01/04/2024
Competitie
1 van de dingen waar ik met mezelf al jaren op bots is: “competititie” (en het bijhorende perfectionisme… ).
Zeker nu,…met het uitbouwen van een eigen praktijk… een droom die ik al jaren koester…, dringen deze gedachten zich opvallender op…
Het begon al bij de cursus die ik ervoor volgde: 7 prachtige vrouwen (waaronder ik 😉) en dan die gedachten: ‘Oh nee, die zijn vast allemaal beter dan ik.’ ‘Ga ik wel klanten hebben?’ ‘Wat kom ik hier eigenlijk doen?’ En toen ik hoorde dat de cursus nog zou doorgaan: ’Nog eens dezelfde cursus? Oh neen! En we zijn NU al met 7?!’. En zo verder… 🙈
En natuurlijk wil ik graag samenwerken. En natuurlijk vind ik hen aardig en leuk. En natuurlijk weet ik dat ik aan het leren ben. En natuurlijk weet ik dat we allemaal uniek zijn en ons eigen ding te brengen hebben en er dus ruimte is voor ons allemaal… En natuurlijk wens ik ons allemaal succes en vreugde in wat we doen…
Alleen slepen die gedachten me vaak zover mee dat ik mezelf niet meer aardig vind. Dat ik mezelf niet meer gun om er te zijn. Dat ik mezelf een ondankbaar en lelijk monster vind… Ja… dat prachtige o zo schuldgevoel. En dan nog niet te spreken over de schaamte die je er gratis bij krijgt 😅
Meer dan eens, tot enorm verdriet en frustratie toe, zat ik zo met mezelf… En uitte ik naar ‘de grote onzichtbare luisteraar’ dat ik hier graag vanaf wou. Dat het me zo belemmert dat ik het soms helemaal niet meer lijk te verdragen. Ik zat duidelijk in gevecht met: mezelf… Ik wist niet hoe eruit te geraken…
Tot ik deze ochtend uit de do**he stapte. Het zelfde leek te doen, MAAR… plots de JUISTE vraag stelde: ‘HOE BRENG IK DE STEM IN MIJN HOOFD TOT RUST?’
INSTANT voelde ik LETTERLIJK rust vanuit de aarde, via mijn voeten omhoog stromen. Een rustgevende, tintelende energie. Ik keek mezelf aan in de spiegel en ik wist dat ik hiernaar op zoek was. Geen antwoorden in mijn hoofd. Maar dat rustig en veilig gevoel in mijn lichaam, na het stellen van de JUISTE vraag.
Ik heb zo even staan genieten 🥰
Ik stelde de verkeerde vragen. Ik gaf mezelf talloze opdrachten en vermaningen en correcties, … Ik stelde mezelf in vraag… En dat was niet zo lief voor mezelf. Ook al deed ik dat niet expres. Ik ga er dus nu niet boos voor zijn op mezelf ☺️ Dat heb ik al voldoende gehad 😅😉
Als het me nu opnieuw overvalt, neem ik mezelf voor om de juiste vraag te stellen: ‘Hoe breng ik de stem in mijn hoofd tot rust?’ 🤍
Liefs,
Els
Liefde IS
