Prva-Fizio

25/02/2023

Perkutana električna nervna stimulacija PENS
PENS je primena struje niskog intenziteta kroz akupunkturnu iglu.
Evo nekih od mnogih stanja boli kod kojih ova terapija može pomoći u lečenju:
-Bolest cervikalnih diskova
-Glavobolje
-Bol u k*ku
-Bol u donjem delu leđa
-Bol u sredini leđa
-Lumbalna diskus hernija
-Bol u ramenu
-Bol u laktu
-Bol u kolenu
-Bol u zglobu
Pozovite 0603638200 i zakažite Vašu terapiju

Ambulanta Prva Fizio.
Oslobodite se bola i napetosti.

02/12/2021

Ambulanta Prva Fizio.
Oslobodite se bola i napetosti.

19/06/2017

Hondroliza

Hondroliza predstavlja proces koji se karakteriše progresivnom destrukcijom zglobne hrskavice, koja rezultuje suženjem zglobnog prostora i smanjenjem pokreta zahvaćenog zgloba.
Uzrok nastanka
Hondroliza može biti idiopatska (nepoznatog uzroka) ili se može javiti sekundarno posle infekcija, trauma, prolongiranih imobilizacija i teških opekotina donjih ekstremiteta.
Klinička slika
Hondroliza se najčešće javlja između 9. i 15. godine. Javlja se bol u zahvaćenom zglobu, ukočenost zgloba, spastičnost mišića u zahvaćenom predelu, hramanje.
Dijagnoza
Postavlja se na osnovu anamneze, kliničke slike, objektivnog pregleda, laboratorijskih analiza, rendgenografije, CT-a (komjuterizovana tomografija).
Lečenje
Bolovi se kupiraju analgeticima, nesteroidnim antiinflamatornim lekovima. Lečenje je hirurškioo i podrazumeva korektivnu ostetomiju, koštanu fuziju i artroplastiku. Nakon toga se primenjuje fizikalna terapija da bi se korigovala i povratila funkcija zgloba u potpunosti.

17/06/2017

Burzitis (Bursitis)

Burzitis je zapaljenje burze, male zatvorene vreće ispunjene tečnošću smeštene u unutrašnjosti zglobova. Burze izgledaju kao balon ispunjen sa malo tečnosti i spljošten imeđu ostalih tkiva. Njihova funkcija jeste da smanje trenje između tetiva i kosti, između tetiva i tetiva, između koštanih izbočina i same kože.
Uzrok nastanka
Postoji više vrsta burzitisa koji nastaju različitm mehanizmima - trenjem, hemijskim agensom ili septički. Trenje se događa kod ponovljenih kretnji tetive preko same burze, što je često kombinovano sa učešćem spoljnog pritiska. To se javlja kod onih osoba ili sportista koji učestalo ponavljaju iste pokrete, kao što je to kod tenisera, trkača, bacača (diska ili koplja), kod čistačica, zidara i nekih drugih profesija. Mehanička iritacija stimuliše upalu koja dovodi do izlučivanja tečnosti u samu burzu, što na kraju dovodi do otoka i javljanja bola. Hemijski burzitisi odnose se na stanje u kojem je upala burze nastala kao posledica hronične upale u okolinih tkiva, posebno tetiva. Septički burizitis je i najređi, a odnosi se na upale uzrokovane prodiranjem bakterija u burzu, bilo putem krvotoka ili direktnim ulaskom prilikom udarca koji ošteti kožu i samu burzu.
Klinička slika najčešćih burzitisa
Studentski lakat - radi se o upali burze na samom laktu ispod kože, a iznad koštanog vrha, upravo tamo gde lakat dodiruje podlogu kada se naslonite na sto. Kod dugotrajnog naslanjanja na laktove (prilikom učenja za stolom, ili drugih sličnih aktivnosti) dolazi do pritiska na sluznu vreću, koja zatim reaguje upalom. Upala dovodi do bubrenja burze u kojoj se nakuplja tečnost, a sve je to praćeno očitim stvaranjem "jastuka" na laktu uz prisutnu bol, pogotovu kod pritiska.
Prepatelarni burzitis - na samom vrhu kolena nalazi se koščica koju zovemo patela, a između nje i kože nalazi se tzv "prepatelarna burza". Ona se relativno često upali, bilo kod dužeg čučanja, manjih i čestih udaraca, ili kod jednog jačeg udarca ili pada. Ovo je stanje gotovo profesionalno oboljenje parketara i keramičara, ali se često viđa i u svim onim sportovima u kojima su padovi ili kontakt sa podlogom česti, od odbojke i košarke, preko rukometa i fudbala pa sve do borilačkih veština i gimnastike.

