Podiatric Diagnosis Clinic

14/01/2021

Θα θέλαμε να σας ενημερώσουμε ότι το ιατρείο μας θα λειτουργεί κανονικά κατόπιν ραντεβού. Σας ευχαριστούμε .

08/03/2020

Τα κρούσματα του κορονοϊού όπως ήταν αναμενόμενο, αυξάνουν δυστυχώς και στην Ελλάδα καθημερινά.
800px-COVID-19_Outbreak_Cases_in_Greece.svg
*Map of regions with confirmed or suspected coronavirus cases (as of 26 February)

Η ανησυχία είναι σαφώς δικαιολογημένη, ενώ ο πανικός αποτελεί σκόπιμη παραπλάνηση και οδηγεί σε αποδυνάμωση του ανοσοποιητικού συστήματος.

Ο κορονοϊός όπως και οποιοσδήποτε άλλος ιός, βακτήριο ή μύκητας, δεν σκοτώνει ακαριαία και μάλιστα «τυχαία». Ο κορονοϊός είναι πολύ επιλεκτικός και επιτίθεται κατά προτίμηση, ΜΟΝΟ σε όσους το έλκουν με το αποδυναμωμένο ανοσοποιητικό τους σύστημα.
Η απομόνωση, ο περιορισμός των νοσούντων κατ' οίκον, η λήψη φαρμακευτικής αγωγής και η νοσηλεία σε καραντίνα νοσοκομείων, δεν πρόκειται επουδενί να αναχαιτίσουν την
α-σθένεια (έλλειψη σθένους).

Ο κορονοϊός εξολοθρεύεται με 2 τρόπους:
Με την ενίσχυση - τόνωση της άμυνας του οργανισμού και με την παρουσία υψηλής θερμοκρασίας (αφόρητη ζέστη).

Η άνοδος της θερμοκρασίας του σώματος μπορεί να επιτευχθεί φυσικά ή τεχνητά.

Η φυσική άνοδος της θερμοκρασίας επιτυγχάνεται με 2 τρόπους:

Ήπια ή έντονη άσκηση (εφίδρωση)
Πρόκληση πυρετού

1Η τεχνητή άνοδος της θερμοκρασίας επιτυγχάνεται με σάουνα, χαμάμ, ζεστά ιαματικά λουτρά ή epsom salts.

Με την παρουσία αφόρητης ζέστης (καύσωνα), ο κορονοϊός στην κυριολεξία «τα παίζει»!

Παράλληλα θα πρέπει να φροντίσετε να ενισχύσετε το ανοσοποιητικό σας σύστημα.

Ανέφερα το πως στο προηγούμενο ενημερωτικό δελτίο.

Αναγκάζομαι όμως να γίνω πιο σαφής λόγω των περιστάσεων και κατόπιν της επιμονής αρκετών,για άμεσα μέτρα προστασίας.
Ακολουθούν 3 προτεινόμενα πρωινά - ροφήματα που εξασφαλίζουν την ανοσία και την θωράκιση της Υγείας σας.
55
Πρωινό Πρωτόκολλο κατά του Κορονοϊού

1ο ΡΟΦΗΜΑ

2 ποτήρια νερό (500ml) + 1 λεμόνι (στύψτε το) + 1 κ. γλυκού μέλι βελανιδιάς ή Manuka
1 κάψουλα προβιοτικών (τουλάχιστον 1 δισεκατ. φιλικά βακτήρια)

Το νερό κατά προτίμηση φυσικής πηγής ή εμφιαλωμένο σε γυάλινο μπουκάλι (Ζαρός) ή αποσταγμένο ή αντίστροφης όσμωσης ή αξιόπιστου φίλτρου (camelot, britta).
Μετά από 30-60 λεπτά

2ο ΡΟΦΗΜΑ

Τσάι Πράσινο ή Rooibos ή Λαπάτσο (1 ποτήρι)
10 σταγόνες εκχύλισμα σπόρων γκρέιπφρουτ
20 σταγόνες εκχύλισμα εχινάκεια

Μετά από 30-60 λεπτά

3ο Ρόφημα

2 ποτήρια (500ml = 1/2 λίτρο) φρεσκοστυμμένος χυμός εσπεριδοειδών (πορτοκάλια + γκρέιπφρουτ)
1 κομμάτι φρέσκια ρίζα τζίντζερ
1 κομματάκι φρέσκια ρίζα κουρκουμά
1/2 - 1 κ. γλυκού ασκορβικό οξύ σε σκόνη (βιταμίνη C)

Μετά από 60-120 λεπτά (1 - 2 ώρες)

Γεύμα Φρούτων

3 - 7 ακτινίδια

6
Τα ακτινίδια περιέχουν περισσότερη βιταμίνη C από οποιοδήποτε άλλο φρούτο και πρωτεολυτικά ένζυμα ικανά να ενισχύσουν τα μακροφάγα (pac-man) λευκοκύτταρα, στο αμυντικό έργο τους κατά των ιών.

Το 2ο ρόφημα θα πρέπει να λαμβάνεται 3 φορές την ημέρα (Πρωί - Απόγευμα - Βράδυ), 1 ώρα πριν ή 2 - 3 ώρες μετά από οποιοδήποτε συμπυκνωμένο γεύμα.

Τα 3 ροφήματα κατά του κορονοϊού θα πρέπει να λαμβάνονται καθημερινά για τουλάχιστον 30 συνεχόμενες ημέρες.
5
Προτείνω να πίνετε επιπλέον 1 λίτρο χυμό καρότου ημερησίως (30 λεπτά πριν το μεσημεριανό και βραδινό γεύμα, από 1/2 λίτρο).

