DemetraYerolemou.lightworker

21/04/2025

Υπάρχουν στιγμές που δεν μοιάζουν με αλλαγή.
Μοιάζουν με καταβύθιση.

Όχι απαραίτητα σκοτεινή αλλά σιωπηλή, βαθιά, ιερή.
Μια γέννα χωρίς φωνές. Ένας αποχαιρετισμός χωρίς λέξεις.

Μητρότητα. Χωρισμός. Ξενιτιά.
Μια δουλειά που αφήνεις, μια ζωή που δεν σε χωρά πια.
Ό,τι ήσουν διαλύεται
και ό,τι γίνεσαι, ακόμη δεν έχει μορφή.

Όπως η Περσεφόνη που πέρασε από το φως στο σκοτάδι για να γνωρίσει τη μυστική σοφία της γης, έτσι κι εσύ μαθαίνεις:
Η μετάβαση δεν είναι τιμωρία. Είναι μύηση.

Ο Καζαντζάκης έγραφε,
«Ν' αγαπάς την ευθύνη. Ν' ανεβαίνεις ένα σκαλί κι ας σε περιμένει η άβυσσος.»
Και κάθε άβυσσος, έχει κρυμμένο έναν νέο εαυτό που περιμένει να τον αγκαλιάσεις.

Στις μεταβάσεις, το σώμα θυμάται πριν από το νου.
Τρέμει, αντιστέκεται, σιωπά.
Μάθε να το κρατάς. Να του ψιθυρίζεις:
«Δεν είσαι μόνη. Περνάμε μαζί.»

Μη βιάζεσαι να ανθίσεις.
Ακόμα κι οι ρίζες κάνουν τον δικό τους χειμώνα.

Ό,τι φεύγει, καθαρίζει τον δρόμο.
Ό,τι αλλάζει, φέρνει μαζί του μια υπόσχεση:
Γίνε αυτό που δεν τόλμησες να είσαι.

15/04/2025

02/04/2025

12 μέρες μαμά.

12. Ένας αριθμός ιερός, πνευματικός σύμφωνα με πολλούς αρχαίους πολιτισμούς.

Το 12 αντιπροσωπεύει έναν ολόκληρο κύκλο.

12 οι μήνες. 12 ώρες ο χωρισμός της μέρας από τη νύχτα. 12 οι αστερισμοί του ζωδιακού κύκλου. 12 οι μαθητές του Χριστού. 12 τα Ευαγγέλια που διαβάζονται τη Μεγάλη Πέμπτη.

12 μέρες μητρότητας. Ένας κύκλος γύρω από τον Εαυτό μου και γύρω από τη νέα μου ζωή.

12 μέρες σαν Πύλη. Σαν ιερό πέρασμα.
Αλλαγή πυρηνική. Βαθιά. Σε άλλα βάθη. Στα πιο βαθιά νερά της ύπαρξης, της δικής μου και γενικότερα.

Τη στιγμή της γέννας - μιας γέννας που ο Θεός με αξίωσε να βιώσω φυσιολογικά και χωρίς καμία ιατρική παρέμβαση - ένα μεγάλο άνοιγμα στο κέντρο της καρδιάς έγινε πέρασμα που με οδήγησε στον νέο Εαυτό μου. Ένα πέρασμα που με σύνδεσε με την θεϊκή μου δύναμη και τις άπειρες δυνατότητες που έχει το ανθρώπινο σώμα - όχημα της ψυχής μου εδώ στη Γη. Η διαίσθηση κι όλες οι αρετές του ανώτερου νου ενεργοποιήθηκαν αστραπιαία λες και ένα χέρι θεϊκής παρέμβασης ανέβασε τον διακόπτη για να μπει σε λειτουργία το σύστημα "μητρότητα".

Το γυναικείο σώμα γεννά το Θαύμα και είναι το Θαύμα.
.. αλλά... μάντεψε

Η τόση ομορφιά προκαλεί και μάλιστα πολύ το σκοτάδι, τον Διάβολο. Αυτά τα κομμάτια που είναι δούλοι του Νου που διαβάλλει, διαχωρίζει , σπέρνει διχόνοια, αμφιβολία, φόβο, απομακρύνει από το φως, το θεϊκό, την αλήθεια, αποπροσανατολίζει, προκαλεί λήθη και ξεχνάς τη δύναμή σου, ξεχνάς ποια είσαι, ποιες είναι οι αρετές σου, τα όπλα σου, ποιους συμμάχους έχεις δίπλα σου σε αυτή τη διαδρομή.