Bekerova cista - jedna od burzi koja je smeštena u zakolenoj jami može biti povezana i sa kolenim zglobom. Na taj način tečnost koja služi za podmazivanje kolena pri kretanju može puniti ovu sluznu vreću. Tada dolazi do njenog otoka, koji ne mora uvek biti vezan za upalni proces ali može da stvara smetnje u kretanju.

Trohanterični burzitis - u području velikog trohantera natkolene kosti (spoljašnja strana k*ka) postoji više burza čija upala može nastati iz dva razloga: direktna trauma – pad na bok, što je ređe i prenaprezanje – veći broj mikrotrauma, što je češće, a nastaju nakon dugotrajnog sedenja, stajanja, trčanja na duge staze. Bol je glavni simptom i uvek se javlja sa spoljašnje strane, koja se može širiti duž butine prema kolenu, a pojačava se pri pokretima kao što su izlazak iz automobila, penjanje uz stepenice Bol možemo izazvati i u mirovanju, dodirivanjem spoljašnjeg dela k*ka .Burzitis u području k*ka ne uzrokuje vidljivi otok ili crvenilo kože jer su burze u tom području smještene duboko ispod "debelih“ mišića.

Dijagnoza
Za dijagnostiku, osim anamneze i kliničkog pregleda, koristimo se i laboratorijskum nalazima,rendgenografijom, ultrazvukom i magnetnom rezonancom.


Lečenje
Mirovanje i pošteda od fizičkih aktivnosti. Zatim rashlađivanje kako bi smirili upalu. U tu se svrhu upotrebljava i veliki broj metoda fizikalne terapije, od elektroterapije, magneta, lasera, pa sve do ultrazvuka. Lekovi su ponekad neophodni, posebno nesterodni antireumatici. Punkcija je česta procedura, a sastoji se od ulaska iglom u područje otečene burze, zatim izvlačenja tečnosti špricem.Dobro je nositi elastični povez kako bi se povećao pritisak u otečenom području, a time i poboljšala resorpcija otoka. U koliko sve te mere ne daju dobar rezultat može se primeniti i hirurško odstranjivanje kompletne burze.

15/06/2017

Hondromalacija

Hondromalacija, Bol prednjeg kolena, Patelofemoralni sindrom, Hondromalacija patele - pod tim nazivom misli se na ograničene promene hrskavice patele i to u smislu omekšavanja, stvaranja sitnih pukotina, razlistavanja i ulceracija, a sve je to propraćeno karakterističnim bolnim sindromom.

Uzrok nastanka
Bolest je retka kod dece mlađe od 8 godina, a u adolescenciji postaje češća, uglavnom kod devojčica. Takođe se češće sreće kod dece koja imaju deformaciju kolena u obliku "iks" nogu (valgus položaj) ili " O" nogu (varus položaj), nejednaku dužinu donjih ekstremiteta, ili članove uže porodice koji su rano razvili artrozu ili imali u detinjstvu hondromalaciju na nekom od zglobova. Bolest može da nastane i kod dece čija je čašica nestabilna, što dovodi do čestih iščašenja i pomeranja čašice van normalnog položaja.

Druga je okolnost činjenica da se simptomi kod ovog poremećaja češće javljaju u tinejdžera koji se bave sportom. Tako se vrlo često u svrhu lečenja zabranjuje bilo kakva sportska aktivnost, što kratkoročno dovodi do smirivanja simptoma, ali dugoročno može pogodovati ubrzavanju procesa u zglobu i ranijem razvoju pune artroze.

Klinička slika
Karakteristični simptomi su bol u prednjem delu kolena koji se pogoršava sa aktivnostima kao što su trčanje, penjanje uz i niz stepenice, čučanje ili skakanje. Bol se pojačava ukoliko se duže sedi sa savijenim kolenima.

Provocirana bol na potiskujući patelu na stranu, te bol na perkusiju po prednjoj strani pri semifleksiji karakteristični su za hondromalaciju patele. Pozitivan je znak kinematografa (bol, odnosno potreba za ispružanjem noge kod sedenja s flektiranim kolenima). Bol izaziva i pritisak na proksimalnu ivicu patele uz aktivnu kontrakciju kvadricepsa. U uznapredovalim stadijumima nemoguće je izvesti ekstenziju protiv optora. Umereni izliv susreće se često, kao i hipertrofija kolenskog masnog tkiva. Postoje krepitacije i osećaj neravnina. Javlja se i popuštanje i klecanje kolena.

