15/03/2024
We willen zó graag onze kinderen pijn besparen en we zouden zo graag elk stukje verdriet in hun hart onmiddellijk helen. Maar in die drang naar een directe oplossing, in dat verlangen om elk spoortje van verdriet meteen teniet te doen, schuilt al snel de misvatting dat verdriet vermeden, onderdrukt of snel gefikst moet worden.
Tranen mogen stromen en we hoeven niet altijd meteen alles op te lossen. Nabijheid en begrip tonen is vaak al meer dan genoeg. Door verdriet toe te laten, leren kinderen dat het oké is om te voelen en dat emoties bij het leven horen. We hoeven hen niet te beschermen tegen lastige gevoelens, maar hen juist leren hoe ze ermee kunnen omgaan.
Wij, volwassenen, hebben het vaak nog steeds lastig met het omarmen van onze eigen emoties omdat we dat - vaak onbewust - zo geleerd hebben in onze kindertijd. Denk maar aan zinnetjes als “Spaar je tranen maar voor wanneer je ze echt nodig hebt.” of “Je bent mooier als je lacht”. Nochtans ben ik er zeker van dat we allemaal dat opgeluchte gevoel na een goede huilbui herkennen.
Dus laat ons onze kinderen die les leren, dat na elke regenbui ook de zon weer schijnt. En met wat geluk krijgen we er nog een kleurrijke regenboog bovenop.
✨ Voel je dat het niet lukt om jouw kind hierin te ondersteunen? Heb je door omstandigheden zelf de mentale ruimte niet om de tranen van je kind te dragen? Maak dan een afspraak op www.fonkelpunt.be/afspraken en dan gaan we samen aan de slag.