Εφόσον έχετε την οικονομική δυνατότητα, προμηθευτείτε επιπρόσθετα τα εξής:

Ψευδάργυρο (σε μασώμενο δισκίο/ 1 δισκίο την ημέρα με το βραδινό γεύμα).
Πολυβιταμίνη (1 ταμπλέτα ημερησίως με κάθε συμπυκνωμένο γεύμα).
Πρωτεολυτικά ένζυμα (Proteolytic - Metabolic enzymes/ 1 - 3 κάψουλες x 3 φορές την ημέρα με νερό ή τσάι 1 ώρα προ φαγητού ή 2 - 3 ώρες μετά).

Εύχομαι και ελπίζω να κρατήσετε την ψυχραιμία σας και να συνεχίσετε να απέχετε από την άσκοπη κινδυνολογία.

Ο φόβος και η άγνοια οδηγούν στην παραίτηση, την αποδοχή και μοιραία στον έλεγχο και τη χειραγώγηση.

Η γνώση και η απόλυτη εμπιστοσύνη στη θεία πρόνοια ελευθερώνουν και σώζουν.

Με αγάπη,
Σπάρτακο

06/02/2019

EXERCISE CHANGES your DNA in ways that MAKE you LIVE LONGER

Telomeres are the repetitive sections at the end of each chromosome that have been associated with longevity.

Put simply, the longer the telomere, the longer the life.

New research investigated the effect of physical activity on telomere length, and - perhaps unsurprisingly - found a positive association with physical activity.

The paper, by Larry A. Tucker 2017, provides good evidence that physical activity accounts for differences in leukocyte telomere length (LTL) in a large random sample of U.S. adults, with a total of 5823 adults from the National Health and Nutrition Examination Survey (NHANES 1999–2002) studied cross-sectionally.

The difference in aging between the groups who exercised, and those who did not was also huge, adults with High activity were estimated to have a biologic aging advantage of 9 years over sedentary adults.

The bottom line here is that adults who participate in high levels of PA tend to have longer telomeres, accounting for years of reduced cellular aging compared to their more sedentary counterparts.

04/02/2019

Do FOOT ORTHOSES work for the PREVENTION of INJURY?

Meta-analysis found that foot orthoses provide a 28% reduction in the risk of developing an overall injury and a 41% reduction in the risk of developing a lower-limb stress fracture.

When considering the prophylactic effect on specific injuries, there is evidence that foot orthoses reduce the risk of developing shin pain by 73% and stress fractures of the tibia, femur, and metatarsals by 35%, 47% and 75%, respectively.

23/11/2016

https://m.youtube.com/watch?v=4U0J_0G7YxQ

Στο επεισόδιο 14-11-2016 της εκπομπής Πρωτοσέλιδο, ο Ιωάννης Λουβαρίδης είναι καλεσμένος να μιλήσει για τον Διαβήτη

22/10/2016

Γιατροί διόρθωσαν τα γόνατα με κύτταρα από τη μύτη

Μερικές φορές η λύση βρίσκεται κάτω από τη μύτη μας. Έτσι, χρησιμοποιώντας κύτταρα από το χόνδρο στη μύτη δέκα ασθενών, Ελβετοί γιατροί κατάφεραν να θεραπεύσουν τα προβλήματα στις αρθρώσεις των γονάτων τους.

Δύο χρόνια μετά τη μεταμόσχευση των κυττάρων της μύτης στα γόνατα, οι ασθενείς ηλικίας 18 έως 55 ετών είχαν αναπτύξει νέο χόνδρο στα κατεστραμμένα από τραυματισμό γόνατά τους, πονούσαν λιγότερο και η ποιότητά της ζωής τους είχε βελτιωθεί αισθητά.

Είναι η πρώτη φορά που η μέθοδος εφαρμόζεται σε ανθρώπους και δημιουργεί υποσχέσεις για το μέλλον, αν και θα πρέπει προηγουμένως να εγκριθεί από τις αρμόδιες εποπτικές Αρχές στην Ευρώπη και στις ΗΠΑ, προκειμένου να αντικαταστήσει εν μέρει τις σήμερα χρησιμοποιούμενες θεραπείες.

Οι ερευνητές, με επικεφαλής τον καθηγητή του Πανεπιστημίου και του νοσοκομείου της Βασιλείας Ιβάν Μάρτιν, που έκαναν τη σχετική δημοσίευση στο ιατρικό περιοδικό "The Lancet", δήλωσαν ότι, αν και είναι ενθαρρυντικά αυτά τα πρώτα αποτελέσματα, χρειάζεται περισσότερη έρευνα, προτού η μέθοδος εφαρμοσθεί ευρέως.

«Αναπτύξαμε μια νέα πολλά υποσχόμενη τεχνική για τη θεραπεία των τραυματισμών στις αρθρώσεις των γονάτων. Προτού όμως την προσφέρουμε ως θεραπεία ρουτίνας, θα πρέπει να τη δοκιμάσουμε σε περισσότερους ασθενείς και σε τυχαιοποιημένες κλινικές δοκιμές σε βάθος χρόνου», δήλωσε ο Μάρτιν. Ήδη βρίσκεται σε εξέλιξη κλινική δοκιμή με 108 ασθενείς σε τέσσερα ιατρικά κέντρα.

