Gloed:, Weg Naar As 94, Oudsbergen (2025)

29/08/2025

Met liefde en zachtheid.

Er zijn van die momenten die je stil maken. Gisteren was zo’n dag.
Ik mocht iemand voor de laatste keer mooi maken.

Een overledene verzorgen… het blijft een moment dat me diep raakt.

Misschien herken je het gevoel: dat zorg soms zoveel meer is dan een handeling. Dat elke aanraking betekenis krijgt, omdat het de laatste is.

Als verpleegkundige in een woonzorgcentrum weet ik hoe belangrijk dit is. Niet alleen voor de overledene, maar vooral voor de familie.

Samen met de dochter koos ik de kleren uit, precies zoals haar vader het had gewild. Zo klein en intiem, maar tegelijk van onschatbare waarde.

Zorg stopt niet bij het leven. Soms begint het échte zorgen pas daarna.

Dit moment herinnerde me eraan dat zachtheid en respect de mooiste “laatste woorden” kunnen zijn. Een herinnering die families meedragen, misschien wel voor altijd.

Daarom wil ik ook een oproep doen: laten we ruimte geven aan rouw. Laten we emoties normaliseren, erover praten, zonder schaamte of maskers. Want in kwetsbaarheid ligt juist de grootste kracht.

Met mijn praktijk Gloed: wil ik een plek bieden waar verlies en rouw mogen bestaan. Waar er geluisterd wordt, waar stilte net zo belangrijk is als woorden en waar zachtheid vooropstaat. Omdat afscheid nemen zwaar is, maar nooit alleen gedragen hoeft te worden.

Liefs, Debbie 💛

:

27/08/2025

𝙍𝙤𝙪𝙬 𝙞𝙨 𝙧𝙖𝙪𝙬. 𝙀𝙣 𝙩𝙤𝙘𝙝 𝙢𝙖𝙜 𝙟𝙞𝙟 𝙚𝙧 𝙯𝙖𝙘𝙝𝙩 𝙢𝙚𝙚 𝙤𝙢𝙜𝙖𝙖𝙣.

Misschien herken je dit: je probeert het verdriet weg te duwen. Niet voelen. Niet denken. Je zegt tegen jezelf: “𝑰𝒌 𝒎𝒐𝒆𝒕 𝒔𝒕𝒆𝒓𝒌 𝒛𝒊𝒋𝒏.” “𝑰𝒌 𝒎𝒐𝒆𝒕 𝒅𝒐𝒐𝒓𝒈𝒂𝒂𝒏.”

Even lijkt dat te werken. Maar rouw is als een boemerang hoe harder je het wegduwt, hoe krachtiger het terugkomt.

Alles wat je voelt, mag er zijn.
Je hoeft niets te presteren in je rouw.
Rouw kent geen regels.

Stel jezelf eens de vraag:
Welke “moetens” leg jij jezelf nu op?
Kun je jezelf toestaan om gewoon te zijn?

Je mag verdrietig zijn. Moe. Boos. Verward.
Alles wat je voelt, verdient ruimte.
Juist in die zachtheid kan heling beginnen.

Misschien verlang je naar een plek waar je even niet hoeft te ‘moeten’, maar gewoon mag zijn met alles wat er is.
In mijn praktijk Gloed: bied ik die ruimte. Je bent welkom voor een kennismakingsgesprek.

25/08/2025

Ken je die stemmen in je hoofd, tijdens het rouwen?

Soms lijken ze alles tegelijk te fluisteren.
Vandaag dacht je misschien een uur, twee uur, drie uur niet aan hem of haar.
Vandaag heb je gelachen of iets fijns meegemaakt.

En dan hoor je die stemmen:
“Dat mag niet, want hij is er niet meer.”
“Wat erg dat je dat doet, straks vergeet je hem.”

Ze strijden om aandacht.
Soms klinken ze streng, alsof je niet mag leven of ademen zonder gemis.
Maar weet dit: die stemmen mogen er zijn.
Alleen… ze spreken niet altijd de waarheid.

