YoucANN Coach/ NLP Coach/ Traumatherapeut/ Energetisch bodywerker/ Healer/ Ademtherapeut

AT MY AGE…They say I shouldn’t wear tight or ripped jeans anymore, because “those are for young girls.”They say I should...
12/08/2025

AT MY AGE…
They say I shouldn’t wear tight or ripped jeans anymore, because “those are for young girls.”
They say I should cut my hair because long hair “makes me look older.”
That my makeup should be subtle, and that I shouldn’t wear red lipstick because “it’s no longer appropriate.”
That I should wear light colors to look “elegant” and avoid black because it’s “too gloomy.”
Oh — and God forbid I take a selfie making a silly face… because “at my age, that’s ridiculous.”

And me? I laugh.

Because at my age, I’ve learned that life goes by in a flash, and that “what people say” doesn’t pay the bills, erase wrinkles, or make me laugh.
At my age, I do whatever I want.
If I feel like dancing alone in the living room —
I dance.
If I want to wear ripped jeans — I wear them.
If I want to rock bright red lipstick on an ordinary Monday — I do.

At my age, I no longer follow silly rules made up by others to control other people’s joy.
At my age, I enjoy “being ridiculous,” because the best laughs always come from being real.
At my age, I dress for me, I smile for me, I live for me.

Because freedom doesn’t begin when you turn 18… it begins when you stop asking permission to be happy.

And at my age, being happy is the only thing that truly matters.

We zijn in België… en als ik mijn ogen dicht doe, zie ik echt nog steeds alle prachtige IJslandse landschappen aan mij v...
07/08/2025

We zijn in België… en als ik mijn ogen dicht doe, zie ik echt nog steeds alle prachtige IJslandse landschappen aan mij voorbijgaan, want dat is hoe het brein werkt van een hsp’tje … heel veel verwerkingstijd nodig, ja, ook van mooie dingen. Dus vannacht sliep ik niet, maar zag ik honderden kilometers prachtige bergen en watervallen, geisers en vulkanen passeren, wilde schapen, rendieren en wilde paarden, en zo zo weinig huizen.
Als kind gingen we naar Noorwegen en toen zei ik “mama, kijk een huis!” omdat ze daar toen zo schaars waren. Toen we in België terugwaren, zei ik:” mama, kijk een boom!”
En nu is dat gevoel nog zo veel sterker. Zo weinig huizen - behalve in de enkele dorpjes en uiteraard in Reykjavik! - denk dat 80% of meer van de IJslanders in de hoofdstad woont?
Zo veel weidsheid! Zo veel RUIMTE. En laat dat nu net het woord zijn dat de laatste tijd steeds weer terug komt voor mij. Ik heb ruimte nodig en ik mag die nemen.
Er was tegelijk ook een stevige innerlijke onrust of storm aan het woelen in mij. De vulkanische activiteit leek dit extra aan te moedigen. Of nodigde het uit, dat klinkt liever en zachter. Het was alweer “IN as OUT”… maar tegelijk zag ik ook dat alle kilometerslange lavavelden na een tijdje bekleed waren met mos en op sommige plekken zelfs met kleine bloemetjes die daar op groeiden. En ik dacht: ja! Zo is het! Ook al woedt en stormt het en komt er vanalles verwoestend uitgespoten, nadien wordt het toch weer zacht en vruchtbaar.
IJsland, IJsland… wat een land!

Ann

Deze wou ik al zooooo lang! 🤩🤩Nu eindelijk gevonden in IJsland. 🇮🇸 Een unieke foto van mijn iris. 🥰Wat een mooie iris he...
06/08/2025

Deze wou ik al zooooo lang! 🤩🤩
Nu eindelijk gevonden in IJsland. 🇮🇸
Een unieke foto van mijn iris. 🥰
Wat een mooie iris heb ik e! 🥰 Maar jij ook! Want…
Wist je datje: Het resultaat is een uniek kunstwerk, omdat elke iris unieke patronen en kleuren heeft, net als een vingerafdruk. We zijn allemaal uniek! En tegelijk zijn we deel van één geheel.

04/08/2025
Ik was enkele dagen SPRAKELOOS!Elke dag denk ik: nu kan het niet mooier, prachtiger, unieker, indrukwekkender,… maar toc...
01/08/2025

Ik was enkele dagen SPRAKELOOS!
Elke dag denk ik: nu kan het niet mooier, prachtiger, unieker, indrukwekkender,… maar toch is het wél zo! Het is een serie van de ene WAUW ervaring na de andere. Als fervent reiziger had ik al met veel landen een liefdesrelatie maar met dit land heb ik iets wat ik nog nooit eerder ervaarde… ik zoek nog de juiste benaming, maar het land tilt ons steeds hoger. Wat voelen we ons gezegend dat we hier zijn!
En we zijn nog maar aan dag vier 🤩 De wereld is zo mooi en de natuurkrachten zijn zo bijzonder!

