09/02/2025
Νομίζω ότι ένα πρόβλημα αυτής της γενιάς γονέων, είναι ότι παρ’όλες τις φιλότιμες προσπάθειες να μάθουμε περισσότερα για την ανάπτυξη και ανατροφή των παιδιών, οι ίδιοι είμαστε συναισθηματικά ανώριμοι.
Δεν θέλω να υποτιμήσω αυτές τις προσπάθειες, είναι πολύ σημαντικές και χρήσιμες, αλλά να... λείπει η αυθεντικότητα.
Συμπεριφέρεσαι με έναν «καλύτερο» τρόπο, γιατί κάπου το διάβασες, κάποιος στο είπε, κάπου το έμαθες, αλλά δεν προέρχεται από την καρδιά σου.
Κι αυτό, το παιδί το πιάνει! Και μετά λες, ωραία μου ακούγονται όλα αυτά που διάβασα κι έμαθα, αλλά δεν είχαν καμία επιτυχία με το παιδί μου.
Ξέρεις πότε έχουν «επιτυχία»;
Όταν είναι βιωμένα, αυθεντικά, από την καρδιά! Οι περισσότεροι όμως δεν τα έχουμε βιωμένα. Άλλες γενιές, άλλες πρακτικές.
Κι εδώ έρχεται η ψυχοθεραπεία.
Το να μεγαλώσεις το μέσα σου παιδί όπως είχε ανάγκη, σε μια συνθήκη που σου δίνει το χώρο, σου επιτρέπει να αισθανθείς ασφαλής να εκφραστείς όπως θέλεις, να αγγίξεις τα τραύματα σου, να εχεις συνείδηση αυτών, να νιώσεις ότι σε βλέπουν και σε αποδέχονται όπως ακριβώς είσαι, να αφεθείς στην επανορθωτική σύνδεση, σε κάνουν πιο συμπονετικό με τον ίδιο σου τον εαυτό και άρα και με τα παιδιά σου.
Αυθεντικά θα κανείς όλα αυτά που διαβάζεις στα βιβλία και μαθαίνεις στα σεμινάρια, γιατί πια είσαι συνδεδεμένος με τον εαυτό σου, βίωσες όλα όσα κάποτε δεν επιτρέπονταν και καταλαβαίνεις βαθύτερα από που προέρχονται και είσαι όλα όσα είχες ανάγκη και άρα τώρα μπορείς να τα δώσεις και στα δικά σου παιδιά.
Απλόχερα, αυθεντικά, συμπονετικά.
Μαρία Παπαφιλίππου
Attachment Parenting Hellas ♡