Dijagnoza
Dijagnoza se postavlja kliničkim pregledom, laboratorijskim analizama, rendgenografijom, nuklearnom magnetnom rezonancom. Bol se izaziva kada lekar pritisne čašicu ili kada je obuhvati i ne dozvoljava njeno pokretanje nagore pri stezanju mišića natkolenice (kvadriceps).

Lečenje
Lečenje može biti preventivno (otklanjanje uzroka kao što su statički poremećaji), konzervativno (fizikalna terapija, vežbe kvadricepsa) i hirurško (chondrectomia, ventralizacija i medijalizacija patele, sagitalna osteotomija patele).

14/06/2017

Adhezivni kapsulitis

Adhezivni kapsulitis je oboljenje zglobne kapsule i naziva se još i zaleđeno rame ili blokirano rame. Kapsula ramenog zgloba je izuzetno rastegljiva i omogućava veliki obim pokreta. Kada dođe do njene retrakcije – javlja se ograničenost i blokiranje pokreta po tipu zaleđenog ramena.
Uzrok nastanka
Etiološki su u pitanju trofičko - vaskularni mehanizmi. Ovaj sindrom se smatra delom, odnosno minor formom sindroma “rame šaka“.
Klinička slika
U kliničkoj slici su prisutni bolovi u predelu ramena, ali se vremenom bol gubi, a javlja se bezbolno ograničenje pokretljivosti. Ograničeni su i aktivni i pasivni pokreti, za razliku od nalaza kod rupture tetive m.supraspinatusa, kada su aktivni pokreti mogući, ali su pasivni izvodljivi. Tok bolesti je dug, traje najčešće nekoliko meseci, a nekada i do dve godine.
Dijagnoza
Postavlja se na osnovu anamneze, kliničke slike, objektivnog pregleda, laboratorijskih i radioloških nalaza.
Lečenje
Cilj terapije je što ranije oslobađanje od bolova i uspostavljanje pokretljivosti u ramenu. Neophodan je odmor. Ordiniraju se nesteroidni antireumatici, a kada se akutna faza smiri mogu se primeniti fizikalne metode lečenja. Prognoza je dobra, svi simptomi postepeno iščezavaju i uspostavlja se ponovo puna pokretljivost ramena

13/06/2017

Osteoporoza (poroznost kostiju)

Osteoporoza je bolest koja se manifestuje smanjenjem gustine kostiju, zbog čega one postaju porozne. Smanjuje se količina kalcijuma koji normalno osigurava čvrstinu kosti i koštanog tkiva, koje omogućava potpornu funkciju kostima. Takve krhke i porozne kosti pojačano su osetljive na različite fizičke stresove (udarce, padove). Osteoporoza je jedan od glavnih uzroka ozbiljnog invaliditeta starijih ljudi. Prelom k*ka uzrokovan osteoporozom zahvata jednu od tri žene i jednog od pet muškaraca u dobi do osamdeset i pet godina. Uprkos postojanju objektivnih mogućnosti, osteoporoza je i dalje nedovoljno dijagnostikovana i lečena.

Epidemiološki status
Osteoporoza je bolest sa kojom se suočava populacija tzv. "trećeg životnog doba", odnosno starije osobe. Od osteoporoze boluje 75 miliona ljudi u Evropi, SAD-u i Japanu. Smatra se da je u Srbiji ovom bolešću pogođeno oko 375 hiljada žena. Prema najnovijim istraživanjima broj ljudi kod kojih je ustanovljena osteoporoza će se udvostručiti u narednih 50 godina, usled starenja svetske populacije i uticaja raznih faktora, među kojima značajno mesto zauzima način života.
Klinička slika
Problem kod ove bolesti je to što protiče najčešće bez simptoma, do trenutka kada nastaju najteže posledice, odnosno frakture. Smanjenje visine, pogrbljenost i bolovi u leđima najčešće se pripisuju drugim razlozima ili jednostavno starenju. Smanjenje koštane gustine je praćeno i uvećanim rizikom za nastanak preloma, često nakon minimalnih trauma. Njen neizbežan pratilac je visoka učestalost preloma pršljenskih tela i vrata butne kosti sa velikim patnjama i invalidnošću.

