08/10/2025
Εργασιακό άγχος αναγνώριση και καταπολέμηση του!
Το 25 % των εργαζομένων στην Ευρώπη αναφέρει ότι υποφέρει από εργασιακό
άγχος καθ’ όλη τη διάρκεια ή κατά το μεγαλύτερο μέρος του ωραρίου εργασίας τους,
ενώ ανάλογο ποσοστό αναφέρει ότι η εργασία συνεπάγεται αρνητικές επιπτώσεις για
την υγεία του. Καταγράφεται αύξηση του αριθμού των κρουσμάτων εργασιακής πίεσης,
βίας και παρενόχλησης η οποία σχετίζεται με τις αλλαγές που επέφερε η οικονομική
κρίση στον χώρο εργασίας.
Συμπτώματα εργασιακού άγχους:
Το εργασιακό στρες μπορεί να εμφανιστεί με τις ακόλουθες εκφράσεις:
Αισθήματα άγχους και κατάθλιψης λόγω διαπροσωπικών συγκρούσεων ( αναγνώριση
αισθημάτων ανεπάρκειας, φόβου ) στα πλαίσια επαγγελματικών αποτυχιών.
Φόβος αποτυχίας εξαιτίας προαγωγής που αυξάνει τις προσδοκίες για μεγαλύτερες
επιτυχίες.
Συγκρούσεις-διαφωνίες με φιγούρες εξουσίας στο εργασιακό πλαίσιο.
Αισθήματα άγχους, κατάθλιψης στα πλαίσια απόλυσης ή υποβάθμισης επαγγελματικής
αξίας- αμοιβής.
Άγχος που σχετίζεται με πραγματικό ή φανταστικό κίνδυνο απώλειας εργασίας
Άγχος ή θλίψη που σχετίζεται με παράπονα έλλειψης επαγγελματικής ικανοποίησης ή
υπερβολικών εργασιακών ευθυνών. Επιπτώσεις εργασιακού άγχους:
Η διατήρηση του εργασιακού στρες σε υψηλά επίπεδα μπορεί να μειώσει την
επαγγελματικής αποδοτικότητα, να επηρεάσει την ποιότητα των διαπροσωπικών
σχέσεων, τη σεξουαλική επιθυμία, τον ύπνο, την όρεξη και τη φροντίδα του εαυτού.
Πώς μπορούμε να καταλάβουμε ότι πάσχουμε από εργασιακό άγχος; Βασικά αλλάζει η
ίδια μας η συμπεριφορά. Γινόμαστε ευερέθιστοι έχουμε μια ασυνήθιστη τάση να
βουρκώνουμε ή να κλαίμε. Μπορούμε να γίνουμε κυκλοθυμικοί έως και επιθετικοί. Το
εργασιακό άγχος προκαλεί αυξημένες απουσίες από την εργασία καθώς το άτομο
αποφεύγει να πάει στη δουλειά του. Σε περίπτωση του εργασιακού άγχους ο
εργαζόμενος αρχίζει να γίνεται ασυνεπής, δυσκολεύεται να διαχειριστεί τον χρόνο του
καθυστερεί και δεν μπορεί να συγκεντρωθεί. Εμφανίζει είτε εργασιομανία είτε πολύ
χαμηλή εργατικότηταΓια ποιο λόγο δουλεύουμε και με ποιά κίνητρα; Γιατί θέλουμε να
εργαζόμαστε και μάλιστα να είμαστε καλοί στην εργασία μας; Τι είναι αυτό που μας
παρακινεί να είμαστε αποδοτικοί και χρήσιμοι κάπου; Γιατί επιθυμούμε να είμαστε
ενεργοί μέσω της εργασίας; Δεν τίθενται εδώ τίποτε υπαρξιακά ερωτήματα αλλά ένα
εξής απλό-για ποιό λόγο επιδιώκει ένα άτομο να είναι καλό ή και απαραίτητο σε έναν
εργασιακό χώρο; Τι του δίνει κίνητρο.