"Διάβολε φύγε από μπροστά μου, μου κρύβεις τον Θεό".

Οι στίχοι αυτοί του Αγγελάκα ήρθαν σαν λάμψη σοφίας και καθοδήγησης στο μυαλό μου πολλές φορές μέσα σε αυτές τις 12 ιερές μέρες.

Βλέπεις, οι λογισμοί ή όπως θες εσύ να ονομάσεις τη σκιά σου, δεν άφησαν σε ησυχία ούτε τον ίδιο τον Χριστό. Είναι, λοιπόν, μέρος της διαδρομής και εμφανίζονται ύπουλα, πονηρά, κυρίως, σε τέτοιες στιγμές ανοίγματος στο φως, μεγάλων μεταβάσεων, μεγάλων υπερβάσεων που σε τοποθετούν σε άλλα ύψη πνευματικά και ψυχικά.

Χρειάζεται αποδοχή. Χρειάζεται πίστη. Χρειάζεται να μη μένεις μόνη με αυτό. Χρειάζεται να βρεις συνοδοιπόρους στη γη και στον Ουρανό.

(συνέχεια στα σχόλια)

29/03/2025

Πρώτος δεσμός 🙏💫

Κι εγώ μπροστά στο μεγαλείο της αθωότητας, της ευθραστότητας, της καθαρής αγάπης, της ζωής και του αμόλυντου φωτός σου...

Μοιάζω τόσο μικρή. Μοιάζω πιο εύθραυστη κι από εσένα, μα ταυτόχρονα πιο δυνατή κι από λέαινα για να σε προστατεύσω αγγελούδι μου.

Σε κοιτώ στα μάτια με δέος κι ευγνωμοσύνη για το Θαύμα που μου έχει δοθεί και σου δίνω την υπόσχεση αυτός ο πρώτος και παντοτινός δεσμός μας και δεσμός σου αύριο με τη ζωή να έχει θεμέλιο ιερό την ανιδιοτελή αγάπη. Να εμπεριέχει την παρουσία που δεν κρίνει μα που αποδέχεται, στηρίζει, συμπονεί, συμπάσχει, αγκαλιάζει, αφουγκραζεται, τροφοδοτεί με δύναμη, θάρρος και ασφάλεια, παρέχει ελευθερία, δίνει χώρο να πετάξεις ψηλά.

Θα είμαι πάντα δίπλα σου. Θα κρατώ με ιερότητα και σεβασμό την υπόσχεση ενός δεσμού που δε δεσμεύει, δεν περιορίζει, δε στενεύει μα ανοίγει την καρδιά διάπλατα στο όνειρο, στα όνειρά σου.

Σε αγαπώ αληθινά και παντοτινά 🙏🫂🩵🐞🦋

07/03/2025

Μάρτιος 2025. Ο Αλχημιστής. Ο Μύστης. 💫🙏

Αυτός ο Μάρτιος μοιάζει φερμένος απ'το μέλλον.
Αναδύει ό,τι πεθαμένο ακόμη σέρνεις σαν ψόφιο ζώο που ζητάει την ταφή του, την παράδοσή του στη Μητέρα Γη και στο Θείο.

Τι κουβαλάς που έχει ήδη πεθάνει;
Τι αρνείσαι να παραδώσεις και στοιχειώνει την καρδιά σου;
Ποιον εαυτό πενθείς και απελευθερώνεις;
Ποια κομμάτια σου ζητούν να ταφούν με τον σεβασμό και τις τιμές που τους αρμόζει;
Ποιος αγώνας εσωτερικός ξεκινησε το 2011 και τώρα είσαι έτοιμος να λάβεις στεφάνι ελιάς και να γίνεις αθάνατος, ως είναι η ψυχή σου.

Θάψε με τιμές κι ευγνωμοσύνη
ο, τι σε έφερε μέχρι εδώ, μα που έχει πια πεθάνει. Τι κουβαλάς άδεια σαρκία σε μια διαδρομή Ανάστασης και Αναγέννησης; Δε χωράνε εδώ σώματα άψυχα, νεκρά. Σκιές του Άδη σου που τόσες φορές επισκέφθηκες με θάρρος.