Ο χόνδρος των αρθρώσεων είναι ο συνδετικός ιστός που καλύπτει και προστατεύει τα οστά των γονάτων, όμως τυχόν τραυματισμοί μπορεί να οδηγήσουν σε προβλήματα όπως πόνους, δυσκολία βαδίσματος ή τρεξίματος, σε περιορισμένη κίνηση της άρθρωσης και τελικά πιθανώς σε οστεοαρθρίτιδα. Κάθε χρόνο περίπου δύο εκατομμύρια άνθρωποι στην Ευρώπη και στις ΗΠΑ διαγιγνώσκονται με κάποια βλάβη σε άρθρωση του γονάτου. Μέχρι σήμερα η αποκατάσταση αυτών των προβλημάτων δεν είναι εύκολη, καθώς δεν υπάρχει κάποια ιδανική θεραπεία.

Μια μέθοδος είναι η λήψη χονδροκυττάρων του ασθενούς, η καλλιέργειά τους στο εργαστήριο και η εισαγωγή τους ξανά στο γόνατο, μια διαδικασία που απαιτεί δύο χειρουργικές επεμβάσεις. Μια εναλλακτική λύση είναι η λήψη κυττάρων από πτωματικό δότη ή η δημιουργία μικροσκοπικών ρηγμάτων στο οστό, με την ελπίδα ότι θα απελευθερωθούν πρόδρομα κύτταρα, τα οποία θα αποκαταστήσουν τον ελαττωματικό χόνδρο.

Η νέα λιγότερο επεμβατική μέθοδος περιλαμβάνει τη λήψη κυττάρων χόνδρου από το ρινικό διάφραγμα του ασθενούς (μόνο με τοπική αναισθησία) και τον πολλαπλασιασμό τους στο εργαστήριο σε κυτταρικές καλλιέργειες. Στη συνέχεια, τα κύτταρα τοποθετούνται σε μια πορώδη μεμβράνη κολλαγόνου για άλλες δύο εβδομάδες. Τελικά προκύπτει ένα μόσχευμα διαστάσεων 30 επί 40 χιλιοστών, το οποίο κόβεται στις κατάλληλες διαστάσεις και εισάγεται χειρουργικά στη θέση της κατεστραμμένης άρθρωσης του γονάτου.

Μετά την επέμβαση, ο ασθενής περπατά με πατερίτσες για έξι έως οκτώ εβδομάδες και η πλήρης ανάκαμψή του χρειάζεται αρκετούς μήνες. Μετά από δύο χρόνια, οι διαγνωστικές εξετάσεις έδειξαν ότι νέος ιστός είχε αναπτυχθεί στο γόνατο, ο οποίος ήταν παρόμοιος με τον φυσιολογικό χόνδρο. Δεν αναφέρθηκαν κάποιες παρενέργειες

27/06/2016

Οι μύκητες στα νύχια των ποδιών μπορούν πλέον να θεραπευτούν αποτελεσματικά με LASER!

Η θεραπεία με τη χρήση LASER:
- παρέχει σύντομα αποτελέσματα από τις πρώτες συναντήσεις
- δεν προκαλεί παρενέργειες
- δεν προκαλεί καθόλου πόνο
- είναι οικονομικά συμφέρουσα θεραπεία

Για περισσότερες πληροφορίες απευθυνθείτε στο 25763030 ή στην ιστοσελίδα μας www.podiatricdiagnosis.com

09/06/2015

Scientists in Austria have created an artificial leg which allows the amputee to feel lifelike sensations from their foot.

The recipient, Wolfang Rangger, who lost his right leg in 2007, said: "It feels like I have a foot again. It's like a second lease of life."

Prof Hubert Egger of the University of Linz, said sensors fitted to the sole of the artificial foot, stimulated nerves at the base of the stump.

He added it was the first time that a leg amputee had been fitted with a sensory-enhanced prosthesis.
How it works

Surgeons first rewired nerve endings in the patient's stump to place them close to the skin surface.

Six sensors were fitted to the base of the foot, to measure the pressure of heel, toe and foot movement.
Sensors were fitted to the sole of the prosthetic

These signals were relayed to a micro-controller which relayed them to stimulators inside the shaft where it touched the base of the stump.

These vibrated, stimulating the nerve endings under the skin, which relayed the signals to the brain.

Prof Egger said: "The sensors tell the brain there is a foot and the wearer has the impression that it rolls off the ground when he walks."

Wolfgang Ranger, a former teacher, who lost his leg after a blood clot caused by a stroke, has been testing the device for six months, both in the lab and at home.
Phantom limb pain
Mr Rangger has tested the prosthetic in a range of activities
He says it has given him a new lease of life

He said: "I no longer slip on ice and I can tell whether I walk on gravel, concrete, grass or sand. I can even feel small stones."

The 54-year-old also runs, cycles and goes climbing.

Another major benefit was a reduction in excruciating "phantom limb" pain felt by Mr Rangger for years following the amputation.

Prof Egger said the brain now received real data rather than searching for information from the missing limb.

The Austrian research team unveiled their results at a press conference in Vienna.

But they have yet to publish details in a medical journal.

Last year an international team created a bionic hand which allows the amputee to feel sensations from their fingers.

Their study was published in the journal Science Translational Medicine.

Dr Alastair Ritchie, lecturer in Biomaterials and Bioengineering, University of Nottingham, said the Austrian announcement was exciting but not as groundbreaking as the work already done for the arm and hand.

Source: BBC

08/06/2015

Tην ισχυρή αντιδιαβητική δράση του κρόκου Κοζάνης, επιβεβαιώνει μια νέα έρευνα, ενώ πλέον οι επιστήμονες εξετάζουν το ενδεχόμενο να προστατεύει και από τις...

