Nancy Vandenberghe

Nancy Vandenberghe Ik ben Klinisch Orthopedagoge en Artistieke Therapeute. Ik maak mensen vaardig in creatieve zelfexploratie en expressie.

Zo groeit hun zelfkennis en herstellen ze van lastige overtuigingen en pijnlijke emoties.

  Deze boom kom ik bijna elke dag tegen en ze fascineert me iedere keer opnieuw. Oorspronkelijk was het een wijdvertakte...
25/09/2025

Deze boom kom ik bijna elke dag tegen en ze fascineert me iedere keer opnieuw.

Oorspronkelijk was het een wijdvertakte boom waar in de winter gouden vruchtjes aanhingen, die schitterenden in de avondzon. Ontroerend mooi.

Maar de mensen hebben besloten dat die boom gevaarlijk is, dat zijn takken kunnen afbreken en de auto's kunnen beschadigen én dat al die afgevallen bladeren toch wel voor veel opruimwerk zorgen.

Dus nu knotten ze de boom om de zoveel tijd.

Wanneer hij pas geknot is, dan resten er een paar stompen. Hij is dan volledig kaal. Hij ziet er erg zielig uit. En als ik met mijn innerlijke voelsprieten mee resoneer, dan voelt het ook pijnlijk.

Ik weet dat het rationeel niet te verklaren is, maar ik voel de boom gewoon huilen.

Maar de boom geeft niet op. Eke keer gebruikt hij al zijn energie om terug takjes te krijgen. En na een paar jaar ziet hij er zo uit. Een stevige bolster.

Zo is het ook bij mensen. In mijn praktijk ben ik soms verbrouwereerd wat mensen allemaal hebben moeten doorstaan in hun leven. De tranen springen me vaak in de ogen. Dit is echt wel veel, zeg ik dan.

Tegelijk zie ik alle wegen die ze gezocht hebben en nog altijd zoeken, om toch te kunnen groeien en openbloeien.

Ook in mensen zit een niet aflatende sapstroom en groeikracht. Wat anderen je ooit hebben aangedaan of nog aandoen, weet dat er in jou veerkracht aanwezig is.

Net als de boom ben jij in staat terug te groeien en open te bloeien.

  Durf jij jezelf zijn? Durf jij de dingen aanpakken zoals jij ze wil aanpakken? Durf je zeggen tegen je baas dat je nie...
24/09/2025

Durf jij jezelf zijn? Durf jij de dingen aanpakken zoals jij ze wil aanpakken? Durf je zeggen tegen je baas dat je niet akkoord bent met zijn of haar aanpak? Durf je 'nee' te zeggen als je een 'nee' voelt?

Durf jij aan de kant gaan zitten, terwijl al de anderen verder lopen? Durf jij een lila rok aandoen terwijl iedereen zwart en grijs is gekleed? Durf jij de tranen over je wangen laten biggelen, terwijl je iets kwetsbaar vertelt?

Kortom durf jij jezelf zijn?

Durf jij je mening van de daken te roepen, ook al denkt iedereen er anders over? Durf jij stout zijn en een stap te zetten die je best akelig voelt? Durf jij achteruit leunen en lekker niks doen terwijl je partner veel werk verzet? Durf jij je tuin vol onkruid laten staan omdat je het zo gezellig vind dat er allemaal diertjes in rondlopen (ook al woon je in een hele keurige buurt waar gemillimeterd gazons de norm zijn)?

Authentiek zijn zit in 100-den keuzes die je elke dag maakt. Het gaat over leven in het spanningsveld van je aanpassen en erbij horen en een uitzondering te zijn. Het gaat over trouw zijn aan je innerlijke waarden, aan wat jij belangrijk vindt in het leven, aan je innerlijke drijfveren en je diepe aanvoelens. Het gaat over je mond durven opendoen en het moeilijke durven te zeggen, ook al weet je niet of het in goede aarde zal vallen.

