
05/12/2024
Deze tekening staat in mijn toilet
ik heb haar daar bewust neergezet.
Iedere dag wil ik een tel lang in haar ogen kijken
voelen hoe het met haar gaat
dat kleine kind is zo flink in haar volwassen lijf
ik moet zien te onthouden dat ze bestaat.
Ik ben langer geworden
sta hoger op de benen
maar diep vanbinnen zit ze nog
ze is alleen uit ‘t zicht verdwenen.
Maar haar angsten, haar verdriet, haar trauma’s
Draag ik met me mee
en laten zich soms zien
vaak ‘s nachts tussen een en twee.
De weg terug naar dat kleine kind
is waar het leven voor mij om draait
haar steunen, helpen en bevrijden
is hoe je voor jezelf een rustige toekomst zaait.
tekening: gemaakt door mijn zalig lieve peter Polle (Jean-Paul Decoster)