10/12/2024
Soms kan je wat uitdagingen op je pad krijgen.... hier even een lang verhaal over de processen waar ik in zit.
Een verloren vriend,
Ik ga niet spreken over de immense diepte waar ik heb in gezeten, maar over het ontzettend krachtig hoogtepunt dat ik bereik.
De uitzichtloze smurrie of modder waar ik de voorbije weken in zat, waren meer en meer een uitnodiging om oprecht & volledig voor mezelf te kiezen.
Wie is de belangrijkste persoon in mijn leven? Daar is geen twijfel aan mogelijk, dat ben ikzelf! Ik ben het wonderlijk mensje waarvoor een prachtige ziel gekozen heeft om samen heel wat Aardse ervaringen op te doen.
Tot een week geleden verwaarloosde ik die belangrijkste persoon. Ik heb 50 jaar anderen naar hun mond gepraat om graag gezien te worden, om erbij te horen of om welke reden dan ook. Of ik maakte me klein en onzichtbaar, zodat ik hen niet zou storen.
Een mooi voorbeeld van hoe het niet moet, hoe ik mezelf op vele momenten klein, nietig en onbenullig maakte.
Mijn ziel heeft vermoedelijk al talrijke pogingen gedaan om duidelijk te maken dat ik zo niet mag om gaan met mijn beste vriend. Ik zag het niet, wilde het niet zien of vluchtte onbewust – letterlijk onbewust door niet stil te staan bij mezelf – in de maalstroom van het leven, waardoor elke connectie met mezelf en mijn ziel verloren was gegaan.
Gelukkig is een ziel geduldig en een goede leermeester! Mijn ziel (en ook de jouwe) blijft dapper signalen uitzenden. Werken de zachte schouderklopjes niet, dan zullen de harde ‘mokerslagen’ misschien wel hun effect hebben… en zo een mokerslag heb ik deze maand ontvangen. Eerst was ik uit mijn lood geslagen, zat ik vast in de modder, blinde paniek, het gevoel te hebben dat mijn leven me schaakmat had gezet, denken dat dit het einde van mijn verhaal is.
Maar na het duister keert het licht terug, als je tijd niet gekomen is… .
Dankzij de mokerslag kwam de boodschap binnen: ‘Geert het is nu het moment om je beste vriend de plaats in je leven te geven die hem toekomt, namelijk de eerste. Bij elke stap of elke zucht die je doet, bekijk je diep van binnen of het ok is. Kies radicaal & volledig voor jezelf!’
Ik heb deze uitdaging aangenomen. Nu ga ik bij alles voelen of het goed zit of niet, kom ik uit voor het prachtig wezen dat ik ben, leg ik indien nodig uit hoe mijn levenswijze is en waarom ik bepaalde dingen wel doe en andere niet.
Ik vertel jullie dit relaas vanuit het ziekenhuis – het huis van de zieken – waar ik enkel ben om enkele lastige fysieke kwalen te laten verhelpen, want daar zijn ze goed in.
Je dient dan natuurlijk een stukje mee te gaan in hun manier van aanpak, waardoor ik ondertussen zowat elk onderzoek heb ondergaan. En, als ze je zo binnenste buiten draaien, komen ze wel wat tegen dat vanuit hun visie niet goed is, helemaal niet goed is en je voelt de angst, de paniek in hun wezen.
Kort kwam hun boodschap even binnen bij mij, maar zelf heb ik de dokters laten weten wat mijn grens is: dat wil ik, dat onderzoek wil ik niet en die behandeling wil ik ook niet. Niet eenvoudig, maar ik ervaarde meteen door dit te doen wat een opluchting over me heen kwam door volledig voor mezelf te kiezen.
Zo ook heb ik die boodschap gedeeld met de familie. Ik heb de mening van het ziekenhuis gedeeld en vertelt hoe ik het verder met o.a. de vijf biologische natuurwetten zal aanpakken. Er was\is ongerustheid, angst, verdriet en zelfs wat boosheid bij hen, maar dat heb ik bij hen laten liggen. Voor hun zielenpad zou het goed zijn dat zij met die gevoelens aan de slag gaan. Dat kan ik niet in hun plaats doen.
Op die manier kies ik radicaal voor mezelf en ben ik mijn eigenwaarde inbreuk volledig tot het einde in heling aan het brengen.