Mooie review van Nathalie! Dankjewel 🙏
29/07/2025

Mooie review van Nathalie! Dankjewel

🙏

Me @ the sea: nog eens gaan checken hoe het voelt in Mariakerke, waar ons appartementje ooit was…mijn jarenlange droom d...
26/07/2025

Me @ the sea: nog eens gaan checken hoe het voelt in Mariakerke, waar ons appartementje ooit was…mijn jarenlange droom die ik los te laten had… maar beter je dromen waarmaken en weer loslaten dan geen dromen hebben toch? In elk geval: The place still makes me happy 🥰

Zo een dag met een gouden randje.Zo een dag waarin ik de liefde mocht voelen van vier verschillende sisters apart. Zo ee...
24/07/2025

Zo een dag met een gouden randje.
Zo een dag waarin ik
de liefde mocht voelen
van vier verschillende sisters apart.
Zo een dag waarbij je steeds meer
in hogere frequenties vertoeft…. Het bestaat.

Uit het leven van elke dag Ik vroeg een vrouw die al een tijdje bij mij in een coachingstraject is,om een brief te schri...
21/07/2025

Uit het leven van elke dag

Ik vroeg een vrouw
die al een tijdje
bij mij in een coachingstraject is,
om een brief te schrijven aan haar papa.

De man die haar als kind
jarenlang geslagen heeft,
zelfs tot ze zelf al een jonge vrouw was.
Toen ze mama werd
was hij jaloers op haar zoon
en eiste hij letterlijk al haar aandacht op,
zeggend dat die baby niet belangrijk was.
Op de momenten dat ze met haar baby
bezig was en de telefoontjes van hem
niet kon aannemen,
was ze al zenuwachtig en belde ze
hem zo snel mogelijk terug.
Om telkens weer
een vlaag van verwijten
naar haar hoofd geslingerd te krijgen.
Pure emotionele mishandeling
op het moment dat je het meest kwetsbaar bent
als jonge mama met een lijf vol hormonen
en een baby die jou nodig heeft…

Het raakte mij toen ze het vertelde.
Omdat ik zag dat ze
zelf nog niet kon voelen
op dat moment
hoe erg pijnlijk dit was.
Zij vond het maar “normaal”….
want wat wist ze anders…

Het was toen ze mijn ogen vol tranen zag
om dit onrecht
dat ze heel even kon voelen
dat het niet klopte…

Nu kreeg ze dus die opdracht
om hem aan te schrijven.
Hij is al overgegaan,
dus het is puur energetisch.
Maar oh zo belangrijk!

Ik ben aan het poetsen en ik denk
ik stuur haar even een berichtje
dat ik aan haar denk
en dat ze er niet alleen in staat.
Ze reageert onmiddellijk en zegt:
dat lijkt telepathisch?
Want ik wou net starten.

Natuurlijk is het telepathisch
want ik hoef maar in te tunen op het veld
en kan dat opvangen…
Wat ik er dan mee doe, is aan mij.
Maar - ook al kan ik heel goed begrenzen
als therapeut - op dat moment weet ik
En voel ik hoe zwaar die opdracht is voor haar.

Je eigen geschiedenis
een andere betekenis geven.

Want soms is gewoon het veel makkelijker
om te geloven en vast te houden
aan een idee dat we hebben van onze
ouders, partner, vrienden,…
dan aan de werkelijkheid, de feiten…

En dat laatste is waarschijnlijk
het moeilijkste wat velen van ons
te doen hebben/hadden…

Een verhaal loslaten.
Want het was wel “ons” verhaal….

Ann
YoucANN

De wereld is prachtig! Als je maar kijkt met ogen van liefde 🧡
20/07/2025

De wereld is prachtig! Als je maar kijkt met ogen van liefde 🧡

Ik stel mezelf regelmatig in vraag.Ik vind dat gezond.Zo ook weer deze vakantie: blijf ik doen wat ik doe? Of is het wee...
16/07/2025

