http://www.lifecoachgeraldine.be/

Lifecoach Géraldine, Centrum, Nazareth (2025)

16/09/2025

🌿 Eerlijk moederschap 🌿

Soms lijkt het alsof alle andere mama’s eindeloos geduldig zijn. Alsof ze altijd zacht en liefdevol reageren, altijd perfect in verbinding blijven met hun kinderen. En ja… ik probeer dat ook. Ik geloof in bewust en verbindend ouderschap, en ik doe elke dag mijn best om vanuit die plek te handelen.

Maar weet je? Het lukt niet altijd. Er zijn dagen dat het gewoon te veel is. Twee kinderen die tegelijk overprikkeld zijn, een hoofd dat vol zit na een werkdag, en dan nog de verwachting om rustig en kalm te blijven. Op zulke momenten roep ik ook. Zeg ik dat ze gewoon moeten luisteren. Heb ik geen ruimte voor een driftbui op de parking van de crèche. En voel ik me even niet die “zachte moeder” die ik zo graag wil zijn.

En dat voelt soms zwaar. Want er is weinig ruimte om hierover te praten. Alsof het moederschap altijd mooi, dankbaar en liefdevol moet zijn. En ja — dat is het ook. Ik zou mijn kinderen voor geen geld van de wereld willen missen. Maar tegelijkertijd kan het ook overweldigend, vermoeiend en soms gewoon écht lastig zijn.

Misschien moeten we milder zijn. Naar onszelf, en naar elkaar. Misschien moeten we plekken creëren waar we ook dit mogen uitspreken — de tranen, de frustratie, het gevoel dat je tekortschiet. Want we zijn niet alleen.

🤍 Moederschap is niet perfectie. Het is liefde in al haar vormen. Ook de rauwe, vermoeide en onvolmaakte momenten.

09/09/2025

“De ochtendspits waarin ik mijn geduld verloor"✨

Het was weer zo een ochtend.
Ik had mezelf voorgenomen rustig te blijven, zacht te spreken, het gezellig te maken.
Maar de realiteit?
Een kind te vroeg wakker. Met het verkeerde been uit bed gestapt. Niets klaargelegd.Mijn haren half in de plooi.🫣

En precies op dat moment wil mijn kind niet meewerken. Geen sokken aan, verkeerde trui, geen zin om naar school te gaan.
Ik voelde de klok tikken, de stress in mijn lijf en… ik hoor mezelf harder praten dan ik eigenlijk wil. Strenger, kortaf. Boos.
En nog voor we de deur uit zijn, voel ik het schuldgevoel knagen: dit wou ik toch niet meer?😓

Aan de schoolpoort wordt het niet makkelijker.
Omdat we al te laat zijn, moet het afscheid sneller dan mijn kind nodig heeft.
Hij wil nog even vasthouden, maar ik moest eigenlijk al loslaten.
Ik zie de tranen in zijn ogen, voel de spanning in mijn eigen lijf en slik mijn emoties weg.🥲

En zodra ik weer in de auto zit, rollen de tranen wél.
Het voelt alsof ik gefaald heb. Alsof ik die ochtend de verbinding met mijn kind kwijt geraakt ben.

Maar steeds weer leer ik: verbinding gaat niet over perfecte ochtenden.
Het gaat over telkens opnieuw de weg terugvinden.
Over een zachte knuffel later op de dag.
Over een “sorry, mama was boos.”
Over weten dat ik geen perfecte ouder hoef te zijn — alleen eentje die blijft terugkomen.❤️‍🔥

💬“Sorry dat ik boos was, lieverd".

❤️ Herken jij dat ook, die moeilijke ochtenden? Hoe vind jij de weg terug naar verbinding?

25/08/2025

Iedereen denkt dat we een sterke mama zijn.
En eerlijk?
Dat zijn we ook.✊

Niet omdat we altijd alles onder controle hebben.
Niet omdat we nooit struikelen.
Maar juist omdat we blijven opstaan.
Omdat we blijven geven, blijven dragen — ook als het zwaar is.😩

We zijn moe, ja.
Moe van altijd ‘de sterke’ te moeten zijn.
Maar ik zie ook hoe dapper we zijn. ❤️‍🔥

Want weet je…
Moeder zijn vraagt om grenzen verleggen.
Om doorgaan, ook als je denkt: “Ik kan niet meer.”
Het vraagt om ruimte geven, loslaten, weer opbouwen.✨