Postoje dva različita tipa osteoporoze :
tip 1 ili postmenopauzalna osteoporoza i
tip 2 ili senilna (staračka) osteoporoza.
Postmenopauzalna osteoporoza se javlja kod žena nakon menopauze (poslednje menstruacije), praćena je prelomima pršljenova.

Senilna osteoporoza se javlja u oba pola nakon 70. godine, prezentuje se poglavito prelomima k*ka i uzrokovana je starenjem.

Najčešći uzroci sekundarne osteoporoze (uzrokovane bolestima ili lekovima) su : lečenje steroidima i antikonvulzivima (lekovi za lečenje epilepsije). Osteoporoza dugo vremena ostaje klinički neupadljiva – ona nema karakteristične simptome i što je najvažnije, ne boli. Stoga se s pravom naziva "tihim kradljivcem" jer godinama osiromašuje koštanu masu sve dok ne spadne ispod takozvanog "praga za frakture" kada se javljaju klinički dramatične komplikacije bolesti - prelomi pršljenova.

Prelom pršljenova najčešće nastaje pri naglom pokretu, savijanju, dizanju tereta, a ponekada i bez ikakvog vidljivog povoda. Prelom pršljena dovodi do pogurenog držanja karakterističnog za osteoporozu. Telesna visina se smanjuje sa svakim prelomom - oko 2-4 cm.
Lečenje
Najsavremenije metode lečenja osteoporoze uključuju primenu novih lekova - bisfosfonata. Oni dokazano smanjuju rizik za nastanak vertebralnih i preloma k*ka. To su sada najefektniji lekovi za lečenje osteoporoze i kod žena i kod muškaraca.

Jedan od preparata koji je pokazao najbolje rezultate u primeni je Bonviva (ibandronat 150mg). Ovaj preparat spada u nehormonske lekove koji se koriste u prevenciji i lečenju osteoporoze i jedinstven je među bisfosfonatima po tome što se uzima jednanput mesečno, oralno. Bezbednost, efikasnost i tolerancija u odnosu na lek Bonviva proučavani su kroz opsežan program kliničkih ispitivanja na oko 11.000 pacijenata u periodu od tri godine. U velikim registracionim studijama, ovaj lek pokazao je snažno antifrakturno dejstvo, tj. pospešuje gustinu/čvrstinu kostiju. Istraživanja pokazuju da će mogućnost ređeg uzimanja leka povećati izglede da se nastavi sa lečenjem.
Prevencija
Najbitniji put u sprečavanju nastanka osteoporoze je prevencija. Dovoljan unos kalcijuma i vitamina D hranom vrlo su značajan faktor u pravovremenoj zaštiti. Neophodno je da posmenopauzalne žene unose 1200 mg kalcijuma i 400-800 IU vitamina D dnevno, da vežbaju jačanje muskulature i izbegavaju preteranu upotrebu duvana, unosa alkohola i kafe. Dobri izvori kalcijuma u hrani su mleko polumasni jogurt, sir, brokoli, sok od narandže i drugi proizvodi.

Vežbanje može pomoći u izgradnji jakih kostiju i usporavanju gubitka koštanog tkiva. Pušenje povećava gubitak koštanog tkiva, zbog smanjenja količine estrogena koje telo proizvodi i smanjene apsorpcije kalcijuma iz creva. Supstituciona hormonska terapija je najvažnije sredstvo za smanjenje rizika od osteoporoze tokom i nakon menopauze. Više od dva alkoholna pića dnevno mogu smanjiti formiranje kostiju i smanjiti telesnu sposobnost apsorpcije kalcijuma.

