04/03/2025
❤️
Als er nooit meer een morgen komt
en de nacht je zo gruwelijk meeneemt.
De hele afdeling, het hele huis, familie en vrienden, iedereen..
met duisternis worden bekleed.
En de zon zien opkomen net zoals alle andere dagen en besef...
“Mijn handen werken voort, maar mijn ziel schreeuwt.”
“Mijn moeder,
Mijn vader,
Mijn bewoner,
Mijn vriend,”
in dit aller-ergste uur,
droef zijn en verwijten dragen
en schoppen op de muur
maar helaas terugvallen op de langste stilte ooit.... zonder jou.
Ik die weet wie je bent
nog steeds zie ik je
zoals je eens alles voor me was.
Je bent degene die ik zo liefheb... liefhad!
Vanuit diezelfde oneindige liefde wordt Hij herkenbaar
in mensen die luisteren, meelijden en troosten
in deze moeilijke tijd.
“Ik zal er zijn!”
𝘒𝘶𝘯𝘴𝘵𝘸𝘦𝘳𝘬, 𝘒𝘳𝘪𝘴 𝘝𝘢𝘯 𝘎𝘦𝘯𝘵 - 𝘝𝘦𝘳𝘣𝘰𝘯𝘥𝘦𝘯𝘩𝘦𝘪𝘥
𝘛𝘦𝘬𝘴𝘵, 𝘱𝘢𝘴𝘵𝘰𝘳𝘢𝘢𝘭 𝘷𝘦𝘳𝘢𝘯𝘵𝘸𝘰𝘰𝘳𝘥𝘦𝘭𝘪𝘫𝘬𝘦𝘯 𝘊𝘶𝘳𝘢𝘯𝘥𝘰 𝘷𝘻𝘸 - 𝘐𝘯 𝘩𝘦𝘵 𝘥𝘶𝘪𝘴𝘵𝘦𝘳 𝘷𝘢𝘯 𝘷𝘦𝘳𝘭𝘪𝘦𝘴 𝘻𝘰𝘦𝘬𝘦𝘯 𝘸𝘦 𝘩𝘦𝘵 𝘭𝘪𝘤𝘩𝘵 𝘷𝘢𝘯 𝘷𝘦𝘳𝘣𝘰𝘯𝘥𝘦𝘯𝘩𝘦𝘪𝘥