
10/10/2021
De laatste tijd zag je mij niet meer zo vaak tussen de paarden..... iets met keuzes moeten maken en maar 24uren in 1 dag... iets met te veel activiteiten die ik graag doe...
de tools en kennis die ik verzamelde tijdens mijn opleiding tot paardencoach , kindercoach en algemene coaching , zijn altijd en overal aanwezig ook in mijn andere activiteiten...
ik ben dus elke dag zeer dankbaar voor wat ik geleerd heb en heb mogen ervaren tijdens mijn opleidingen bij HorsEnergy life coaching Vlaanderen en Arcturus instituut voor NLP en communicatie... voor alles wat ik in de praktijk al heb kunnen toepassen met HorseTherapy , maar het is veel ruimer dan dat :
enkele jaren geleden stapte ik in het onderwijs ... een wereld waarin ik van 0 moest starten en aangekeken werd alsof ik van een andere planeet kwam met mijn aanpak... ik heb daar dingen gezien en ervaren die je niet voor mogelijk houdt, en nog ... ik ben altijd , ondanks de commentaren van veel "collega's " , heel dicht bij mezelf gebleven , iets waar ik Stefanie en Hilde en Eric dankbaar voor ben , want zij leerden mij daar de waarde van en de draagkracht die het meebrengt naar anderen toe... de tools die ik aanleerde tijdens mijn NLP opleiding , zijn van onschatbare waarde , niet enkel voor mijzelf maar ook voor mijn leerlingen...
Vandaag sta ik reeds voor het vierde schooljaar op rij in "het onderwijs" , ik heb mij leren verbinden met de collega's die mijn visie delen , en leren "distanciëren" van zij die mij nog altijd met rollende ogen bekijken... ik ben gestart aan een extra banama opleiding tot "officieel" leerkracht , en heb ook daar al mensen van onschatbare waarde ontmoet. Mijn dagen zijn goed gevuld , ik heb daarnaast ook nog mijn eigen zaak waar ik enorm veel energie instop en uithaal... Maar mijn hoofdactiviteit deze 2 komende jaren ligt voorlopig bij "het onderwijs" , iets waar mijn brein ook weer uitdaging in vindt door mijn nieuwe opleiding .
Ik probeer niet enkel dicht bij mezelf te blijven , maar ook dicht bij mijn studenten...velen vinden dat ik het mij te hard aantrek , dat ik er niet zoveel tijd en energie in moet steken en dat ik gewoon maar mijn uren moet gaan doen....
Ik geef dit jaar oa . toegepaste chemie , en start volledig vanaf 0 . Mijn "anciënniteit" als apotheker "telt niet" vindt men , je mag wel een nieuw vak gaan geven maar krijgt er peanuts voor betaald ...
1 van de redenen waarom ik aan die extra opleiding begon nu...
Zij die het snappen , mogen het mij eens komen uitleggen... er is een tekort aan leraren , en zij die de switch willen maken en kunnen putten uit hun levenservaring en vakkennis , worden geklasseerd als een bakvis die nog niks kan...
En toch , ga ik morgen weer met volle goesting naar mijn klas ... omdat ik weet dat ik voor enkelen het verschil kan maken ...
Vorige week nam ik een labo over van een afwezige collega , en had ik nadien een lang gesprekje met een studente waarvan ik voelde dat ze op haar tandvlees zat.... en zij is niet de enige in de klas.
Ik nam haar mee in mijn verhaal van coaching en begeleiding , zonder paard welliswaar , maar even krachtig...
ze begon spontaan te huilen , en ik huilde met haar mee...
we zochten samen naar een oplossing , naar nieuwe mogelijkheden en maakten een plan....
na een diep gesprek , kreeg ik spontaan een welgemeende knuffel , dat was voor mij een teken dat ik mijn doel had bereikt , ook zonder paard ...
Toen ik thuiskwam die woensdagnamiddag , kreeg ik deze mail in mijn mailbox...
en dat van een studente , die zelf ook jaren in het onderwijs gestaan heeft...
zulke momenten nemen jou mee in de diepere betekenis van je job , of je het nu doet met ondersteuning van een paard of niet ...
dankjewel aan iedereen die mij de tools en vaardigheden heeft bijgebracht , om ook zonder "diploma" een goede leerkracht te zijn !