Η πιο απλή απάντηση είναι το χρήμα. Όλοι εργάζονται για να ζήσουν, να εκπληρώσουν
τις επιθυμίες τους, είτε αυτές είναι ένα μεγαλύτερο σπίτι και ένα καλύτερο αμάξι, είτε
αυτές είναι καλύτερα σχολεία και σπουδές για τα παιδιά τους, είτε απλά η αγορά μικρών
καθημερινών απολαύσεων και η πληρωμή λογαριασμών. Και σίγουρα από το χρήμα
ξεκινάνε όλα. Ένας καλός μισθός και μια αύξηση ή ένα μπόνους είναι βέβαια σημαντικά
κίνητρα-όχι όμως τα μοναδικά και ενδεχομένως όχι και τα σημαντικότερα .Για να είναι
όμως κάτι παραπάνω από υποφερτή η εργασία και να έχει τη διάθεση και το πραγματικό
ενδιαφέρον να κινείται και να αποδίδει εντός αυτής ο εργαζόμενος, χρειάζονται άλλου
είδους κίνητρα-λιγότερο υλικά και περισσότερο πνευματικά και ψυχικά. Καταρχάς, ένας
εργαζόμενος κινητοποιείται μέσω της προσωπικής του συνεισφοράς, μέσω δηλαδή της
δυνατότητάς του να ερωτάται και να προτείνει ιδέες, σκέψεις και προτάσεις. Κατά αυτόν
τον τρόπο νιώθει ότι συνεισφέρει, ότι είναι χρήσιμος και το ενδιαφέρον του για τον
εργασιακό χώρο αυξάνεται.
Το να μην υπάρχουν διενέξεις, συζητήσεις πίσω από την πλάτη του ενός και του άλλου
καθώς και πολύ αρνητικά σχόλια και κουβέντες μεταξύ των ατόμων θεωρείται
επιβεβλημένο μέτρο προκειμένου να διατηρηθεί μια ισορροπία απαραίτητη για την
εργασιακή καθημερινότητα. Είναι πολύ βασική η δημιουργία ενός ευχάριστου
εργασιακού περιβάλλοντος και αυτό μπορεί να ενισχυθεί με την καλή επικοινωνία,
καθώς και τη δυνατότητα να έχουν οι εργαζόμενοι προσωπικά αντικείμενα στον
εργασιακό τους χώρο και να απευθύνονται μεταξύ τους στον ενικό αριθμό. Ένα ακόμη
κίνητρο για τον εργαζόμενο αποτελεί η συνεχής πληροφόρησή του, τόσο για την βασική
πορεία.
Εδώ, εννοείται ότι πρέπει να είναι ενήμερος για τα στοιχειώδη σημεία που αφορούν τις
βασικές κατευθύνσεις ώστε να νιώθει ο εργαζόμενος ότι δεν είναι ασήμαντος στη
δουλειά του. Ουσιαστικό είναι ακόμα το να δίνεται πάντα η δυνατότητα στον εργαζόμενο
να παρακολουθεί τις γνωσιακές και τεχνολογικές εξελίξεις που αφορούν στο αντικείμενό
του. Αυτό μπορεί να γίνει με την παροχή πόρων και υπηρεσιών που τα καθιστούν
εφικτό, καθώς και τη δυνατότητα να παρακολουθούνται συνέδρια ή εκπαιδευτικά
προγράμματα συναφή ως προς τη θέση εργασίας.Τέλος, η καλή και συχνή επικοινωνία
μεταξύ εργαζόμενου και εργοδότη είναι βασική ως προς το ότι με αυτόν τον τρόπο ο
εργοδότης δείχνει ότι ενδιαφέρεται για το άτομο απέναντί του και όχι απλά για το
εργασιακό εργαλείο. Όταν ένας άνθρωπος νιώθει ότι του δίνεται σημασία, αξία και
προσοχή σε πιο προσωπικό επίπεδο, ότι όντως τον ακούνε και οι προτάσεις του
λαμβάνονται υπόψη, η αύξηση της αποδοτικότητάς του και η πιο ενεργής και
δημιουργική ενασχόληση με την εργασία του είναι σχεδόν δεδομένη.
