Soul Heart

Soul Heart Ingrijpende gebeurtenissen, stress, onbewust zijn van je talenten, er zijn zoveel factoren in je leven, die je kunnen beperken en uit je balans brengen.

Jammer, want jij bent het waard om in al je pracht te verschijnen. Patricia helpt je ontdekken wat jouw levensmissie is, waar je kracht ligt en hoe je die kunt benutten. Je kunt vanuit jouw privé en vanuit je werk met ons samenwerken. Het resultaat is dat je nieuwe inzichten krijgt die je verder helpen op jouw pad.

26/09/2025
17/09/2025
05/09/2025

I started living at age 58.

Until then, I never thought life could be any different—without the fixed routine of housework, shopping, laundry, meals to prepare, and silences to endure.

Since childhood, I had been taught that the most important thing for a woman was to settle down, marry, have children, and stay with the family.
Do not contradict. Do not argue. Do not complain.
And if you dream—do it quietly, because dreaming is useless.

I married young and had two children.
I was a mother, a wife, a housewife. I washed, ironed, cooked, and ran all day.
My husband worked. He came home tired, ate in silence, and sat in front of the TV. Then he began to criticize: that I was boring, that he had left me alone too long, that I had nothing left to say.
He told me that with women like me, you don’t live—you survive.

And what did I do?
I kept quiet.
Because “family is sacred.”
Because “you have to be patient.”
Because my mother always said, “Be patient. You’re a wife, you’re a mother.”

And so I was patient.
I waited for the day my children would be grown, independent, and then—maybe—my life could begin.

Then one day, he left.
No scenes, no explanations.
He packed a suitcase and never came back.

I was alone.
And strangely, the first thing I felt wasn’t pain.
It was silence.
A true silence, deep and unfamiliar—yet in that silence, for the first time, I heard myself.

At first, I was lost.
I no longer knew who I was.
I couldn’t remember what I liked, or what I wanted.
I walked around my own house like a guest.
I asked myself when I had last laughed freely, or woken up without rushing to the kitchen to make coffee for everyone.

One morning, I woke up—and didn’t make the bed.
I brewed coffee just for myself and sat on the balcony.
I noticed the sunlight slipping between the curtains.
A tiny, simple thing… yet I watched in amazement.
Because it was mine.

Something shifted in me that day.

I enrolled in an English course—simply because I wanted to.
I learned to use my smartphone to buy a train ticket.
I took a trip. Alone. For the first time in my life.
Then I went even further.

I saw the sea in winter—the real sea, not the one in photos.
It smelled of salt, sharp and alive. That day, I understood freedom.
I took off my shoes, sat on the wet sand, and thought:
“Why did I wait so long?”

A neighbor asked me, “Are you out of your mind? Traveling alone at almost sixty?”
I smiled.
Because maybe, at last, I wasn’t lost anymore. I had found myself.

Now, I live alone.
Not because no one loves me—
But because, for the first time, I love myself.

I have no schedules, only choices.
I don’t spend my days in the kitchen anymore.
Instead, I spend hours in museums, on regional trains, in bookstores, or curled beneath a blanket with a novel I left untouched for years because “I never had time.”

Sometimes I look in the mirror. The wrinkles are still there.
But my eyes are different.
There is a new light in them.

Because at 58, I stopped surviving.
And I started to live.

~ The Two Pennies

17/07/2025
20/05/2025

IT’S NOT YOUR MARRIAGE—IT’S YOUR INNER CHILD BEGGING TO BE HELD.

People think they have relationship problems…
But what they really have are unmet childhood needs.

Abandonment wounds.
Unspoken shame.
Attachment trauma.
All silently running the show—
trying to find resolution through their partner.

Most couples aren’t fighting about dishes or dinner plans.
They’re fighting about feeling unseen.
Unloved.
Unsafe.
Unworthy unless they’re pleasing, performing, or protecting.

Your nervous system doesn’t know the difference between your partner walking away in frustration
and your parent walking away in childhood.

That’s why arguments escalate.
That’s why affection fades.
That’s why s*x stops being a bridge and starts becoming a battleground.

Because the scared, unhealed child is still driving the relationship.
And they’re terrified—of abandonment, rejection, or being controlled all over again.

But healing?
It doesn’t begin with your partner.
It begins with you.

With the little boy who was told emotions are weakness.
With the little girl who had to be perfect to be loved.
With the child who never learned what safe love even felt like.

Marriage isn’t the problem.
It’s the mirror.

And when you have the courage to stop blaming,
to meet yourself with compassion,
to break the patterns that were passed down to you like heirlooms—
you won’t just change your relationship.

You’ll liberate your soul.

Because healing doesn’t save the marriage.
It frees the human inside it.

06/05/2025
07/04/2025

Ik kijk met andere ogen.

Ik weet van de verschuiving
die plaats gaat vinden.
Ik weet van het omvallen van
de oude systemen.

Het is zo'n groot energetisch project
en er zijn zoveel zielen bij
betrokken die nog onbewust
in hun lichaam zitten.

Het vraagt om precisie
en nauwkeurigheid zodat
de vlam niet massaal
in de pan slaat waardoor
ego's tegelijkertijd ontploffen.

Het zichtbaar worden
van wat er werkelijk speelt,
moet in kleine stappen.
Het doorzien van het programma
roept heftige emoties op waardoor
het ego wil gaan vechten in
dezelfde energie.