En soms…
moet je botsen.
Moet je door die moeilijke, rauwe periodes heen.😩

Niet omdat je faalt.
Maar omdat je groeit.
Omdat je jezelf leert kennen op manieren die je nooit voor mogelijk hield.🥲

En als ik dan terugkijk…
Zie ik niet alleen een vermoeide vrouw.
Ik zie een vechter.
Een mama die blijft leren, blijft voelen, blijft staan.
Een vrouw waar we trots op mogen zijn. ❤️

13/08/2025

Er is niets zo natuurlijk als je kindje dichtbij willen houden. Niet alleen overdag, maar ook 's nachts. 🌙

Jouw lijf, jouw geur, jouw stem is vertrouwd vanaf het eerste moment. Samen slapen gaat niet over gemak — het gaat over verbinding en over je kind veiligheid geven.☀️

In een wereld vol adviezen en meningen, is het soms moeilijk om je eigen stem nog te horen.
Maar jouw intuïtie? Die fluistert zacht, maar krachtig. Jouw buikgevoel weet wat klopt. En soms zegt het gewoon: blijf maar lekker dichtbij.🤱

Je hoeft slaap niet te “trainen”. Je hoeft niets af te leren. Je mag gewoon volgen. Je kind. Je gevoel. Je oerinstinct.
Samen slapen is geen tussenstop. Het is de bestemming.✨

Een plek waar rust begint. Waar jij en je kind mogen zijn – precies zoals jullie zijn.❤️

Bewust ouderschap betekent durven voelen, niet alleen volgen. Het is afstemmen, meebewegen, dragen. Slapen wordt dan geen strijd, maar een plek van rust. Van samen zijn. Van écht afgestemd zijn op elkaar.🔥

Want daar, in het donker en de stilte, groeit iets groters dan slaap: verbinding, vertrouwen, liefde.❤️

09/07/2025

We geven onze baby’s, peuters, kinderen dagelijks af aan vreemden. In de kinderopvang. Op school. Bij kampjes.
Wanneer zijn we dit "normaal" gaan vinden? 🤔

We hebben geleerd om ons instinct te wantrouwen.
Om het te negeren.
Terwijl juist dat instinct ons influistert:
"Je kindje hoort bij jou.”🤱

En nee, dit is geen aanval op opvoeders of leerkrachten.
Velen doen hun werk met liefde.
Maar de realiteit blijft:
we bouwen een samenleving waarin productiviteit belangrijker is dan hechting.✨

We roepen moeders op om los te laten,
om te vertrouwen,
om niet ‘te moeilijk’ te doen.
Terwijl het eigenlijk absurd is:
we brengen ons meest waardevolle bezit onder bij mensen die we nauwelijks kennen…
en noemen dat "normaal".🫣

Onze natuur zegt: beschermen, dichtbij houden, voelen dat het veilig is.☘️
En toch moeten we vertrouwen opbouwen in systemen, mensen, structuren…
Vaak met een krop in de keel en een klein hartje.

🤍 We hebben aangeleerd om ons gevoel te onderdrukken — om aan te passen aan een systeem dat draait op efficiëntie, niet op verbinding.

🧠 In onze maatschappij wordt functioneren belangrijker gevonden dan aanvoelen.
💼 Praktisch wint het vaak van natuurlijk.
⏳ En onze tijd – die altijd tekort is – lijkt belangrijker dan hun hechting.

Misschien is het tijd om daar luidop vragen bij te stellen.
Misschien is het tijd om opnieuw te durven voelen wat wij diep vanbinnen al weten: "dat nabijheid, veiligheid en hechting geen luxe zijn — maar een recht". 🩷💙

05/06/2025

In de armen van mama – daar voelt een baby zich thuis. Warm, beschermd, gedragen. Een zachte aanraking, een geruststellende geur, het ritme van een hartslag... het zijn de kleine dingen die een wereld van verschil maken voor ons kleintje.

Ik hou je vast. Je hoofdje rust zacht tegen mijn borst. En alles in mij fluistert: hier hoor jij te zijn. Dichtbij mij. In mijn armen, in mijn ritme, in mijn veiligheid.
Nabijheid gaat niet alleen over fysieke aanwezigheid, maar ook over emotionele veiligheid. Over er zijn, met aandacht en liefde. Want een baby die zich veilig voelt, durft de wereld te ontdekken. Stapje voor stapje.

