14/02/2025
Valentijn. Een dag vol hartjes, bloemen en woorden die liefde fluisteren. Maar soms, juist op deze dag, voel je die leegte. Die zachte breuklijnen in je hart, die alleen jij kunt zien. Het gemis van een hand die de jouwe vasthoudt, het verlangen naar woorden die je ziel omarmen. En in dat gemis kan je jezelf verliezen.
Liefde lijkt soms iets dat buiten je ligt, iets dat je moet verdienen, vinden of vasthouden. Maar echte liefde – die pure, onvoorwaardelijke liefde – begint vanbinnen. Het zit in hoe je naar jezelf kijkt wanneer de wereld stil is. In hoe je zacht blijft voor jezelf, ook als je faalt, twijfelt of breekt.
Zelfliefde is geen eindpunt, maar een reis. Een dagelijkse keuze om jezelf te zien, te waarderen en te respecteren. Het betekent dat je leert om je eigen troost te zijn op de dagen dat niemand anders dat kan. Het is die fluistering diep vanbinnen die zegt: 'Ik ben genoeg. Precies zoals ik ben.'
En ja, het is kwetsbaar. Het vraagt moed om jezelf lief te hebben in een wereld die je leert dat je altijd meer moet zijn. Maar in die kwetsbaarheid schuilt je kracht. Want wie zichzelf liefheeft, hoeft niet langer te bedelen om kruimels van anderen. Wie zichzelf respecteert, trekt vanzelf de liefde aan die resoneert met die eigenwaarde.
Dus op deze Valentijnsdag, geef jezelf datgene waar je zo naar verlangt. Liefde. Zachte, geduldige, onvoorwaardelijke liefde. Kijk in de spiegel en zie niet je tekortkomingen, maar je moed. Je schoonheid. Je unieke licht. En weet: jij bent je eerste grote liefde. En dat is niet alleen genoeg. Dat is alles.
Momenteel ben ik druk bezig achter de schermen om een retraite in elkaar te knutselen over zelfliefde, om in je kracht te gaan staan. Blijf me volgen op sociale media en ontdekt binnenkort meer.
Fijne Valentijn aan iedereen!