13/11/2025
✨“Ze spiegelen wat ik verberg,en helen wat ik dacht voorgoed kwijt te zijn.”✨
Sinds ik mama ben, voel ik hoe diep mijn kinderen me raken.
Niet alleen door hun liefde, hun lach of hun kleine handjes om mijn nek —
maar door wat ze in mij naar boven brengen❤️.
Ze spiegelen delen van mij die ik vergeten was.
Stukken van mijn eigen kindertijd,
die ik dacht te hebben verwerkt,
maar die blijkbaar nog ergens in mij leefden.⚡
Ze raken mijn innerlijke kind aan.
Dat deel in mij dat ooit iets gemist heeft,
dat leerde zich aan te passen,
stil te zijn,
of sterk te blijven, ook als het eigenlijk pijn deed.😓
Soms merk ik dat ik getriggerd word.
Niet door wat zij doen,
maar door wat het in mij aanraakt.
Het kind in mij dat ooit iets gemist heeft.
Dat zich sterk moest houden.
Dat leerde zorgen in plaats van ontvangen.❤️🔥
Door hen voel ik weer wat ik vroeger niet kon voelen.
En dat is niet altijd makkelijk.
Het vraagt om bewustzijn, om eerlijkheid,
om de moed om te kijken naar wat nog pijn doet.💥
Maar het is ook precies dáár dat iets begint te helen.
Want door hun spiegel leer ik mezelf opnieuw kennen.
Ik leer zachter te zijn voor dat kleine meisje in mij,
dat nog steeds af en toe hunkert naar liefde, rust of veiligheid.🤗
Moeder worden heeft me veranderd.
Het heeft me geconfronteerd,
maar ook geopend.
Het heeft me laten groeien — als vrouw, als mens, als ziel.🧘♀️
Want terwijl ik hen begeleid in hun groei,
begeleiden zij mij terug naar wie ik werkelijk ben.
Zij helen wat ik dacht voorgoed kwijt te zijn.
En dat is misschien wel het mooiste geschenk van het moederschap.💛
