
17/02/2025
Dikke twee maanden geleden trok ik me terug in een diepe winterslaap.
Social media verdween langzaam uit mijn dagen, tot ik na een stilteretraite mijn telefoon volledig weglegde. Ik stopte met delen. Ik verdween uit de ruis.
Alleen een kleine, liefdevolle kern bleef dichtbij – niet om me te ‘helpen’ of ‘te fixen’, maar om me gewoon te laten ZIJN.
En dat was pittig.
Luiheid en moeheid.
Neerslachtigheid en niets meer weten.
Verdriet, woede, leegte…
En af en toe een kleine opflakkering, een aha-momentje, een golf van liefde.
Langzaam leerde ik mezelf ook in deze staat van zijn lief te hebben.
De Zweethut op Oud & Nieuw bracht een diepe realisatie:
Els, laat het los.
Haast je niet.
Keer naar binnen.
Wees zoals de winter: stil, leeg, kaal.
Geef aandacht aan de zaadjes die diep in je wortels verstopt liggen. Vertrouw erop dat ze er zijn, zelfs als je ze nog niet ziet.
Mijn lichaam gaf signalen, en in plaats van te ‘genezen’, ontdekte ik de echte kracht: zakken in wat er nu is.
Omarmen wat je zo graag anders zou willen.
Herkenbaar?
💛 Daaruit ontstond de Panchakarma-reis naar India die ik in de maand maart zal doen.
En morgen…
Morgen is de open avond.
Waar maanden geleden mijn vuur doofde na de open avond, voel ik nu het waakvlammetje branden.
Met ook nieuwe mensen, synchroniciteit, moeiteloze verbindingen—een innerlijk weten dat je altijd op de juiste plek bent.
Zelfs als je hoofd iets anders fluistert.
Wil jij ook weer leren vertrouwen op je hogere wijsheid?
Je ego van de troon schoppen en je zielenwijsheid op de plek zetten die het verdient?
Sluit dan morgen aan.
Like deze post of stuur me een PB, en laten we verbinden.
Want in verbinding met jezelf, verbind je moeiteloos met de wereld.
Jouw zaadjes wachten, diep onder de grond.
Laten we ze samen herinneren. 💫
Hier ben je welkom, precies zoals je bent.
Thuiskomen.🕊️✨