12/06/2017

BOL U LEĐIMA

Jedna od najčešćih bolesti danas, odmah nakon obične prehlade, koju možemo definisati kao bol u kostima i mišićima, najčešće u slabinskom delu leđa, naročito izražena pri saginjanju, ustajanju, podizanju tereta i drugim fizičkim naporima.
Uzrok nastanka
Bol se najčešće javlja kod osoba između 20 i 40 godina, ali je kod starijih bolesnika intenzivnija. Radna mesta koja predstavljaju velik rizik za pojavu ovog stanja su ona koja uključuju podizanje, savijanje tijela, okretanje, dosezanje visoko postavljenih objekata. Podizanje ili iznenadni nezgrapni pokret tela može "pokrenuti" ove probleme. Ipak, većina napada javlja se bez uočljivog razloga. I jednostavni pokreti mogu jako opteretiti leđa i dovesti do pojave boli.
Mišićno - koštane bolesti - većina napada boli uzrokovana je malim povredama nekog od brojnih mišića, ligamenata ili zglobova leđa. Mišićno-koštanoj boli pridonosi loše držanje tela, slabi mišići donjeg dela trbuha, i psihički i društveni faktori poput stresa.
Stanje koje se naziva fibromijalgija (fibromyalgia) izaziva bol u mišićima i zglobovima i takođe može uzrokovati ovakav bol u leđima.
Klinička slika
Mišićno - koštanu bol je teško lokaliziovati, odnosno odrediti jedno bolno područje. Postupno se pojačava nakon odmaranja ili sedenja. Neretko je praćena ukočenošću i grčevima leđa i ograničenjem pokreta. Mišići i zglobovi donjeg dela leđa mogu biti bolni. Bol može biti žestoka ili umerena i povremena, pojavljuje se postupno ili naglo i, nažalost, često se ponavlja.
Dijagnoza
Postavljanje dijagnoze započinje detaljnom anamnezom i kliničkom slikom i rendgenskim snimkom lumbalnog dela kičme. Dijagnostika je posljednjih godina uveliko poboljšana upotrebom kompjuterizovane tomografije (CT) i magnetne rezonance (MR). Slede laboratorijska i radiološka dijagnostika. Kod sumnje na oštećenje živaca pritiskom radi se elektromioneurografija (EMG), očitavanjem električnih mišićnih impulsa.
Lečenje
Može trajati nedeljama, mesecima pa i godinama. Može biti konzervativno (lekovi) ili hirurško u akutnom i hroničnom stadijumu bolesti, a usmereno je na suzbijanje bola, uklanjanje uzroka i sprečavanje ponovnog pojavljivanja bolesti. Od lekova se koriste analgetici, nesteroidni antireumatici i kortikosteroidi. Fizikalna terapija u hroničnoj fazi dovodi do poboljšanja. Toplota opušta mišićnu napetost i ublažava gotovo svaku mišićnu bol. Masaža takođe osvežava metabolizam delujući protiv boli i smanjenja grča. Poznato je da površinska toplota povećava kožni protok krvi. Ukoliko dostupni oblici neoperativnog lečenja ne dovedu do smanjenja bolova i poboljšanja bolesnikovog stanja, potreban je pregled neurohirurga koji će odlučiti o potrebi i mogućnosti hirurškog lečenja.

11/06/2017

Ankilozirajući spondilitis (Morbus Bechterewi)

Ankilozirajući spondilitis (Morbus Bechterewi) predstavlja hroničnu, progresivnu zapaljensku bolest lokomotornog sistema. Ovo oboljenje najčešće počinje u zglobovima karlice, zatim se širi na zglobove kičme zahvatajući same zglobove i pripoje fibroznog diskusa, kao i ligamente u predelu kičmenog stuba. U kasnijim stadijumima bolest se širi i na druge zglobove, najčešće na zglob k*ka i ramena. Ponekad ovom bolešću mogu biti zahvaćeni i organi (oči i srce). Bolest se posle više godina bolovanja završava osifikacijom svih veznih struktura i ankilozom zglobova, tako da kičmeni stub postaje nepokretan i daje sliku „ bambusa“.
Učestalost
Bolest je 5 do 7 p**a češća kod muškaraca nego kod žena. Najčešće se javlja u dobi između 18. i 30. godine života.
Uzrok nastanka
Kao i kod većine ovakvih bolesti, uzrok nastanka nije dovoljno poznat. Naravno da genski faktor ima značajnu ulogu u nastanku oboljenja, ali se takođe u poslednje vreme sve više govori o udruženom dejstvu genetskog i hormonskog činioca u etiopatogenezi oboljenja. Pojedina istraživanja ukazuju da do nastanka ankilozirajućeg spondilitisa mogu dovesti i infektivni agensi (enterobakterije). Takođe, kao jedan od mogućih uzroka nastanka se navodi i fizička trauma.
Klinička slika
Bolest najčešće počinje bolom u krstima, koja je najača posle mirovanja, naročito ujutru, a smanjuje se posle razgibavanja. Bol je obostrana i širi se iz krsnog predela duž jedne ili obe natkolenice. Tipično je i da se utrnulost nikada ne javlja. Bolnu senzaciju prati i osećaj ukočenosti. Razvitkom bolesti progredira i simptomatologija, tako da se bolne senzacije šire i na gornji deo kičmenog stuba. Bolesnik ima bolove u leđnom delu kičme i pod rebarnim lukovima uz osećaj stezanja u grudima , posebno pri izdisaju. Na kraju biva zahvaćen i vratni deo kičmenog stuba, tako da bolesnik oseća jake bolove u ovom predelu uz prilično ograničene pokrete u svim pravcima. Tok bolesti je spor i obično se posle 10 do 25 godina završava ankilozom zglobova.
Dijagnoza
Dijagnoza je gotovo sigurna kada se radiološki nađe sakroiliitis. U dijagnozi pomaže i podatak o postojanju ankilozirajućeg spondilitisa ili neke druge spondiloatropatije u bliskih srodnika, kao i nalaz HLA - B 27 antigena.
Lečenje
Do sada nije ustanovljena terapija koja bi zaustavila napredovanje bolesti. Lečenje je simptomatsko, a najčešće se propisuju nesteroidni antiinflamatorni reumatici koji smanjuju bol i ukočenost. Preparati koji se najčešće propisuju su indometacin i fenilbutazon, ali se koriste i diklofenak, ibuprofen, ketoprofen, itd. Glikokortikoidi se koriste samo lokalno upaljene zglobove. Bitan aspekt lečenja predstavlja fizikalna terapija koja u mnogome može smanjiti bol i ukočenost i poboljšati opšte stanje bolesnika. Posebno se preporučuje kineziterapija. Hirurško lečenje se primenjuje kada postoji veće oštećenje zglobova k*k i kolena ili kada postoji veća deformacija kičmenog stuba.
Komplikacije