En dan komt het moment waarop ik je moet loslaten. Het voelt onnatuurlijk om je af te geven, alsof ik iets doe wat tegen mijn instinct ingaat.
Maar toch... toch wordt er van mij verwacht dat ik het doe. Alsof dit erbij hoort. Alsof het de norm is. En dus laat ik je los – met een brok in mijn keel, en een hart dat blijft fluisteren: dit mag ook anders.

Ik weet dat onze band sterker is dan de afstand tussen ons.
Maar ik mag tegelijk erkennen dat het pijn doet.
Dat dit loslaten misschien wel het moeilijkste is wat ik ooit heb moeten leren – omdat het niet in mij zit om jou zomaar van me weg te halen.❤️

Want nabijheid is geen zwakte. Het is de bodem waarin vertrouwen wortelt.
Door er te zijn – echt aanwezig, met heel mijn hart – geef ik jou de moed om zelf op pad te gaan.
Niet ondanks onze verbondenheid, maar juist daardoor.
Want het is in die diepe verbinding dat zelfstandigheid ontstaat.
Stap voor stap. Met mij als jouw veilige basis, altijd dichtbij. 💞

28/05/2025

Soms lijkt het leven je te breken, maar juist dan ontdek je hoe krachtig je werkelijk bent.
Veerkracht betekent niet dat je alles aankan zonder te wankelen — het betekent dat je opstaat, opnieuw begint en blijft groeien, ook als het zwaar is.🌪️

Sommige mensen zijn door stormen gegaan waar anderen nooit zouden rechtkomen.
Ze hebben zichzelf opgebouwd uit diepe dalen, trauma’s overleefd, pijn doorleefd.
En daardoor… zijn ze krachtig geworden. Vastberaden.🌠

Misschien ben jij zo iemand.
Iemand die heeft geleerd om door te gaan, omdat stilstaan geen optie was.
En dus voelt het soms vreemd —zelfs frustrerend — om te zien hoe anderen al struikelen over iets wat voor jou ‘klein’ lijkt.🍀

Die frustratie is begrijpelijk.
Niet iedereen heeft jouw achtergrond, jouw wonden, jouw lessen. Niet iedereen heeft geleerd om kracht te bouwen in de storm.🗣️

En wat voor jou klein voelt, is voor iemand anders misschien het zwaarste wat ze ooit hebben meegemaakt. Sommige mensen lijken alles aan te kunnen. Anderen struikelen sneller. En allebei verdienen ze begrip. Het maakt ons menselijk.🙏

Jij hoeft niet te zijn zoals "anderen"
Jij mag leren leven vanuit wie jij bent, met jouw unieke draagkracht, tempo en verhaal.✨

En soms begint dat bij accepteren dat het leven je uitdaagt…
niet om je te breken, maar om je te laten ontdekken wie je écht bent — onder alles wat moet en hoort.❤️

21/04/2025

Onze helden, onze steunpilaren.
De mannen die vaak hun tranen inslikken, hun zorgen verbergen achter een glimlach, en hun vermoeidheid verstoppen onder een stoere houding.
Omdat "sterk zijn" hen met de paplepel werd ingegeven. Omdat kwetsbaarheid zogezegd geen plaats heeft in het mannenhart.💙

Maar wat als we die overtuiging eindelijk durven loslaten?
Wat als échte kracht schuilt in zachtheid? In het durven zeggen: "Ik ben moe."
"Ik voel me alleen."
"Ik weet het even niet meer."✨

We leven in een maatschappij die nog steeds verwachtingen oplegt:
De man die carrière moet maken.
De vader die ‘even helpt’ met de kinderen.
De echtgenoot die niet huilt, die niet struikelt, die altijd overeind blijft.
Maar dat beeld klopt niet. Het is oneerlijk. En het is tijd dat we het veranderen.🍀

Een papa die kiest om 4/5de te werken voor zijn gezin?
Een papa die thuisblijft voor de kinderen?
Een papa die huilt aan de keukentafel na een lange dag?
Dat is geen zwakte. Dat is liefde. Dat is kracht. Dat is puur mens-zijn.🔥

Laten we ruimte maken voor die emoties. Voor die zachtheid. Voor die knuffel die hij misschien al te lang niet kreeg. Voor dat schouderklopje dat zegt: "Ik zie jou. Ik hoor jou. Je doet het goed."🔥