Het gaat ook over respect, voor de authenciteit van de andere. Ook zij mogen, denken, voelen, bewegen zoals zij zelf willen.

Het gaat ook over je eigen grenzen bewaken en tegelijk de grenzen van anderen eerbiedigen.

Het is een dunne koord waarop je loopt, een dun voelsproetje waarmee je voelt wat juist aanvoelt. Voor jezelf. Voor de ander.

Het gaat over leven vanuit het hart van je innerlijke bloem. Elke dag opnieuw.

  Herken je dat? Plots begint het je allemaal te storen. Te veel kleren in je kleerkast, schuiven die volgepropt zitten,...
23/09/2025

Herken je dat? Plots begint het je allemaal te storen. Te veel kleren in je kleerkast, schuiven die volgepropt zitten, kastdeuren die niet meer tegoei dichtgaan, stapeltje boeken en papieren.

Ik kan er wat van: rommelhopen creëren.

Het is echt fascinerend hoeveel spullen een mens kan verzamelen. Het lijken allemaal dingen die je nodig hebt. Maar als je -zoals Marie Kundo- een berg vormt van al de boeken, knutselgerief of kleren die je hebt, dan ben je stomverbaasd. Wat heb Ik toch allemaal vergaard in al die jaren?

En heb ik dat echt nodig? Maakt dit me gelukkig? Ga ik hiervan stralen? Of is het balast, sleur ik het mee in mijn dagelijks bestaan? Kost het mij meer energie om het bij te houden dan om het weg te doen?

Is het een teken dat ik teveel energetische rommel in mijn systeem heb?

Deze morgen ben ik beginnen op te ruimen. Al mijn kleren gooide ik op een hoop. Ze gingen allemaal één voor één door mijn handen. Meedogenloos was ik: dit past nog bij mij, dit niet meer. Bikkelhard pakte ik een zak voor de kringwinkel en stopte er al het overbodige erin. Weer ruimte in mijn kast.

En het voelt alsof ik deze week nog meer ruimte ga creëren.

De vorige weken creëerde ik innerlijke ruimte. Via brainspotting of mijn andere werkvormen ruimde ik emotionele ballast op. Bij mezelf en bij anderen.

Maar nu creëer ik uiterlijke ruimte. Zodat de nieuwe ruimte die er is vrijgekomen in mijn innerlijk zich ook vertaalt naar mijn uiterlijk.

Innerlijke en uiterlijke ruimte, het zijn 2 corresponderende vaten.

Ken jij dat ook, die opruimkriebel om emotionele en/of uiterlijke ballast op te ruimen?

  Vind jij het ook zo moeilijk om pauzes te nemen? Overal lees je het: onderbreek je werk om het uur en neem dan effe pa...
22/09/2025

Vind jij het ook zo moeilijk om pauzes te nemen? Overal lees je het: onderbreek je werk om het uur en neem dan effe pauze voor je verder doet. Zo goed voor je brein en voor je lijf.

Zeker als je dan iets opbouwends doet dat contrasterend is met het werk dat je deed.
Was je de hele tijd fysiek actief bezig, effe je neerleggen en bekomen.
Deed je stilzittend werk met een gebrek aan beweging, iets actiefs doen, jezelf wat strekken of wat rondlopen.

Je brein heeft echter de neiging om te blijven volharden tot een taak is afgewerkt. Je brein wil verder doen. Het heeft geen zin om te pauzeren. Het staat in de on-modus.

Ook als een taak is afgewerkt, dan nog heeft je brein vaak geen zin om te pauzeren. Want nee, er staat al een nieuwe taak op je lijst. Ja, je zou ook nog dit kunnen doen of dat. Er is zoveel dat moet gebeuren.

Een vriendin van me zei me: Dat is je slavendrijver die actief is. En ja, ik ken die heel goed. Zovele voorbeelden gehad van slavendrijvers in mijn leven. Ouders die hardwerkende zelfstandigen waren, leerkrachten die vonden dat hun vak het allerbelangrijkste was, een maatschappij die je platbombardeerd met de boodschap dat alleen de actieven het waard zijn om een plek in te nemen op aarde. Al de anderen zijn profiteurs.