Je partner is je grootste uitdaging en dat heb ik ook mogen ervaren. Op alle mogelijke manieren zorgt en ondersteunt hij me. Daar ben ik ontzettend dankbaar voor.
Maar in een relatie van 30 jaar zit er ook een vaste routine. Ik heb hem doorheen de jaren bepaalde zaken voor mij laten doen omdat het zogenaamd voor mij niet uitmaakte, het gemakkelijk was, ik niet naar buiten hoefde te komen, met andere dingen bezig was… .
Nu ook in deze netelige situatie houden we mijn familie op de hoogte. En als een automatisme liet ik mijn partner dat doen en begon hij in zijn stijl van alles te delen. Hij heeft de behoefte om zich uitgebreid te uiten, maar ik niet, maar door de huwelijkse routine was hij dus veel aan het posten in het familie WhatsApp groepje over mijn situatie. Ik voelde gisteren al ergens dat het wrong, dat ik dat niet zou doen, maar ja, het is zijn manier van uiten, dus ik zal hem maar laten doen. Hierdoor negeerde ik mezelf en stond ik terug een trapje lager op de ladder en niet meer op de eerste plaats.
Vannacht droomde ik over een groot feest met familie en vrienden. Ik speelde een centrale rol en was in mijn nopjes, het was een heerlijk gevoel, de ruimte straalde van positieve energie. Zoals elk jaar, had ik voor iedereen een pakje voorzien.
Achteraf twijfelde ik of er inderdaad wel een cadeautje voor iedereen was. Was ik iemand vergeten?! Ik vertelde het aan de overgebleven feestvierders en we besloten om de lijst van aanwezigen te overlopen. Mijn partner deed dit op zijn manier, door bij elke naam een grappige beschrijving te geven of een anekdote of…. waardoor het niet vorderde. Ikzelf probeerde hem op allerlei manieren duidelijk te maken dat dit niet hoefde, dat we nu gewoon kort sec de namen even moeten overlopen. Ik ervaarde dit als een duidelijk voorbeeld van iets wat hij van mij overnam en dat ik me er slecht bij voelde, geïrriteerd werd omdat het niet klopte.
Ik werd wakker met een warm gevoel en sterk ontroerd. Ik worstelde de dag ervoor met het overmatig delen door mijn partner van informatie over mijn gezondheid, maar liet uit gewoonte het gebeuren. En dezelfde nacht komt mijn Ziel me op een mooie manier dit even duidelijk maken: ‘Hé Geert, ging je niet voluit voor jezelf kiezen?’
Boodschap ontvangen! Ik ga dit met mijn man bespreken en vanaf nu zal ik zelf delen wat over mij gaat en hij kan delen wat hij wil delen over zichzelf.
Maar het allermooiste van die droom was dat ik blij ben dat mijn Ziel op deze manier communiceert en dat ik er weer voor open sta om te luisteren! Het is alsof ik een verloren vriend weer omarm en oprecht luister. En doordat mijn Ziel weer gehoord wordt, stuurt hij me dadelijk weer bij door een duidelijke droom.
Traantjes heb ik gelaten bij deze hereniging met mijn verloren vriend, dat ik hem terug wil zien. Het geeft me zoveel kracht en vertrouwen om weer samen op pad te gaan en mijn boeiende levensreis verder te zetten!
Geert
Ps. In deze droom van het heerlijke feest, heb ik samen met mijn ziel nog een andere belangrijke stap gezet. Bij de aanwezigen zat er ook een familielid, waar ik zeer negatieve gevoelens over had. Eerst dacht ik haar niet te begroeten toen ik ze daar als klein, hinderlijk wezentje zag zitten. Maar dan dacht ik, ik werk mijn rondje af om iedereen welkom te heten en haar dus ook. Ik ging naar haar toe en sprak haar aan. Je zag het klein wezentje plots groeien en uitstralen. Ik zag, ondanks de zeer heftige slechte zaken die er in het verleden gebeurd waren, een prachtige persoon staan. Op haar b***t straalde zij omdat ik haar niet meer negeerde. Ik vergaf haar volledig!
Ik geloof echt dat ik haar nu oprecht vergeven heb. En aangezien alles frequentie is, ben ik benieuwd wat het bij haar in beweging zet…
