14/02/2024
Beste Actievoerders, landbouwers, sympathisanten,
Na een vermoeiende lange dag actie voeren rondom de Antwerpse
haven werden we gisteren uitgenodigd door Mevr Demir in het
provinciehuis van antwerpen.
Na lang aandringen kregen we eindelijk de kans om te praten met
Demir, de vakminister die ons de afgelopen maanden op zijn zachts
gezegd bezighield. Iedereen was tevreden…
De ontvangst was hartelijk, warm , ontspannen, ieder van ons kreeg
een zoen en iedereen voelde aan dat er luisterbereid was. Dit is
Tijdens het gesprek ook bevoegd Demir luisterde, noteerde
knelpunten die we aanhaalde en verduidelijkte sommige vragen.
De minister was streng maar correct, iedereen mocht zijn zeg doen
maar op een fatsoenlijke manier, het moest beschaafd en beleefd
blijven en er moest respect voor haar persoon getoond worden.
Begrijpelijk, dat hoort ook zo…als het wederzijds is.
Groot was onze ontsteltenis toen we het gevoel kregen dat we door
onze eigen vakorganisaties in het ootje genomen waren, het Stikstof
decreet is helemaal niet slecht! Wij boeren hebben wel een
toekomst! Hoe kan dat? Waarom weten wij dat niet? Waarom
worden ons andere zaken verteld dan wat het werkelijk blijkt te zijn.
Wij boeren zaten bij de vakminister en die legt haarfijn uit hoe de
vork in de steel zit, daarop hebben wij geen repliek…
En dan begint het eigenlijk pas, drie uur nadat we binnen gelaten
zijn worden we vriendelijk buiten gelaten en krijgen nog een
afscheidszoen erbij, u zal begrijpen dat het gesprek dus uiterst
respectabel is verlopen.
Daarna staan we met 25 op de stoep, kijken mekaar aan, vragen
onszelf af wat zouden de andere nu denken, maar we zijn moe van
de hele dag op de been te zijn. We hebben veel energie gestoken in
het gesprek met Demir want wij zijn geen getrainde advocaten die
zulke gesprekken dagelijks voeren. Dus we besluiten om naar huis te
gaan en ook onze achterban mee te nemen want dat hebben we
Beloofd aan Demir en eerlijk als we zijn we houden ons aan woord.
De volgende ochtend worden we wakker met een onbehagelijk
gevoel, wat was dat nu gisteren? We lezen allemaal de berichten die
afgelopen nacht nog binnengelopen zijn. Ongenoegen? Het gesprek
was toch goed? Judaskus? Ja wat was dat allemaal, zouden de
andere ook zulke berichten gekregen hebben?
We beginnen mekaar te contacteren en komen er op uit dat
iedereen uiteindelijk hetzelfde gevoel over houdt aan het gesprek,
WALGING! We voelen ons allemaal verraden door de vakminister
die ons te woord stond. Het was duidelijk niet haar bedoeling om
oprecht te zijn of te luisteren neen de haven moest zo snel mogelijk
vrijgegeven worden en de boeren moesten gesust worden…pappen
en nathouden wordt dat wel eens genoemd.
Beste vrienden wij voelen ons inderdaad verraden. Is dit de manier
om om te gaan met bevolkingsgroepen? Om mensen te misleiden
met leugens en valse genegenheid. Dit mogen wij en samen met
ons onze hele Vlaamse bevolking niet laten gebeuren dit is ronduit
een Vlaamse regering en een Beleidspartij als NV-A onwaardig, dit
verdient niemand.
Maar beste landbouwers wij rechten onze rug, het zevenkoppig
monster heefd zijn ware aard laten zien en we gaan er opnieuw met
verenigde krachten tegen vechten! Dat is de enige manier om te
overleven en een toekomst voor ons en onze kinderen te vrijwaren.
We laten ons niet tegen mekaar uitspelen, de boeren die gisteren bij
Demir aanwezig waren hechten nog Altijd meer geloof aan hun
vakorganisaties dan aan Kabinetten met een dubbele agenda, deze
poging om ons uit mekaar te spelen is alvast mislukt en we zijn zeer
op onze hoede als er opnieuw een overleg toegestaan wordt.
Zoals eerder gemeld zijn we bereid om langere, marathon Acties te
doen als we niet serieus genomen worden door de Politiek, de actie
van kabinet Demir gisteren heeft alleszins niet gezorgd voor minder
bereidwilligheid, integendeel Demir Heeft aangetoond dat ze niet te
vertrouwen is en daar hebben wel meer mensen belang bij dan de
landbouw alleen.
Wij zijn ervan overtuigd dat we het vertrouwen in mekaar behouden
en dat de vakorganisaties ons met raad en daad bij staan om een
volgend gesprek sterker te zijn dan het zevenkoppig monster en er
als overwinnaar uit te komen.
…en de “30 zilverlingen” die ze verdiende met haar “judaskus” die
mag ze houden, hopelijk heeft
ze er vannacht goed op geslapen.
🚜🚜💨💨