01/05/2025
Hooi vs voordroog - het gaat NIET om SUIKERS, het gaat ook NIET om de EIWITTEN (het gaat om de BACTERIËN)!
De laatste tijd weer geregeld met eigenaren van gedachten gewisseld over de reden waarom -met name verstoorde- paarden opknappen als zij overgaan van verpakt ruwvoer op hooi, uit de touwtjes dus. Het hardnekkige misverstand heerst, dat voordroog/kuil/verpakt hooi hoger in suikers en/of in eiwitten is. En daarom schermen stalhouders dan ook met analyses van hun voordroog, dat deze nauwelijks afwijkt in suikers en eiwitten van hooi uit de touwtjes. En dat hun voordroog heus oké is. Dat misverstand over het hogere suikerpercentage klopt ook niet; als je van 1 perceel een deel van het gras insealt en een ander deel aan de lucht laat drogen is dit altijd nog hetzelfde gras, daar zit niet ineens meer of minder suiker in. Sterker nog, het suikergehalte in verpakt ruwvoer is in principe iets lager, omdat een deel van de suikers al is opverbruikt tijdens het fermentatieproces dat binnen in het plastic plaats vindt. En dát is precies het verschil: gras dat afsterft zonder zuurstof erbij, dus in het plastic, gaat fermenteren. Gras dat je conserveert door afsterving is hooi. Juist het
bacteriologische proces van fermentatie binnen het plastic, waarbij de melkzuurbacteriën de overhand krijgen, werkt niet voor paarden die problemen met de spijsvertering hebben óf ze kunnen deze problemen krijgen juist door deze bacteriën. Je creëert dan een verschuiving van de darmbacteriën, het darmmicrobioom en dát veroorzaakt de problemen als jeuk, hoefbevangenheid en vage gezondheidsproblemen in het algemeen. Uiteraard is dit een hele simpele uitleg, maar hopelijk is het daardoor wel duidelijk. Dus, nogmaals, het gaat om de bacteriën, niet om de suikers waarom verpakt ruwvoer voor veel paarden ongeschikt is.