01/05/2015

Κάθε 30 δευτερόλεπτα, κάπου στον κόσμο, ένα πόδι χάνεται εξαιτίας του διαβήτη

Όλοι οι διαβητικοί πρέπει να φροντίζουν την υγιεινή των ποδιών με καθημερινό πλύσιμο με σαπούνι και χλιαρό νερό, σχολαστικό στέγνωμα και, όπου χρειάζεται, με χρήση αφρώδους κρέμας

ΥΠΟΛΟΓΙΖΕΤΑΙ ΟΤΙ περίπου το 75% όλων των μη τραυματικών μεγάλων ακρωτηριασμών των κάτω άκρων γίνονται σε διαβητικούς ασθενείς

Η Παγκόσμια Οργάνωση Υγείας ορίζει το διαβητικό πόδι ως: Λοίμωξη, εξέλκωση ή και καταστροφή των εν τω βάθει ιστών, που σχετίζονται με ανωμαλίες των νεύρων και με περιφερική αγγειοπάθεια διαφόρου βαθμού στον άκρο πόδα σε άτομα με σακχαρώδη διαβήτη. Υπολογίζεται ότι περίπου το 75% όλων των μη τραυματικών μεγάλων ακρωτηριασμών των κάτω άκρων γίνονται σε διαβητικούς ασθενείς. Κάθε 30 δευτερόλεπτα κάπου στον κόσμο, ένα πόδι χάνεται εξαιτίας του διαβήτη.

Η πλειονότητα των ακρωτηριασμών (μέχρι και 70%) στα άτομα με διαβήτη μπορεί να προληφθεί. Το 50% των ατόμων με διαβήτη και ακρωτηριασμό στο ένα πόδι θα χρειαστεί να υποβληθεί σε ακρωτηριασμό και στο άλλο πόδι σε χρονικό διάστημα τεσσάρων ετών.

Παράγοντες κινδύνου

Σε όλο τον κόσμο τα διάφορα συστήματα υγείας μέχρι σήμερα δεν έχουν πετύχει πλήρως να αντιμετωπίσουν το διαβητικό πόδι, με κριτήριο αποτελεσματικότητας τη δραστική μείωση των ακρωτηριασμών. Η πρώιμη αναγνώριση των διαβητικών ασθενών με πόδι σε κίνδυνο και η κατάλληλη αντιμετώπισή του είναι ένας ρεαλιστικός στόχος. Για τους λόγους αυτούς όχι μόνο οι γιατροί, αλλά όλοι οι επαγγελματίες της υγείας πρέπει να είναι καλά πληροφορημένοι σχετικά με το θέμα. Οι παράγοντες κινδύνου για την ανάπτυξη έλκους ή γάγγραινας στο πόδι του διαβητικού είναι:

1) Νευροπάθεια
2) Περιφερική αγγειακή νόσος
3) Παραμορφώσεις
4) Κάλος
5) Οίδημα
6) Άλλοι παράγοντες

Νευροπάθεια

Η διαβητική νευροπάθεια αποτελεί μια από τις απώτερες επιπλοκές του διαβήτη. Υπολογίζεται ότι το 8% των διαβητικών ατόμων έχουν νευροπάθεια κατά τη διάγνωση του διαβήτη, ενώ ένα 50% αναπτύσσει νευροπάθεια ύστερα από 25 χρόνια. Αναφέρεται ότι οι γυναίκες και οι έφηβοι εμφανίζουν κάποια σχετική προστασία απ’ αυτή την επιπλοκή.

Οι κλινικές μορφές της νευροπάθειας είναι: Α) Εξελισσόμενες και διακρίνονται:

α) στην περιφερική νευροπάθεια και

β) στη νευροπάθεια του αυτόνομου νευρικού συστήματος.

Η περιφερική νευροπάθεια είναι η πιο κοινή στους διαβητικούς και συχνά συνυπάρχει με την αυτόνομο. Η περιφερική νευροπάθεια είναι συχνότερη στις μεγαλύτερες ηλικίες και προσβάλλει συμμετρικά τα νεύρα κάτω άκρων και άκρων ποδών με κατανομή «κάλτσας». Χαρακτηρίζεται, δε, από ελλάτωση της αισθητικότητας, της θερμοκρασίας και του πόνου.

Αυτά έχουν ως συνέπεια τραυματισμούς, χωρίς να το αντιληφθεί ο ασθενής, από διάφορες αιτίες, όπως από στενά παπούτσια, από νύχια, από πετραδάκια που τυχόν υπάρχουν στο παπούτσι ή επειδή περπατά ξυπόλητος ή από εγκαύματα π.χ. από θερμοφόρες (που χρησιμοποιούνται για το ζέσταμα των ποδιών) ή με το να έχει τα πόδια πολύ κοντά στη φωτιά (τζάκι, καλοριφέρ, σόμπα). Οι αυτοτραυματισμοί από αδέξιες κινήσεις κατά την περιποίηση των νυχιών μπορεί να γίνουν επικίνδυνοι, γιατί συχνά επιμολύνονται.

Επίσης δεν πρέπει να χρησιμοποιούνται σκευάσματα που περιέχουν σαλικυλικό οξύ για τη θεραπεία των κάλων, γιατί μπορεί να προκαλέσουν εξελκώσεις, μολύνσεις και νεκρώσεις. Σε προχωρημένες καταστάσεις μπορεί να υπάρχουν αιμωδίες, μυρμηκιάσεις και αίσθημα ψύχους. Ο πόνος είναι σπάνιος, αλλά είναι ιδιαίτερα ενοχλητικός όταν υπάρχει. Η νευροπάθεια του αυτόνομου νευρικού συστήματος δεν σχετίζεται με το διαβητικό πόδι.