Papa’s verdienen het ook om te voelen.
Om te wenen.
Om gedragen te worden.
En vooral: om niet altijd sterk te moeten zijn.💙

19/04/2025

Lieve mama, deze is voor jou.
Je geeft, zorgt, regelt, voelt… Je bent er altijd.
Maar wie is er voor jou? ✨

Daarom geef ik met liefde 1 gratis mama coaching sessie weg t.w.v. €65.
Een 1-op-1 gesprek waarin jij écht even centraal staat.
We gaan samen kijken naar wat jij nodig hebt — in het moederschap én als vrouw.
Een moment van rust, inzicht en begeleiding in jouw unieke proces.
Een moment helemaal voor jou. Om stil te staan. Op te laden. En weer even thuis te komen bij jezelf.❤️

Meedoen is heel eenvoudig:

✅Volg mijn account .geraldine

✅Like deze post

✅Tag 2 mama’s die dit óók verdienen (meer tags = meer kans)

✅Deel in je story & tag me voor een extra kansje

De winnaar maak ik bekend op zondag 27 april in mijn story.🥳

Voel je je geroepen? Doe mee. Of gun het een andere mama.
Je hoeft het niet alleen te doen❤️.

#

03/04/2025

Deze komt echt binnen…. Het heeft mijn leven voorgoed veranderd, zowel in de positieve zin als in de negatieve zin. Ik sta nog elke dag versteld hoeveel liefde er stroomt in mijn lijf als ik naar mijn 2 kinderen kijk. Het feit dat ik deze 2 prachtige wezentjes heb kunnen laten groeien in mijn buik en vooral op de wereld heb kunnen zetten, is iets wonderbaarlijk. Ik zou het voor geen geld van de wereld willen gemist hebben. Ik ben zo dankbaar dat ik mijn kindjes mag zien opgroeien. Mijn hart loopt echt over van liefde.🩷💙

Maar mama worden heeft mij ook enorm veranderd als persoon. Ik ben niet meer dezelfde Géraldine als 3 jaar geleden. Het moederschap was en is nog steeds een persoonlijke reis voor mij. Onderzoek toont trouwens aan dat je brein effectief verandert wanneer je moeder wordt. En dan niet te vergeten dat je ook nog fysieke, emotionele en psychologische veranderingen doormaakt als je moeder wordt. Dit wordt ook wel matrescentie genoemd. Dit staat voor de transitie van vrouw naar moeder, wat wil zeggen dat samen met de baby ook een moeder wordt geboren.
Deze transitie brengt je in contact met nieuwe lagen van jezelf, die je misschien nooit eerder hebt verkend.🍀

Je komt plots in aanraking met vragen over je identiteit, je voelen en hoe je je leven zin wil geven. Je voelt dat je vriendschappen en mensen in je omgeving veranderen. Je bent misschien op zoek naar gelijkgestemden en kan je niet meer vinden in je huidige kring. Je verlegt je focus en gaat diepere verbindingen aan met je kind(eren), je partner en vooral met jezelf. ✨

Het is een transformatie waar je jezelf opnieuw leert kennen en ook wel botst met je triggers. Je twijfels, angsten en onzekerheden komen ook boven piepen.

De moeder versie van jezelf voelt veel meer. Je voelt je intuïtie veel sterker aan en je hele lijf schreeuwt om je buikgevoel te volgen. Je voelt als ware dat het een transformatie is van je hele wezen. Je ontdekt dat het moederschap ook gaat over opnieuw ontdekken wie jij bent – sterker, veerkrachtiger en rijker dan ooit tevoren.🔥

31/03/2025

Controle loslaten… Wat is dat eigenlijk? Of beter gezegd: Wat betekent loslaten? Het is iets dat mensen heel vaak tegen mij zeggen. Maar wacht, ben ik nu écht een controlefreak? Eigenlijk ben ik dit totaal niet. Ik was iemand die normaal go with the flow leeft. Mijn motto was “pluk de dag” en ik leefde van dag tot dag. Tot ik 3 jaar geleden mama werd. Dat deed iets met mij en veranderde mij.🔥

Het feit dat ons eerste kindje prematuur geboren was, heeft mij op een bepaalde manier gebroken en ik voelde mij enorm alleen. Ik wou ineens alles perfect doen voor dit kleine wezentje, mijn zoon. Ik wou zorgen dat ik controle kon krijgen over bepaalde zaken. Ik was de mama die midden in de nacht stond te kijken of de flesjes melk op de ml juist waren. Ik was de mama die hem moeilijk uit handen kon geven, zelfs ook niet bij de papa. Ik was de mama die bang was om fouten te maken. Ik was de mama die enorm angstig werd.
Ik was enorm beschermend over hem en ik had het oprecht moeilijk om anderen daarin te vertrouwen. Ik was niet op mijn gemak.🍀