Jedna od najozbiljnijih komplikacija je oštećenje nervnog sistema, koje nastaje pri dislokaciji zgloba koji spaja vratni deo kičme i lobanju. Takođe, komplikacije mogu nastati i usled osteoporotskog procesa i tada nastaju frakture(prelomi) na kičmenom stubu.

08/06/2017

Koksartroza predstavlja artrozu k*ka. Artroza je degenerativna promena zglobne hrskavice, koja zatim uzrokuje promene i na ostalim delovima zgloba ( zglobna čaura, kost), a pre ili posle se karakteriše bolom i oštećenom funkcijom zgloba.

Uzrok nastanka
Tačan uzrok ove, kao i drugih artroza ne zna se, ali su poznata stanja koja pospešuju njeno nastajanje. To su kongenitalna subluksacija k*ka, anomalije u dužini nogu, displazija acetabuluma i Pertesova bolest.

Klinička slika
Glavni simptom koksartroze je bol pri hodu. Najčešće se javlja u preponi, glutealnom predelu, ali i u kolenu. Kratkotrajna ukočenost pri prvim pokretima, ograničeni obim pojedninih pokreta (najviše unutrašnje rotacije) i teškoće pri obuvanju, najvažniji su rani znaci. Kasnije može doći do skraćenja noge i značajne atrofije mišića. Skraćenje noge je posledica pomeranja glave femura (butne kosti), istrošenosti, istanjenosti ili potpunog gubitka hrskavice na pojedinim delovima zglobne površine, ali i deformacije glave femura, impaktiranja vrata u glavu butne kosti ili protruzije acetabuluma. To su ujedno i najčešće komplikacije artroze k*ka, kao i razlozi za hirurško lečenje.

Dijagnoza
Osim na osnovu simptoma, bolest možemo dijagnostikovati i na temelju rendgenografije. Karakteristične radiološke promene na zahvaćenom zglobu potvrđuju dijagnozu, ali valja napomenuti kako radiološke promene nisu uvek u korelaciji s kliničkim simptomima. U izuzetno retkim slučajevima u dijagnostici se možemo koristiti i drugim radiološkim pretragama (CT, NMR).

Lečenje
Nažalost, promene na hrskavicama i kostima su ireverzibilne (nepopravljive). Lečenje se sastoji u smanjenju bolnosti i mišićnog spazma, poboljšanju funkcije, sprečavanju kontraktura i osposobljavanju za aktivnosti dnevnog života.
Lečenje može biti:
lekovima – analgetici, antireumatici, antiflogistici, miotonolitici
fizikalna terapija – hidroterapija (omogućava pokrete u zglobu sa smanjenim opterećenjem), kineziterapija (rasteretne vežbe i potom jačanje mišića stabilizatora zgloba) i elektroterapija (uglavnom analgetska)
hirurško lečenje (palijativni, kauzalni, artroplastike, artrodeze i eksperimentalni pokušaji zamene ili regeneracije hrskavice).