O «ἀέλιος» είναι το πρώτο κέντρο Εικαστικής Θεραπείας στη Λάρνακα, που δημιουργήθηκε με στόχο την παροχή ενός υποστηρικτικού, ασφαλούς και θεραπευτικού περιβάλλοντος που ενθαρρύνει την ανάπτυξη μιας συνεταιριστικής και εμπιστευτικής θεραπευτικής σχέσης μέσω της Τέχνης. Ο πειραματισμός, η φαντασία και η δημιουργικότητα βοηθούν στην ελεύθερη έκφραση που φέρνει σε επαφή τον καθένα με τον εσωτερικό του κόσμο αλλά και με τους γύρω.
Ο χώρος αυτός πήρε το όνομα «ἀέλιος» αφού στοχεύει να λειτουργήσει ως ένα φωτεινό περιβάλλον - όσο φωτεινός είναι κι ο ήλιος - όπου ο καθένας θα μπορεί να εκφραστεί μέσα από εύκολες και δύσκολες πτυχές της ζωής του προς επίλυση προβλημάτων και αναζήτηση του πραγματικού εαυτού.
Η Θεοδοσία Χατζηθεκλή γεννήθηκε και μεγάλωσε στη Λάρνακα της Κύπρου. Είναι ζωγράφος και Eικαστική Θεραπεύτρια. Σπούδασε ΒΑ Fine Arts: Painting & Printmaking στη Σχολή Καλών Τεχνών της Γλασκώβης στη Σκωτία, συμμετέχωντας παράλληλα σε πρόγραμμα ανταλλαγής φοιτητών για έξι μήνες στο Massachusetts College of Art & Design στην Βοστώνη των Η.Π.Α. Συνέχισε τις σπουδές της σε Μεταπτυχιακό Επίπεδο στην Εικαστική Θεραπεία (ΜΑ Art Therapy) στο Πανεπιστήμιο Hertfordshire στο Hatfield του Λονδίνου από όπου αποφοίτησε με Άριστα.
Έχει εργαστεί εθελοντικά κατά την διάρκεια των Προπτυχιακών Σπουδών της στο πρόγραμμα “Aspire” στη Γλασκώβη, παρέχοντας βοήθεια σε εργαστήριο εικαστικών τεχνών για ενήλικες με μαθησιακές δυσκολίες. Συνέχισε τη δράση της στη Βοστώνη, ως βοηθός σε σχολεία με μαθητές μικτών ικανοτήτων. Κατά την πρακτική της στο πρώτο έτος των Μεταπτυχιακών της Σπουδών υπήρξε μέλος της μεγαλύτερης φιλανθρωπικής οργάνωσης μέριμνας για παιδιά “Place2Be” και παρείχε υποστήριξη σε μαθητές μέσω ατομικών συνεδριών για βελτίωση της συναισθηματικής ευημερίας τους, των οικογενειών, των εκπαιδευτικών και του προσωπικού σε Δημοτικά Σχολεία του Λονδίνου. Στην διάρκεια του δεύτερου έτους του Μεταπτυχιακού της, δούλεψε στην Ομάδα Υποστήριξης Ασθενών και Συγγενών του Ογκολογικού Νοσοκομείου Ανακουφιστικής Φροντίδας “Marie Curie” στο Hampstead του Λονδίνου, προσφέροντας ατομικές και ομαδικές συνεδρίες σε ασθενείς με καρκίνο. Οι συνεδρίες αφορούσαν ασθενείς που ακολουθούσαν θεραπείες ή που νοσηλεύονταν στα τελευταία στάδια της ασθένειας. Μέρος της πρακτικής αποτελούσε η συμμετοχή σε εβδομαδιαίες συνεδριάσεις της διεπιστημονικής ομάδας στην οποία εργαζόταν για αναφορά και διασφάλιση της προόδου των μαθητών/ασθενών όπως επίσης και η εβδομαδιαία κλινική παρακολούθηση της ίδιας για παροχή εποπτίας και υποστήριξης.
Τον τελευταίο χρόνο ζει και εργάζεται στην Κύπρο. Είναι μέλος του Κυπριακού Οργανισμού Εικαστικών Θεραπευτών (CArtA). Το καλοκαίρι του 2020 δημιούργησε το Κέντρο Εικαστικής Θεραπείας «ἀέλιος» που αποτελεί ένα καινούριο, πρότυπο χώρο ελεύθερης έκφρασης και δημιουργίας στη Λάρνακα. Σκοπός της είναι η χρήση της Τέχνης ψυχοθεραπευτικά, σ'ένα ταξίδι όπου ενθαρρύνεται η δημιουργικότητα και η συναισθηματική έκφραση.
Εικαστική Θεραπεία
Η Εικαστική Θεραπεία είναι μια εναλλακτική μορφή ψυχοθεραπείας η οποία χρησιμοποιεί την δημιουργική έκφραση, τα υλικά και τα χρώματα ως μέσο επικοινωνίας του θεραπευόμενου με τον εαυτό του και με τον θεραπευτή.
Η διαδικασία του «Art Therapy» μπορεί να βοηθήσει τα άτομα να εκφραστούν, να κατανοήσουν και να εργαστούν μέσα από τις σκέψεις, τα συναισθήματα και τις συμπεριφορές τους που πολλές φορές σχετίζονται με τις εμπειρίες της ζωής τους. Στην εικαστική θεραπεία, το άτομο έχει την ευκαιρία να εκφραστεί, να μάθει, να ανακαλύψει και να εργαστεί μέσα από την χρήση των υλικών της τέχνης σε συνδυασμό με την κίνηση και το παιχνίδι. Η διαδικασία της εικαστικής ψυχοθεραπείας δεν βασίζεται στην κριτική αλλά στον σεβασμό για το κάθε άτομο και την οικογένειά του.
Το να είσαι καλλιτέχνης ή καλός στην τέχνη - ΔΕΝ είναι απαίτηση για να αναζητήσεις την εικαστική θεραπεία. Κι αυτό, γιατί δεν έχει ρόλο η καλλιτεχνική αξία ενός έργου, όσο η δημιουργική διαδικασία και πως αυτή αντικατοπτρίζει τον εσωτερικό κόσμο ενός ατόμου. Με τη δημιουργία ενός έργου δίνεται η ευκαιρία να μιλήσει κάποιος για τον εαυτό του, τις σκέψεις του, τα συναισθήματα και τις εμπειρίες του. Πολλές φορές χωρίς τη ζωγραφιά, μπορεί η διαδικασία αυτή να είναι πιο δύσκολη ή και ακατόρθωτη.
Οι ανάγκες του κάθε ενός διαμορφώνουν τους στόχους των θεραπευτικών συνεδριών.
