04/08/2025
🌾 Hartenwens: "Terug naar de boerenbuiten" 🌾
Odille had één duidelijke wens: nog eens genieten van de buitenlucht. En waar doe je dat beter dan op de boerenbuiten van Ursel? 🐄🌻
Hoewel ze het soms moeilijk vindt om haar comfortzone te verlaten, liet ze zich deze keer toch overtuigen, dankzij onze vrijwilliger Jules, met wie ze een warme band heeft. En gelukkig maar, want wat volgde was een dag vol herinneringen, warmte en glunderende ogen.
Ze genoot zichtbaar, dit was thuiskomen. Odille vertelde honderduit over haar jeugd tussen de koeien in Waarschoot-Beke, waar werken op den buiten de gewoonste zaak van de wereld was. Later verhuisde ze naar Adegem, waar ze samen met haar man de boerenstiel verderzette.
Planten, dieren, serre, moestuin… Odille had niet alleen groene vingers, maar ook een scherp oog voor perfectie. Geen tomaat die scheef durfde groeien in haar serre. Elke plant, elke bloem kende ze bij naam.
Ze was onder de indruk van de koeien, en met een fonkeling in haar ogen zei ze: “Wij hadden vroeger bruine koeien.”
En toen ze een nestje kittens stevig maar vertederend vasthield, smolt ieders hart. Dat beeld was goud waard. 🐾❤️
De hele namiddag was het pure nostalgie. Samen met haar schoondochter haalde ze herinneringen op alsof het gisteren was. Namen, anekdotes, en alle boeren in de buurt, ze kende ze allemaal. En wij hingen aan haar lippen. 😄
Ze lachte, vertelde en keek met glinsterende ogen om zich heen.
“’t Was een schone namiddag,” zei ze met een warme glimlach.
En toen, met een trotse glimlach:
“Ge weet da’k vroeger tien koeien per uur kon melken hé.” 💪🐄
Een boerin met een gouden hart en een ijzeren werkethiek.
Dank je, Odille, om ons mee te nemen naar jouw stukje plattelandsgeluk. 💛
Een dikke merci aan de hartelijke Urselnaren Ria en Marijke voor de warme ontvangst. Jullie zijn goud waard! ✨