Een profiteur wil ik niet zijn. Dat wil niemand zijn. Maar als dat brein maar doorgaat en doorgaat dan raak je uitgeput. En voor je het weet heb je een off-dag. Of een off-week. Of een off-maand. Of een off-jaar.

Tijdens die off-periodes is het je lijf dat het van je overpakt. Het protesteert door ziek te worden of stil te vallen. Het wil niet meer.

Het wil zuurstof. Niks doen. De boel laten wat de boel is. Rondhangen. Slenteren. Leeglopen. Tanken. Energie tanken.

Herken jij dat ook? Die slaven-drijvende kant in jou? Of vind jij het makkelijk om de balans te bewaken tussen energie-souperen en energie-tanken? En zo ja, hoe doe jij dat?

  Er zijn vele manieren van sterven. En daarbij bedoel ik niet 'letterlijk sterven' want dat is de meest pijnlijke manie...
19/09/2025

Er zijn vele manieren van sterven. En daarbij bedoel ik niet 'letterlijk sterven' want dat is de meest pijnlijke manier. Het leven echt laten gaan is moeilijk. (Hoewel sommige mensen daarnaar verlangen.)

Met sterven bedoel ik: het leven niet leiden zoals je het wil leiden. Dat is dagelijks sterven. Andere dingen doen dan je echt wil doen. Vastzitten in een job die niet bij je past. Soms ook gewoonweg niet weten wat je wil doen.

Je ziel voelt waar ze thuishoort, je ziel voelt met wie je in verbinding wil staan, je ziel weet welk leven er bij je zou passen.

Maar vaak zijn we het contact met onze ziel kwijt.

Zijn we onze tijd dan aan het verspillen? Ja en nee.

Ja, je voelt verwijdering van wie je zelf bent.
Neen,, je ziel heeft veel meer in petto voor je leven. Het is geen zwart wit verhaal.

In alles wat je doet zit een diepere betekenis. Misschien ben je aan het leren hoe je kan omgaan met frustratie, misschien ben je aan het leren hoe je meer zelfvertrouwen kan opbouwen door hele gemakkelijke jobs te doen die je geen angst inboezemen, misschien wil je ziel ervaren hoe het is om financieel comfort te hebben,...

Je ziel tekent je leven uit en weet dat je leven precies is zoals het hoort te zijn. Het biedt jouw leerkansen op een dieper niveau.

De vraag is dus: Wat ben jij aan het leren op dit moment? Welke levenslessen zitten er in de fase waarin jij je nu bevindt.

Het is niet omdat de buurvrouw haar leven er zo geslaagd uitziet en het jouwe niet, dat dit ook zo is.
Jouw leven is even waardevol.
Jouw keuzes zijn prima.

Stop met jezelf op je kop te geven dat je niet je droomleven leeft, maar je echte leven. Het leven dat op dit moment bij jou past en dat jou de leerkansen biedt om te groeien en te ontwikkelen.

Zo dit wou ik je vandaag vertellen. Je leven is ok zoals het nu is én tegelijk kan je onderzoeken hoe je het nog anders zou willen. Allebei de opties zijn waar.

   Schadelijke patronen. We hebben allemaal schadelijke patronen. De ene eet teveel, een andere sport zo fanatiek dat he...
18/09/2025

Schadelijke patronen. We hebben allemaal schadelijke patronen.

De ene eet teveel, een andere sport zo fanatiek dat het lijf het laat afweten. Nog een andere klopt vele uren zodat er geen tijd meer over is voor de kinderen. En dan zijn er mensen die tot niks komen en kampen met hardnekkig luiwannesgedrag.