En zelfs als ze dat proberen, zouden ze best wat zachter, wat liefdevoller mogen klinken.

Want rouw is niet óf vergeten óf herinneren.
Rouw is beide. Het is missen én doorgaan.
Het is huilen én lachen.
Het is de liefde voelen, zelfs in momenten van licht.

En jij mag dat allemaal ervaren. Zonder schuld.
Hoe klinken jouw stemmen? En kun je ze soms al met zachtheid beantwoorden?

🌿 In mijn praktijk Gloed: bied ik ruimte om samen stil te staan bij die stemmen, je gemis en de zachtheid die mag groeien. Je hoeft dit pad niet alleen te lopen.

:

22/08/2025

Kanker krijg je niet alleen…

Als oncologieverpleegkundige hoorde ik vaak: “Ik weet niet wat ik moet zeggen.” Uit angst
om iets verkeerds te zeggen, blijft het dan stil.

Maar geloof me: stilte voelt vaak zwaarder dan een imperfecte zin.

Daarom mijn advies: zeg liever íets, dan niets.

Soms is een simpel berichtje, een hartje of een kort appje al genoeg om iemand te laten voelen: ik ben er voor je.

En om je daarbij te helpen, deel ik een aantal zinnetjes die ik zelf heel mooi en helpend vind:
💌 “Ik vind het lastig om de juiste woorden te vinden, maar ik wil je laten weten dat je in mijn gedachten bent.”
💌 Een kort berichtje met een 🌸, 🌈 of 🤍 kan soms al meer zeggen dan duizend woorden.
💌 “Je hoeft niet altijd dapper of sterk te zijn, ik ben er ook als het moeilijk gaat.”
💌 “Is er iets wat ik vandaag voor je kan doen om het wat lichter te maken?”
💌 “Als je wilt praten, ben ik er om te luisteren zonder oordeel, gewoon naast je.”

Kanker meemaken is niet alleen een medische reis, maar ook een rouwproces. In mijn praktijk loop ik graag een stukje met je mee om te luisteren, stil te staan of samen te zoeken naar wat helpend is.

Je hoeft dit niet alleen te doen.
Je bent welkom.

Liefs, Debbie 💛

20/08/2025

𝑾𝒂𝒏𝒏𝒆𝒆𝒓 𝒋𝒆 𝒊𝒆𝒎𝒂𝒏𝒅 𝒎𝒊𝒔𝒕. 𝑬𝒆𝒏 𝒕𝒘𝒆𝒆𝒍𝒖𝒊𝒌 𝒐𝒗𝒆𝒓 𝒊𝒏 𝒂𝒍𝒍𝒆𝒔 𝒘𝒂𝒕 𝒋𝒆 𝒎𝒊𝒔𝒕. 𝗗𝗲𝗲𝗹 𝟮.

"𝑴𝒊𝒔𝒔𝒆𝒏 𝒊𝒔 𝒈𝒆𝒆𝒏 𝒇𝒂𝒔𝒆. 𝑯𝒆𝒕 𝒊𝒔 𝒊𝒆𝒕𝒔 𝒘𝒂𝒕 𝒎𝒆𝒕 𝒋𝒆 𝒎𝒆𝒆𝒍𝒐𝒐𝒑𝒕, 𝒋𝒆 𝒉𝒆𝒍𝒆 𝒍𝒆𝒗𝒆𝒏."

Wanneer je iemand mist, merk je het in de kleinste dingen. Een blik die alleen zij hadden. Woorden die je elkaar niet meer hoeft te zeggen omdat je ze al wist.
Die kleine trekjes in iemands gezicht…

Ze verdwijnen niet uit je geheugen, maar hun afwezigheid voel je steeds opnieuw.
Durf te kijken naar de impact van dat gemis.