Αυτό το ταξίδι έχει ολοκληρωθεί. Έχεις ήδη ανέβει στον πάνω κόσμο. Στην αγκαλιά της Μητέρας Γης μέσα στο φως του ανατέλλοντος Ηλίου οι σκιές διαλύονται ή μοιάζουν με αποτυπώματα ξεθωριασμένα πάνω σε μισογκρεμισμένους τοίχους.

Γκρέμισε τους τοίχους. Σπάσε τις αλυσίδες που σε συνδέουν με το παλιό σύστημα, τον παλιό νου, το παλιό σώμα. Έχεις νέο όχημα-σώμα κ ανοίγονται μπροστά σου οι ωραιότερες Πύλες.

Ένα πέρασμα σπουδαίο αυτός ο Μάρτιος.
Κι εσύ έτοιμος να το διαβείς σαν καθαρό κρυστάλλινο κανάλι. Κανάλι φωτός. Κανάλι σοφίας, κατανόησης, ανώτερης διάνοιας που υπηρετεί μόνο την αγάπη.

Ο πνευματικός κόσμος είναι εδώ πιο πολύ από ποτέ.
Τα θαύματα είναι πιο εφικτά από κάθε άλλη περίοδο των χρόνων που έχουμε διανύσει.

Ψυχές που έρχονται τώρα, έρχονται για να φέρουν την αλλαγή, να βοηθήσουν την Ιερή μετάβαση.

Η καρδιά μου ξεχειλίζει από ευγνωμοσύνη που ένα τέτοιο πλάσμα επέλεξε να έρθει μέσα από το δικό μου σώμα, αυτή την τόσο πνευματική περίοδο, εδώ, στη Γη. Ευλογημένη περίοδος-πέρασμα.

Ευλογημένη περίοδος για όλους μας.
Μία διαδρομή Θανάτου - Γέννας.
Μη φοβάσαι τις λέξεις. Μη φοβάσαι τα συναισθήματα. Μη μουδιάζεις μπροστά στο δέος της νέας ζωής. Προηγούνται οι ωδίνες πάντα του τοκετού, πώς αλλιώς να γίνει το πέρασμα από το σκοτάδι της μήτρας στο φως του έξω κόσμου;

Καλή αναγέννηση γενναία μου ψυχή.
Τίμησε την κάθε στιγμή μέσα στα βαθιά θεϊκά νερά σου. Ξαναγεννιέσαι! 💜

12/01/2025

Πόσο πάλεψες Ψυχή
μέσα σε δίπολα, σκιές και ψευδαισθήσεις

Πόσες ρωγμές Καρδιά
χρειάστηκε να υποστείς, να δεις, να διορθώσεις

Φύλλα χρυσού τις καλύπτουν
σα να'σαι αρχαίο αγγείο πολύτιμο φτιαγμένο με τη τέχνη του Κιντσούγκι

Κομμάτι το κομμάτι με δέος, πίστη κι επιμονή ενώνω εδώ και χρόνια

Κι όσο μυούμαι στην τέχνη αυτή της επανένωσης και της εκ νέου πολύτιμης Παρουσίας τόσο ανακαλύπτω το ποια στ' αλήθεια Είμαι

Τι φανέρωση κι αυτή!
Μόνο για λίγους, δυνατούς, θαραλλέους...

Κι εσύ Ψυχή ήρθες εδώ σαν έτοιμη από καιρό. Με όλη τη Γνώση. Με όλη τη Σοφία.

Μέσα από περάσματα σκότους και φωτός
Τέρατα που έμοιαζαν σκιές και σκιές που έμοιαζαν με τέρατα.

Χάσιμο. Χάνω. Χάνομαι. Χάος!

Και μετά Συνάντηση, Συμφιλίωση, Συνένωση. Θεραπεία!

Υπάρχω.
Υπάρχω γιατί απλά Είμαι.
Χωρίς Εγώ. Χωρίς όνομα. Χωρίς φύλο. Χωρίς ταυτότητα.