Ik stel mezelf regelmatig in vraag.
Ik vind dat gezond.
Zo ook weer deze vakantie: blijf ik doen wat ik doe?
Of is het weer tijd voor iets anders?
Gisteravond en vandaag begeleidde ik weer enkele ademsessies.
En het antwoord op de vraag was zo overduidelijk!
Ik voelde bij de handoplegging weer immens veel energie stromen tijdens de sessies. Het was nog intenser dan ervoor, alsof ik in een soort nog diepere laag ben kunnen zakken of zo, nu ik zo goed voor mezelf heb gezorgd. Mijn eigen stukken verder ben ingedoken.
Die handen van mij doen dingen die ik zelf niet kan verklaren. Het enige wat ik heb te doen tijdens de ademsessies is mij afstemmen op het Hogere wat doorheen mij mag werken. En dan gebeurt het altijd: de energie begint te stromen… zo zo voelbaar.
Ik ben zo dankbaar voor vandaag en gisteren! Ik kon niet alleen mensen begeleiden op de manier die zij nodig hadden, maar ik kreeg doorheen de sessies ook mijn antwoord. Voorlopig blijf ik dus doen wat ik doe. Met heel veel liefde, veiligheid, zachtheid en immens veel empathisch vermogen. Jullie zijn zo welkom! 🤗

Ann
YoucANN

Uit het leven van elke dag.Ik ga boodschappen doen en we moetenomrijden want er is een ongeval gebeurd met een grote vra...
15/07/2025

Uit het leven van elke dag.

Ik ga boodschappen doen en we moeten
omrijden want er is een ongeval gebeurd
met een grote vrachtwagen.
Ik kom na het boodschappen doen terug
En ik zie heel veel glas op straat liggen,
net voor de vrachtwagen,
en terwijl ik traag voorbij rijd
- het glas vermijdend -
zie ik vooraan op de bumper
van de vrachtwagen
een man zitten met zijn hoofd in zijn handen,
(Zoals op de foto) huilend…
En onmiddellijk gebeurt er iets in mijn lijf,
in mijn systeem!
Ik word helemaal vanuit mijn
Center naar het zijne “gerukt” als het ware…
Ik “lees” al de verhalen en vooral zijn pijn!
Alsof ik zijn pijn voel!
Maar dan helemaal!
En DAT is exact wat er altijd gebeurde bij mij.
Het is nu dat ik het voor het eerst
ZELF KAN OBSERVEREN
dat dat empathische deel wel
heel ver kan doorslaan.
Dat heeft mij in mijn leven
al zoveel energie gevraagd.
Want als je als klein meisje het onnoemelijke
verdriet en de boosheid en onderdrukte woede en onmacht voelt van de mensen om je heen,
is dat een overlevingsstrategie.
Maar als je die emoties voelt
alsof ze van jou zijn,
dan is dat niet gezond.
DAT - besef ik nu -
is wat ervoor gezorgd heeft
dat ik nadien als HSP werd bestempeld.
En met mij vele anderen…
DAT heeft er ook voor gezorgd
dat ik in relaties altijd veel meer
bezig was met de emoties van de anderen,
dan met die van mezelf.
Waardoor ik mezelf kwijt raakte met momenten.
Ik beslis hier en nu
om opnieuw
naar mijn eigen center te komen…
Ik mag nog meevoelen!
Dat is net mooi en verbindend.
Maar ik ga niet meer mee-lijden!
In mijn praktijk kan ik dat trouwens
erg goed scheiden
omdat het daar heel duidelijk is.
Maar blijkbaar is het nog een aandachtspuntje
als het mij op één of andere manier
overvalt zoals nu….

Mooie observatie alweer.

Het lukt steeds sneller en sneller..

Ann
Youcann

Adres

Sint-Lievens-Houtem

Meldingen

Wees de eerste die het weet en laat ons u een e-mail sturen wanneer YoucANN nieuws en promoties plaatst. Uw e-mailadres wordt niet voor andere doeleinden gebruikt en u kunt zich op elk gewenst moment afmelden.

Contact De Praktijk

Stuur een bericht naar YoucANN:

Delen

Wat is YOUR STORY?

Heb jij het gevoel dat je niet krachtig overkomt ? Heb jij het gevoel dat je vast loopt op bepaalde vlakken ? Heb jij het moeilijk om grenzen aan te geven ? Heb jij het gevoel geen energie meer te hebben om de dag door te komen en wil je terug sprankelend door het leven gaan ? Heb jij het gevoel dat het je soms allemaal te veel wordt ? Heb jij het gevoel dat emoties jou soms overstromen ? Heb jij het gevoel dat verdriet jou af en toe zomaar overvalt ?

Wat is YOUR STORY ?

Ben je bereid deze te delen met mij zodat we samen tot nieuwe inzichten komen ? Ik ben zelf ook een verhalenverteller, en leerde dat ik doorheen de verhalen van mijn leven, tot mooie inzichten kon komen. Ik werd energieker! Ik was enthousiast! Ik was uniek en mocht dat zijn!

Wat is YOUR STORY ?