Hoe het je dagen kleurt, je keuzes beïnvloedt, je hart verandert.
Ja, het doet pijn maar het hoeft geen wond te blijven die niet heelt.
Je mag missen vanuit liefde, zonder weg te stoppen of te vergeten.

Met waardering voor wie iemand was, voor wat ze hebben betekend en voor de plek die ze mogen blijven innemen.
Zelfs voorbij leven en dood.

Missen duurt geen weken of maanden; het loopt met je mee, een leven lang.

En dat is oké.
Want wat je mist, is alles:
Hun manier van doen.
De zorg in hun blik.
De warmte van hun handen, hun nabijheid.
De dromen die jullie samen hadden.
En die kleine, gewone momenten van elke dag.
Alles wat hen tot hen maakte.

"𝑾𝒊𝒆 𝒃𝒆𝒍𝒂𝒏𝒈𝒓𝒊𝒋𝒌 𝒘𝒂𝒔, 𝒃𝒍𝒊𝒋𝒇𝒕 𝒐𝒐𝒌 𝒂𝒍𝒔 𝒛𝒆 𝒆𝒓 𝒏𝒊𝒆𝒕 𝒎𝒆𝒆𝒓 𝒛𝒊𝒋𝒏."

Welke herinnering laat jou glimlachen, zelfs op de dagen dat het gemis het grootst is?
Deel hem, misschien brengt het ook een glimlach bij iemand anders.

Liefs,
Debbie 🤍

18/08/2025

𝑾𝒂𝒏𝒏𝒆𝒆𝒓 𝒋𝒆 𝒊𝒆𝒎𝒂𝒏𝒅 𝒎𝒊𝒔𝒕. 𝑬𝒆𝒏 𝒕𝒘𝒆𝒆𝒍𝒖𝒊𝒌 𝒐𝒗𝒆𝒓 𝒈𝒆𝒎𝒊𝒔, 𝒍𝒊𝒆𝒇𝒅𝒆 𝒆𝒏 𝒉𝒆𝒓𝒊𝒏𝒏𝒆𝒓𝒊𝒏𝒈. 𝐃𝐞𝐞𝐥 𝟏

"𝑯𝒆𝒕 𝒈𝒆𝒎𝒊𝒔 𝒅𝒖𝒊𝒌𝒕 𝒐𝒑 𝒘𝒂𝒂𝒓 𝒋𝒆 𝒉𝒆𝒕 𝒏𝒊𝒆𝒕 𝒗𝒆𝒓𝒘𝒂𝒄𝒉𝒕 𝒔𝒐𝒎𝒔 𝒎𝒊𝒅𝒅𝒆𝒏 𝒊𝒏 𝒊𝒆𝒕𝒔 𝒂𝒍𝒍𝒆𝒅𝒂𝒂𝒈𝒔."

Wanneer verlies een deel van je wereld wordt, ontdek je pas hoe het gemis overal in kan zitten.

In het zetten van de koffie.
In een wasmand die minder vol is.
In een koelkast waar ineens te veel ruimte overblijft.
En dan dat harde besef: dit is voorgoed.

Dit is de kant van rouw die je alleen echt begrijpt als je er zelf middenin staat.

Wees daarom zacht voor jezelf als je dit herkent.
En wees zacht voor anderen die in dezelfde storm staan.

Want wanneer je iemand mist, merk je het in alles:
In wat je doet.
In wat je ziet.
In het wakker worden én in je dromen.
In de momenten dat je sterk blijft én wanneer je breekt.
In gezelschap, maar ook in de stilte.
Je mist warmte. Geur. Humor. Lach.
De gesprekken die altijd op het juiste moment kwamen.
De steun die voelde als een vanzelfsprekend recht.
En de stem die je nooit wilt vergeten.

