurice besliste om hem samen te dragen. Omdat samen dragen misschien het enige is dat een beetje helpt bij de pijn en het gemis.

04/01/2025

Spreken over afscheid nemen, weten wat er kan, voelen wat je wil of zeker niet wil.
Het is vaak moeilijk én confronterend.
Als je het doet, kan het gemoedsrust brengen, je blik verruimen, voor betekenis en verbinding zorgen.

Heel erg welkom. De avond is gratis, stuur een berichtje als je er graag bij bent.

20/09/2024

Een schoon initiatief in Lier, met Lost & Co en andere partners

Na het succes van de eerste editie van de Troostfabrik vorig jaar waren alle partners het er snel over eens dat er een vervolg moest komen. Dat zal er ook komen, van 21 oktober tot en met 12 november. Niet toevallig zal de Troostfabrik plaatsvinden in de periode rond Allerheiligen. “Troost kan er ...

17/09/2024

De voorbije edities waren gezellig, open én ook fragiel soms. Mensen van verschillende leeftijden en met verschillende verhalen kwamen, luisterden, deelden eigen ervaringen en stelden veel vragen.

Je bent erg welkom.

17/09/2024

Praten over je afscheid, zo kan dat dan gaan. Ook al zie je hier maar een stukje van het gesprek. We luisteren, knikken veel (zoals je ziet), geven ruimte om alles wat is te laten zijn.

Een gesprek over afscheid en sterven, is praten over het leven, over spijt, over goesting, over wat je belangrijk vindt, over wat je wil achterlaten ... met alle gedachten en emoties die er zijn.

Het kan rust brengen voor degene die zal sterven én voor familie en vrienden die achter blijven. Het kan zorgen voor verbinding tussen het leven nu en wat er na het overlijden gebeurt. Het kan waarde geven aan wat nu is.

Een gesprek over afscheid nemen en sterven kan veel, probeer het maar eens.

Met dank aan en Julie voor dit open en fijne gesprek en dank aan voor het filmpje.

30/08/2024

Stephanie stierf thuis en bleef nog een tijdje thuis. Dat was weloverwogen.

Vijf dagen was Stephanie omringd door dierbaren, boeken en bloemen. Met Laurent naast haar, pratend, dichtend, rouwend en stil.

Op de vijfde dag kwamen haar dichtste vrienden en familie om definitief afscheid te nemen van haar lichaam. We wikkelden Stephanie in, in stilte. Iedereen verzamelde rond haar, in stilte. Vanuit de keuken klonk er live op viool The Lark Ascending, dat nummer koos ze zelf.

Stephanie werd door het raam naar buiten gedragen door haar liefste man en vrienden.

Voor Laurent was dit moment zijn afscheid van haar, intiem en thuis. Stephanie wilde graag een afscheidsdienst met véél mensen op een plek die iets betekende voor haar, en omgekeerd, een plek waar zij ook iets voor betekend had. En zo was er een paar weken later een ingetogen en intens afscheid, met veel mensen, muziek én liefde in Spoor Oost.

Met dank aan om dit te mogen delen.