B) Aναστρέψιμες νευροπάθειες που διακρίνονται στις: α) Μονονευροπάθειες (μηριαία νευροπάθεια, ριζιτικά σύνδρομα του κορμού, παραλύσεις εγκεφαλικών συζυγιών) και β) οξείες επώδυνες νευροπάθειες. Οι νευροπάθειες αυτές ακολουθούν μια σαφώς καθορισμένη πορεία με σχετικά οξεία έναρξη και κατά το μέλλον ή ήττον πλήρη αποκατάσταση σε 6 εώς 18 μήνες.

Περιφερική αγγειακή νόσος

Χαρακτηρίζεται από βλάβες των αγγείων ιδιαίτερα των κάτω άκρων, οφειλόμενες στην ανάπτυξη αθηρωματικών πλακών. Η αναλογία προσβολής των κάτω άκρων στα διαβητικά άτομα είναι άνδρες: γυναίκες 2:1, ενώ η ίδια αναλογία στα μη διαβητικά άτομα είναι 30:1. Οι παράγοντες κινδύνου για την περιφερική αγγειοπάθεια είναι:

1) Αρρύθμιστος διαβήτης
2) Διάρκεια διαβήτη
3) Δισλιπιδαιμία (ψηλά τριγλυκερίδια, χαμηλή HDL, ψηλή LDL)
4) Υπέρταση
5) Κάπνισμα
6) Παχυσαρκία
7) Έλλειψη σωματικής άσκησης
8) Νεφροπάθεια
9) Μεταβολικό σύνδρομο

Παραμορφώσεις και οίδημα

Οι παραμορφώσεις οδηγούν στη δημιουργία οστικών προεξοχών που σχηματίζουν περιοχές στις οποίες ασκείται ψηλή πίεση. Τέτοιες παραμορφώσεις είναι η άρθρωση Charcot, η γαμψοδακτυλία, η κοιλοποδία, ο δύσκαμπτος μεγάλος δάκτυλος, ο βλαισός μεγάλος δάκτυλος, η σφυροδακτυλία και οι παραμορφώσεις των νυχιών. Η παρουσία περιφερικού οιδήματος επηρεάζει την τοπική παροχή αίματος και συνοδεύεται από αυξημένο κίνδυνο για εμφάνιση έλκους, επιδεινώνοντας συχνά την ήδη κακή εφαρμογή των παπουτσιών.

Επηρεάζουν, επίσης, άλλοι παράγοντες, όπως γενετικοί, ιστορικό προηγούμενου έλκους, αμφιβληστροειδοπάθεια, η χρήση οινοπνευματωδών, η διάρκεια του σακχαρώδους διαβήτη, η ηλικία, ψυχολογικοί παράγοντες και προβλήματα συμπεριφοράς.

Ταξινόμηση των βλαβών

Βαθμός 1: Επιπολής βλάβη που αφορά μόνο το δέρμα.
Βαθμός 2: Το έλκος επεκτείνεται στους τένοντες ή στα οστά χωρίς όμως να δημιουργήσει οστεομυελίτιδα ή απόστημα.
Βαθμός 3: Το έλκος είναι βαθύ με οστεομυελίτιδα ή απόστημα.
Βαθμός 4: Γάγγραινα που αφορά τους δακτύλους ή που είναι πιο διάχυτη και αφορά τον πρόσθιο πόδα.
Βαθμός 5: Εκτεταμένη γάγγραινα.

Το διαβητικό πόδι κλινικά μπορεί να διακριθεί σε δύο κατηγορίες: (α) το νευροπαθητικό πόδι με θερμό άκρο, ψηλαφητές σφύξεις, δέρμα ξηρό με σχάσεις, διάταση των φλεβών, υπάρχει τυλώδης ιστός (κάλος), το έλκος είναι συνήθως ανώδυνο και (β) το νευροϊσχαιμικό πόδι όταν το άκρο είναι συνήθως ψυχρό, οι σφύξεις δεν ψηλαφώνται, το δέρμα είναι συνήθως ατροφικό, δεν υπάρχει διάταση των φλεβών, δεν υπάρχουν τύλοι (κάλοι), ενώ το έλκος είναι συνήθως επώδυνο.

Θεραπεία

Στα νευροπαθητικά έλκη η θεραπεία περιλαμβάνει τρία σκέλη: α) την αφαίρεση του κάλου (χειρουργικός καθαρισμός), β) την αντιμετώπιση της λοίμωξης (λήψη καλλιέργειας, αντιβιοτικά, τοπικός καθαρισμός), γ) την αποφόρτιση της περιοχής (ανάπαυση, κατάλληλα παπούτσια κ.ά.).

Στα νευροϊσχαιμικά έλκη, αν το έλκος έχει μικρή επιφάνεια και είναι μικρού βάθους και πρόσφατης έναρξης (μέσα στον τελευταίο μήνα) ενδείκνυται η συντηρητική του αντιμετώπιση (αντιβίωση, ανάπαυση, παυσίπονα φάρμακα). Αν η συντηρητική αντιμετώπιση του διαβητικού ποδιού δεν οδηγήσει ταχέως σε βελτίωση, τότε θα πρέπει να επιχειρείται χειρουργική αντιμετώπιση (αγγειοπλαστική, εγχείρηση Bypass, ακρωτηριασμός).