Sommige mensen maken het iedereen naar hun zin en verwaarlozen zichzelf ten treure toe. Nog anderen begraven hun dromen en leven een leven dat niet bij hen past. Sommigen onder ons staan doodsangsten uit wanneer ze een taak moeten doen. Nog anderen zijn zo perfectionistisch dat ze alles opnieuw en opnieuw doen en dan nog niet tevreden zijn van het resultaat.

Er zijn ook mensen die alle relaties die ze hebben keer op keer verbrodden. Door gemene dingen te zeggen, door niks meer van hen te laten horen, door preventief te breken (voordat de ander je laat vallen), door zich angstvallig op te sluiten, door bang af te wachten tot de ander een seintje van leven geeft (en zo de ander te verwaarlozen), ...

Patronen zijn er echt in 100-den varianten. Ze hebben allemaal als eigenschap dat je ervan afziet.

Soms zien ook anderen ervan af. Maar vooral jij hebt er last van.

Jij zou het willen stoppen als je kan, maar vaak weet je niet hoe. Je weet niet waar te beginnen. Het zit zo ingebakken in je persoonlijkheid waardoor je denkt dat het een eigenschap is van jou.

Dat je zo bent.

Maar dat is niet zo: het is een deel van je persoonlijkheid. Jij bent niet je patroon. Het is iets wat je ooit ontwikkeld hebt in je leven en dat ook terug kan on-ontwikkelen.

Je kan patronen doorbreken. Ik kan je daarbij helpen, moest je dat willen. Met mijn Voice Dialogue CIDER-methode, een integratieve methode die ik ontwikkelde op basis van vele jaren ervaring én opleiding.

Wil je meer over mij te weten komen, bezoek dan eens mijn website.
https://nancyvandenberghe.be/over-nancy/

  Ken je dat? Zo van die dagen dat je jezelf gewoon voorbijloopt? Dat je voor iedereen klaarstaat behalve voor jezelf? D...
17/09/2025

Ken je dat? Zo van die dagen dat je jezelf gewoon voorbijloopt? Dat je voor iedereen klaarstaat behalve voor jezelf? Dat iedereen op jou beroep blijkt te doen en dat ze je allemaal nodig hebben? Dat je snakt naar wat tijd voor jezelf?

Van die dagen dat je voelt 'Ik zou willen dat er eens iemand voor mij zorgt' 'Dat er iemand is die vraagt : 'Hoe gaat het met jou? Lukt het allemaal een beetje? Krijg je het gebolwerkt?'

Zo van die dagen dat je beseft ' Ik hou wel heel veel ballen in de lucht' en dat je denkt 'Ik zou soms wel willen dat ik wat minder ballen in de lucht moest houden'.

Zo van die dagen dat de overprikkeling gewoon teveel wordt.

Je hebt dan de neiging om als een klompje pudding in elkaar te zakken. Je tranen eens de vrije loop te laten. Jezelf in een deken wikkelen en er eventjes niet meer te zijn op de wereld.

Dat zou je toch willen.

Vaak hebben we echter een slavendrijver in onszelf die het je niet gunt om stil te vallen.
Of soms doen we dat onverwacht toch door ziek te worden, te crachen, ineen te zakken, hartkloppingen te krijgen, ...

Patronen van jezelf te overvragen zijn vaak erg hardnekkig. Jaren geleden heb je dit waarschijnlijk opgebouwd. Misschien zelfs als kind al.

Misschien moest je je ouders ondersteunen ipv dat zij jou ondersteunden. Misschien was er een zorgenbroertje of zusje dat alle aandacht vroeg waardoor jij je moest wegcijferen. Misschien voelde je gewoon dat er iets aan de hand was in je familiesysteem waarom jij je moest wegcijferen.

Wat ook de oorzaak is van je patroon, het kan doorbroken worden. Met zachte liefdevolle zorg en de juiste begeleidingstechnieken.

