09/07/2025
HOSTING
Al van in het lager onderwijs hou ik van iets zeggen voor een groep. Van burgemeester van de klas in het vierde leerjaar, tot de ontgoocheling dat ik de schoolshow in het zesde leerjaar dan weer niet mocht presenteren.
Kort daarop ging ik aan de slag als vrijwillige lector in de kleine kerkschuur op de Rodenburg. De micro, het woord overbrengen, het publiek raken met verhalen vol medemenselijke symboliek: het was iets wat ik met veel eer deed tussen mijn 12de en mijn 16de, elke week op zaterdagavond.
Nieuwslezeres worden, dat was ook een dingetje. Tot men op mijn ingangsexamen journalistiek, zei dat er iets verkeerd was met mijn stem. Dat ik toch eerst eens mocht langsgaan bij een logopediste. Ik was 23. Gek dat mijn stem nu tijdens geleide meditaties voor mijn weefselwerk, vaak wordt aangehaald als een sterk punt. Ik liet er niet aan sleutelen. Ik kom authentiek, of niet.
Ondertussen presenteerde ik onofficieel de jaarlijkse dansshows.
Isabelle gaf dat zomaar ineens aan mij: de micro en de opdracht,
"praat het eens vol, want de techniek is niet altijd mee".
Ik was 19.
Ik had geen spreekgestoelte, zat vaak tussen haar en de techniek, met een micro, en fluisterde, bijna ASMR-gewijs, de in dat moment verzonnen bindteksten de magische theaterzaal in. Het was de beste leerschool.
Zoals met veel, gooide ze me in het diepe en verwachtte ze wel dat ik niet enkel mijn hoofd kon bovenhouden, maar dan ook nog eens schoon ging leren zwemmen. Ze kreeg geen ongelijk. Al gauw betrok ze mij bij elk aspect van zo'n productie. Leerschool in het kwadraat. Het zorgt ervoor dat ik me thuis voel in (een) theater(productie): op een podium, in de techniekkamer en backstage. Als een vis in dat water.
Vaak ook onthaal ik de mensen, zo leer ik het publiek van die show kennen en kan ik op scène net iets meer afgestemd improviseren. 'Hosting' is in die zin een term die voor mij meer de lading dekt, dan 'presenteren'. Iets in mij wil de mensen een fijne, begeleide, afgestemde, kloppende tijd geven, vanaf het moment dat ze voet in het theater zetten, tot ze opnieuw vertrekken.
De magie van het theater excellerend, ondersteunend, bedding gevend.
Holding space in the experience of theatre.
Sinds mijn twintigste presenteer ik bijna onafgebroken de jaarlijkse dansshows. Van daaruit kwam de vraag naar andere, officiële opdrachten. Bij ARC, bij Roots, als interviewer bij Tiny's Bookstore in Kortrijk.
Het zijn opdrachten die ik met hart en ziel graag doe.
Met mijn ganse lichaam ook, zoals het weefsel past.
Ook nood aan een authentieke host voor jouw (cultureel) event,
die presenteert op de heartbeat van een publiek?
Dan ben je bij mij aan het juiste adres!
Met veel liefde, eer en respect om jouw organisatie een smoel en een lijf te geven, host ik jouw event met de micro.
Foto: Kim Vos @ de jaarlijkse dansshow van Danzas, editie (UN)SEEN, mei '25
Meer info nu al? https://www.weefsel.be/voor-het-publiekslichaam