"𝑴𝒊𝒔𝒔𝒆𝒏 𝒔𝒕𝒐𝒑𝒕 𝒏𝒊𝒆𝒕 𝒐𝒎𝒅𝒂𝒕 𝒅𝒆 𝒘𝒆𝒓𝒆𝒍𝒅 𝒗𝒆𝒓𝒅𝒆𝒓𝒈𝒂𝒂𝒕."

Als jij dit herkent, weet dat je niet alleen bent.

Welke kleine momenten herinneren jou het meest aan degene die je mist? Deel ze hieronder of als je dat fijner vindt stuur me gerust een DM.

Liefs,
Debbie 💛

17/08/2025

Dit is voor jou, als de zomer schijnt maar jouw hart bewolkt blijft. Over rouwen, ook wanneer de wereld lacht.

De zon schijnt, mensen lachen, koffers rollen richting vrijheid. Het leven lijkt uitbundig in deze maanden. Terrasstoelen schuiven, kinderen rennen, de lucht ruikt naar zonnecrème en vers gemaaid gras. Alles ademt lichtheid. Maar rouw kent geen seizoenen. En verlies neemt geen pauze.

Juist in de zomer, wanneer de wereld ontspant, kan het gemis scherper aanvoelen. Want waar anderen hun dagen vullen met zorgeloosheid, voel jij misschien alleen maar leegte. De stilte van een lege stoel aan de ontbijttafel. De herinnering aan samen ijsjes eten, zand tussen de tenen, flarden van een stem die er niet meer is.

Vakantie maakt ruimte, maar in die ruimte kan verdriet ongenadig hard binnenkomen. Alsof het gemis zich groter uitstrekt wanneer de dagen langer zijn. Er is minder afleiding. Meer tijd om te voelen wat je liever wegstopt. En terwijl de wereld verdergaat, lijkt jouw tijd stil te staan.

Rouw is geen sombere regenwolk in de herfst; het kan ook een felle zon zijn die brandt op een plek waar nu niemand meer schaduw biedt. Het kan voelen alsof jij tegen de stroom in leeft, terwijl de rest meedeint op het ritme van vrolijkheid en zon.

Soms schaam je je bijna voor dat verdriet. Alsof het niet past bij de sfeer van lichtheid om je heen. Maar rouw hoeft zich niet aan te passen. Ze mag bestaan, ook op zomerse dagen. Je mag huilen in je hangmat. Terugdenken aan een stem die niet meer klinkt. Je mag een dag overslaan of stil worden te midden van andermans geluk.

Want verlies reist met je mee. In je koffer, je hart, je herinneringen. Soms verstopt het zich tussen strandlakens en zonnebrillen, maar het is er. En heling? Die hoeft niet groots te zijn. Soms zit het in het zachtjes toelaten van wat er is. In het benoemen van de lege plekken, zonder schuld. In het geven van ruimte aan je verdriet, juist omdat het zomer is.

Laat de zon maar schijnen.
Laat de wereld maar draaien.
Jij mag rouwen.
Ook nu. Juist nu.

Liefs,
Debbie 💛

16/08/2025

Je verwerkt verlies niet… je leert ermee leven. Dat zegt rouwdeskundige Manu Keirse, en ik voel dat zo. Verdriet draag je je hele leven met je mee soms zwaar, soms zacht maar altijd als onderdeel van wie je bent geworden. 💗

15/08/2025

"Denk je dat je altijd ‘sterk’ moet zijn in je rouw?

Dan doe je jezelf tekort." 🖤

Veel mensen geloven dat rouw een rechte weg is: eerst verdriet, daarna acceptatie.

Maar in werkelijkheid pendel je.
Je beweegt tussen stilstaan bij je verlies en doorgaan met het leven.

En dat is niet gek, dat is gezond.

Het is je brein én je hart die samen zorgen dat je kunt ademen in het donker én in het licht.

Als verliesconsulent zie ik dagelijks hoe bevrijdend het is om te ontdekken dat dit normaal is.

Je hoeft dus niet altijd “dapper” te zijn.

Je mag voelen. Je mag lachen. Je mag weer leven.