Και κάθε Χωρίς με οδηγεί σε άλλο ένα Μαζί, σε άλλη μια ένωση, σε άλλη μια φανέρωση εντός μου, φυσικό επακόλουθο μιας ήπιας ή βίαιης μετουσίωσης στοιχείων που παρασιτικά μου έτρωγαν το σαρκίο

Το δικό μου. Το δικό σου. Των προγόνων κι όσων πρόκειται να 'ρθούν

Όλα Ένα. Μια καμπύλη μέσα στον χρόνο σαν τη λάμψη του φωτός ενός αστεριού που πέφτει...

Κάνε μια ευχή.

Να ανεβαίνεις καρδιά μου χωρίς να πονάς.

Να ανεβαίνεις ήρεμα, απαλά με χάρη.

Να φτάνεις κήπους ολάνθιστους και να γίνεσαι άρωμα και χρώμα και βλαστός που γεννιέται ξανά

Χωρίς πόνο να 'ναι αυτή η γέννα της νέας σου ζωής.
Αλλωστε, ήδη, ο πόνος πολλά σου δίδαξε.
Καιρός να σε διδάξει η απόλαυση και η αγάπη.

Η παντοδύναμη αγάπη.
Μόνο αυτή. 🦋✨

(Για όλες τις ψυχές που βρίσκονται σε αυτό το μοναχικό ταξίδι της μεταμόρφωσης και της αναγέννησης του φοίνικα μέσα από τις στάχτες 🙏🫂)

04/01/2025

🦋🙏✨

Αχερόμπασμαν - Παραδοσιακό ΚύπρουΔήμητρα Γερολέμου & Ορχήστρα Τσέπης LIVE @ RestArtΑχερομπάζω κι' έρκουμαιαυκήν στην γειτονιάν σουνα δω τα μαύρα μμάθκια σουν...

28/07/2024

Θυμός.
Ιερός θυμός.

Σα να αναδύεται αιώνες θαμμένος από τα έγκατα της Γης. Από τον πυρήνα της Ιερής θηλυκής Αρχής εντός μου και εντός κάθε ύπαρξης που βίωσε την απαξίωση και τη βία της άρρωστης πατριαρχίας.

Ιερός θυμός.

Σαν αυτόν που εκφράστηκε μέσα από τον Ιησού στα ιερόσυλα παζάρια τους έξω από τον ναό της Ιερουσαλήμ.

Θυμός για την πατρική εξουσία που ένιωσε ντροπή για τη θηλυκή μου φύση.

Θυμός για κάθε πατριαρχική ναρκισσιστική επιβολή που πληγώνει βρέφη, κορίτσια, αγόρια, γυναίκες…

Την πατρική εξουσία που ήταν για μένα, και πολλά άλλα κορίτσια σαν εμένα, απειλή, βία, κακοποίηση. Την πατρική εξουσία που έγινε το τραύμα μου. Μια πληγή που ξεχειλίζει ενοχή και μια ντροπή υπαρξιακή. Ντρέπομαι που υπάρχω σαν κορίτσι.

Ιερός θυμός.

Για το άβατό τους. Για το Άγιον Όρος τους που δεν επιτρέπει γυναίκα να το πατήσει. Που δίνει άδεια για εκχώρηση στο ιερό μόνο για αγόρια, λες και η γυναίκα είναι τόσο αμαρτωλή όσο και η Εύα που επινόησαν τα άρρωστα μυαλά τους.

Για τον πατέρα που μου απαγόρευε να προσκυνήσω γιατί έχω περίοδο. Γιατί μια γυναίκα που εμμηνορροεί είναι βρώμικη και το αίμα του κόλπου της ανήθικο, μιαρό.

Για τους ιερείς τους που κρίνουν μη ικανή να λάβει τη θεία κοινωνία τη μητέρα μου που μόλις έχασε το νεκρό παιδί της μέσα από τη μήτρα. Μια μήτρα αφιλόξενη. Μια μήτρα τραυματισμένη από τον δικό της πατέρα που δεν τη σεβάστηκα γιατί-μάντεψε- γεννήθηκε ως η τέταρτη κόρη!

Και το τραύμα της θηλυκής αρχής περνά από μήτρα σε μήτρα.

Ιερός θυμός.

Που βάζει τέλος στην ντροπή που με έκαναν να νιώσω για το γυναικείο μου σώμα. Για το στήθος που μεγαλώνει, για τον κόλπο που αιμορραγεί, για την σεξουαλική επιθυμία, για το σεξ που δεν τεκνοποιεί αλλά απολαμβάνει.

