08/10/2025
Ik ben geen kind van de zee, maar toch dompel ik me graag onder in die gigantische plas.
Alles vloeit. Zelfs onder schijnbaar stil water borrelt er vanalles. Net als in mijn lijf en waarschijnlijk dat van jou. Emoties kan je niet altijd een plek geven, ze komen & gaan. Ik laat het graag stromen. Want stilstand zorgt voor zo’n vies bruin drapke. 😅 En wie wil er nu zwemmen in zo iets? Dat azuurblauwe water, daar gaan we voor. Al is onze Noordzee ook wel zot schoon met zijn monotone grijzige tinten. Het hoeft niet allemaal van schitter & schetter te zijn, dat vervaagt toch soms.
De zee valt ook altijd meer buiten als binnen het kader, zelfs met een panoramisch beeld. Een foto (of een ontmoeting) is steeds slechts een beperking in beleving, een gesloten blik. Jij kiest namelijk wat je bevriest, wat je vastlegt en wil tonen. Wij tonen ook vaak wat we willen dat de andere ziet.
Ik hou van mensen die zonder schroom alle kantjes laten zien. Ook wat buiten het comfortabele & conforme kader valt. 💛
Laat u maar zien in al je facetten piepkes, dat maakt mens zijn zo boeiend.
Ik kan jouw boei zijn, een luisterend oor (soms met wat gekwetter 🫠). Want massagekes geven is niet het enige wat ik doe. Het is het totale plaatje hé. 💛 🖼️
Geniet van de herfst piepkes. 🌧️☀️
Liefs,
Fleur 👐
📸: “Chaos, de zee fotograferen in een oefening in laten varen.” Schoontje. Merci om zo veel schone rauwheid vast te leggen in Transcripts of a Sea. 🖤
Ga u vergapen aan die schoonheid in het nog tot 04-01-26.
“Het besef dat je aanwezigheid er niets toe doet, bevrijdt je van alle zorg.” Het gaat over de mens die een bespottelijk kleine dimensie inneemt tov het kolkende spektakel 💦.
Want uiteraard heeft elke ontmoeting een invloed op de andere. 💛
👐 in al zijn (nachtelijke)pracht. 🩶