In mijn praktijk krijg je de ruimte én handvatten om te rouwen op jóuw manier.

📅 Plan een kennismakingsgesprek en ontdek hoe dit pendelen jou kan helpen verder te komen.

13/08/2025

Wat je wél kunt doen voor iemand in rouw.

Er zijn geen woorden die het gemis wegnemen.
En dat hoeft ook niet.
Verdriet hoeft niet opgelost te worden. Het mag bestaan ongecensureerd en zonder tijdslimiet.

Misschien herken je het: je wilt er voor iemand zijn, maar weet niet wat te zeggen. Je grijpt naar zinnen als “Ik weet hoe je je voelt”, “Je moet het loslaten” of “Ben je er nog niet over na al die tijd?”.

Goed bedoeld, maar vaak komt het harder binnen dan je denkt.

Als verliesconsulent zie ik dagelijks dat steun niet zit in het juiste antwoord, maar in aanwezigheid.

Luisteren zonder oordeel is soms het meest helende dat je kunt doen.

Wat helpt wél?
• Luister, écht luisteren.
• Zeg: “Ik weet niet wat ik moet zeggen, maar ik ben hier.”
• Doe iets kleins en concreets: een maaltijd brengen, de kinderen meenemen, een was draaien.

Vraag niet “Zal ik…?” of “Laat maar weten als…” in rouw ontbreekt vaak de energie om hulp te regelen.

Laten we ruimte geven aan rouw. Geen haast, geen oordeel. Alleen menselijkheid.

11/08/2025

Sinds je dood bent, is stilte luider dan ooit.

Lijkt de dag minder licht en de nacht nog donkerder.

Toch weet ik: zelfs in de donkerste nacht kan een kleine gloed de weg wijzen.

Rouw laat ons soms geloven dat er alleen leegte overblijft, maar ergens, diep vanbinnen, blijft de warmte van jouw bestaan branden.

In mijn praktijk Gloed loop ik met mensen mee
om dat lichtje terug te vinden en er opnieuw kracht uit te halen.

💬 Wat is voor jou die kleine gloed die je helpt verder te gaan?

Deel het hieronder, zodat anderen kracht kunnen putten uit jouw verhaal.

Of stuur me een DM als je het liever in alle rust wilt delen. 💛

08/08/2025

“Soms is één gesprek genoeg om een leven te veranderen.”

Als oncologieverpleegkundige en verlies rouwconsulent mocht ik vaak naast mensen zitten op het meest kwetsbare moment van hun leven. Ik was erbij toen de arts het nieuws bracht dat alles op zijn kop zette.

En ik was er daarna, in de stilte die volgde.

In mijn kantoor namen we de tijd. Voor tranen, voor vragen, voor alles wat gezegd en juist niet gezegd werd.

Soms spraken we over behandelingen en hoop.
Soms over afscheid nemen, herinneringen en liefde.

Vandaag lees ik uit een boek dat ik ooit kreeg van een patiënt die ik begeleidde. Zijn traject was zwaar, vol emoties en angsten. Toch gaf hij mij dit boek met een persoonlijke boodschap, op een moment dat hij zelf heel diep zat. Het raakte me enorm.

Deze momenten hebben me één ding geleerd: het leven draait niet om hoe lang je het leeft, maar om hoe diep je het voelt. Kwetsbaarheid is geen zwakte. Het is de plek waar verbinding ontstaat.

Sta jezelf toe om te voelen, ook als het pijn doet.
Want in die kwetsbaarheid zit vaak de meeste kracht. 💛

Liefs,
Debbie

Gloed:

29/08/2025

27/08/2025

25/08/2025

22/08/2025

20/08/2025

18/08/2025

17/08/2025

16/08/2025

15/08/2025

13/08/2025

11/08/2025

08/08/2025

Adres

Telefoon

Website

Meldingen

Contact De Praktijk

Snelkoppelingen

Delen

Type