14/10/2025
🤝 Ongelijke behandeling om gelijke kansen te geven 🧩
In het middelbaar onderwijs komen leerkrachten in contact met jongeren met uiteenlopende noden. Van minder gekende diagnoses zoals dyscalculie tot dysfasie. Dit kan en hoeft een vakleerkracht niet in detail te kennen. Aan de andere kant zien we jongeren die leren leven met een diagnose. Wat we zouden kunnen vergeten is dat deze jongeren niet zelf hebben gevraagd om hulpmiddelen te mogen gebruiken. Integendeel! Voor veel jongeren voelt het oneerlijk en soms zelfs beschamend om “anders” te werken dan hun klasgenoten. Ze willen liefst gewoon meedoen zonder rekenmachine, extra tijd, laptop, hulpfiches.
Na een lang traject van keihard extra oefenen, falen, opnieuw proberen, intensieve begeleiding én veel gesprekken, groeit echter het besef: “Mét hulpmiddelen kan ik eindelijk tonen wat ik écht kan”. Een hulpmiddel is daarbij géén oneerlijke shortcut.
👉 Net zoals een bril geen luxe is, maar een noodzakelijke compensatie om scherp te kunnen zien. Zo zijn hulpmiddelen voor deze jongeren een noodzakelijke compensatie. Voor een leerling met dyscalculie betekent een rekenmachine bijvoorbeeld niet dat het plots gemakkelijk wordt. Integendeel: rekenen blijft voor hen moeilijk, ook mét hulpmiddelen. Het verschil is dat ze nu kunnen meedoen op een vergelijkbaar niveau met klasgenoten.
Jongeren met een diagnose hebben recht op een ongelijke behandeling (denk aan hulpmiddelen, aangepaste aanpak, extra steun) om zo gelijke kansen te krijgen als hun klasgenoten. Zij krijgen géén voorsprong, maar dezelfde kansen.
🤝 Hoe doen we dit dan? Voor mij ligt de sleutel in de bereidheid tot samenwerken, expertise te delen en open te staan voor noden 🧩
Wij als therapeuten hebben de expertise, leerkrachten hebben hun vakkennis en de klascontext. Samen zorgen we ervoor dat een jongere niet vastloopt op wat moeilijk blijft, maar kan groeien in wat wél mogelijk is. Zo creëren we ruimte om nog te groeien in wat zo moeilijk lukt voor hen & om hun vele andere talenten te ontwikkelen 🌱 Laten we jongeren ondersteunen in dit proces, zodat ze hun hulpmiddelen niet zien als een stigma, maar als een sleutel om te kunnen groeien.