Στρατηγική αντιμετώπιση του διαβητικού ποδιού

Υπολογίζεται ότι περίπου το 15% των διαβητικών ασθενών θα αναπτύξουν έλκος στα κάτω άκρα σε κάποια φάση της ζωής τους. Ο ακρωτηριασμός των κάτω άκρων, ως αποτέλεσμα των πιο πάνω προβλημάτων, είναι συχνός και εκτιμάται ότι περίπου το 75% όλων των μη τραυματικών μεγάλων ακρωτηριασμών γίνεται σε ασθενείς με διαβήτη.

Η Διακήρυξη του Αγίου Βικεντίου το 1995 έθεσε ως έναν από τους στόχους της τη μείωση του αριθμού των ακρωτηριασμών κατά 50% στην Ευρώπη, ενώ ο στόχος του Υπουργείου Υγείας των ΗΠΑ ήταν ανάλογη μείωση κατά 40%. Οι στόχοι αυτοί δεν επιτεύχθηκαν ακόμα. Αν θέλουμε να πετύχουμε τους στόχους αυτούς θα πρέπει να διασφαλίσουμε να έχουν όλοι οι διαβητικοί ασθενείς πρόσβαση σε ένα συγκεκριμένο πρόγραμμα φροντίδας του διαβητικού ποδιού, το οποίο θα πρέπει να περιλαμβάνει:

1) Εκπαίδευση των ασθενών και των συγγενών τους.
2) Εκπαίδευση της διαβητολογικής ομάδας.
3) Αναγνώριση των ασθενών που το πόδι τους διατρέχει κίνδυνο.
4) Προώθηση μέτρων που αποσκοπούν στη μείωση του κινδύνου.
5) Σωστή θεραπευτική αντιμετώπιση των προβλημάτων του διαβητικού ποδιού.

Η διαβητική ομάδα που είναι επιφορτισμένη με τη φροντίδα του διαβητικού ποδιού περιλαμβάνει: διαβητολόγο που είναι ο επικεφαλής, νοσηλευτή με εξειδίκευση στον διαβήτη, ποδίατρο ή ποδοθεραπευτή, ορθοπαιδικό, αγγειοχειρούργο και γενικό χειρούργο, όλους με ενδιαφέρον στο διαβητικό πόδι.

Φροντίστε την υγιεινή

ΟΛΟΙ οι διαβητικοί πρέπει να φροντίζουν την υγιεινή των ποδιών με καθημερινό πλύσιμο με σαπούνι και χλιαρό νερό, με σχολαστικό στέγνωμα στη περιοχή ανάμεσα στα δάχτυλα, και όπου χρειάζεται η χρήση αφρώδους κρέμας, π.χ. της Allpresan, η οποία αγκαλιάζει και γίνεται ένα με το δέρμα προστατεύοντάς το από βλαβερούς εξωτερικούς παράγοντες, προσφέροντας βέλτιστη ενυδάτωση με την παροχή θρεπτικών συστατικών. Επίσης πρέπει να φροντίζουν την έγκαιρη θεραπεία κάλων και εκδορών του δέρματος, να αποφεύγουν το κάπνισμα, τις σφικτές κάλτσες, το ζεστό νερό, τις θερμοφόρες και ηλεκτρικές κουβέρτες, ενώ πρέπει να αποφεύγεται το σταύρωμα των ποδιών και το να περπατούν ξυπόλητοι.

Οδηγίες για προφύλαξη των ποδιών

· Να πλένεις τα πόδια σου καθημερινά με χλιαρό (όχι καυτό) νερό και σαπούνι. Μην αφήνεις τα πόδια σου να μουλιάσουν στο νερό. Να τα στεγνώνεις με μαλακή πετσέτα και με ιδιαίτερη προσοχή ανάμεσα στα δάκτυλα.

· Να εξετάζεις τα πόδια και τα δάκτυλά σου καθημερινά για κοψίματα, φουσκάλες, ερυθρότητα, οίδημα, κάλους ή άλλα προβλήματα. Χρησιμοποίησε καθρέφτη ή ζήτησε βοήθεια από κάποιον που βλέπει καλύτερα για να κοιτάξει τα πέλματά σου.

· Χρησιμοποίησε υδατική κρέμα για το δέρμα των ποδιών σου αλλά όχι ανάμεσα στα δάκτυλα.

· Μπορείς να αφαιρείς απαλά τους κάλους με ελαφρόπετρα μετά το μπάνιο.

· Κάθε εβδομάδα ή όταν χρειάζεται, να κόβεις τα νύχια των ποδιών σου. όχι βαθιά και με προσοχή, ώστε οι άκρες τους να μην βρίσκονται κάτω από το δέρμα.

· Πάντοτε να φοράς παπούτσια ή παντόφλες για να προστατεύεις τα πόδια σου από τραυματισμούς. Να φοράς παχιές, μαλακές κάλτσες, χωρίς ραφές ή λάστιχα.

· Να φοράς παπούτσια που εφαρμόζουν καλά και επιτρέπουν στα δάκτυλά σου να κινούνται. Να φοράς τα καινούργια παπούτσια λίγη ώρα κάθε φορά, μέχρι να είναι άνετα.

· Πριν φορέσεις τα παπούτσια σου να τα εξετάζεις με προσοχή, βάζοντας το χέρι σου μέσα, μήπως υπάρχουν αιχμηρές ραφές ή κάποια μικρά αντικείμενα που μπορεί να τραυματίσουν το πόδι σου.