Ik kijk met andere ogen
nu ik dit begrijp.
Mijn ego is al ontploft en
mijn ziel zit bewust in mijn lichaam.

Daar heb ik hard voor
moeten werken en het was
echt niet altijd een
aangenaam proces.

Je binnenste naar buiten keren,
je innerlijke stroom,
je ziel de wereld in brengen.
Terwijl je ergens voelt
dat dat niet altijd veilig is.
En het toch doen in alle openheid.

Ik ben onderdeel van die
grote verschuiving,
net zo goed als jij dat bent.
We leveren nu allemaal
onze eigen bijdrage op eigen wijze.

We zijn onderweg,
op avontuur, op reis naar
een nieuwe bestemming
voor de mensheid.
Alleen heeft nog niet iedereen
dat in de gaten.

Ik kijk met andere ogen
en zie dat we al grote stappen
hebben gemaakt, dat veel
van waar we bang voor zijn
niet meer staat te gebeuren.

Het lijkt enkel nog zo door
het gebabbel van bepaalde partijen.
Waardoor het gebeurt in je hoofd.

Maar in de werkelijkheid
ontvouwt zich een heel
ander verhaal.

Het moet langzaam,
stap voor stap.
Zodat we elkaar in liefde
kunnen versterken.
Krachtig en doelbewust.
Ieder in een eigen tempo.

Zodat de oude verhalen
zich kunnen uitspelen,
ego's kunnen ontploffen,
oude systemen kunnen
omvallen en we verlost
kunnen worden van de
zwaarte die op de
mensheid leunt.

Ik kijk met andere ogen.

Lichtflits

28/03/2025

Het zit in je

We hebben allemaal ons hart wel
op een goede plek.
Alleen zitten de meeste mensen
vast in het hoofd.

Dat hoofd wordt steeds voller
gepompt met informatie en
zo langzamerhand raken we
de weg een beetje kwijt.

Niets in het Universum gebeurt zomaar,
dus ook dit zal geen vergissing zijn.

Ons hart wordt op de proef gesteld
omdat ze haar diepste gevoelens
niet gedeeld krijgt met het hoofd.

Door de hoeveelheid aan informatie,
de chaos, komt ze er niet doorheen.
Maar ze voelt wel, in welke toestand
het hoofd zit en wat dat met het lichaam doet.

Veel van wat ontvangen wordt is vergiftigd,
heeft een lage trilling en draait en tolt
net zolang totdat de waarheid wordt verbloemd.

De voelers zijn degenen die dit aanvoelen.
Iets klopt er niet, iets voelt niet goed.
Maar omdat ze al lang weten dat ze
anders zijn, denken ze dat zij het zijn
die zich zo voelen.

Ze maken dat wat buiten hen ligt persoonlijk.
Ze voelen de energie van de buitenwereld,
ze voelen wat niet waar, niet oprecht en
eerlijk is.

Wanneer je dit verhaal begrijpt,
voelt, herkent, weet dan dat jij
een voeler bent.
Je neemt de ellende van de wereld
op je schouders, voelt de pijn,
het verdriet en de boosheid.

Niet alles daarvan is van jou.

De reden dat ik dat schrijf is,
zodat je gaat begrijpen dat je hier
bent gekomen om in je kracht te staan.

Wat betekent dat je, je hart laat spreken.
Dat je jouw informatie,
dat wat binnenin je leeft,
dat waar je blij van wordt, gaat delen
door het te zijn, door het te leven.

Dat je in beweging komt, om dat
wat in je hart leeft, voor te leven.

Je bent hier gekomen om iets aan te pakken.
Om ergens verandering in te brengen.
Daarom ben je zoals je bent.
Je bent hier gekomen om dienend te zijn
aan het leven hier op aarde.

Er is zoveel te doen.

Dat wat je diep raakt,
je een goed gevoel geeft
is voor jou bedoeld.

Wie kan jij zijn voor je medemens,
wat creëer je, waar sta je voor,
ben je bereid een bijdrage te leveren ?

Allemaal vragen die jij voor jezelf
mag beantwoorden.

Niemand heeft dezelfde taak en
niemand heeft dezelfde spirituele opleiding.
We zijn allemaal uniek.

Het geheel wordt gevormd door
op zichzelf staande individuen.
Jouw individualiteit is een belangrijke
bijdrage aan het geheel.

Ontdekken wie je echt bent,
wat je kan, wat je voelt en weet,
is daar een belangrijk onderdeel van.

Wat je diep raakt geeft je richting.
We denken vaak bij het raken dat
het in het negatieve is, maar je kan
ook positief geraakt worden.

Diep raken is dan het gevoel van
dat er een licht in je aangaat,
Dat je ogen gaan stralen en
je je intens gelukkig voelt.

Er komt een gedrevenheid en een
helderheid die je dan richting geeft.

Lichtflits
Uit het boek: Innerlijke Groeikracht
www.lichtflits.com

Adres

Lange Leemstraat
Antwerp
2018

Meldingen

Wees de eerste die het weet en laat ons u een e-mail sturen wanneer Soul Heart nieuws en promoties plaatst. Uw e-mailadres wordt niet voor andere doeleinden gebruikt en u kunt zich op elk gewenst moment afmelden.

Contact De Praktijk

Stuur een bericht naar Soul Heart:

Delen

Share on Facebook Share on Twitter Share on LinkedIn
Share on Pinterest Share on Reddit Share via Email
Share on WhatsApp Share on Instagram Share on Telegram