Ik begeleid jou graag op dit pad. Want eventjes overprikkeld worden is ok, maar langdurige overprikkeling brengt schade toe aan jezelf. En dat is niet ok.

https://nancyvandenberghe.be/individuele-coaching/

  De beeldjesmethode. Je zit daar en je vertelt dat je de laatste tijd zo hard moet werken van jezelf. Het voelt alsof e...
16/09/2025

De beeldjesmethode. Je zit daar en je vertelt dat je de laatste tijd zo hard moet werken van jezelf. Het voelt alsof er een strenge juf in jezelf woont die je geen minuut rust gunt. Die strenge juf ziet er zo uit en je pakt een beeldje van de dame met het witte haar:

'Werken, werken, werken' zegt ze, tot je erbij neervalt 'anders bereik je niks in het leven'.

Je verkent dit deel in jezelf om het beter te begrijpen. Je ontdekt dat het altijd dat is dat ze jou verteld hebben, dat je moet werken om er te komen. Je ontdekt dat als je hard werkte dat je omgeving trots op je was. Dat dit vaak de enige manier was dat iemand je zag staan. Voor de rest werd er niet veel aandacht aan jou besteed.

Plots komt er een ander deel tevoorschijn, een deel dat boos op je is 'Je bent een sloef' zegt dit deel 'Je doet alles wat anderen van je vragen. Je denkt nooit aan jezelf'. Voor dit deel pak je een blauw schoenbeeldje.

Je gaat vervolgens luisteren naar dit deel. : 'Hoe vrolijk zou jij jezelf voelen als je eens iets geks of leuks deed voor jezelf.' 'Hoe fijn het zou zijn als je gewoon eens vijf minuutjes op een dag zou gaan neerzitten en eventjes de tijd nam om jezelf gewaar te worden'. Je voelt de blauwe energie van dit deel, het maakt iets onbekends in je wakker.

Terug in het midden besef je: Het zit allebei in mij, de slavendrijfster en de 'ik-mag-er-zijn-energie'.

Je gaat naar huis, met dat fotootje op je gsm. Je voelt dat er iets veranderd is, het is alsof het ene minder streng is geworden en het andere is gegroeid. Je voelt je wat blauwer.

Een paar dagen later merk je, dat je s' morgens - in plaats van er meteen in te vliegen- eventjes gaat zitten voor een kopje koffie. Nog een paar dagen later doe je dat opnieuw.

Het blauwe schoentje doet zijn werk zonder dat je iets speciaals hoeft te doen.
Het gebeurt vanzelf.

Mijn ervaring is dat Voice Dialogue met de beeldjesmethode (officieel de CIDER-methode), gewoon zachtjes zijn werk doet in je leven. Bewustwording en heling. Dat brengt het je.

Als je zin voelt om een sessie te boeken: nancy@nancyvandenberghe.be of kijk op mijn website https://nancyvandenberghe.be/individuele-coaching/

Nu donderdag 18 september om 19:00 geef ik een Gratis Real live Workshop bij me thuis.  Ontdek de ziel achter je masker....
13/09/2025

Nu donderdag 18 september om 19:00 geef ik een Gratis Real live Workshop bij me thuis.
Ontdek de ziel achter je masker.
Spoor je wezenlijke behoeften op en word zo veel duidelijker in je communicatie.
Leer op een diepgaand niveau trouw te zijn aan jezelf.

Creatieve zelfexploratie met schrijven, tekenen en collage.

Je leest er alles over in deze nieuwsbrief (Kopieer eventueel de link om hem te openen)
https://preview.mailerlite.io/preview/1314167/emails/165330440214808378

Wie weet zie ik je daar! Je bent in elk geval meer dan welkom. Hartegroet, Nancy

   Ik ben in de ban van Innerlijk Kind Werk en ben elke keer verbaasd over hoe eenvoudig en tegelijk diepgaand het is om...
05/09/2025

Ik ben in de ban van Innerlijk Kind Werk en ben elke keer verbaasd over hoe eenvoudig en tegelijk diepgaand het is om Innerlijke Kind-delen van jezelf te leren kennen. Elke keer werpt het een frisse blik op mijn leven.