Ιερή κραυγή η προσευχή μου.

Ελευθερώνω Τώρα και Πάντα κάθε ίχνος πατριαρχίας που τόλμησε να ακουμπήσει και να δηλητηριάσει την ιερή θηλυκή αρχή μου και κάθε γυναίκας στην προγονική μου γραμμή και όχι μόνο.

Καίω στη φωτιά όλη την ενοχή που μου προκάλεσε η άρρωστη τραυματισμένη φύση των ανδρών που δεν ήταν ανδρείοι. Ήταν δειλοί. Ήταν αγόρια πληγωμένα. Ήταν βουτηγμένοι στη σκιά τους μην έχοντας το θάρρος να βγουν από αυτήν.

Μετουσιώνω την ασχήμια τους μέσα από το σώμα μου που χορεύει, τραγουδάει, φτιάχνει τραγούδια, γράφει στιχάκια και ποιήματα, γίνεται κείμενο σε θέατρα και σύνθημα στους τοίχους.

Καίω στην ιερή φωτιά του ιερού μου κέντρου την τιμωρία που φέρνει η ενοχή.
Είμαι αθώα, φωνάζω και σηκώνω ψηλά το σπαθί της αποκοπής από κάθε λώρο σύνδεσης με τις ψευδείς, τιμωρητικές, γεμάτες αίμα και βία πράξεις τους.

Η θηλυκή αρχή μου είναι αθώα και ιερή.

Την τιμώ. Την ανακαλύπτω με δέος.

Μέσα από τη μήτρα μου δίνω ζωή. Μέσα από τη μήτρα μου αλλάζω το προγονικό κάρμα.

Θεραπεία. Ιερή θεραπεία.

Περηφάνεια για την ιερή θηλυκή μου φύση.

Ανάδυση φωτός. Ανάδυση του μέσα Ναού που γεννά το θαύμα.

Σιωπή. Ιερή σιωπή.
Συγκίνηση. Ευγνωμοσύνη.

Πίσω στη μήτρα ξανά.

Μια μήτρα θεϊκή. Μια μήτρα φιλόξενη, πνευματική.

Μια μήτρα που γεννά ζωή που σέβεται και δε ξεχωρίζει φύλα.

Μια μήτρα που γεννά τη Νέα Γη. 🙏✨🌀💜

26/07/2024

Τα μαύρα πρόβατα μιας οικογένειας είναι στην πραγματικότητα οι σωτήρες του γενεαλογικού τους δέντρου.

Μέλη της οικογένειας που δεν προσαρμόζονται στους κανόνες και στις οικογενειακές παραδόσεις, αυτοί που αναζητούν συνεχώς να ανατρέψουν τα δεδομένα.

Εκείνοι που επιλέγουν τους δρόμους που είναι αντίθετοι με την οικογενειακή γραμμή, αυτοί που επικρίνονται, καταδικάζονται, ακόμη και αποκλείονται.

Αυτοί είναι που καλούνται να απελευθερώσουν την οικογένεια από τα επαναλαμβανόμενα μοτίβα συμπεριφοράς που ταλαιπωρούν γενιές ολόκληρες.

Αυτά τα γνωστά ως “μαύρα πρόβατα”, όσοι δεν προσαρμόζονται, όσοι επαναστατούν, στην πραγματικότητα επιδιορθώνουν, καθαρίζουν και δημιουργούν νέα κλαδιά στο γενεαλογικό τους δέντρο…

Αμέτρητες επιθυμίες που δεν πραγματοποιήθηκαν, απωθημένα όνειρα ή καταπιεσμένα ταλέντα των προγόνων μας εκδηλώνονται μέσα από αυτή την επανάσταση.

Φυσικά, το γενεαλογικό δέντρο θα κάνει τα πάντα για να διατηρήσει το τοξικό περιβάλλον του κορμού και θα κάνει το έργο του επαναστάτη ακόμη πιο δύσκολο…

Σταμάτα να αμφιβάλλεις και φρόντισε την διαφορετικότητά σου “ως το πιο πολύτιμο λουλούδι του δέντρου”.

Είσαι το όνειρο όλων των προγόνων σου.

(Bert Hellinger)