04/02/2025
Puzzelen met denkkaders
In mijn zoektocht naar medische zorg kwam ik flink wat denkkaders tegen.
Het is de overgang, zei de gynaecoloog, slik hormonen.
Het is trauma, zei de psycholoog, mediteer gezonde zelfliefde.
Het is astma, zei de pneumoloog, gebruik een cortisone puffer.
Het is glaucoom, zei de oogarts, druppel in je ogen.
Het is psychische decompensatie, zei de huisarts, slik anti-depressiva.
Het is long covid, zei de infectioloog, doe een revalidatie.
Het is zenuwpijn, zei de fysische arts, je krijgt een infiltratie.
Het is chronische vermoeidheid, zei de kinesist, let op voor post-inspanningsvermoeidheid.
Er zijn erger dingen in de medische wereld, zei de KNO arts en negeerde mijn vraag.
Het is een darmontsteking, zei de spoedarts, je krijgt een infuus.
Het is ernstig, zei de gastro-enteroloog, je krijgt zware antibiotica.
Ze hadden en hebben allemaal (deels) gelijk.
Ze redeneren allemaal vanuit hun eigen denkkader en vakgebied.
Zo’n denkkader bouwen zorgverleners doorheen de jaren zorgvuldig op door studie en klinische ervaring.
Maar die denkkaders zijn ook persoonlijk en hebben daardoor hun kracht èn hun beperking.
Soms moest ik me er gewoon aan overgeven en er het beste van maken.
Sommigen in mijn lijstje hadden de energie en warmte om samen met mij (hun patiënt) te kijken naar de totaliteit van mijn leven. Wat past bij mij als mens. Wat werkt voor mij en wat niet. Wat is er echt nodig. Wat motiveert mij om de aangeboden behandeling effectief te ontvangen of uit te voeren, en wat demotiveert me net.
En ook: wat heb ik nodig als nazorg.
Als patiënt blijft het een uitdaging om de puzzel van al die denkkaders te leggen en begrijpen, en vooral om een leven op te bouwen dat niet alleen leefbaar is maar ook kracht en plezier geeft.
En dat vraagt vaak puzzelstukjes van nog een andere orde.
Welk denkkader helpt jou om goed voor jezelf te zorgen?