ΔΡ. ΔΩΡΟΣ Γ. ΛΟΪΖΟΥ
Παθολόγος-Διαβητολόγος,
Ιατρικό Κέντρο Ιατροδιάγνωση, Λευκωσία

17/04/2015

Το 51,5% των Ελλήνων δεν έχει 'ελληνικό πόδι'

Στα γενετικά χαρακτηριστικά των Ελλήνων αποδίδεται αυτό που στην τέχνη ονομάζεται ελληνικό πόδι και στην ιατρική περιγράφεται ως δυσμορφία ή δάκτυλος του Morton βάσει στοιχείων μελέτης, η οποία παρουσιάστηκε στο 34ο ετήσιο συνέδριο της Ορθοπαιδικής και Τραυματολογικής Εταιρείας Μακεδονίας-Θράκης. Σύμφωνα με τα στοιχεία της μελέτης με τίτλο Επιπολασμός του ελληνικού ποδός (Morton's toe) στον πληθυσμό.

Μια επιδημιολογική έρευνα στη βάση της κλασικής ταξινόμησης του πέλματος, το 46% του δείγματος ελληνικού πληθυσμού που μελετήθηκε έχει τη μορφή ποδιού που ονομάζεται ελληνικό πόδι και χαρακτηρίζεται από τον μακρύτερο δεύτερο δάκτυλο απ' όλα τα υπόλοιπα ενώ το 51,5% έχει αιγυπτιακό πόδι που χαρακτηρίζεται από μεγαλύτερο το μεγάλο δάχτυλο και μικρότερα με φθίνουσα κλίμακα τα υπόλοιπα.

“Αυτό χαρακτηρίζεται ως ελληνικό πόδι είναι ένα γενετικό χαρακτηριστικό των Ελλήνων, όπως πχ οι Βόρειοι λαοί είναι ξανθοί έτσι οι Έλληνες έχουν αυτή την μορφή ποδιού. Επειδή αυτό το εύρημα μπορεί να έχει πολλές αναγνώσεις θα πρέπει να διευκρινίσουμε ότι πρόκειται για ένα γενετικό χαρακτηριστικό που το βλέπουμε πιο συχνά στους Έλληνες και περισσότερο στους άντρες, ενώ στον παγκόσμιο πληθυσμό αυτή η μορφή ποδιού είναι μόνο 5%” ανέφερε ο αναπληρωτής διευθυντής του Ρευματολογικού Τμήματος του 424 Περικλής Βουνοτρυπίδης, ο οποίος παρουσίασε τα αποτελέσματα της μελέτης στο συνέδριο.

Σύμφωνα με την κλασική ταξινόμηση διακρίνονται τρεις μορφές του άκρου ποδός, βασισμένες σε ονοματολογία δανεισμένη από την τέχνη και οι οποίες χαρακτηρίζονται με τους όρους "αιγυπτιακό πόδι", "ρωμαϊκό" (τετράγωνο πόδι) και "ελληνικό πόδι". Η ποσοστιαία αναλογία των μορφών αυτών στον παγκόσμιο πληθυσμό είναι 70%, 25% και 5% αντίστοιχα. Στη ιατρική περιγράφεται ο ελληνικός τύπος ως δυσμορφία ή δάκτυλος του Morton.

Σκοπός της μελέτης ήταν η αποτύπωση των μορφολογικών γνωρισμάτων του άκρου ποδός σύμφωνα με τον κλασικό τρόπο ταξινόμησης στον ελληνικό πληθυσμό. Συμμετείχαν εθελοντικά, μετά από έγγραφη συγκατάθεση 163 άτομα εκ των οποίων οι 76 άντρες οι 87 γυναίκες. Το 56,4% του πληθυσμού αυτού καταγόταν από τη Μακεδονία ενώ το 43,6% από τα υπόλοιπα γεωγραφικά διαμερίσματα της χώρας.

“Το δείγμα αυτό εξετάσθηκε μορφολογικά και ταξινομήθηκε στους τρεις τύπους ενώ παράλληλα έγινε καταγραφή του τόπου καταγωγής και τυχόν συμπτωματολογία από τα κάτω άκρα. Τα αποτελέσματα έδειξαν ότι το 62% των ανδρών και το 32% των γυναικών του πληθυσμού της μελέτης εμφανίζουν τον ελληνικό τύπο ποδός. Η αναλογία των τύπων του πέλματος στο σύνολο του εξετασθέντος δείγματος, ήταν, για τον αιγυπτιακό 51,5% (17,8% άντρες, 33,7% γυναίκες), για το ρωμαϊκό 2,5% (0% άντρες, 2,5% γυναίκες) και για τον ελληνικό πόδι 46% (28,8% άντρες και 17% γυναίκες), αντίστοιχα. Το 26% των ανδρών και 23% των γυναικών εμφάνιζαν κάποια περίοδο του βίου συμπτωματολογία από τα κάτω άκρα.

Η μελέτη επιβεβαιώνει την υπεροχή του ελληνικού τύπου ποδός στους Έλληνες συγκριτικά με τα δεδομένα της διεθνούς βιβλιογραφίας. Καταδεικνύεται ένας φυλοσύνδετος υπολειπόμενος τρόπος μεταβίβασης, ενώ ο χαρακτηρισμός δάκτυλος του Morton θεωρείται ότι δεν αποτυπώνει τη φυλογενετική σημασία του γνωρίσματος” ανέφερε ο κ Βουνοτρυπίδης. Για την εκπόνηση της μελέτης συνεργάστηκαν με τον κ Βουνοτρυπίδη, ο ρευματολόγος-επιμελητής του Ρευματολογικού Τμήματος του 424, Δημήτρης Ζησόπουλος και η φιλόλογος Πολυξένη Νούτσου.