De ene keer maakt een Innerlijk Kind in me duidelijk dat ik teveel met anderen bezig ben en dat het graag zou hebben dat ik aandacht aan mezelf besteedt. Een andere keer vertelt het me dat ik verdriet heb om een verlies dat er pas is geweest. Nog een andere keer is het boos op me omdat ik mijn tijd veel te vol plan.

Innerlijke kinderen wijzen je exact op de plek waar de kern van je probleem zit. Ze zijn superhelder in hun communicatie en ze raken je midden in je hart. Hun innerlijke roep is onweerstaanbaar.

Vaak vragen mensen me: Hoe doe je dat contact maken met je Innerlijk Kind? Ik gebruik hiervoor de linkerhand portret-techniek.

Ik heb goed nieuws: zaterdag 13 en zondag 14 september sta ik van 10u00 tot 18u00 in de bibliotheek van Hoegaarden met mijn Innerlijk Kind Portretten-tentoonstelling. Ik breng dan ook de 'Boom van bewustzijnsgroei' met me mee en ik kan je daar ter plekke uitleg geven over mijn manier van werken. Eventueel kan je, als je daar zin in hebt, zelf een Innerlijk Kind Portret maken. Allemaal lekker gratis, want het leven is prettig als de energie free flow stroomt!

Heb je zin om te komen piepen? Heel graag! Ik heet je nu al welkom! Wil je meer over mij te weten komen? Neem dan een kijkje op mijn website https://nancyvandenberghe.be/

  Pauzes pakken, ik heb er moeite mee. De pusher in mij wil de hele tijd dat ik aan het werk ben, dat ik dingen doe en a...
04/09/2025

Pauzes pakken, ik heb er moeite mee. De pusher in mij wil de hele tijd dat ik aan het werk ben, dat ik dingen doe en aanpak. Maar het lijf was moe en de ziel voelde uitgeblust. Ik had nergens zin in. Mijn vrienden zeiden me dat ik er een beetje uitzag als een 'hangplantje'.

Ik begreep het niet van mezelf, waar kwam die moeheid vandaan?. Waar was mijn energie naartoe? Ik besloot me eraan over te geven en stil te staan. Wat lummelen, wat liggen in de zetel, een wandelingetje.

Terwijl ik daar op de canapé lag, besefte ik' dat ik veel gezorgd had voor anderen. Diverse mensen klopte op mijn deur voor ondersteuning en hulp. Ze hadden aandacht nodig voor de problemen waar zij tegen aan botsten. Ik vind het fijn om te 'zorgen', of in elk geval 'De Goede Moeder in mij' zorgt graag voor anderen.

Maar ik vergat hierdoor dat er ook andere delen zijn in mijn boom die andere behoeften hebben. Een deel wil graag spelen, vrolijk zijn, plezante dingen doen. En dat deel heb ik ruimte gegeven. Het heeft wat gepruld, wat geknutseld, wat in een tijdschriftje gelezen, wat aangerommeld in de keuken, wat in bad gelegen en de hele boel gelaten voor wat het was. Nu ben ik twee dagen verder en ik voel opnieuw: de 'actieve speelse ik ' is terug helemaal wakker en heeft weer zin om er tegenaan te vliegen.

Balans in je leven, bestaat uit balans in je ikken. Elke ik in jou wil de ruimte hebben om er te mogen zijn met haar of zijn noden. Door te luisteren naar je 'zelven' ontdek je zelf wat jou er terug bovenop brengt.

Adres

Klein Overlaar 84
Hoegaarden
3320

Meldingen

Wees de eerste die het weet en laat ons u een e-mail sturen wanneer Nancy Vandenberghe nieuws en promoties plaatst. Uw e-mailadres wordt niet voor andere doeleinden gebruikt en u kunt zich op elk gewenst moment afmelden.

Delen

Share on Facebook Share on Twitter Share on LinkedIn
Share on Pinterest Share on Reddit Share via Email
Share on WhatsApp Share on Instagram Share on Telegram