Maar ik was ook de mama die voelde dat ik mijn intuïtie mocht volgen. Dat ik wist dat mijn buikgevoel juist zat. Ik voelde in heel mijn lijf dat ik hem dichtbij wou. Waardoor ik hem 1 jaar lang op mij heb gedragen. Op zo momenten heb ik mij echt alleen gevoeld, omdat iedereen in mijn omgeving liet blijken dat dit niet gezond was en dat ik moest leren om los te laten en dat ik té was.✨

Was ik echt té? Wat dan…Té veel moeder zijn? Té beschermend of té bezorgd zijn? Dat kan allemaal. Het is ook een leerproces geweest voor mij. Maar op die momenten had ik echt een village nodig. Vooral gelijkgestemden mama’s die in dezelfde fase als mij zaten. Een groep waar ik terechtkon als ik met bepaalde gedachtes zat of om gewoon even te checken of ik effectief té was. En dan voelt het zo fijn om in een groep terecht te komen, waar ik dezelfde verhalen hoor. Wat een geruststelling, ik ben niet alleen💗!

Mijn village ben ik stap per stap aan het creëren❤️. Met dank ook aan mijn virtueel dorp hier❤️.

17/03/2025

Er zijn dagen waarop alles vanzelf loopt. Het voelt alsof je alles “goed” doet op dat moment. Maar dan zijn er ook dagen waarop je voelt dat het allemaal te veel wordt. Dan opeens….kortsluiting. Alles gaat zo snel en je hebt het gevoel dat je constant moet racen. Er is zelfs niet genoeg tijd om alles gedaan te krijgen. Je hoofd is moe en je zit er volledig door. 🫥

Het moeder zijn is zwaar in verantwoordelijkheid, in taken, in zorgen en in angsten. De reden dat we blijven functioneren en verder gaan is omdat we handelen uit liefde. We krijgen voldoening en vervulling door onze kinderen te zien en bij ons te hebben. We zijn dankbaar en zouden het niet anders willen. Het is vooral de combinatie en de verwachtingen die ons soms doen blokkeren. Je voelt je gefaald als mama en je bent teleurgesteld in jezelf. Ook al weet je dat je elke dag opnieuw je best doet.🍀

Die mentale lijstjes in ons hoofd stoppen niet. We moeten alles zo goed mogelijk kunnen multi-tasken, maar dat lukt niet. We moeten zowel presteren op het werk als binnen het ouderschap en zo moeten we zorgen dat we alles rondkrijgen. Want o wee als we ons huishouden laten liggen, daar komen de afkeurende blikken al. En dan niet te vergeten dat we ook nog tijd moeten steken in familie en/of vrienden. Terwijl we eigenlijk aanvoelen dat er te weinig tijd is voor onszelf, of voor ons eigen gezin.🔥

Hoe komt het toch dat er zo veel verwacht wordt? Leggen we onszelf die verwachtingen op? Leggen wij onszelf die druk op? Of is onze maatschappij gewoon niet gericht op het moederschap? Ik spreek nu openlijk over moeders, maar de rol als vader wordt ook serieus onderschat.✨

We zijn niet alleen….En het is sowieso een fase. Er is betering op komst. Op een dag zal jouw sprankel diep vanbinnen opnieuw glinsteren. Als mama mag je inzien en trots zijn op hetgeen je allemaal doet, dag in dag uit. In plaats van kwaad te zijn op jezelf omdat je het onmogelijke to-do lijstje niet hebt afgewerkt, hoop ik dat je trots bent op de andere dingen die je wél hebt afgewerkt. Je staat er telkens opnieuw, voor je kinderen. Dus, lieve mama, wees mild voor jezelf! Je bent niet alleen!❤️❤️

Lifecoach Géraldine

16/09/2025

09/09/2025

25/08/2025

13/08/2025

09/07/2025

05/06/2025

28/05/2025

21/04/2025

19/04/2025

03/04/2025

31/03/2025

17/03/2025

Adres

Website

Meldingen

Contact De Praktijk

Snelkoppelingen

Delen