Να σημειωθεί ότι μια εκτενέστερη μελέτη σχετικά με το ίδιο θέμα θα παρουσιάσει ο κ. Βουνοτρυπίδης στο Συνέδριο Rheumatology 2015 που διοργανώνει η Βρετανική Ρευματολογική Εταιρεία από 28-30 Απριλίου στο Μάντσεστερ.

http://www.sigmalive.com

09/03/2015

Choosing the right shoes!

Walking shoes have some features other shoes don't.
Here's what to look for and how to get the best fit

Wearing walking shoes that are comfortable and fit your feet can help prevent injuries such as blisters and calluses. A walking shoe should also be fairly lightweight and provide good shock absorption. But not all walking shoes are created equal. Find the fit and features that are right for you.

Look for helpful features

How a shoe is built makes a difference in its fit and function. Knowing the basic parts of a walking shoe can help you sort through the many available styles and brands. Note: Not all walking shoes have roll bars or gel pads, though many have features that provide stability and cushioning.

1.Achilles notch. Reduces stress on the Achilles tendon.

2.Ankle collar. Cushions the ankle and ensures proper fit.

3.Upper. Holds the shoe on your foot and is usually made of leather, mesh or synthetic material. Mesh allows better ventilation and is lighter weight.

4.Insole. Cushions and supports your foot and arch. Removable insoles can be laundered or taken out to dry between walking sessions.

5.Midsole. Provides comfort, cushioning and shock absorption.

6.Outsole. Makes contact with the ground. Grooves and treads can help maintain traction.

7.Toe box. Provides space for the toes. A roomy and round toe box helps prevent calluses.

8.Gel pad. Cushions and reduces impact when your foot strikes the ground.

9.Roll bar. Helps stabilize your foot if it tends to roll inward when striking the ground.

Features of a walking shoe

(a) Consider the shape of your feet
Feet come in many shapes and sizes. To avoid painful problems, consider the shape and size of your feet when buying a pair of walking shoes. Remember, your shoes should conform to the shape of your feet. Your feet should never be forced to conform to the shape of a pair of shoes.

(b) Width and length
Shoes that are too narrow or too wide can lead to painful blisters and calluses. In addition, a toe box that's not high enough — and doesn't provide enough room for your toes — can aggravate foot disorders such as bunions and hammertoes.

(c) Arch type
The intricate alignment of bones, muscles, ligaments and tendons in your feet forms side-to-side (metatarsal) and lengthwise (longitudinal) arches. As you walk, these springy, flexible arches help distribute your body weight evenly across your feet. Your arches play an important role in how you adapt to various surfaces as you walk.

Choose walking shoes that accommodate your arch type. Generally speaking, your feet fall into one of three categories:

• Neutral-arched feet. Your feet aren't overly arched nor are they overly flat. Look for shoes with firm midsoles, straight to semicurved lasts — last refers to the shape of the sole and the footprint around which the shoe is built — and moderate rear-foot stability.

• Low-arched or flat feet. Low arches or flat feet may contribute to muscle stress and joint problems in some individuals, though there is not a direct correlation. If you have significantly flat feet, look for a walking shoe with a straight last and motion control to help stabilize your feet.

• High-arched feet. High arches may contribute to excessive strain on joints and muscles, as your feet may not absorb shock as well, especially if you perform a lot of impact or jumping activities. Look for cushioning to compensate for your lack of natural shock absorption. A curved last also may help in some cases.

• Not sure about your foot type? Dip your foot in water and step on a piece of cardboard. Examine your footprint. If you can see most of your footprint, you probably have low arches. If you see very little of your footprint, you likely have high arches.

• You can also look to your old shoes for clues to the shape of your foot. Bring your old walking shoes with you when you shop for a new pair — most shoe professionals can give you some tips on what to buy based on the wear of your old shoes.

Get the best fit
The best designed shoes in the world will not do their job if they do not fit properly. Here are some tips for finding the best fit in a pair of walking shoes:

1. Wear the same socks you'll wear when walking, or take the socks with you to the store.

2. Shop for shoes after you've been walking for a while, and later in the day, when your feet are at their largest.

3. Buy shoes at an athletic shoe store with professional fitters or at a store where you have lots of options.

4. Ask the salesperson to measure both feet, measure them yourself, or have a friend or family member help you. Measure your feet each time you buy shoes, because your foot size can change gradually over years. Stand while your foot is measured to get the most accurate measurement.

5. If one foot is larger than the other, try on a pair that fits your larger foot.

6. Try on both shoes and check the fit. Wiggle your toes. If you don't have at least a half-inch (1.3 centimeters) between your longest toe and the end of the shoe — approximately the width of your finger — try a larger size.

7. Be sure the shoe is wide enough. The side-to-side fit of the shoe should be snug, not tight. If you're a woman with wide feet, consider men's or boys' shoes, which are cut a bit larger through the heel and the ball of the foot.

8. Walk in the shoes before buying them. They should feel comfortable right away. Make sure your heel fits snugly in each shoe and doesn't slip as you walk

9. Replace worn-out shoes to prevent injury

All walking shoes eventually show signs of wear. And even if they still feel comfortable, they might not be providing enough support or shock absorption. Pay attention to the condition of your shoes. If the outsole is worn through, it's time for a new pair.

Make an informed decision
Improperly fitting shoes are the source of many problems. Now that you know what features to look for, you can shop with confidence. Wear walking shoes that are comfortable and properly fitted for a walk that's worry-free.

Reference: Mayo clinic
Podiatric Diagnosis Clinic